Efeso 4 – HLGN & KJV

Ang Pulong Sang Dios

Efeso 4:1-32

Isa ka Lawas kay Cristo

1Bilang priso tungod sang akon pag-alagad sa Ginoo, nagapangabay ako sa inyo nga magkabuhi kamo nga takos bilang mga tinawag sang Dios. 2Magmapainubuson kamo kag magmalulo sa isa kag isa. Maghigugmaanay, magpinatawaray, kag batasa ninyo ang kakulangan sang isa kag isa. 3Tinguhai ninyo nga mapadayon ang inyo paghiusa nga halin sa Espiritu Santo paagi sa inyo maayo nga pag-ululupod. 4Kay kita nga mga tumuluo isa lang ka lawas, kag isa lang ka Espiritu Santo ang nagapuyo sa aton. Isa ang aton paglaom, kay pareho man kita tanan nga nagahulat sa iya ginpromisa sang pagtawag niya sa aton. 5May isa kita ka Ginoo, isa ka pagtuo, kag isa ka bautiso. 6May isa lang kita ka Dios kag siya amo ang Amay sang tanan. Siya ang nagahari, nagapanghikot, kag nagapuyo sa aton tanan.

7Pero bisan isa kita ka lawas, may nagkalain-lain kita nga mga buluhaton nga ginhatag ni Cristo sa tagsa-tagsa sa aton suno sa iya gusto. 8Pareho sang ginasiling sang Kasulatan,

“Pagsaka niya sa langit madamo nga mga bihag ang iya gindala.

Kag ginhatagan niya sing nagkalain-lain nga mga abilidad ang mga tawo.”4:8 Salmo 68:18.

9(Karon, ano ang kahulugan sang, “Nagsaka siya sa langit?” Ini nagakahulugan nga nagpanaog siya anay diri sa duta. 10Kag siya nga nagpanaog amo man ang nagsaka sa ibabaw pa sang kalangitan4:10 kalangitan: ukon, mga langit. agod mapuno4:10 mapuno: sa iban nga Bisaya, mapun-an. niya ang tanan.) 11Ang iban ginhimo niya nga apostoles, ang iban propeta, ang iban manugwali sang Maayong Balita, kag ang iban pastor kag manunudlo. 12Ginhimo niya ini agod ipreparar ang mga katawhan sang Dios sa pag-alagad, kag agod magtubo kag mangin malig-on sila bilang lawas ni Cristo. 13Sa sini nga paagi malambot naton ang pag-isa sa pagtuo kag pagkilala sa Anak sang Dios, agod mangin hamtong kita sa aton pagginawi kag mangin kaangay gid kita kay Cristo. 14Kag kon malambot na naton ini, indi na kita pareho sa bata nga madala sa nagkalain-lain nga mga pagpanudlo sang mga tawo nga nagadaya kag nagabali sang kamatuoran. 15Sa baylo, magsugid kita sang kamatuoran nga may gugma, agod sa tanan nga bagay mangin kaangay kita kay Cristo nga amo ang ulo sang iglesya. 16Paagi sa iya pagdumala, ang tanan nga parte sang lawas nga amo ang mga tumuluo nagaalangot, kag ang tagsa ka parte sini nagabinuligay. Kag kon husto ang ginahimo sang tagsa ka parte tungod sa gugma sa isa kag isa, ang bug-os nga lawas magatubo kag magalig-on.

Ang Kabuhi nga Ginbag-o ni Cristo

17Gani sa ngalan sang Ginoo,4:17 sa ngalan sang Ginoo: sa literal, sa Ginoo. Ang buot silingon, sa awtoridad nga ginhatag sang Ginoo kay Pablo. ginapaandaman ko kamo nga indi gid kamo magkabuhi nga pareho sa mga tawo nga wala makakilala sa Dios. Ang ila mga hunahuna wala sing pulos 18tungod nga nadulman ang ila pag-intiendi parte sa espirituhanon nga mga butang. Nahamulag sila sa kabuhi nga ginahatag sang Dios tungod nga wala sila sing kaalam sa espirituhanon nga mga butang, kay masyado katig-a sang ila mga tagipusuon. 19Wala na sila sing huya. Gani nagapagusto sila himo sang kalautan, kag padayon ang ila paghimo sang mahigko nga mga butang nga wala gid sing pagpugong.

20Pero indi pareho sina ang inyo natun-an parte kay Cristo. 21Indi bala nga nahibaluan ninyo ang parte kay Jesus, kag tungod nga kamo ara sa iya, gintudluan kamo sing kamatuoran nga ara sa iya? 22Gani bayai na ninyo ang inyo daan nga pamatasan kay ini iya sang daan ninyo nga kabuhi. Ang ining daan nga pamatasan amo ang nagalaglag sa inyo paagi sa malaot nga mga handom nga nagadaya sa inyo. 23Bag-uha ninyo ang inyo tagipusuon kag hunahuna. 24Ipakita ninyo nga ginbag-o na kamo sang Dios kag ginhatagan sang kabuhi nga pareho sa iya, ang husto nga kabuhi nga matarong kag balaan.

25Gani indi na kamo magbutig. Ang tagsa-tagsa magsugid sang matuod sa iya utod4:25 Zac. 8:16. kay Cristo, kay kita tanan mga miyembro na sang isa ka lawas. 26Kon maakig kamo, indi kamo magpakasala.4:26 Salmo 4:4. Kag indi ninyo pagpadugayon ang inyo kaakig sa bug-os nga adlaw. 27Indi ninyo paghatagi sing lugar si Satanas. 28Ang nagapangawat indi na magpangawat, kundi magpangita siya sa maayo nga paagi, agod makahatag man siya sa mga imol. 29Indi kamo maghambal sing malain, kundi maghambal sing makabulig sa inyo isigkatawo kag nagasinanto sa okasyon, agod makahatag kamo sing kaayuhan sa mga nagapamati. 30Indi ninyo pagpasub-a ang Espiritu Santo sang Dios. Kay ang Espiritu Santo amo ang tanda nga kamo iya sang Dios, kag garantiya sang pagtubos sa inyo sa palaabuton nga adlaw sang paghukom. 31Sikwaya ninyo ang tanan nga pagkalain sang buot, pagkamainiton sang ulo, kag ang kaakig. Indi na kamo magpamuyayaw, ukon maghambal sang malain kontra sa isa kag isa, ukon magdinumtanay. 32Sa baylo, magmaayo kag magmalulo kamo sa isa kag isa, kag magpinatawaray kamo pareho sang pagpatawad sang Dios sa inyo paagi kay Cristo.

King James Version

Ephesians 4:1-32

1I therefore, the prisoner of the Lord, beseech you that ye walk worthy of the vocation wherewith ye are called, 2With all lowliness and meekness, with longsuffering, forbearing one another in love; 3Endeavouring to keep the unity of the Spirit in the bond of peace. 4There is one body, and one Spirit, even as ye are called in one hope of your calling; 5One Lord, one faith, one baptism, 6One God and Father of all, who is above all, and through all, and in you all. 7But unto every one of us is given grace according to the measure of the gift of Christ. 8Wherefore he saith, When he ascended up on high, he led captivity captive, and gave gifts unto men. 9(Now that he ascended, what is it but that he also descended first into the lower parts of the earth? 10He that descended is the same also that ascended up far above all heavens, that he might fill all things.) 11And he gave some, apostles; and some, prophets; and some, evangelists; and some, pastors and teachers; 12For the perfecting of the saints, for the work of the ministry, for the edifying of the body of Christ: 13Till we all come in the unity of the faith, and of the knowledge of the Son of God, unto a perfect man, unto the measure of the stature of the fulness of Christ: 14That we henceforth be no more children, tossed to and fro, and carried about with every wind of doctrine, by the sleight of men, and cunning craftiness, whereby they lie in wait to deceive; 15But speaking the truth in love, may grow up into him in all things, which is the head, even Christ: 16From whom the whole body fitly joined together and compacted by that which every joint supplieth, according to the effectual working in the measure of every part, maketh increase of the body unto the edifying of itself in love.

17This I say therefore, and testify in the Lord, that ye henceforth walk not as other Gentiles walk, in the vanity of their mind, 18Having the understanding darkened, being alienated from the life of God through the ignorance that is in them, because of the blindness of their heart: 19Who being past feeling have given themselves over unto lasciviousness, to work all uncleanness with greediness. 20But ye have not so learned Christ; 21If so be that ye have heard him, and have been taught by him, as the truth is in Jesus: 22That ye put off concerning the former conversation the old man, which is corrupt according to the deceitful lusts; 23And be renewed in the spirit of your mind; 24And that ye put on the new man, which after God is created in righteousness and true holiness.

25Wherefore putting away lying, speak every man truth with his neighbour: for we are members one of another. 26Be ye angry, and sin not: let not the sun go down upon your wrath: 27Neither give place to the devil. 28Let him that stole steal no more: but rather let him labour, working with his hands the thing which is good, that he may have to give to him that needeth. 29Let no corrupt communication proceed out of your mouth, but that which is good to the use of edifying, that it may minister grace unto the hearers. 30And grieve not the holy Spirit of God, whereby ye are sealed unto the day of redemption. 31Let all bitterness, and wrath, and anger, and clamour, and evil speaking, be put away from you, with all malice: 32And be ye kind one to another, tenderhearted, forgiving one another, even as God for Christ’s sake hath forgiven you.