Ang Pari nga si Melkizedek
1Si Melkizedek hari sang una sang Salem kag pari sang Labing Mataas nga Dios. Samtang nagapauli na si Abraham halin sa pagpakig-away sa mga hari nga iya ginpamatay, ginsugata siya ni Melkizedek kag ginbendisyunan. 2Pagkatapos ginhatag ni Abraham kay Melkizedek ang ikanapulo sang tanan nga butang nga iya nakuha sa inaway. Ang kahulugan sang ngalan nga Melkizedek, “Hari sang Pagkamatarong.” Kag tungod kay hari siya sang Salem,7:2 Salem: Ang ini nga pulong may kaangtanan sa Hebreo nga pulong nga “shalom,” nga ang buot silingon, “kalinong” ukon “maayo nga kahimtangan.” nagakahulugan man ini nga siya “Hari sang Kalinong.” 3Wala gid sing kasulatan nga nagasiling kon sin-o ang iya amay kag iloy ukon ang iya mga katigulangan. Kag wala man sing kasulatan nga nagasugid parte sa iya pagkatawo ukon kamatayon. Pareho siya sa Anak sang Dios; ang iya pagkapari wala sing katapusan.
4Hunahunaa bala ninyo kon ano kagamhanan si Melkizedek. Kay bisan gani si Abraham nga amo ang nagpundar sang aton nasyon naghatag sa iya sang ikanapulo nga bahin sang tanan nga iya nakuha sa inaway. 5Kon parte sa mga pari nga Judio nga mga kaliwat ni Levi, suno sa Kasuguan nga ginbilin sa ila ni Moises, para sa ila ang ikanapulo nga bahin sang pagkabutang sang ila kapareho nga mga Judio, bisan matuod nga sila tanan pareho nga mga kaliwat ni Abraham. 6Pero si Melkizedek, bisan indi siya kaliwat ni Levi, ginhatagan ni Abraham sang iya ikanapulo. Kag si Melkizedek pa ang nagbendisyon kay Abraham, bisan pa nga si Abraham amo ang ginpromisahan sang Dios. 7Kag nahibaluan ta nga ang nagabendisyon mas mataas kaysa ginabendisyunan. 8Kon parte sa mga pari nga mga kaliwat ni Levi nga nagabaton sang ikanapulo, mga tawo man lang sila nga may kamatayon. Pero nagapamatuod ang Kasulatan nga si Melkizedek nga ginhatagan ni Abraham sang iya ikanapulo buhi sa gihapon. 9Kag makasiling kita nga bisan si Levi, nga ang iya mga kaliwat amo ang nagabaton sang ikanapulo, naghatag man sang iya ikanapulo kay Melkizedek paagi kay Abraham; 10kay makasiling kita nga si Levi didto sa lawas ni Abraham sang paghatag ni Abraham sang iya ikanapulo kay Melkizedek.
11Karon, nahibaluan ta nga sang paghatag sang Dios sang Kasuguan sa mga Judio, may kaangtanan diri ang pagkapari sa linya ni Levi. Kon puwede nga mangin matarong ang mga tawo paagi sa ginahimo sang mga pari, indi na kuntani kinahanglan ang iban pa nga pari pareho sang pagkapari ni Melkizedek, nga lain sang sa pagkapari ni Aaron. 12Pero kon ilisan ang pagkapari, kinahanglan nga ilisan man ang Kasuguan. 13-14Ang aton Ginoong Jesus amo ang ginatumod nga gin-ilis sa daan nga mga pari. Indi siya kaliwat ni Levi kundi kaliwat ni Juda. Siya lang gid ang nangin pari nga kaliwat ni Juda. Kay sang paghambal ni Moises kon sin-o sila ang mangin mga pari, wala gid siya sing may ginsambit parte sa tribo ni Juda.
May Isa ka Pari nga Pareho kay Melkizedek
15Maathag gid nga gin-ilisan na ang mga pari nga mga kaliwat ni Levi, tungod kay may iban na subong nga pari nga pareho kay Melkizedek. 16Nangin pari siya indi tungod sa kaliwat nga suno sa Kasuguan, kundi tungod sa iya gamhanan nga kabuhi nga wala sing katapusan. 17Kay nagasiling ang Kasulatan parte sa iya, “Pari ikaw sa wala sing katapusan, pareho sang pagkapari ni Melkizedek.”7:17 Salmo 110:4. 18Gani ang daan nga Kasuguan gin-ilisan na sang Dios tungod kay wala ini sing pulos kag indi makabulig sa aton. 19Kay indi mahimo nga makabig kita nga matarong sa panulok sang Dios paagi sa aton pagsunod sa Kasuguan. Amo ina nga ginhatagan kita subong sang mas maayo kag masaligan nga paagi, kag paagi sini makapalapit na kita sa Dios.
20Ining bag-o nga paagi mas maayo kag masaligan tungod kay sang paghimo sang Dios sa mga kaliwat ni Levi nga mangin mga pari wala gid siya nagpanumpa. 21Pero sang paghimo sang Dios kay Jesus nga mangin pari nagpanumpa siya. Kay may nakasulat sa Kasulatan nga nagasiling,
“Nagsumpa ang Ginoo, kag indi gid magbaylo ang iya hunahuna,
nga pari ikaw sa wala sing katapusan.”
22Gani si Jesus ang garantiya sang mas maayo nga kasugtanan sang Dios sa iya mga katawhan.
23Sang una madamo ang mga pari tungod kay kon mapatay ang isa mabulos naman ang isa agod makapadayon ang ila obra bilang mga pari. 24Pero si Jesus wala sing kamatayon, amo ina nga ang iya obra bilang pari wala ginasaylo sa iban. 25Gani sarang niya maluwas sing bug-os ang bisan sin-o nga tawo nga magpalapit sa Dios paagi sa iya. Kay buhi siya sa wala sing katapusan sa pagpakitluoy sa Dios para sa ila.
26Gani si Jesus amo gid ang pangulo nga pari nga aton kinahanglan. Balaan siya; wala gid siya naghimo sing malain kag wala gid sing sayop sa iya kabuhi. Ginpain siya sa mga tawo nga makasasala kag gindala sa ibabaw pa sang mga langit. 27Indi siya pareho sang iban nga pangulo nga mga pari nga kinahanglan maghalad adlaw-adlaw, premiro para sa ila kaugalingon nga sala, pagkatapos para sa mga sala sang mga tawo. Pero si Jesus iya kaisa lang gid naghalad. Ginhalad niya ang iya kaugalingon didto sa krus kag wala na niya ginliwat-liwat pa. 28Ang mga tawo nga ginhimo nga pangulo nga mga pari suno sa Kasuguan ni Moises mga tawo man lang nga nagakasala. Pero suno sa sinumpaan sang Dios, nga iya ginhambal pagkatapos nga mahatag ang Kasuguan, ang iya Anak mismo amo ang iya ginpili nga mangin pangulo nga pari. Kay natapos na niya ang katuyuan sang Dios nga magapadayon hasta san-o.
Melquisedeque, o sacerdote
(Gn 14.18-20)
1Este Melquisedeque era rei da cidade de Salém e também sacerdote do Deus altíssimo. Quando Abraão regressava vitorioso de uma grande batalha contra vários reis, Melquisedeque saiu-lhe ao encontro e abençoou-o. 2Então Abraão deu-lhe o dízimo de tudo o que trouxera. Melquisedeque significa rei de justiça; além disso é também rei de Salém, que significa rei de paz. 3Aparecendo sem que seja mencionado pai ou mãe, nem existindo nenhuma menção dos seus antepassados, ou indicação sobre o seu nascimento ou morte, a sua vida torna-se, assim, semelhante à do Filho de Deus, que é sacerdote para sempre.
4Notem como este Melquisedeque foi uma figura importante: Foi a ele que o patriarca Abraão deu a décima parte dos despojos. 5Agora, aos sacerdotes descendentes de Levi é-lhes ordenado, pela Lei de Moisés, cobrar a décima parte de tudo ao povo, mesmo que sejam descendentes de Abraão. 6Contudo, Melquisedeque que nem tinha nada a ver com Levi, recebeu o dízimo de Abraão e abençoou-o, sendo este quem tinha já recebido as promessas de Deus. 7Sem sombra de dúvida, a pessoa que tem o poder de abençoar é sempre maior do que a pessoa que é abençoada.
8Lembremos que os sacerdotes judaicos, que recebiam os dízimos do povo, eram simples mortais; porém de Melquisedeque não nos é dito que tenha morrido. 9Poderemos ainda dizer que o próprio Levi, o antecessor dos sacerdotes que cobram os dízimos, pagou ele próprio o dízimo a Melquisedeque na pessoa de Abraão, seu antecessor. 10Pois, embora Levi não fosse ainda nascido, a semente dele estava nos lombos de Abraão, quando Melquisedeque lhe cobrou o dízimo.
O sacerdócio eterno de Jesus
11Se os sacerdotes levitas fossem capazes de nos salvar, pois foi através deles que o povo recebeu a Lei, que necessidade haveria que aparecesse outro sacerdote à semelhança de Melquisedeque e não da descendência de Aarão?
12Se houve uma mudança de sacerdote é porque houve também, necessariamente, uma mudança de Lei. 13-14Como é sabido, Cristo pertencia à tribo de Judá, da qual nunca Moisés falou a propósito de sacerdócio, e da qual também nunca houve ninguém que tivesse prestado serviço sacerdotal no altar. 15Fica assim claro que foi instituído um novo sacerdote, à semelhança de Melquisedeque, que se tornou sacerdote, 16não segundo a sucessão da tribo de Levi, mas segundo o poder que deriva da vida que jamais findará! 17E o Salmista salienta este facto quando diz a respeito de Cristo:
“Tu és sacerdote para sempre,
à semelhança de Melquisedeque.”7.17 Sl 110.4.
18Portanto, o antigo sistema de sacerdócio foi anulado, porque era inútil e sem capacidade para salvar. 19Na verdade, a Lei nunca tornou ninguém justo. Mas agora é bem melhor a nossa esperança de chegar a Deus.
20Além disso, é preciso não esquecer que foi com um juramento que Deus fez de Cristo um sacerdote eterno. 21E isso não aconteceu com nenhum dos sacerdotes levitas. Só de Cristo está escrito:
“O Senhor jurou e nunca há de alterar o seu intento:
‘Tu és sacerdote para sempre.’ ”7.21 Sl 110.4.
22Eis a razão por que Cristo nos pode garantir uma aliança com o seu Pai muito melhor do que a anterior.
23No sistema antigo foi preciso que muitos sacerdotes se sucedessem; a morte impedia-os de permanecer para sempre. 24Mas Jesus vive para sempre e, por isso, é permanentemente sacerdote. 25Portanto, pode salvar perfeitamente todos os que por ele se chegam a Deus, vivendo eternamente para interceder junto de seu Pai a favor deles.
26Era um sumo sacerdote assim que nos convinha: santo, irrepreensível, sem nunca ter sido manchado pelo pecado, separado dos pecadores; e foi-lhe dado o lugar de maior honra no céu. 27Ele não precisa, como os outros sacerdotes, de oferecer sacrifícios diários, primeiro pelos seus próprios pecados e depois pelos do povo, como os outros sumos sacerdotes. Mas Jesus sacrificou-se pelos pecados do povo, uma vez por todas, quando se ofereceu a si mesmo em sacrifício na cruz. 28Os sumos sacerdotes instituídos pelo antigo sistema da Lei eram homens imperfeitos, mas aquele que Deus mais tarde nomeou com um juramento solene é o seu Filho, perfeito para sempre.
