Genesis 33 – HLGN & CARSA

Ang Pulong Sang Dios

Genesis 33:1-20

Ang Pagkitaay ni Esau kag ni Jacob

1Karon, pagtan-aw ni Jacob, nakita niya si Esau nga nagapadulong upod ang 400 ka lalaki. Gani ginpatipon niya ang iya mga anak sa ila tagsa-tagsa ka iloy. 2Kag paglakat nila, ginpauna niya ang duha ka suluguon nga babayi kag ang ila mga anak, sunod si Lea kag ang iya mga anak, kag dayon si Raquel kag ang iya anak nga si Jose. 3Nagauna si Jacob sa ila tanan kag makapila gid siya ka beses33:3 makapila gid siya ka beses: sa literal, pito ka beses. nga nagluhod samtang nagapalapit siya sa iya utod.

4Pero nagdalagan si Esau sa pagsugata sa iya. Ginhakos siya ni Esau kag ginhalukan, kag naghibi sila nga duha. 5Sang makita ni Esau ang mga babayi kag ang mga kabataan, ginpamangkot niya si Jacob, “Sin-o inang kaupdanan mo?” Nagsabat si Jacob, “Sila ang akon mga anak nga ginhatag sang Dios sa akon sa iya kaluoy.” 6Nagpalapit dayon kay Esau ang duha ka suluguon nga babayi kag ang ila mga anak, kag nagluhod sila bilang pagtahod sa iya. 7Nagsunod man dayon si Lea kag ang iya mga anak nga nagluhod. Kag ang ulihi nga nagpalapit kag nagluhod amo si Jose kag ang iya iloy nga si Raquel.

8Nagpamangkot si Esau kay Jacob, “Ano bala ang imo buot silingon sadtong mga grupo sang sapat nga nasugata ko?” Nagsiling si Jacob, “Regalo ko ato sa imo agod batunon mo ako.” 9Pero nagsabat si Esau, “Madamo na ang akon pagkabutang, utod ko, gani sa imo na lang ato.” 10Pero nagpamilit gid si Jacob, “Sige na, batuna na ato. Kon matuod-tuod nga ginabaton mo ako, batuna na ang regalo ko sa imo. Kay sang pagkakita ko sang imo hitsura daw nakita ko ang hitsura sang Dios. Karon nga ginbaton mo ako, 11batuna na ang ginahatag ko sa imo tungod kay maayo ang Dios sa akon kag wala ako makulangi sa akon mga kinahanglanon.” Sagi gid pilit ni Jacob si Esau hasta nga ginbaton na lang ni Esau ang iya regalo.

12Dayon nagsiling si Esau, “Dali na, malakat na kita. Ululupod na lang kita.” 13Pero nagsabat si Jacob, “Nakahibalo ka nga mahinay maglakat ang mga bata, kag kinahanglan ko gid nga tatapon maayo ang mga sapat nga nagapatiti. Kon piliton ta ang mga sapat nga maglakat sa bilog nga adlaw, basi magkalamatay sila. 14Ang maayo pa, mag-una ka na lang sa amon. Maamat-amat lang kami sunod sa imo suno sa kadasigon sang mga bata kag sang mga sapat sa una namon. Didto na lang kita magkitaay sa Seir.” 15Nagsiling si Esau, “Kon amo sina, ibilin ko na lang ang iban ko nga mga tinawo sa imo.” Nagsabat si Jacob, “Indi na kinahanglan. Ang importante ginbaton mo ako.” 16Gani nagbalik na lang si Esau sa Seir sadto mismo nga adlaw. 17Pero didto nagpakadto sanday Jacob sa Sucot. Pag-abot nila didto, naghimo si Jacob sang elistaran kag ginhimuan man niya sang palasilungan ang iya mga kasapatan. Gani ato nga lugar gintawag nga Sucot.33:17 Sucot: buot silingon sa Hebreo, palasilungan.

18Sang ulihi nakaabot gid man sila sa Canaan halin sa Padan Aram nga wala sing may malain nga natabo sa ila. Nakaabot sila sa banwa nga ginaestaran ni Shekem. Nagpatindog sila sang ila mga tolda malapit sa banwa. 19Kag ang duta nga ginpatindugan nila sang mga tolda ginbakal ni Jacob sa mga anak ni Hamor sa bili nga 100 ka bilog nga pilak. Si Hamor amo man ang amay ni Shekem. 20Naghimo si Jacob didto sang halaran nga gin-ngalanan niya nga El Elohe Israel.33:20 El Elohe Israel: buot silingon sa Hebreo, Makagagahom ang Dios ni Israel.

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Начало 33:1-20

Примирение Якуба с Есавом

1Якуб посмотрел и увидел, что идёт Есав, и с ним четыреста человек. Он разделил детей между Лией, Рахилёй и двумя служанками. 2Якуб поставил служанок и их детей впереди, Лию и её детей за ними, а Рахилю с Юсуфом позади всех. 3Сам же он пошёл вперёд и, приближаясь к своему брату, поклонился до земли семь раз. 4Но Есав побежал Якубу навстречу, обнял его, бросился ему на шею и расцеловал его; и они заплакали. 5Есав посмотрел, увидел женщин и детей и спросил:

– Кто это с тобой?

Якуб ответил:

– Это дети, которых Аллах милостиво дал твоему рабу.

6Подошли служанки со своими детьми и поклонились. 7Потом подошли и поклонились Лия и её дети. После всех подошли Юсуф и Рахиля и тоже поклонились.

8Есав спросил Якуба:

– Почему ты послал все эти стада мне навстречу?

– Я хотел найти расположение в твоих глазах, мой господин, – ответил он.

9Есав сказал:

– У меня всего вдоволь, брат. Оставь своё себе.

10– Нет, прошу тебя! – сказал Якуб. – Если я нашёл расположение в твоих глазах, то прими от меня этот дар. Для меня видеть твоё лицо – это как увидеть лицо Аллаха, ты ведь принял меня так милостиво. 11Пожалуйста, прими от меня эти дары, потому что Аллах был милостив ко мне, и у меня есть всё, что мне нужно.

Якуб настаивал, и Есав принял дары. 12Потом Есав сказал:

– Идём, пора отправляться в путь; я буду держаться рядом с тобой.

13Но Якуб ответил:

– Мой господин знает, что дети слабы и что я должен заботиться о дойных овцах и коровах: если их сильно гнать хотя бы один день, то животные погибнут. 14Так что пусть мой господин идёт впереди своего раба, а я пойду медленно, как смогут идти стада впереди меня и как смогут идти дети, пока не приду к моему господину в Сеир.

15Есав сказал:

– Позволь мне оставить с тобой несколько моих людей.

– Зачем же? – спросил Якуб. – Достаточно и того, что я нашёл расположение в глазах моего господина.

16И Есав в тот же день отправился в обратный путь к себе в Сеир. 17Якуб же пошёл в Суккот, где он построил себе жилище и сделал шалаши для скота. Вот почему это место называется Суккот («шалаши»).

18Придя из Паддан-Арама, Якуб благополучно прибыл в город Шехем в Ханаане и поселился перед городом. 19За сто мер серебра33:19 Букв.: «сто кесит» – древняя денежная мера неизвестного веса и достоинства. он купил у сыновей Еммора, отца Шехема, участок земли, на котором поставил свой шатёр. 20Там он установил жертвенник и назвал его Ил-Илохе-Исраил («Всевышний, Бог Исраила»).