Ang Pagtawag kay Moises
1Isa ka adlaw, nagabantay si Moises sa mga kasapatan sang iya ugangan nga si Jetro3:1 Jetro: Amo ang isa ka ngalan ni Reuel. nga pari sang Midian. Gindala ni Moises ang mga sapat sa unhan sang kamingawan kag nakaabot siya sa Horeb,3:1 Horeb: ukon, Sinai. ang bukid sang Dios. 2Didto nagpakita sa iya ang anghel sang Ginoo sa dagway sang nagadabadaba nga kalayo sa tunga sang kahoy-kahoy. Nakita ni Moises nga nagadabadaba ang kahoy-kahoy pero wala ini nagakasunog. 3Nagsiling siya, “Makatilingala! Ngaa bala wala nagakasunog ina nga kahoy-kahoy? Palapitan ko abi kag tan-awon.”
4Pagkakita sang Ginoo nga nagpalapit si Moises sa pagtan-aw, nagtawag siya sa iya halin sa tunga sang kahoy-kahoy, “Moises, Moises!” Nagsabat si Moises, “Ano tani?” 5Nagsiling ang Dios, “Indi ka na magpalapit pa. Ubaha ang imo sandalyas, kay balaan ang lugar nga imo ginatindugan. 6Ako ang Dios sang imo mga katigulangan, ang Dios ni Abraham, Isaac, kag Jacob.” Sang mabatian ini ni Moises, gintabunan niya ang iya guya, kay nahadlok siya magtan-aw sa Dios.
7Dayon nagsiling ang Ginoo, “Nakita ko gid ang pag-antos sang akon katawhan sa Egipto. Nabatian ko ang ila pagpangayo sang bulig tungod sa pagpigos sa ila sang mga nagadumala sa ila sa trabaho, kag naluoy gid ako sa ila tungod sa ila mga pag-antos. 8Gani nagpanaog ako sa pagluwas sa ila sa kamot sang mga Egiptohanon, kag sa pagdala sa ila sa maayo, malapad, kag mapatubason nga duta,3:8 mapatubason nga duta: sa literal, duta nga nagailig ang gatas kag dugos. Amo man sa bersikulo 17. nga ginaestaran subong sang mga Canaanhon, Hithanon, Amornon, Periznon, Hivhanon, kag mga Jebusnon. 9Oo, nabatian ko ang pagpangayo sang bulig sang mga Israelinhon, kag nakita ko kon paano sila ginapigos sang mga Egiptohanon. 10Gani ipadala ko ikaw sa hari sang Egipto sa pagpaguwa sang akon katawhan nga mga Israelinhon sa Egipto.”
11Pero nagsiling si Moises sa Dios, “Sin-o gid ako nga magkadto sa hari kag magpaguwa sang mga Israelinhon sa Egipto?” 12Nagsiling ang Dios, “Magaupod ako sa imo, kag amo ini ang mangin tanda nga ako ang nagpadala sa imo: Kon mapaguwa mo na gani ang mga Israelinhon sa Egipto, magasimba kamo sa akon sa sini nga bukid.”
13Nagsiling si Moises sa Dios, “Halimbawa, makadto ako sa mga Israelinhon kag magsiling sa ila nga ang Dios sang ila mga katigulangan amo ang nagpadala sa akon sa pagluwas sa ila, kag mamangkot sila sa akon, ‘Sin-o ang iya ngalan?’ Ti, ano ang akon isabat sa ila?”
14Nagsabat ang Dios kay Moises, “Ako ang Dios nga amo sa gihapon.3:14 Ako… gihapon: ukon, Kon sin-o ako amo ako. (Kon sa English, I am who I am, ukon, I will be what I will be.) Amo ini ang imo isabat sa ila: ‘Ang Dios nga amo sa gihapon amo ang nagpadala sa akon sa inyo.’ ” 15Nagsiling pa gid ang Dios kay Moises, “Ihambal ini sa mga Israelinhon: ‘Ang Ginoo,3:15 Ginoo: ukon, Yahweh. Ini nga Hebreo posible naghalin sa pulong nga “ehyeh” (“I am”) nga makita sa bersikulo 14. ang Dios sang inyo mga katigulangan nga si Abraham, Isaac, kag Jacob, amo ang nagpadala sa akon sa inyo.’ Kilalahon ako sa akon ngalan nga Ginoo3:15 Ginoo: ukon, Yahweh. hasta san-o.”
16Dayon nagsiling ang Ginoo kay Moises, “Lakat kag tipuna ang mga manugdumala sang Israel kag silinga sila, ‘Ang Ginoo, ang Dios sang inyo mga katigulangan nga si Abraham, Isaac, kag Jacob, nagpakita sa akon, kag nagsiling: Ginabantayan ko gid kamo, kag nakita ko ang ginahimo sang mga Egiptohanon sa inyo. 17Nagapromisa ako nga paguwaon ko kamo sa Egipto nga sa diin nagaantos kamo, kag dal-on sa duta sang mga Canaanhon, Hithanon, Amornon, Periznon, Hivhanon, kag mga Jebusnon—ang duta nga maayo kag mapatubason.’
18“Magapamati sa imo ang mga manugdumala sang Israel. Kag dayon, ikaw kag ang mga manugdumala magkadto sa hari sang Egipto kag magsiling sa iya, ‘Nagpakigkita sa amon ang Ginoo, ang Dios sang mga Hebreo. Gani kon mahimo tuguti kami sa paglakat sing tatlo ka adlaw sa kamingawan sa paghalad sa Ginoo nga amon Dios.’ 19Pero nahibaluan ko nga indi kamo pagtugutan sang hari sang Egipto luwas lang kon may magpilit sa iya. 20Gani silutan ko ang mga Egiptohanon paagi sa mga milagro nga himuon ko sa ila. Pagkatapos tugutan na niya kamo sa paglakat. 21Kag himuon ko nga magmaayo sa inyo ang mga Egiptohanon, agod kon maglakat na kamo pabalunan pa nila kamo. 22Ang mga babayi nga Israelinhon magapangayo sang mga alahas nga pilak kag bulawan kag sang mga bayo sa ila kaingod nga mga Egiptohanon kag sa mga dumuluong didto sa Egipto. Kag ipasuksok ninyo ini nga mga butang sa inyo mga kabataan. Sa sini nga paagi, makuhaan ninyo sang mga pagkabutang ang mga Egiptohanon.”
A sarça ardente
1Um dia em que Moisés levou a pastar os rebanhos de Jetro seu sogro, sacerdote de Midiã, no deserto perto de Horebe, o monte de Deus, 2apareceu-lhe o anjo do Senhor numa chama de fogo dentro de uma sarça, e a sarça não se consumia. 3Moisés disse para si mesmo: “Isto é extraordinário! Porque é que a sarça não se consome? Tenho de ir ver isto.” 4E quando o Senhor viu que Moisés se aproximara para ver melhor, Deus chamou-o do meio da sarça: “Moisés! Moisés!” Ao que ele respondeu: “Pronto! Aqui estou!”
5“Não te aproximes. Descalça-te, porque estás em terreno sagrado. 6Eu sou o Deus do teu pai, o Deus de Abraão, de Isaque e de Jacob.”
Moisés desviou o olhar, porque teve receio de olhar para Deus. 7O Senhor continuou: “Tenho visto a aflição do meu povo no Egito, e tenho ouvido os seus clamores sob a opressão daqueles que os tiranizam. 8Por isso, desci a livrá-los dos egípcios e a tirá-los dali para uma belíssima e vasta terra, uma terra onde jorra leite e mel, onde habitam os cananeus, os hititas, os amorreus, os perizeus, os heveus e os jebuseus.
9Sim, o choro do povo de Israel tem subido até mim, e tenho visto as duras condições de vida com que os egípcios os oprimem. 10Por isso, vou enviar-te ao Faraó para que lhe peças que te deixe levar o meu povo para fora do Egito.”
11“Mas eu não sou a pessoa indicada para tal!”, exclamou Moisés.
12Deus insistiu: “Eu estarei seguramente contigo. E a prova de que sou eu próprio que te envia será a seguinte: Quando tiveres levado o meu povo para fora do Egito havereis de adorar Deus aqui mesmo, nesta montanha.”
13Moisés replicou ainda: “Se eu for ter com o povo de Israel e lhe disser que foi o Deus dos nossos pais quem me enviou, eles vão perguntar-me de que Deus é que eu estou a falar. E o que é que eu lhes digo?”
14“Que foi o Deus Que é”, foi a resposta. “Diz assim: o eu sou foi quem me mandou. 15Sim, diz-lhes: O Senhor3.15 A palavra hebraica que traduzimos por Senhor é Jahwe, que etimologicamente se assemelha à expressão aquele que é., o Deus dos nossos antepassados Abraão, Isaque e Jacob mandou-me vir ter convosco. Porque este é o meu nome eterno, através de todas as gerações.
16Reúne então todos os anciãos e conta-lhes como o Senhor, o Deus dos seus antepassados, te apareceu aqui nesta sarça a arder e aquilo que eu te disse: Vim ter com o meu povo e vi o que lhe está a acontecer no Egito. 17Prometo que hei de salvá-los das cargas e da humilhação que estão a sofrer, e que hei de levá-los para a terra que está agora ocupada pelos cananeus, hititas, amorreus, perizeus, heveus e pelos jebuseus, uma terra onde jorra leite e mel.
18Os anciãos do povo de Israel hão de aceitar a tua mensagem e irão contigo falar com o rei do Egito. E dir-lhe-ão: O Senhor, o Deus dos hebreus, apresentou-se a nós e mandou-nos que fôssemos a três dias de caminho no deserto oferecer-lhe sacrifícios de adoração. Deixa-nos pois ir.
19Eu sei que o rei do Egito não vos deixará ir a não ser sob uma pressão muito forte. 20Por isso, hei de estender a mão para castigar o Egito com maravilhas que se realizarão ali até que, por fim, vos deixe ir.
21E farei com que os egípcios vos encham de presentes, quando se forem embora. Não hão de deixar o Egito de mãos vazias. 22Cada mulher irá pedir à vizinha e à mulher do seu patrão toda a espécie de coisas de prata e ouro e dos tecidos mais finos com que vestirão os vossos filhos; e assim despojarão o Egito do que tem de melhor!”
