Exodus 1 – HLGN & NIV

Ang Pulong Sang Dios

Exodus 1:1-22

Ginpigos ang mga Israelinhon sa Egipto

1Amo ini ang mga anak nga lalaki ni Jacob1:1 Jacob: sa Hebreo, Israel. nga nag-upod sa iya sa Egipto, kaupod ang ila mga pamilya: 2Si Reuben, Simeon, Levi, Juda, 3Isacar, Zebulun, Benjamin, 4Dan, Naftali, Gad, kag Asher. 5Si Jose didto na nga daan sa Egipto. 70 tanan ang kaliwat ni Jacob sang nagkadto siya sa Egipto.

6Sang ulihi napatay si Jose kag ang tanan niya nga utod. Naglipas ang ina nga henerasyon, 7pero madasig nga nagdamo ang ila mga kaliwat. Sa ila puwerte nga kadamo naglapta sila sa bisan diin nga parte sang Egipto.

8Karon, may bag-o na nga hari sa Egipto nga wala kahibalo parte kay Jose. 9Nagsiling siya sa iya katawhan, “Tan-awa bala ninyo! Madamo na gid ang mga Israelinhon, gani delikado na ang aton kahimtangan. 10Kay basi bala sa tion sang inaway magadampig sila sa aton mga kaaway kag magakontra sa aton, kag dayon makapalagyo sila sa aton nasyon. Gani mangita kita sang maayo nga paagi nga indi na sila magdamo pa.”

11Gani ginpadumalahan nila ang mga Israelinhon sa mga tawo nga nagpigos kag nagpaobra sa ila sing tudo-tudo gid. Ginpaobra sa ila ang mga banwa sang Pitom kag Rameses nga bulutangan sang mga bodega sang hari sang Egipto.1:11 hari sang Egipto: sa Hebreo, Faraon. 12Pero samtang ginapigos sila nga ginapigos, nagadamo pa gid gani sila nga nagadamo, kag naglalapta pa gid sila sa Egipto. Gani hinadlukan na gid ang mga Egiptohanon sa ila. 13Tungod sini, gindugangan pa gid nila ang ila kapintas sa pag-ulipon sa mga Israelinhon. 14Wala gid sila sing kaluoy sa mga Israelinhon. Ginpabudlayan gid nila sila paagi sa pagpatrabaho sa ila sa mga tisa1:14 tisa: sa English, brick. kag pangsemento. Kag ginpaobra nila sila sing tudo-tudo sa uma.

15Dayon nagsiling ang hari sang Egipto sa mga Hebreo nga paltera nga sila ni Shifra kag Pua, 16“Sa inyo pagpabata sa mga Hebreo nga babayi, patya ninyo ang bata kon lalaki, pero kon babayi, indi lang pagpatya.” 17Pero tungod nga nahadlok ang mga paltera sa Dios, wala nila pagtumana ang ginsiling sang hari, sa baylo ginpabay-an nila nga mabuhi ang mga lapsag nga lalaki.

18Gani ginpatawag sang hari sang Egipto ang mga paltera kag ginpamangkot, “Ngaa ginhimo ninyo ini? Ngaa ginpabay-an ninyo nga mabuhi ang mga lapsag nga lalaki?” 19Nagsabat ang mga paltera, “Ang mga Hebreo nga babayi indi pareho sa mga Egiptohanon nga babayi; mahapos lang sila magbata kag sa wala pa kami makaabot nakabata na sila.” 20Gani ginpakamaayo sang Dios ang mga paltera, kag nagdamo pa gid nga nagdamo ang mga Israelinhon. 21Kag tungod nga nagatahod ang mga paltera sa Dios, ginhatagan sila sang Dios sang ila kaugalingon nga pamilya. 22Sang ulihi nagmando ang hari sang Egipto sa tanan niya nga katawhan, “Ipanghaboy ninyo sa Suba sang Nilo ang tanan nga bata nga lalaki sang mga Israelinhon nga bag-o natawo, pero pabay-i lang nga mabuhi ang mga bata nga babayi.”

New International Version

Exodus 1:1-22

The Israelites Oppressed

1These are the names of the sons of Israel who went to Egypt with Jacob, each with his family: 2Reuben, Simeon, Levi and Judah; 3Issachar, Zebulun and Benjamin; 4Dan and Naphtali; Gad and Asher. 5The descendants of Jacob numbered seventy1:5 Masoretic Text (see also Gen. 46:27); Dead Sea Scrolls and Septuagint (see also Acts 7:14 and note at Gen. 46:27) seventy-five in all; Joseph was already in Egypt.

6Now Joseph and all his brothers and all that generation died, 7but the Israelites were exceedingly fruitful; they multiplied greatly, increased in numbers and became so numerous that the land was filled with them.

8Then a new king, to whom Joseph meant nothing, came to power in Egypt. 9“Look,” he said to his people, “the Israelites have become far too numerous for us. 10Come, we must deal shrewdly with them or they will become even more numerous and, if war breaks out, will join our enemies, fight against us and leave the country.”

11So they put slave masters over them to oppress them with forced labor, and they built Pithom and Rameses as store cities for Pharaoh. 12But the more they were oppressed, the more they multiplied and spread; so the Egyptians came to dread the Israelites 13and worked them ruthlessly. 14They made their lives bitter with harsh labor in brick and mortar and with all kinds of work in the fields; in all their harsh labor the Egyptians worked them ruthlessly.

15The king of Egypt said to the Hebrew midwives, whose names were Shiphrah and Puah, 16“When you are helping the Hebrew women during childbirth on the delivery stool, if you see that the baby is a boy, kill him; but if it is a girl, let her live.” 17The midwives, however, feared God and did not do what the king of Egypt had told them to do; they let the boys live. 18Then the king of Egypt summoned the midwives and asked them, “Why have you done this? Why have you let the boys live?”

19The midwives answered Pharaoh, “Hebrew women are not like Egyptian women; they are vigorous and give birth before the midwives arrive.”

20So God was kind to the midwives and the people increased and became even more numerous. 21And because the midwives feared God, he gave them families of their own.

22Then Pharaoh gave this order to all his people: “Every Hebrew boy that is born you must throw into the Nile, but let every girl live.”