Deuteronomio 6 – HLGN & HOF

Ang Pulong Sang Dios

Deuteronomio 6:1-25

Higugmaa ang Ginoo nga inyo Dios

1“Amo ini ang mga sugo kag mga pagsulundan nga ginhatag sa akon sang Ginoo nga inyo Dios agod itudlo sa inyo. Tumana ninyo ini didto sa duta nga inyo panag-iyahan sa tabok sang Jordan, 2agod kamo kag ang inyo kabataan kag kaapuhan magtahod sa Ginoo nga inyo Dios samtang nagakabuhi kamo. Kon tumanon ninyo ang tanan niya nga mga sugo kag mga pagsulundan nga ginhatag ko sa inyo, magakabuhi kamo sing malawig. 3Pamati kamo, katawhan sang Israel, kag tumana ninyo sing maayo ang iya mga sugo agod mangin maayo ang inyo kahimtangan kag agod magdamo gid kamo didto sa duta nga maayo kag mapatubason,6:3 duta… mapatubason: sa literal, duta nga nagailig ang gatas kag dugos. suno sa ginpromisa sa inyo sang Ginoo, ang Dios sang inyo mga katigulangan.

4“Pamati kamo, katawhan sang Israel: Ang Ginoo nga aton Dios amo lang ang Ginoo.6:4 ang Ginoo nga aton Dios amo lang ang Ginoo: ukon, Ang Ginoo nga aton Dios isa lang nga Ginoo; ukon, Ang Ginoo amo ang aton Dios, ang Ginoo isa lang. 5Higugmaa ang Ginoo nga inyo Dios sa bug-os ninyo nga tagipusuon, sa bug-os ninyo nga kalag kag sa bug-os ninyo nga kusog. 6Indi gid ninyo pagkalimti ining mga sugo nga ginhatag ko sa inyo subong. 7Itudlo ini permi sa inyo mga kabataan. Hambali ninyo ini kon ara kamo sa inyo balay kag kon nagalakat kamo, kon nagahigda kamo kag kon magbangon kamo. 8Ihigot ini sa inyo mga butkon kag ibutang sa inyo mga agtang bilang padumdom sa inyo. 9Isulat ninyo ini sa mga hamba sang puwertahan sang inyo mga balay kag sa mga puwertahan sang inyo mga banwa.

10“Dal-on na kamo sang Ginoo nga inyo Dios didto sa duta nga iya ginpromisa nga ihatag sa inyo mga katigulangan nga si Abraham, Isaac kag Jacob. Ini nga duta may dalagko kag mainuswagon nga mga banwa nga indi kamo ang nagpatindog. 11May mga balay man ini nga puno sang maayo nga mga butang nga indi kamo ang nagpangabudlay, may mga bubon nga indi kamo ang nagkutkot, kag may mga talamnan sang ubas kag sang mga kahoy nga olibo nga indi kamo ang nagtanom. Kag kon makakaon na gani kamo kag magkalabusog, 12mag-andam gid kamo nga indi ninyo malimtan ang Ginoo nga nagpaguwa sa inyo sa Egipto nga sa diin gin-ulipon kamo.

13“Tahura ninyo ang Ginoo nga inyo Dios; siya gid lang ang inyo alagaron kag magpromisa kamo sa iya lang ngalan. 14Indi kamo magsunod sa iban nga mga dios, ang mga dios sang mga katawhan sa inyo palibot; 15kay ang Ginoo nga inyo Dios nga kaupod ninyo indi gid gusto nga may ginasimba kamo nga iban. Kon magsimba kamo sa iban nga mga dios ipaagom sang Ginoo ang iya kaakig sa inyo kag laglagon niya kamo sa duta. 16Indi pagtestingi ang Ginoo nga inyo Dios pareho sa inyo ginhimo sa Masa. 17Tumana gid ninyo ang mga sugo, mga pagpanudlo kag mga pagsulundan nga ginhatag sang Ginoo nga inyo Dios sa inyo. 18Himua ninyo ang husto kag maayo sa panulok sang Ginoo agod mangin maayo ang inyo kahimtangan kag mapanag-iyahan ninyo ang maayo nga duta nga iya ginsumpa sa inyo mga katigulangan. 19Ipatabog niya sa inyo ang tanan ninyo nga kaaway suno sa iya ginsiling.

20“Sa palaabuton kon magpamangkot gani ang inyo kabataan, ‘Ano bala ang buot silingon sang mga pagpanudlo, mga pagsulundan, kag mga kasuguan nga ginmando sa inyo sang Ginoo nga aton Dios?’ 21Silinga sila, ‘Mga ulipon kami sadto sang hari6:21 hari: sa Hebreo, Faraon. sang Egipto, pero ginpaguwa kami didto sang Ginoo paagi sa iya puwerte nga gahom. 22Nakita namon mismo ang puwerte nga mga milagro kag makatilingala nga mga butang nga iya ginhimo sa pagsilot sa katawhan sang Egipto, pati na sa ila hari kag sa iya bug-os nga panimalay. 23Kag ginpaguwa niya kami sa Egipto agod dal-on sa sini nga duta nga iya ginsumpa nga ihatag sa aton mga katigulangan. 24Ginmanduan kami sang Ginoo nga tumanon namon ining tanan nga pagsulundan kag magtahod sa iya nga aton Dios, agod magmauswagon kami permi kag magkabuhi sing malawig pareho sang nagakalatabo subong. 25Kag kon tumanon lang naton sing maayo ining tanan nga sugo sang Ginoo nga aton Dios, suno sa iya ginmando sa aton, mangin matarong kita sa iya panulok.’

Hoffnung für Alle

5. Mose 6:1-25

Ihr sollt Gott von Herzen lieben!

1Dies sind die Gebote, Ordnungen und Weisungen, die ich euch im Auftrag des Herrn, eures Gottes, lehren soll. Ihr sollt euch daran halten, wenn ihr das Land besitzt, in das ihr nun hinüberzieht. 2Euer ganzes Leben lang sollt ihr und eure Nachkommen Ehrfurcht vor dem Herrn, eurem Gott, haben. Befolgt seine Ordnungen und Gebote, die ihr von mir bekommt! Dann werdet ihr lange leben. 3Hört also gut zu, ihr Israeliten, und richtet euch danach! Dann wird es euch gut gehen: Ihr werdet in einem Land wohnen, in dem es selbst Milch und Honig im Überfluss gibt, und dort zu einem großen Volk heranwachsen. Das hat euch der Herr, der Gott eurer Vorfahren, versprochen.

4Hört, ihr Israeliten! Der Herr ist unser Gott, der Herr allein. 5Ihr sollt ihn von ganzem Herzen lieben, mit ganzer Hingabe und mit all eurer Kraft. 6Bewahrt die Worte im Herzen, die ich euch heute sage! 7Prägt sie euren Kindern ein! Redet immer und überall davon, ob ihr zu Hause oder unterwegs seid, ob ihr euch schlafen legt oder aufsteht. 8Schreibt euch diese Worte zur Erinnerung auf ein Band und bindet es um die Hand und die Stirn! 9Ritzt sie ein in die Pfosten eurer Haustüren und Stadttore!

10Der Herr, euer Gott, wird euch nun in das Land bringen, das er euren Vorfahren Abraham, Isaak und Jakob mit einem Eid versprochen hat. Er wird euch dort große und schöne Städte geben, die ihr nicht erbaut habt, 11Häuser voller Güter, für die ihr nicht arbeiten musstet, Zisternen, die ihr nicht ausgehoben habt, und Weinberge und Olivenhaine, die ihr nicht angelegt habt. Ihr werdet essen können, so viel ihr wollt.

12Aber achtet darauf, dass ihr den Herrn nicht vergesst, euren Gott, der euch aus der Sklaverei in Ägypten befreit hat. 13Nur vor ihm sollt ihr Ehrfurcht haben, nur ihm dienen und nur bei seinem Namen schwören! 14Verehrt nicht die Götter eurer Nachbarvölker! 15Sonst wird der Herr, euer Gott, zornig und vernichtet euch. Denn er wohnt mitten unter euch, und er duldet keinen anderen Gott neben sich. 16Fordert den Herrn, euren Gott, nicht heraus, wie ihr es in Massa getan habt!6,16 Vgl. 2. Mose 17,1‒7. 17Beachtet genau seine Gebote, Weisungen und Ordnungen! 18Tut, was in seinen Augen gut und gerecht ist! Dann wird es euch gut gehen, und ihr werdet das gute Land in Besitz nehmen, das der Herr euren Vorfahren versprochen hat. 19Alle eure Feinde werdet ihr vertreiben, so wie er es euch zugesagt hat.

20Später werden euch eure Kinder fragen: »Warum hat der Herr, unser Gott, euch all diese Gesetze, Weisungen und Ordnungen gegeben?« 21Dann sollt ihr ihnen antworten: »Früher mussten wir als Sklaven für den Pharao in Ägypten arbeiten. Aber der Herr hat uns mit starker Hand befreit. 22Vor unseren Augen hat er große Wunder getan und schreckliches Unglück über Ägypten, den Pharao und seine Familie gebracht. 23Er hat uns dort herausgeholt, um uns in das Land zu bringen, das er unseren Vorfahren mit einem Eid versprochen hatte. 24Dann gab er uns alle diese Ordnungen, damit wir uns daran halten und Ehrfurcht vor ihm haben. So wird er dafür sorgen, dass es uns gut geht und wir lange leben. 25Wenn wir alle diese Gebote befolgen, die uns der Herr, unser Gott, gegeben hat, können wir vor ihm bestehen6,25 Wörtlich: wird das unsere Gerechtigkeit sein.