Ezekiel 5 – HLGN & OL

Ang Pulong Sang Dios

Ezekiel 5:1-17

Ang Palaabuton nga Kalaglagan sang Jerusalem

1Nagsiling pa gid ang Ginoo sa akon, “Tawo, kuha ka sang matalom nga espada kag gamita nga pangkiskis sa imo buhok kag burangos. Dayon kiluha ang imo buhok kag burangos sa pagpartida sini sa tatlo ka parte. 2Ibutang ang isa ka parte sa tisa nga gindrowingan mo sang Jerusalem, kag sunuga ini dira sa tunga sang siyudad pagkatapos sang pagpakita mo sang pagkibon sini. Ibutang ang isa pa ka parte sa palibot sang siyudad kag pang-utda-utda ini sang imo espada. Ang nabilin nga parte isabwag sa kahanginan, kay laptahon ko ang akon katawhan paagi sa espada. 3Pero magbilin ka sang diutay lang nga buhok kag putsa ini sa imo bayo. 4Dayon kuhai ini sang pila ka bilog kag ihaboy sa kalayo agod masunog. Halin sa sini magalapta ang kalayo kag magasunog sa bug-os nga Israel.

5Ako, ang Ginoong Dios, nagasiling nga amo ato ang dangatan sang Jerusalem, ang siyudad nga ginhimo ko nga pinakaimportante nga lugar sa kalibutan. 6Ginlapas niya ang akon mga sugo, kag mas malaot pa siya sang sa iban nga mga nasyon sa iya palibot. Ginsikway niya ang akon mga sugo kag mga pagsulundan. 7Gani ako, ang Ginoong Dios, nagasiling: Kamo nga mga taga-Jerusalem, mas malaot pa kamo sang sa iban nga mga nasyon sa inyo palibot. Wala ninyo pagtumana ang akon mga sugo kag mga pagsulundan, kag wala man gani ninyo pagtumana5:7 wala man gani ninyo pagtumana: Amo ina sa kalabanan nga mga kopya sang Hebreo. Pero sa iban nga mga kopya sini kag sa Syriac, gintuman ninyo. Tan-awa man sa 11:12. ang mga pagsulundan sang mga nasyon sa inyo palibot. 8Gani ako, ang Ginoong Dios, nagakontra sa inyo. Silutan ko kamo nga makita sang mga nasyon. 9Tungod sa inyo makangilil-ad nga mga ginahimo, himuon ko sa inyo ang wala ko pa mahimo kag ang indi ko na paghimuon pa. 10Kaunon sang mga ginikanan ang ila mga anak, kag kaunon sang mga anak ang ila mga ginikanan. Silutan ko gid kamo, kag ang mga mabilin sa inyo laptahon ko sa bug-os nga kalibutan. 11Ako, ang buhi nga Ginoong Dios, nagasumpa nga laglagon ko kamo nga wala sing luoy-luoy tungod nga ginhigkuan ninyo ang akon templo paagi sa pagsimba sa mga dios-dios kag sa paghimo sang makangilil-ad nga mga butang. 12Partihon ko kamo sa tatlo ka parte. Ang isa ka parte magakalamatay paagi sa gutom kag mga balatian dira sa siyudad. Ang isa pa ka parte magakalamatay paagi sa espada sa guwa sang siyudad. Kag ang mabilin nga parte laptahon ko sa bug-os nga kalibutan kag padayon ko sila nga hingabuton.5:12 padayon ko sila nga hingabuton: sa literal, lagson ko sila sang espada.

13“Kon matabo na ini maumpawan na ako sa akon puwerte nga kaakig sa inyo, kag makabalos na ako. Kon mapatilaw ko na kamo sang akon kaakig, mahibaluan ninyo nga ako, ang Ginoo, nagpakighambal sa inyo tungod sa akon puwerte nga balatyagon sa inyo. 14Gub-on ko ang inyo siyudad kag pakahuy-an kamo sang mga nasyon sa inyo palibot kag sang mga nagaalagi sa inyo lugar. 15Pakahuy-an, yagutaon, kag kangidlisan kamo sang mga nasyon sa inyo palibot. Mangin paandam kamo sa ila sa tion nga silutan ko kamo sa akon puwerte nga kaakig. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini. 16Padal-an ko kamo sang gutom nga pareho sang pana nga magalaglag sa inyo. Magagrabe nga magagrabe ang gutom hasta nga wala na kamo sang may makaon. 17Wala labot sa gutom padal-an ko man kamo sang mapintas nga mga sapat kag pamatyon nila ang inyo mga anak. Magakalamatay man kamo sa mga balatian kag sa inaway. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

O Livro

Ezequiel 5:1-17

1Homem mortal, pega numa navalha bem afiada e rapa todo o cabelo da cabeça e a barba; depois pega numa balança e reparte o cabelo cortado em três partes iguais. 2Um terço desse cabelo coloca-o no centro do teu plano de Jerusalém; depois de simulado o cerco, queima-o ali mesmo. O outro terço do cabelo espalha-o sobre o mesmo plano da cidade e depois corta-o com uma faca. O último terço espalha-o ao vento, porque também perseguirei o meu povo com uma espada. 3Conserva apenas uma pequena parte desse cabelo e ata-o à borda da roupa que tens vestida. 4Por último, retira ainda uma pequena parte destes e lança-os no fogo, pois dali sairá um fogo contra toda a nação de Israel.

5Assim diz o Senhor Deus: Isto ilustra o que há de acontecer em Jerusalém, 6pois se desviou das minhas leis e se tornou ainda pior do que as outras nações à sua volta. 7Ouve, pois, ó Jerusalém, o que eu, o Senhor Deus, te vou dizer! Mostraste-te mais rebelde do que os países que te rodeiam. Não obedeceste às minhas leis, nem guardaste os meus mandamentos e nem sequer seguiste os costumes dos outros povos. 8Por isso, diz o Senhor Deus, eu próprio estou contra vocês e vos castigarei aos olhos de todo o mundo. 9Castigar-vos-ei como nunca fiz antes e como nunca mais farei, por causa dos terríveis pecados que cometeram. 10Pais haverá que comerão os seus próprios filhos e filhos que comerão os pais; os que sobreviverem serão espalhados por todo o mundo. 11Eis o que vos garanto, diz o Senhor Deus: Visto que profanaram o meu templo com ídolos e com sacrifícios abomináveis, não vos hei de poupar nem terei, de forma nenhuma, misericórdia. 12Uma terça parte de vocês morrerá de fome e doença; outra terça parte será exterminada pelo inimigo e o último terço será espalhado pelos quatro ventos da Terra, perseguidos pela espada desembainhada dos seus inimigos que os perseguirão. 13Só então a minha ira será satisfeita e todo o Israel ficará a saber que eu sou o Senhor, que vos avisei, pois exijo uma devoção exclusiva.

14É assim que se tornarão um exemplo aos olhos de todo o mundo e para todos os que passarem pelas ruínas da vossa terra. 15Tornar-se-ão, por um lado, um motivo de desprezo para toda a gente; por outro, um exemplo terrível daquilo que acontece quando executo a minha ira e os meus juízos contra ti. Eu, o Senhor, falei! 16Farei chover sobre vocês flechas mortais de fome que vos destruirão. A fome tornar-se-á cada vez mais intensa, até que tenha acabado, por fim, o último pedaço de pão. 17E não será apenas a fome que virá sobre vocês; também os animais selvagens vos atacarão e vos matarão, assim como às vossas famílias; as pestes e a guerra devastarão a vossa terra; as armas dos adversários liquidar-vos-ão. Eu, o Senhor, falei!”