Ezekiel 21 – HLGN & CARS

Ang Pulong Sang Dios

Ezekiel 21:1-32

Ang Babilonia Gamiton sang Dios Bilang Espada sa Pagsilot sa Israel

1Nagsiling ang Ginoo sa akon, 2“Tawo, mag-atubang ka sa Jerusalem kag maghambal kontra sa Israel kag sa mga simbahan sini. 3Silinga sila nga ako, ang Ginoong Dios, nagasiling: Kontra ko kamo! Gabuton ko ang akon espada kag pamatyon ko kamo tanan, maayo man ukon malain. 4Huo, pamatyon ko kamo tanan sang akon espada halin sa bagatnan hasta sa aminhan. 5Dayon mahibaluan sang tanan nga ako amo ang Ginoo. Gin-gabot ko ang akon espada, kag indi ko ini pag-ibalik sa iya tagob hasta nga indi matapos ang pagpamatay sini.

6“Gani tawo, mag-ugayong ka sa puwerte nga kasubo kag kasakit sang tagipusuon. Mag-ugayong ka sa ila atubangan. 7Kon mamangkot sila kon ngaa nagaugayong ka, silinga sila nga tungod sa balita nga makapakurog, makapaluya, makapahadlok kag makapalipong sa ila. Matabo gid ini nga mga butang sa indi madugay. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini.”

8Nagsiling pa gid ang Ginoo sa akon, 9-10“Tawo, ihambal ang akon mensahi sa mga tawo. Silinga sila nga ako, ang Ginoo, nagasiling: Ginbaid ko ang akon espada para sa pagpamatay sa inyo. Ginpahining ko gid ini agod mag-igrab pareho sang kilat. Ti magakalipay pa bala kamo? Yagutaon pa bala ninyo ang akon mga pagdisiplina sa inyo?21:9-10 Yagutaon… sa inyo?: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. 11Ginbaid ko ang akon espada kag ginpahining, kag handa na ini nga gamiton sa pagpamatay.

12“Tawo, maghibi ka sing tudo kag pukpuka ang imo dughan sa kasubo kay ina nga espada magapatay sa akon katawhan nga mga Israelinhon kag sa ila mga pangulo. 13Ini isa ka pagtilaw sa akon katawhan. Indi sila maghunahuna nga indi ko pagpadayunon ang akon pagdisiplina nga ginayaguta nila. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini. 14Gani, tawo, magsugid ka sang akon mensahi. Isumbag ang imo inumol sa imo palad sa kaakig, kag magkuha ka sang espada kag ilabo ini sing duha ukon tatlo ka beses bilang simbolo nga madamo ang magakalamatay sa ila sa inaway. 15Magakurog sila sa kahadlok kag madamo ang malaglag sa ila. Ginbutang ko na ang espada sa mga puwertahan sang ila siyudad sa pagpatay sa ila. Nagaigrab ini pareho sang kilat kag handa sa pagpamatay. 16O espada, magpanglabo ka sa wala kag sa tuo. Magpanglabo ka bisan diin ka magliso. 17Isumbag ko man ang akon inumol sa akon palad sa kaakig, kag dayon madula ang akon kaakig. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

18Nagsiling ang Ginoo sa akon, 19“Tawo, maghimo ka sang mapa kag markahi ini sang duha ka dalan nga pagaagyan sang hari sang Babilonia nga may dala nga espada. Ining duha ka dalan magaumpisa sa Babilonia. Magbutang ka sang karatula sa ginsang-an sang duha ka dalan agod mahibaluan kon diin pakadto ining duha ka dalan. 20Ang isa ka dalan pakadto sa Raba, ang kapital sang Ammon, kag ang isa pakadto sa Jerusalem, ang napaderan nga kapital sang Juda. 21Kay ang hari sang Babilonia magatindog sa ginsang-an sang duha ka dalan kag hibaluon niya kon sa diin siya nga dalan maagi paagi sa paggabot-gabot sang pana,21:21 Ang mga pana ginabutangan sang ngalan sang tawo ukon lugar, dayon ginauyog, kag pagkatapos ginagabot ang isa. pagpamangkot sa mga dios-dios, kag pagtan-aw sing maayo sa atay sang sapat nga ginhalad. 22Ang iya magabot nga pana amo ang may marka nga Jerusalem. Dayon magasinggit siya sa pagsalakay sa Jerusalem kag sa pagpamatay sang mga pumuluyo sini. Magabutang siya sang dalagko nga mga kahoy nga pangwasak sa puwertahan sang Jerusalem. Magahimo siya sang tore-tore kag magatumpok sang duta sa kilid sang pader sang siyudad agod mataklas ini. 23Indi makapati ang mga taga-Jerusalem nga matabo ini sa ila tungod kay may kasugtanan sila sa Babilonia. Pero ang hari sang Babilonia magapadumdom sa ila sang ila mga sala, kag dayon pagabihagon niya sila.

24“Gani ako, ang Ginoong Dios, nagasiling sa ila: Ang inyo mga sala nabuyagyag, kag ginapakita gid ninyo kon daw ano kamo ka rebelde kag makasasala. Tungod nga ginahimo ninyo ini, ipabihag ko kamo.

25“Ikaw nga malaot kag makasasala nga pangulo sang Israel, nag-abot na ang tion nga silutan ka! 26Ako, ang Ginoong Dios, nagasiling: Kuhaa ang imo turban kag korona, kay ang tanan lain na. Ang mga kubos mangin dungganon, kag ang mga dungganon mangin kubos. 27Laglagon ko gid ang Jerusalem! Indi ini pagpatindugon liwat hasta nga mag-abot ang akon pinili nga magahukom sa sini nga siyudad; kay siya ang akon gintugyanan sini.

28“Kag ikaw nga tawo, silinga ang mga Ammonhon nga nagainsulto sa Israel nga ako, ang Ginoong Dios, nagasiling sa ila: Handa na ang espada sa pagpamatay. Ginpahining gid ini agod mag-igrab pareho sang kilat. 29Indi matuod ang mga palanan-awon kag mga tagna nga nabaton ninyo parte sa espada. Ang matuod, handa na ang espada sa pag-utod sang mga liog sang mga malaot nga tawo. Ang tion sang pagsilot sa ila nag-abot na. 30Ibalik ko bala ang espada sa tagob? Indi! Sentensyahan ko kamo sa inyo mismo nasyon, sa lugar nga sa diin kamo natawo. 31Ipaagom ko sa inyo ang akon puwerte nga kaakig, kag itugyan ko kamo sa mapintas nga mga tawo, nga hanas sa pagpamatay. 32Mangin gatong kamo, kag ang inyo dugo magaagay sa inyo duta. Wala sing may magdumdom sa inyo. Matabo gid ini, kay ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

Священное Писание

Езекиил 21:1-32

1Было ко мне слово Вечного:

2– Смертный, обрати лицо к Иерусалиму и пророчествуй против святилища. Пророчествуй о земле Исраила 3и скажи ей: Так говорит Вечный: «Я твой противник. Я вытащу меч из ножен и истреблю и твоих праведников, и твоих злодеев. 4Так как Я стану истреблять и праведников, и злодеев, Мой меч обнажится на всякую плоть с юга до севера. 5И всякая плоть узнает, что Я, Вечный, извлёк меч из ножен; больше он в них не вернётся».

6Итак, стони, смертный! Стони перед ними с разбитым сердцем и в тоске. 7Когда они спросят тебя: «Почему ты стонешь?» – отвечай: «Из-за вестей, что идут. Все сердца изнемогут, все руки потеряют силу; всякий дух ослабнет и всякое колено задрожит, как вода». Это придёт и непременно сбудется, – возвещает Владыка Вечный.

Вавилон – меч правосудия Всевышнего

8Было ко мне слово Вечного:

9– Смертный, пророчествуй и скажи: Так говорит Вечный:

«Меч, меч

наточен и очищен –

10наточен для резни,

очищен, чтобы сверкать, как молния!»

– Как нам радоваться жезлу царя, если меч сильнее любой подобной деревяшки?

11– Меч дан, чтобы его очистили,

чтобы в руке зажали;

и наточен он, и очищен,

чтобы лечь губителю в руку.

12Смертный, кричи и плачь,

ведь он обратится на Мой народ;

на вождей Исраила он обратится.

Под меч они будут брошены

вместе с Моим народом.

Так бей себя в грудь от горя.

13Ведь испытание непременно придёт: и что, если жезл царя, который будет уничтожен мечом, прекратит своё существование? – возвещает Владыка Вечный.

14– Так пророчествуй, смертный,

бей о ладонь ладонью.

Пусть меч ударит дважды, трижды –

это меч для резни,

меч для великой бойни;

меч идёт к ним со всех сторон,

15чтобы сердцам изнемочь,

и умножиться павшим.

Лезвие меча

Я приставил ко всем их вратам.

Увы! Он сделан, чтобы сверкать,

он очищен для бойни.

16Бей направо, рази налево,

куда бы ни обратилось лезвие!

17Я тоже ударю о ладонь ладонью

и утолю Свой гнев.

Я, Вечный, сказал это.

18Было ко мне слово Вечного:

19– А ты, смертный, начерти две дороги, по которым пойдёт меч царя Вавилона; обе они пусть начинаются в одной земле. А там, где дорога поворачивает к городу, поставь путевой знак. 20Проведи одну дорогу, по которой пойдёт меч царя Вавилона, в аммонитскую столицу Раббу, а другую – в Иудею и укреплённый Иерусалим. 21Ведь царь Вавилона остановится у развилки, на распутье двух дорог, чтобы поворожить: он будет трясти стрелы, спрашивать своих домашних божков и разглядывать печень. 22В его правую руку попадётся жребий «на Иерусалим», чтобы поставить там стенобитные орудия, дать приказ убивать, издать боевой клич, приставить к воротам тараны, сделать насыпь и возвести осадные валы. 23Тем, кто поклялся ему в верности, это покажется ложным знамением, но он напомнит им об их вине и возьмёт их в плен.

24Поэтому так говорит Владыка Вечный:

– Вы напомнили о своей вине, ваш мятеж и ваши грехи стали явными во всём, что вы делаете. За это вас уведут в плен.

25А тебе, недостойный, преступный исраильский вождь, чей день настал, чей час наказания пробил, 26так говорит Владыка Вечный:

– Сними головной убор, сложи венец. Как было, так больше не будет: те, кто внизу, будут возвышены, а те, кто наверху, будут унижены. 27Гибель, гибель, гибель! Я наведу её! Не возродится эта земля, пока не придёт Тот, Кому она по праву принадлежит; Ему Я отдам её.

28– А ты, смертный, пророчествуй и скажи: Так говорит Владыка Вечный об аммонитянах и их оскорблениях:

«Меч, меч

обнажён для бойни,

начищен пожирать

и сверкать, словно молния!

29Несмотря на пустые видения о тебе

и лживые гадания,

он обрушится на шеи

обречённых на смерть злодеев,

чей день настал,

чей час наказания пробил.

30Верни его в ножны!

Там, где был сотворён ты,

в земле твоего рождения,

Я буду тебя судить.

31Я изолью на тебя Свою ярость,

пылающим гневом повею на тебя.

Я отдам тебя людям жестоким,

людям, приученным убивать.

32Будешь ты топливом для костра,

будет кровь твоя литься на землю,

вспоминать о тебе не будут;

ведь Я, Вечный, так сказал».