Ang Pagkatawo ni Samson
1Naghimo liwat sing malain ang mga Israelinhon sa panulok sang Ginoo, gani ginpasakop sila sang Ginoo sa mga Filistinhon sa sulod sang 40 ka tuig.
2Sa sina nga panahon may isa ka lalaki nga ang iya ngalan si Manoa. Sakop siya sang tribo ni Dan, kag nagaestar siya sa Zora. Ang asawa niya indi makabata. 3Isa ka adlaw, nagpakita ang anghel sang Ginoo sa iya asawa kag nagsiling, “Hasta subong wala ka pa sing bata. Pero sa indi madugay magabusong ka kag magabata sing lalaki. 4Karon, indi ka na mag-inom sang bino ukon sang bisan ano nga klase sang ilimnon nga makahulubog, ukon magkaon sang bisan ano nga pagkaon nga ginakabig nga mahigko. 5Kay ang bata nga matawo sa imo idedikar sa Dios bilang isa ka Nazareo, kag indi mo gid pagguntingan ang iya buhok. Pagaluwason niya ang Israel sa mga Filistinhon.”
6Ginsugiran sang babayi ang iya bana. Siling niya, “Nagpakita sa akon ang isa ka alagad sang Dios nga daw sa anghel sang Dios. Kinulbaan ako! Wala ako nagpamangkot kon taga-diin siya kag wala man siya nagsugid kon sin-o siya. 7Nagsiling siya sa akon nga magabusong ako kag magabata sing lalaki. Ginhambalan man niya ako nga indi na ako mag-inom sang bino ukon sang bisan ano nga klase sang ilimnon nga makahulubog, ukon magkaon sang bisan ano nga pagkaon nga ginakabig nga mahigko, kay ang bata nga matawo sa akon idedikar sa Dios bilang isa ka Nazareo halin sa iya pagkatawo hasta nga mapatay siya.”
8Tungod sini nagpangamuyo si Manoa sa Ginoo. Siling niya, “Ginoo, kon mahimo pabalika ang imo alagad nga ginpadala mo agod tudluan kami kon ano ang dapat namon nga himuon sa bata kon matawo na siya.”
9Ginpamatian sang Dios ang pangamuyo ni Manoa. Nagpakita liwat ang anghel sang Dios sa asawa ni Manoa samtang nagapungko siya sa uma nga nagaisahanon lang. 10Dali-dali niya nga ginpangita ang iya bana kag ginsilingan, “Manoa, dali! Ari na ang tawo nga nagpakita sa akon sang isa ka adlaw.” 11Nagtindog si Manoa kag nagsunod sa iya asawa. Pagkakita niya sa tawo, ginpamangkot niya, “Ikaw bala ang nagpakighambal sa akon asawa?” Nagsabat siya, “Huo.” 12Nagpamangkot si Manoa sa iya, “Kon matuman na ang ginsiling mo, ano bala ang mga pagsulundan parte sa pagkabuhi kag buluhaton sang bata?” 13Nagsabat ang anghel, “Kinahanglan sundon sang imo asawa ang tanan nga ginsiling ko sa iya. 14Indi siya magkaon sang bisan ano nga halin sa ubas. Indi man siya mag-inom sang bino ukon sang bisan ano nga klase sang ilimnon nga makahulubog, ukon magkaon sang bisan ano nga pagkaon nga ginakabig nga mahigko. Kinahanglan sundon gid niya ang tanan nga ginsiling ko sa iya.”
15Nagsiling si Manoa sa anghel, “Indi ka anay maghalin kay maihaw kami sang bataon nga kanding para sa imo.” 16Nagsabat ang anghel, “Bisan magpabilin pa ako, indi ko pagkaunon ang ipreparar mo nga pagkaon. Maayo pa nga maghalad ka na lang sang halad nga ginasunog para sa Ginoo.” (Wala nakahibalo si Manoa nga anghel gali ato sang Ginoo.)
17Nagpamangkot si Manoa, “Ano ang imo ngalan, agod mapadunggan ka namon sa tion nga matuman ang imo ginsiling?” 18Nagsabat ang anghel, “Ngaa gusto gid ninyo nga mahibaluan ang akon ngalan? Mabudlay ini intiendihon.” 19Dayon nagkuha si Manoa sang bataon nga kanding kag halad nga regalo, kag ginhalad niya ini sa ibabaw sang halaran nga bato para sa Ginoo. Kag samtang nagatulok si Manoa kag ang iya asawa, naghimo ang Ginoo sang makatilingala nga butang. 20Nakita nila ang anghel sang Ginoo nga nagapaibabaw pa-langit kaupod sa kalayo nga nagadabadaba paibabaw. Tungod sa ila nakita, nagluhod dayon ang mag-asawa. 21Halin sadto wala na nila liwat makita ang anghel. Didto nila nareyalisar nga anghel gali ato sang Ginoo.
22Nagsiling si Manoa sa iya asawa, “Sigurado gid nga mapatay kita kay nakita naton ang Dios.” 23Pero nagsabat ang iya asawa, “Kon gusto sang Ginoo nga patyon kita, wala niya kuntani pagbatuna ang aton mga halad. Wala man niya kuntani ginpakita sa aton ato nga milagro ukon ginsugid sa aton ang parte sa bata.”
24Nag-abot ang tion nga nagbata ang asawa ni Manoa. Lalaki ang iya bata kag gin-ngalanan nila nga Samson. Nagdako ang bata kag ginbendisyunan siya sang Ginoo. 25Ang Espiritu sang Ginoo nagsugod sa pagpanghikot sa iya samtang didto siya sa kampo ni Dan,13:25 kampo ni Dan: ukon, Mahane Dan. sa tunga-tunga sang Zora kag Eshtaol.
O Nascimento de Sansão
1Os israelitas voltaram a fazer o que o Senhor reprova, e por isso o Senhor os entregou nas mãos dos filisteus durante quarenta anos.
2Certo homem de Zorá, chamado Manoá, do clã da tribo de Dã, tinha mulher estéril. 3Certo dia o Anjo do Senhor apareceu a ela e lhe disse: “Você é estéril, não tem filhos, mas engravidará e dará à luz um filho. 4Todavia, tenha cuidado, não beba vinho nem outra bebida fermentada e não coma nada impuro; 5e não se passará navalha na cabeça do filho que você vai ter, porque o menino será nazireu, consagrado a Deus desde o nascimento; ele iniciará a libertação de Israel das mãos dos filisteus”.
6Então a mulher foi contar tudo ao seu marido: “Um homem de Deus veio falar comigo. Era como um anjo de Deus, de aparência impressionante. Não lhe perguntei de onde tinha vindo, e ele não me disse o seu nome, 7mas ele me assegurou: ‘Você engravidará e dará à luz um filho. Todavia, não beba vinho nem outra bebida fermentada, e não coma nada impuro, porque o menino será nazireu, consagrado a Deus, desde o nascimento até o dia da sua morte’ ”.
8Então Manoá orou ao Senhor: “Senhor, eu te imploro que o homem de Deus que enviaste volte para nos instruir sobre o que fazer com o menino que vai nascer”.
9Deus ouviu a oração de Manoá, e o Anjo de Deus veio novamente falar com a mulher quando ela estava sentada no campo; Manoá, seu marido, não estava com ela. 10Mas ela foi correndo contar ao marido: “O homem que me apareceu outro dia está aqui!”
11Manoá levantou-se e seguiu a mulher. Quando se aproximou do homem, perguntou: “Foste tu que falaste com a minha mulher?”
“Sim”, disse ele.
12“Quando as tuas palavras se cumprirem”, Manoá perguntou, “como devemos criar o menino? O que ele deverá fazer?”
13O Anjo do Senhor respondeu: “Sua mulher terá que seguir tudo o que eu ordenei a você. 14Ela não poderá comer nenhum produto da videira, nem vinho ou bebida fermentada, nem comer nada impuro. Terá que obedecer a tudo o que ordenei a você”.
15Manoá disse ao Anjo do Senhor: “Gostaríamos que ficasses conosco; queremos oferecer-te um cabrito”.
16O Anjo do Senhor respondeu: “Se eu ficar, não comerei nada. Mas, se você preparar um holocausto, ofereça-o ao Senhor”. Manoá não sabia que ele era o Anjo do Senhor.
17Então Manoá perguntou ao Anjo do Senhor: “Qual é o teu nome, para que te prestemos homenagem quando se cumprir a tua palavra?”
18Ele respondeu: “Por que pergunta o meu nome? Meu nome está além do entendimento13.18 Ou nome é maravilhoso”. 19Então Manoá apanhou um cabrito e a oferta de cereal e os ofereceu ao Senhor sobre uma rocha. E o Senhor fez algo estranho enquanto Manoá e sua mulher observavam: 20quando a chama do altar subiu ao céu, o Anjo do Senhor subiu na chama. Vendo isso, Manoá e sua mulher prostraram-se com o rosto em terra. 21Como o Anjo do Senhor não voltou a manifestar-se a Manoá e à sua mulher, Manoá percebeu que era o Anjo do Senhor.
22“Sem dúvida vamos morrer!” disse ele à mulher, “pois vimos a Deus!”
23Mas a mulher respondeu: “Se o Senhor tivesse a intenção de nos matar, não teria aceitado o holocausto e a oferta de cereal das nossas mãos, não nos teria mostrado todas essas coisas e não nos teria revelado o que agora nos revelou”.
24A mulher deu à luz um menino e pôs-lhe o nome de Sansão. Ele cresceu, e o Senhor o abençoou, 25e o Espírito do Senhor começou a agir nele quando ele se achava em Maané-Dã, entre Zorá e Estaol.
