Hukom 10 – HLGN & OL

Ang Pulong Sang Dios

Hukom 10:1-18

Si Tola kag si Jair

1Sang napatay si Abimelec, si Tola nga anak ni Pua kag apo ni Dodo amo ang nagpangulo sa pagluwas sa Israel. Naghalin siya sa tribo ni Isacar, pero nag-estar siya sa Shamir sa kabukiran sang Efraim. 2Ginpanguluhan niya ang Israel sa sulod sang 23 ka tuig. Sang napatay siya, ginlubong siya sa Shamir.

3Sunod kay Tola amo si Jair nga taga-Gilead. Ginpanguluhan niya ang Israel sa sulod sang 22 ka tuig. 4May 30 siya ka anak, kag ang kada isa sa ila may isa ka asno nga ginasakyan. Ini sila amo ang nagdumala sa 30 ka banwa sa Gilead nga ginatawag subong nga mga banwa ni Jair.10:4 banwa ni Jair: ukon, Havot Jair. 5Sang napatay si Jair, ginlubong siya sa Kamon.

Ginpaantos sang mga Ammonhon ang mga Israelinhon

6Naghimo liwat sing malain ang mga Israelinhon sa panulok sang Ginoo. Ginsikway nila ang Ginoo kag nagsimba sila sa mga imahen ni Baal kag ni Ashtoret, kag sa mga dios-dios sang Aram,10:6 Aram: ukon, Syria. Sidon, Moab, Ammon, kag Filistia. 7Tungod sini, naakig sa ila ang Ginoo kag ginpasakop niya sila sa mga Ammonhon kag mga Filistinhon. 8Kag sugod sa sina nga tuig, ginpaantos kag ginpigos nila ang mga Israelinhon. Sa sulod sang 18 ka tuig ginpaantos nila ang tanan nga Israelinhon sa Gilead, sa sidlangan sang Suba sang Jordan nga sakop sadto sang mga Amornon. 9Nagtabok man ang mga Ammonhon sa nakatundan sang Suba sang Jordan kag nagpakig-away sa mga tribo ni Juda, ni Benjamin, kag ni Efraim. Tungod sini, puwerte gid ang kalisod sang Israel.

10Gani nagpangayo sang bulig ang mga Israelinhon sa Ginoo. Nagsiling sila, “Nakasala kami kontra sa imo, kay nagtalikod kami sa imo nga amon Dios kag nagsimba sa mga imahen ni Baal.” 11-12Nagsabat ang Ginoo, “Sang ginpaantos kamo sang mga Egiptohanon, Amornon, Ammonhon, Filistinhon, Sidonhon, Amaleknon, kag mga Maonhon,10:11-12 Maonhon: sa iban nga mga kopya sang Septuagint, Midianhon. nagpangayo kamo sang bulig sa akon kag ginluwas ko kamo. 13Pero nagtalikod kamo sa akon kag nagsimba sa iban nga mga dios. Gani karon indi ko na kamo pagluwason. 14Ngaa indi kamo magpangayo sang bulig sa mga dios nga inyo ginpili nga simbahon? Sila ang paluwasa sa inyo sa tion nga ara kamo sa kalisod.”

15Pero nagsiling sila sa Ginoo, “Nakasala kami sa imo, gani himua ang gusto mo nga himuon sa amon. Pero maluoy ka, luwasa kami subong.” 16Dayon ginsikway nila ang ila mga dios kag nagsimba sa Ginoo. Sang ulihi indi na maagwanta sang Ginoo nga makita sila nga nagaantos.

17Nag-abot ang adlaw nga nag-away ang mga Ammonhon kag ang mga Israelinhon. Nagkampo ang mga Ammonhon sa Gilead, kag ang mga Israelinhon sa Mizpa. 18Nag-estoryahanay ang mga pangulo sang Gilead. Siling nila, “Kon sin-o ang magpanguna sa aton sa pagpakig-away sa mga Ammonhon amo ang himuon naton nga pangulo sa tanan nga nagaestar sa Gilead.”

O Livro

Juízes 10:1-18

Tola

1Após a morte de Abimeleque, o juiz que chefiou Israel foi Tola, filho de Puá e neto de Dodo, da tribo de Issacar, que vivia na cidade de Samir, nas colinas de Efraim. 2Foi juiz de Israel durante 23 anos. Quando morreu foi enterrado em Samir.

Jair

3Sucedeu-lhe Jair, um homem de Gileade, que julgou Israel por 22 anos. 4Os seus 30 filhos deslocavam-se sempre montados sobre jumentos; cada um deles governava uma cidade na terra de Gileade e que ainda são conhecidas por cidades de Jair. 5Quando morreu, Jair foi enterrado em Camom.

Jefté

6O povo de Israel voltou a fazer o que era mau aos olhos do Senhor e a adorar os deuses dos pagãos, Baal e Astarote, assim como os deuses de Aram, Sídon, Moabe, Amon e da Filístia. Como se não bastasse, puseram de lado o culto ao Senhor, 7que ficou irado com o seu povo e permitiu aos filisteus e aos amonitas 8-9que começassem a atormentá-los. Estes ataques tiveram lugar não só a oriente do rio Jordão, na terra dos amorreus, ou seja em Gileade, mas também em Judá, Benjamim e Efraim, pois os amonitas não tinham dúvidas em atravessar o Jordão para assediar os israelitas. E esta situação prolongou-se por 18 anos. 10Até que os israelitas se voltaram novamente para o Senhor e imploraram-lhe que os salvasse. “Pecámos contra ti; esquecemo-nos de ti como nosso Deus e adorámos os ídolos de Baal”, confessaram.

11-12No entanto, o Senhor respondeu-lhes: “Não fui eu mesmo quem vos salvou dos egípcios, dos amorreus, dos amonitas, dos filisteus, dos sidónios, dos amalequitas e dos maonitas? Houve porventura alguma vez em que tenham clamado a mim e eu não vos tenha livrado? 13Mesmo assim continuam a pôr-me de lado e a adorar outros deuses. Por isso, continuem como estão; vão-se embora, pois não vos salvarei mais. 14Vão dirigir preces a esses novos deuses que arranjaram. Que vos salvem agora dessa vossa angústia!”

15Contudo, continuaram a insistir e a implorar: “Sim, nós sabemos que pecámos. Castiga-nos como melhor entenderes, mas salva-nos uma vez mais dos nossos inimigos!” 16Então destruíram os deuses estranhos que tinham e passaram a adorar o Senhor que sentiu compaixão perante a sua miséria.

17Os batalhões dos amonitas tinham sido mobilizados e reunidos em Gileade, preparando-se para um ataque ao exército de Israel em Mizpá. 18“Quem vai comandar as nossas tropas contra os amonitas?”, interrogavam-se os chefes de Gileade. “Quem se apresentar voluntariamente será o nosso rei.”