Hebreo 4 – HLGN & PCB

Ang Pulong Sang Dios

Hebreo 4:1-16

1Pero bisan amo ato ang natabo sa ila, nagapabilin gihapon ang promisa sang Dios nga sarang kita makabaton sang kapahuwayan nga halin sa iya. Gani mag-andam gid kita kay basi kon may ara sa aton nga indi makabaton sini. 2Kay nakabati man kita sang Maayong Balita pareho sa ila sang una. Pero wala nila napusli ang ila nabatian tungod kay wala sila nagtuo. 3Kita nga nagatuo amo ang makabaton sang kapahuwayan nga halin sa Dios. Pero ang wala nagatuo indi makabaton sini, tungod kay nagsiling ang Dios,

“Sa akon kaakig nagpanumpa ako nga indi gid nila mabaton ang kapahuwayan nga halin sa akon.”4:3 Salmo 95:11.

Wala ini nagakahulugan nga ang kapahuwayan wala pa, tungod kay ang matuod, may ara na nga kapahuwayan halin pa sang iya paghimo sang kalibutan. 4Indi bala nga amo ini ang ginasiling sang Kasulatan parte sa ikapito nga adlaw: “Kag sa ikapito nga adlaw nagpahuway ang Dios sa tanan niya nga obra.”4:4 Gen. 2:2. 5Kag sa liwat nagasiling diri nga, “Indi gid nila mabaton ang kapahuwayan nga halin sa akon.” 6Maathag nga gintuyo sang Dios nga may makabaton sang sadto nga kapahuwayan, pero ang mga nakabati sang una sang Maayong Balita wala nakabaton sini tungod kay wala sila nagsunod sa Dios. 7Gani nagahatag pa gid ang Dios sing kahigayunan subong nga adlaw tungod kay pagkaligad sang madamo nga mga tinuig naghambal siya paagi kay David, pareho sang nasambit na,

“Kon mabatian ninyo subong ang tingog sang Dios,

indi pagpatig-aha ang inyo mga tagipusuon.”4:7 Salmo 95:7, 8.

8Kay kon matuod nga nadala ni Josue ang mga tawo sang una sa kapahuwayan, wala na kuntani naghambal ang Dios nga may iban pa gid nga adlaw nga hatagan niya ang mga tawo sang kapahuwayan. 9Gani may kapahuwayan pa gid nga ginatigana ang Dios para sa iya mga tawo, kag ini nga kapahuwayan pareho sang pagpahuway sang Dios sa ikapito nga adlaw. 10Kay ang bisan sin-o nga makabaton sang kapahuwayan nga halin sa Dios makapahuway na sa iya mga obra, pareho sa Dios nga nagpahuway pagkatapos nga nahimo niya ang tanan. 11Gani tinguhaan ta gid nga mabaton ang ini nga kapahuwayan. Indi gid kita magsunod sa mga tawo sang una nga wala nagsunod sa Dios, kay basi bala kon indi man kita makabaton.

12Kay ang pulong sang Dios buhi kag gamhanan, kag mas matalom pa sa espada nga duha ang sulab. Nagadulot ini hasta sa kalag kag sa espiritu, kag hasta sa mga lutalutahan kag sa utok sang mga tul-an. Nahibaluan niya ang mga butang nga ginahunahuna kag ginahandom sang mga tawo. 13Wala gid sing may makapanago sa Dios; makita niya ang tanan kag hayag gid sa iya panulok, kag sa iya kita magapanabat.

Si Jesus ang aton Pangulo nga Pari

14Gani huptan gid naton ang aton ginatuohan, tungod kay may gamhanan kita nga pangulo nga pari nga didto na sa langit. Kag ini wala sing iban kundi si Jesus nga Anak sang Dios. 15Ang aton pangulo nga pari nagabatyag man sang aton mga kaluyahon, kay ang tanan nga pagsulay nga nagaabot sa aton naagihan man niya, pero wala gid siya nakasala. 16Gani indi kita magkatahap nga magpalapit sa trono sang Dios nga maluluy-on, agod mabaton ta ang kaluoy kag bulig sa oras nga kinahanglan naton.

Persian Contemporary Bible

عبرانيان 4:1-16

كوشش برای دسترسی به آرامش خدا

1پس بايد بترسيم، زيرا با اينكه وعدهٔ خدا هنوز به قوت خود باقی است، اما ممكن است بعضی از شما نتوانند آن را به دست آورند. 2زيرا همانگونه كه خدا در زمان موسی، به قوم اسرائيل وعدهٔ سرزمين موعود را داد، در زمان حاضر نيز به ما اين خبر خوش را داده است كه می‌خواهد ما را نجات بخشد. اما وعدهٔ خدا به قوم اسرائيل، نفعی به ايشان نرسانيد، زيرا آن را باور نكردند و به آن ايمان نياوردند. 3‏-4فقط ما كه به خدا ايمان داريم، می‌توانيم به آرامش خدا دسترسی پيدا كنيم. او فرموده است: «در خشم و غضب خود قسم خورده‌ام كه آنانی كه به من ايمان نياورند، هرگز روی آرامش را نخواهند ديد.» هر چند كه از همان ابتدای جهان، چشم به راه ايشان بود كه به سوی او بازگردند و حاضر بود كه ايشان را ببخشد، زيرا در كتاب آسمانی نوشته شده كه خدا در روز هفتم آفرينش، هنگامی كه همه چيز را آفريده بود، به استراحت پرداخت و آراميد.

5اما اشخاص بی‌ايمان به آرامش خدا دسترسی پيدا نكردند، زيرا فرمود: «هرگز روی آرامش نخواهند ديد.» 6با اين حال، وعدهٔ خدا هنوز به قوت خود باقی است و بعضی كه ايمان آوردند، به آرامش خدا دسترسی پيدا كردند، اما نه آنانی كه در ابتدا اين فرصت را داشتند، زيرا آنان احكام خدا را اطاعت نكردند و روی آرامش نديدند.

7اما خدا از روی رحمت خود، فرصت ديگری را تعيين فرمود، و آن فرصت، «همين امروز» است. به همين جهت، سالها بعد از نخستين قصور انسان در ورود به آرامش الهی، خدا به زبان داوود نبی فرمود: «امروز اگر صدای خدا را می‌شنويد، نسبت به آن بی‌اعتنا نباشيد»، كه اين سخن خدا در سطور بالا نيز نقل قول شده است.

8اما اين فرصت جديد برای آرامش كه خدا وعده‌اش را می‌دهد، در سرزمين كنعان تحقق نمی‌يابد، زيرا يوشع قوم اسرائيل را قبلاً وارد آن سرزمين كرده بود. اگر منظور خدا، همان سرزمين كنعان می‌بود، بعد از مدتهای طولانی «امروز» را برای ورود به اين آرامش تعيين نمی‌كرد. 9از اين امر پی می‌بريم كه فرصتی برای استراحت و آرامش كامل، در محلی انتظار قوم خدا يعنی ما را می‌كشد؛ 10و مسيح قبلاً وارد اين محل شده است. او اكنون در آنجاست و استراحت می‌كند، همانگونه كه خدا بعد از آفرينش استراحت نمود. 11پس بياييد تا ما نيز نهايت تلاش و كوشش خود را بكنيم تا وارد آن محل و مكان آرامش خدا گرديم، و مواظب باشيم مبادا مانند بنی‌اسرائيل، در اثر نافرمانی از ورود به آنجا محروم شويم.

12كلام خدا زنده و بانفوذ است و برّنده‌تر از هر شمشير تيزی است كه مفصل را از استخوان جدا می‌كند، زيرا افكار پنهانی و نيتهای مخفی دل ما را می‌شكافد تا ما را آنچنانكه هستيم، به خودمان نشان دهد. 13هر كجا كه باشيم، خدا تک‌تک ما را می‌شناسد؛ چشمان تيزبين خدای زنده، همهٔ ما را چنانكه هستيم می‌بيند. چيزی وجود ندارد كه از نظر خدا پنهان بماند، و به اوست كه بايد سرانجام حساب پس بدهيم.

عيسی مسيح، كاهن اعظم ما

14پس حال كه كاهن اعظم ما، عيسی، فرزند خدا، به آسمان رفته تا در پيشگاه خدا ميانجی ما باشد، بياييد ايمان و اعتمادمان را محكم نگاه داريم. 15اين كاهن اعظم از ضعفهای ما بی‌خبر نيست، زيرا او خود در همين امور وسوسه شد، اما حتی يكبار هم به زانو در نيامد و گناه نكرد. 16پس بياييد به حضور تخت پر فيض خدا برويم تا او رحمت خود را شامل حال ما سازد و به لطف خود، ما را به هنگام نياز ياری فرمايد.