Ang Pagkamalaot sang Tawo
1Sang ulihi, nagdamo ang mga tawo sa kalibutan, kag nagkalatawo man ang ila mga kabataan nga babayi. 2Nakita sang mga anak sang Dios6:2 mga anak sang Dios: ukon, mga anak sang mga pangulo. nga ang mga babayi matahom. Gani ginpangasawa nila ang bisan sin-o nga ila naluyagan. 3Karon nagsiling ang Ginoo, “Indi ko pagtugutan nga mabuhi ang tawo sing malawig tungod kay tawo lang sila. Gani sugod subong ang tawo magakabuhi nga indi magsobra sa 120 ka tuig.”
4Sang sadto nga tiyempo, kag bisan sang ulihi, may mga kilala nga mga tawo6:4 mga kilala nga mga tawo: sa Hebreo, Nefilim. sa kalibutan nga mga kaliwat sang mga anak sang Dios nga nagpangasawa sa matahom nga mga babayi. Ini sila mga gamhanan kag bantog nga mga tawo sang una nga tiyempo.
5Sang nakita sang Ginoo nga ang ginahimo sang mga tawo sa kalibutan puro na lang kalautan, kag ang ila ginahunahuna permi malain, 6naghinulsol siya nga ginhimo pa niya ang tawo sa kalibutan. Dako gid ang iya kasubo, 7gani nagsiling siya, “Laglagon ko ang tanan nga tawo nga akon gintuga. Kag laglagon ko man ang tanan nga sapat sa duta pati ang mga sapat nga nagalupad, kay nagahinulsol ako nga ginhimo ko sila.” 8Pero may isa ka tawo nga nakapalipay sa Ginoo. Siya amo si Noe.
Si Noe
9Amo ini ang estorya parte sa pamilya ni Noe.
Si Noe matarong nga tawo. Siya lang ang nagkabuhi nga matarong sa iya nga tiyempo, kag malapit ang iya relasyon sa Dios. 10May tatlo siya ka anak nga lalaki nga sila ni Shem, Ham, kag Jafet.
11Sa atubangan sang Dios, malaot gid ang mga tawo kag ang ila kalautan naglapta sa kalibutan. 12Nakita sang Dios nga malaot gid ang mga tawo sa kalibutan tungod kay ang ila ginahimo puro lang kalainan. 13Gani nagsiling siya kay Noe, “Laglagon ko ang tanan nga tawo. Kay tungod sa ila, naglapta ang kalautan sa kalibutan. Laglagon ko sila kaupod sang kalibutan. 14Gani ikaw Noe, maghimo ka sang barko6:14 barko: sa iban nga mga translations, arka. halin sa maayo nga kahoy, kag himuan mo ini sang mga kuwarto. Dayon lamhitan mo sang alkitran sa sulod kag sa guwa sang barko. 15Himua nga ang iya kalabaon 450 ka tapak, ang iya kasangkaron 75 ka tapak, kag ang iya kataason 45 ka tapak. 16Atupan mo ang barko, kag butangan mo sang antad nga isa kag tunga ka tapak ang dingding kag ang atop. Himua nga ang barko may tatlo ka andana. Butangi man sang puwertahan sa iya kilid. 17Kay pabahaon ko ang kalibutan agod malaglag ang tanan nga nagakabuhi. Mapatay ang tanan nga ara sa kalibutan. 18Pero magahimo ako sang kasugtanan sa imo. Karon, magsulod ka sa barko upod ang imo asawa, mga anak, kag mga umagad. 19Magpasulod ka man sang isa ka pares, lalaki kag babayi, sa kada klase sang mga sapat agod mabuhi sila upod sa imo. 20Duha sa kada klase sang tanan nga sapat ang magapalapit sa imo agod mabuhi—ang mga sapat nga nagalupad, ang nagalakat, kag ang nagakamang. 21Magdala ka man sang tanan nga klase sang pagkaon para sa inyo kag para man sa mga sapat.” 22Gintuman ni Noe ang tanan nga ginsugo sang Dios sa iya.
Wickedness in the world
1When human beings began to increase in number on the earth and daughters were born to them, 2the sons of God saw that the daughters of humans were beautiful, and they married any of them they chose. 3Then the Lord said, ‘My Spirit will not contend with6:3 Or My spirit will not remain in humans for ever, for they are mortal6:3 Or corrupt; their days will be a hundred and twenty years.’
4The Nephilim were on the earth in those days – and also afterwards – when the sons of God went to the daughters of humans and had children by them. They were the heroes of old, men of renown.
5The Lord saw how great the wickedness of the human race had become on the earth, and that every inclination of the thoughts of the human heart was only evil all the time. 6The Lord regretted that he had made human beings on the earth, and his heart was deeply troubled. 7So the Lord said, ‘I will wipe from the face of the earth the human race I have created – and with them the animals, the birds and the creatures that move along the ground – for I regret that I have made them.’ 8But Noah found favour in the eyes of the Lord.
Noah and the flood
9This is the account of Noah and his family.
Noah was a righteous man, blameless among the people of his time, and he walked faithfully with God. 10Noah had three sons: Shem, Ham and Japheth.
11Now the earth was corrupt in God’s sight and was full of violence. 12God saw how corrupt the earth had become, for all the people on earth had corrupted their ways. 13So God said to Noah, ‘I am going to put an end to all people, for the earth is filled with violence because of them. I am surely going to destroy both them and the earth. 14So make yourself an ark of cypress6:14 The meaning of the Hebrew for this word is uncertain. wood; make rooms in it and coat it with pitch inside and out. 15This is how you are to build it: the ark is to be three hundred cubits long, fifty cubits wide and thirty cubits high.6:15 That is, about 135 metres long, 23 metres wide and 14 metres high 16Make a roof for it, leaving below the roof an opening one cubit6:16 That is, about 45 centimetres high all around.6:16 The meaning of the Hebrew for this clause is uncertain. Put a door in the side of the ark and make lower, middle and upper decks. 17I am going to bring floodwaters on the earth to destroy all life under the heavens, every creature that has the breath of life in it. Everything on earth will perish. 18But I will establish my covenant with you, and you will enter the ark – you and your sons and your wife and your sons’ wives with you. 19You are to bring into the ark two of all living creatures, male and female, to keep them alive with you. 20Two of every kind of bird, of every kind of animal and of every kind of creature that moves along the ground will come to you to be kept alive. 21You are to take every kind of food that is to be eaten and store it away as food for you and for them.’
22Noah did everything just as God commanded him.
