Pagapatyon ang mga Kamagulangan nga Lalaki sang mga Egiptohanon
1Nakasiling sadto ang Ginoo kay Moises, “Padal-an ko sang isa pa ka kalalat-an ang hari kag ang Egipto. Pagkatapos sina, palakton na niya kamo. Tabugon pa gani niya kamo tungod nga gusto na gid niya nga maghalin kamo. 2Silinga ang mga Israelinhon, lalaki kag babayi, nga magpangayo sila sa ila mga kaingod nga mga Egiptohanon sang mga alahas nga pilak kag bulawan.” 3(Ginbuot sang Ginoo nga magmaayo ang mga Egiptohanon sa mga Israelinhon. Kag gintahod gid si Moises sang mga opisyal sang hari kag sang mga pumuluyo sang Egipto.)
4Gani nagsiling si Moises sa hari, “Amo ini ang ginasiling sang Ginoo: ‘Magalabay ako sa Egipto sa mga tungang gab-i, 5kag magakalamatay ang mga kamagulangan nga lalaki sa Egipto, halin sa kamagulangan sang hari, nga amo ang magabulos sa trono, pakadto sa kamagulangan sang pinakakubos nga ulipon nga babayi. Pati ang tanan nga kamagulangan sang mga kasapatan magakalamatay man. 6Mabatian ang puwerte nga paghinibi sa bug-os nga Egipto nga wala pa gid matabo halin sang una, kag wala na sing may matabo pa nga pareho sini. 7Pero sa mga Israelinhon iya malinong; bisan taghol sang ido indi mabatian.’ Sa sini nga paagi mahibaluan ninyo nga lain ang pagtratar sang Ginoo sa mga Israelinhon sang sa mga Egiptohanon. 8Kag ang tanan mo nga opisyal magapalapit sa akon nga nagasaludo kag magasiling, ‘Lakat ka na upod sa mga tawo nga nagasunod sa imo!’ Pagkatapos sina, malakat ako.” Dayon naghalin si Moises sa atubangan sang hari nga puwerte ang iya kaakig.
9Nagsiling sadto ang Ginoo kay Moises, “Indi magpamati ang hari sa imo agod madamo pa nga milagro ang himuon ko sa Egipto.” 10Ini nga mga milagro ginhimo ni Moises kag ni Aaron sa atubangan sang hari, pero ginpatig-a sang Ginoo ang tagipusuon sang hari, kag wala pagtuguti sang hari nga maghalin ang mga Israelinhon sa iya nasyon.
The Lord Announces the Tenth Plague
1The Lord had spoken to Moses. He had said, “I will bring one more plague on Pharaoh and on Egypt. After that, he will let you and your people go. When he does, he will drive every one of you away. 2Tell the men and women alike to ask their neighbors for things made out of silver and gold.” 3The Lord caused the Egyptians to treat the Israelites in a kind way. Pharaoh’s officials and the people had great respect for Moses.
4Moses told Pharaoh, “The Lord says, ‘About midnight I will go through every part of Egypt. 5Every oldest son in Egypt will die. The oldest son of Pharaoh, who sits on the throne, will die. The oldest son of every female slave, who works at her hand mill, will die. All the male animals born first to their mothers among the cattle will also die. 6There will be loud crying all over Egypt. It will be worse than it’s ever been before. And nothing like it will ever be heard again. 7But among the Israelites not even one dog will bark at any person or animal.’ Then you will know that the Lord treats Egypt differently from us. 8All your officials will come and bow down to me. They will say, ‘Go, you and all the people who follow you!’ After that, I will leave.” Moses was very angry when he left Pharaoh.
9The Lord had spoken to Moses. He had said, “Pharaoh will refuse to listen to you. So I will multiply the amazing things I will do in Egypt.” 10Moses and Aaron performed all these amazing things in the sight of Pharaoh. But the Lord made Pharaoh stubborn. He wouldn’t let the people of Israel go out of his country.
