Ang Panalambiton Parte sa Tyre
1Nagsiling ang Ginoo sa akon, 2“Tawo, magpanalambiton ka parte sa Tyre, 3ang siyudad nga dulungkaan sang mga barko27:3 dulungkaan sang mga barko: ukon, ara sa higad sang dagat. kag sentro sang negosyo sang mga nagaestar malapit sa dagat. Silinga siya nga ako, ang Ginoong Dios, nagasiling, ‘Tyre, nagapabugal ka nga matahom ka kag wala gid sing deperensya. 4Ginpalapad mo ang imo teritoryo sa dagat. Ginpatahom ka gid sang mga nagtukod sa imo. 5Pareho ka sa dako nga sakayan nga hinimo halin sa kahoy nga sipres nga halin sa Senir. Ang imo palo hinimo halin sa kahoy nga sedro nga halin sa Lebanon. 6Ang imo mga bugsay hinimo halin sa kahoy nga terebinto nga halin sa Bashan. Kag ang imo salog hinimo halin sa kahoy nga sipres nga halin sa isla27:6 isla: ukon, baybayon. sang Kitim,27:6 Kitim: ukon, Cyprus. kag ginhaklapan ini sang dekorasyon nga halin sa bangkil sang elepante. 7Ang imo layag binordahan nga linen nga halin sa Egipto, kag daw sa bandera ini tan-awon. Ang imo trapal asol kag granate27:7 granate: sa English, purple. nga halin sa isla27:7 isla: ukon, baybayon. sang Elisha.27:7 Elisha: ukon, Cyprus. 8Ang imo mga manugbugsay mga taga-Sidon kag taga-Arvad, kag ang imo hanas nga mga tripulante halin mismo sa imo. 9Mga eksperiensyado nga mga panday halin sa Gebal ang nagakay-o sang imo mga guba. Nagakadto sa imo ang mga tripulante sang iban nga mga sakayan kag nagapakignegosyo sa imo. 10Ang imo mga soldado taga-Persia, Lydia kag Put. Ginasab-it nila ang ila mga taming kag mga helmet sa imo dingding, kag nakahatag ini sa imo sang kadungganan. 11Mga taga-Arvad kag taga-Helec ang nagabantay sang imo mga pader sa palibot, kag ang mga taga-Gammad ang nagabantay sang imo mga tore. Ginasab-it nila ang ila mga taming palibot sa imo dingding, kag nakahatag ini sa imo sang kompleto nga kadungganan.
12“ ‘Nagapakignegosyo ang Tarshish sa imo kay madamo ang imo manggad. Ang ila ginbayad sa imo mga baligya pilak, salsalon, lata, kag tingga. 13Nagapakignegosyo man sa imo ang Grecia,27:13 Grecia: sa Hebreo, Javan. Tubal kag Meshec. Ang ila ginbayad sa imo mga baligya mga ulipon kag mga saway nga kagamitan. 14Ang ginbayad naman sang mga taga-Bet Togarma sa imo mga baligya mga kabayo nga inug-obra, mga kabayo nga para sa inaway, kag mga mula.27:14 mula: sa English, mule. Ini nga sapat kaanggid sa kabayo.
15“ ‘Nagapakignegosyo man sa imo ang mga taga-Dedan,27:15 Dedan: sa Septuagint, Rodes. kag madamo ang imo mga suki sa mga lugar nga malapit sa dagat. Ang ila ginbayad sa imo mga bangkil sang elepante kag matig-a kag maitom nga mga kahoy.
16“ ‘Nagapakignegosyo man sa imo ang Aram27:16 Aram: ukon, Syria. tungod sang imo madamo nga mga produkto. Ang ila ginbayad sa imo mga baligya mga esmeralda, granate nga mga tela, binordahan nga mga tela, manipis nga linen, koral, kag mga rubi.
17“ ‘Nagapakignegosyo man sa imo ang Juda kag Israel. Ang ila ginbayad sa imo mga baligya trigo nga halin sa Minnit, higos,27:17 higos: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. dugos, lana, kag balanyos.
18“ ‘Nagapakignegosyo man sa imo ang Damascus tungod sang imo madamo nga mga manggad kag mga produkto. Ang ila ginbayad sa imo mga baligya bino nga halin sa Helbon kag delana27:18 delana: sa English, wool. nga halin sa Zahar. 19Ang taga-Dan kag taga-Javan nga halin sa Uzal nagapakignegosyo man sa imo. Ang ila ginbayad sa imo mga baligya mga salsalon kag mga panakot.
20“ ‘Ang ginbayad sang mga taga-Dedan sa imo mga baligya mga tela nga panghapin sa pulungkuan sa likod sang sapat.
21“ ‘Nagapakignegosyo man sa imo ang mga taga-Arabia kag ang tanan nga pangulo sang Kedar. Ang ila ginbayad sa imo mga baligya mga karnero kag mga kanding.
22“ ‘Nagapakignegosyo man sa imo ang mga negosyante sang Sheba kag Raama. Ang ila ginbayad sa imo mga baligya tanan nga klase sang maayo nga mga panakot, mga malahalon nga mga bato, kag bulawan.
23“ ‘Nagapakignegosyo man sa imo ang mga taga-Haran, Cane, Eden, ang mga negosyante sa Sheba, Ashur, kag Kilmad. 24Ang ila ginbayad sa imo mga baligya mga malahalon nga mga bayo, asol nga mga tela, binordahan nga mga tela, kag mga carpet nga lain-lain sing kolor nga maayo ang pagkatahi.
25“ ‘Ang mga barko sang Tarshish amo ang mga manugkarga sang imo mga balaligya. Pareho ka sa barko nga puno sang mga kargaminto samtang nagapanakayon sa kadagatan. 26Pero dal-on ka sang imo mga manugbugsay sa lawod, kag wasakon ka sang mabaskog nga hangin halin sa sidlangan. 27Ang tanan nga ara sa imo magakalalunod: ang imo manggad, mga baligya, mga tripulante, mga marinero, mga panday, mga negosyante, kag ang tanan mo nga mga soldado. Magakalalunod ini tanan sa lawod sa adlaw nga mawasak ka.
28“ ‘Magakurog sa kahadlok ang mga nagaestar malapit sa dagat kon mabatian nila ang sininggit sang mga tripulante nga nagakalalunod. 29Bayaan sang mga manugbugsay ang ila mga sakayan kag magatindog sila sa baybayon kaupod sang mga marinero kag mga tripulante, 30kag magahibi sila sing tudo tungod sa natabo sa imo. Sabwagan nila sang yab-ok ang ila mga ulo kag magligid sila sa abo sa pagpakita sang ila pagpangasubo. 31Kiskisan nila ang ila mga ulo kag magsuksok sang sako samtang nagahibi sila sing tudo sa kasubo. 32Sa ila pagpangasubo magapanalambiton sila sini: “O Tyre, wala sing may nalunod sa lawod pareho sa natabo sa imo. 33Nagpanakayon ka nga dala ang imo mga baligya, kag ini nakabulig sa mga kinahanglanon sang madamo nga mga nasyon. Nagmanggaranon ang mga hari sa kalibutan tungod sang imo manggad kag mga baligya. 34Pero karon wasak ka na kag nalunod sa lawod pati ang imo mga baligya kag ang tanan mo nga mga tripulante. 35Ang tanan nga nagaestar malapit sa dagat natingala gid sa imo gindangatan. Ang ila mga hari hinadlukan, kag makita gid ini sa ila mga nawong. 36Nagapanagutsot sa katingala ang mga negosyante sa mga nasyon tungod sa imo gindangatan. Makahaladlok ang imo katapusan, kag madula ka na hasta san-o.” ’ ”
Lamentação sobre Tiro
1Veio a mim a palavra do Senhor. 2“Homem mortal, dirige esta lamentação, em voz alta, a Tiro. 3Ó poderoso porto do mar, centro mundial de comércio, eis o que o Senhor Deus te diz: Clamas a toda a gente: ‘Sou a mais bela cidade do mundo!’ 4Na verdade, estendeste os teus limites para além do mar. Os teus arquitetos fizeram de ti uma glória. 5És como aqueles belos barcos da mais escolhida faia de Senir; trouxeram um cedro do Líbano para o teu mastro. 6Os teus remos são de carvalho de Basã, o convés é de pinho da costa do sul de Chipre, revestido do mais precioso mármore. 7As velas são do mais fino linho do Egito; as cobertas, no convés, esplendorosamente tingidas de escarlate e de púrpura de Elisá.
8Os teus marinheiros vêm de Sídon e de Arvade; ó Tiro, os teus pilotos são uma gente muito sábia. 9Hábeis e velhos carpinteiros de Gebal encarregavam-se das reparações. Marinheiros, barcos e gentes de toda a Terra viam-se no teu porto, com mercadorias, para negociar contigo.
10O teu exército incluía homens da Pérsia, de Lude e de Pute; era para ti uma honra teres os seus escudos e capacetes pendurados nas tuas paredes. 11As sentinelas eram escolhidas entre a gente de Arvade e Heleque, e os vigias das torres eram de Gamade. Lá estão os seus escudos, alinhados e pendurados nas paredes, para dar mais brilho à tua glória.
12De Társis vinha toda a espécie de mercadorias, para serem transacionadas nos teus mercados; prata, ferro, estanho e chumbo. 13Negociantes da Grécia27.13 Em hebraico, Javã. Primeira referência em Gn 10.2., de Tubal e de Meseque traziam escravos, e também vasos de bronze. 14De Togarma vinham às tuas feiras com cavalos e com mulas.
15Também de Dedã27.15 A LXX traduz por Rodes. vinham mercadores. Em muitas cidades costeiras tinhas o monopólio absoluto do comércio e pagavam-te com ébano e marfim. 16Aram enviava mercadores para negociarem as tuas mercadorias. Traziam, para te vender, esmeraldas e tinta de púrpura, bordados, linho fino, coral e rubis. 17Judá e a terra onde era antes o reino de Israel enviavam comerciantes com trigo de Minite e também com mel, azeite e bálsamo. 18Vinham também de Damasco, com vinho de Helbom e com branca lã de Saar, negociar contigo. 19Dan e Javã, da região de Uzal, trocaram pelos teus artigos ferro trabalhado, canela e cana-de-açúcar, 20enquanto Dedã exibia caríssimos panos para selas.
21Os árabes e os ricos príncipes mercadores de Quedar trouxeram-te cordeiros, carneiros e bodes. 22Os negociantes de Sabá e Ramá vinham com toda a espécie de especiarias, com joalharia e ouro. 23Gentes de Harã, Cané, Éden, Sabá, Assur e Quilmade eram marchantes nas tuas feiras. 24Negociavam contigo toda a sorte de artigos, tecidos de azul, bordados, carpetes de cores preciosas, tudo muito bem embalado em baús de madeira de cedro, seguramente amarrados com cordas.
25Os navios de Társis eram as tuas caravanas; tinhas armazéns, para além do mar, cheios até ao teto! 26Mas os teus governantes levaram o barco do governo para dentro dum furacão. O vosso poderoso navio anda à deriva, empurrado pelos fortes ventos orientais. 27Afundar-te-ás no coração dos mares! Tudo se perderá! Tesouros, riquezas, marinheiros e pilotos, construtores navais, mercadores, militares e todo o povo! Tudo se afundará no mar no dia da vossa vasta ruína!
28As povoações mais próximas estremecerão ao ouvirem os teus pilotos gritando de terror. 29Os teus marinheiros que andavam fora, em viagem no mar, ao chegar a terra, 30chorarão amargamente e atirarão pó sobre a cabeça, em sinal de desespero, e revolver-se-ão nas cinzas. 31Raparão as cabeças, em sinal de luto, e vestir-se-ão com pano de saco, chorando em voz alta e com coração partido.
32Isto é o que dirão ao lamentarem-se: ‘Onde é que no mundo houve uma cidade tão portentosa como esta cidade de Tiro, reduzida ao silêncio da morte, no meio dos mares? 33As tuas mercadorias davam satisfação às necessidades de muitas nações. Reis das extremidades da Terra alegravam-se com as coisas que lhes mandavas. 34Agora aí estás, jazendo morta no fundo do abismo. Todas as tuas mercadorias e toda a tua população pereceu contigo. 35Todos os habitantes das terras ao longo da costa ficam a meditar no que te aconteceu, ainda meio incrédulos. Os seus reis estão arrepiados e desfiguram o rosto com apreensão. 36Os homens de negócio das nações abanam a cabeça, constatando que tiveste um destino desgraçado e que nunca, nunca mais tornarás a ser o que foste!’ ”
