Ezekiel 24 – HLGN & CARSA

Ang Pulong Sang Dios

Ezekiel 24:1-27

Ang Tuktukon nga Kaldero

1Sang ikanapulo nga adlaw sang ikanapulo nga bulan, sang ikasiyam nga tuig sang amon pagkabihag, nagsiling ang Ginoo sa akon, 2“Tawo, isulat ang petsa subong nga adlaw kay amo gid ini nga adlaw nga nagasugod sa pagsalakay ang hari sang Babilonia sa Jerusalem. 3Dayon isugid ini nga paanggid sa katawhan sang Israel nga mga rebelde, kag pahibalua sila nga ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini:

“Magbutang ka sang tubig sa kaldero kag isun-ad. 4Butangi ini sang maayo nga bahin sang karne—mga abaga kag mga paa. Ilakot man ang mga tul-an. 5Ang karne lang sang pinakamaayo nga karnero ang imo gamiton. Gatungi ang kaldero kag lagaa ang karne kag mga tul-an. 6Kay ako, ang Ginoong Dios, nagasiling: Kaluluoy ang siyudad sang Jerusalem nga ang mga pumuluyo sini mga manugpatay. Pareho ini sa tuktukon nga kaldero nga wala malimpyuhi. Gani kuhaa sing tag-isa-isa ang sulod sini kag indi pagpilia. 7Kay ang iya pagpamatay hayag sa tanan. Ang dugo sang iya ginpamatay ginpabay-an lang niya sa mga bato nga makita sang tanan. Wala gid niya ini gintabunan sang duta. 8Nakita ko ini nga dugo kag ginpabay-an ko ini nga makita sang tanan. Daw sa nagasinggit ini sa akon nga magtimalos ako.

9“Gani ako, ang Ginoong Dios, nagasiling: ‘Kaluluoy ang siyudad sang Jerusalem nga ang mga pumuluyo sini mga manugpatay! Ako mismo ang magatumpok sang gatong agod sunugon siya. 10Sige, dugangi pa gid ninyo ang gatong, kag dayon sindihan. Lagaa ang karne hasta nga mahubsan24:10 hasta nga mahubsan: Amo ini sa Septuagint. Sa Hebreo, kag butangi sang mga panakot. kag mabatok ang mga tul-an. 11Itungtong dayon ang kaldero nga wala na sing sulod sa mga baga hasta nga magbaga man ini. Sa sini nga paagi, malimpyuhan kuntani ang kaldero kag masunog ang mga tuktok. 12Pero bisan anhon mo pa, ang tuktok indi gid makuha sang kalayo.

13“ ‘Jerusalem, ang imo binastos nga buluhaton amo ang nagdagta sa imo. Gintinguhaan ko nga limpyuhan ka, pero indi ka magpalimpyo. Gani magapabilin ka nga mahigko hasta indi madula ang akon kaakig sa imo. 14Ako, ang Ginoo, nagasiling nga nag-abot na ang tion nga maghulag na ako, kag wala sing may makapugong sa akon. Indi ko gid kamo pagkaluoyan, kag indi na magliwat ang akon hunahuna. Pagahukman kamo suno sa inyo pagginawi kag binuhatan. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini.’ ”

Ang Pagkapatay sang Asawa ni Ezekiel

15Nagsiling ang Ginoo sa akon, 16“Tawo, kuhaon ko gulpi ang babayi nga palangga mo gid. Pero indi mo siya paghibian kag pagpangasubuan. 17Mag-ugayong ka lang sing hinay. Indi mo pag-ipakita nga nagapangasubo ka. Indi paghuksa ang imo turban kag sandalyas, kag indi pagtabuni ang imo guya. Indi ka man magkaon sang kalan-on nga ginakaon sang mga nagapangasubo sa patay.”

18Gani sang aga ginhambal ko ato sa mga tawo, kag pagkagab-i napatay ang akon asawa. Kag pagkasunod nga aga gintuman ko ang ginsugo sa akon. 19Dayon nagpamangkot ang mga tawo sa akon, “Ano bala ang buot mo silingon sa ginahimo mo nga ina?” 20-21Nagsabat ako sa ila, “Nagsiling ang Ginoong Dios sa akon nga ihambal ko ini sa katawhan sang Israel: Handa na ako sa pagdagta sang akon templo nga inyo dalangpan, nga inyo ginapabugal, ginapakamahal, kag ginakalipay. Mapatay sa inaway ang inyo mga kabataan nga nagkalabilin sa Jerusalem. 22Kag pagahimuon ninyo ang ginhimo ni Ezekiel. Indi ninyo pagtabunan ang inyo guya, kag indi kamo magkaon sang kalan-on nga ginakaon sang mga nagapangasubo sa patay. 23Indi man ninyo paghukson ang inyo mga turban kag mga sandalyas. Indi kamo maghibi ukon magpangasubo. Magapalangluya kamo nga nagaugayong sa isa kag isa tungod sa inyo mga sala. 24Si Ezekiel mangin isa ka halimbawa sa inyo. Kon ano ang iya ginahimo, pagahimuon man ninyo. Kon matabo na ina nga silot mahibaluan ninyo nga ako amo ang Ginoong Dios.”

25Nagpadayon sa pagsiling ang Ginoo sa akon, “Tawo, sa tion nga gub-on ko na ang templo nga ila dalangpan, nga ila ginapabugal, ginapakamahal kag ginakalipay, kag pamatyon ko na ang ila mga kabataan, 26may isa ka tawo nga makapalagyo halin sa Jerusalem nga magasugid sini sa imo. 27Sa sina nga tion, makahambal ka na liwat kag magaestoryahanay kamo nga duha. Mangin paandam ka sa mga tawo, kag mahibaluan dayon nila nga ako amo ang Ginoo.”

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Езекиил 24:1-27

Притча о котле

1В девятом году, в десятый день десятого месяца (15 января 588 г. до н. э.), было ко мне слово Вечного:

2– Смертный, запиши этот день, сегодняшний день, потому что царь Вавилона в этот день осадил Иерусалим. 3Поведай этому мятежному народу притчу. Скажи им: Так говорит Владыка Вечный:

«Поставь котёл;

поставь и налей воды.

4Брось в него мясо,

хорошее мясо – окорок и лопатку, –

и наполни лучшими из костей.

5Возьми отборных овец;

разложи под котлом дрова;

пусть он кипит,

и пусть в нём сварятся кости».

6Ведь так говорит Владыка Вечный:

«Горе кровавому городу,

котлу проржавевшему,

чья ржавчина не отчистилась!

Опустошите его,

выбрасывая из него кусок за куском,

не выбирая по жребию.

7Жители его проливали невинную кровь;

они проливали её на голые камни,

а не на землю,

где её покрыла бы пыль.

8Пробуждая для мести Мой гнев,

Я оставил ту кровь на голой скале,

где её нельзя будет скрыть».

9Поэтому так говорит Владыка Вечный:

«Горе кровавому городу!

Я тоже сложу много дров для костра.

10Подложи дров,

разведи огонь,

развари мясо,

добавь приправу,

и пусть обуглятся кости.

11Поставь котёл на угли пустым,

чтобы он разогрелся,

и медь его раскалилась,

чтобы грязь его в нём расплавилась,

и ржавчина отгорела.

12Нет, впустую Я утомлял Себя:

не сошла глубокая ржавчина

даже с помощью огня».

13– Твоя нечистота – это распутство. Когда Я пытался очистить тебя, ты не очистился, а теперь ты не очистишься до тех пор, пока Мой гнев на тебя не утихнет.

14Я, Вечный, сказал это. Настало время Мне действовать. Я не буду сдерживаться, щадить и сожалеть. Ты будешь судим по твоим путям и делам, – возвещает Владыка Вечный.

Смерть жены Езекиила

15Было ко мне слово Вечного:

16– Смертный, Я одним ударом отниму у тебя усладу твоих глаз. Но не скорби, не сетуй и не проливай слёз. 17Стони тихо, не устраивай плача по умершим. Не следуй ритуалам: не снимай головной убор и сандалии, не закрывай нижнюю часть лица и не ешь пищу плакальщиков.

18Утром я говорил с народом, а вечером у меня умерла жена. На следующее утро я исполнил то, что мне было велено. 19Тогда люди спросили меня:

– Не скажешь ли, какое значение имеет для нас то, что ты не скорбишь?

20Я сказал им:

– Было ко мне слово Вечного: 21Скажи исраильтянам: Так говорит Владыка Вечный: «Я оскверню Своё святилище – крепость, которой вы гордитесь, усладу ваших глаз, которой жаждут ваши сердца. Оставленные вами сыновья и дочери падут от меча». 22Вы будете делать так, как делал я. Вы не будете закрывать нижнюю часть лица и есть пищу плакальщиков. 23На головах у вас будут головные повязки, а на ногах – сандалии. Вы не будете ни скорбеть, ни сетовать, но станете чахнуть из-за своих грехов24:23 Или: «в своих грехах». и тихо стонать.

24– Езекиил будет вам знамением: вы будете делать так, как делал он. Когда это сбудется, вы узнаете, что Я – Владыка Вечный.

25А что до тебя, смертный, то в день, когда Я отниму у них твердыню, их ликование и славу, усладу их глаз, к которой стремятся их сердца, и их сыновей и дочерей, 26в тот самый день придёт уцелевший, чтобы рассказать тебе новости. 27Тогда твои уста откроются. Ты заговоришь с ним и не будешь больше хранить молчание. Ты будешь для них знамением, и они узнают, что Я – Вечный.