Deuteronomio 2 – HLGN & HOF

Ang Pulong Sang Dios

Deuteronomio 2:1-37

Didto sa Kamingawan

1“Dayon nagbalik kita kag nagkadto sa kamingawan pakadto sa Mapula nga Dagat, suno sa ginmando sang Ginoo sa akon. Kag sa madugay nga tion naglibot-libot kita sa kabukiran sang Seir. 2Dayon nagsiling ang Ginoo sa akon, 3‘Dugay na kamo nga nagalibot-libot sa sini nga kabukiran. Karon, magderetso na kamo sa aminhan. 4Silinga ang mga tawo, “Magaagi kamo sa teritoryo sang inyo mga kadugo nga mga kaliwat ni Esau, nga nagaestar sa Seir. Mahadlok sila sa inyo, gani maghalong kamo 5nga indi ninyo sila pagsalakayon. Kay ginahatag ko sa ila ang mga kabukiran sang Seir bilang ila duta, kag indi ko kamo paghatagan sang ila duta bisan gamay lang. 6Bayaran ninyo sila sang kuwarta sa inyo makaon kag mainom. 7Dumdumon ninyo kon paano ko kamo ginbendisyunan sa tanan ninyo nga ginhimo. Ako, ang Ginoo nga inyo Dios, ang nagbantay sa inyo sa pagpanglakaton ninyo sa sining malapad nga kamingawan. Sa sulod sang 40 ka tuig nag-upod ako sa inyo, kag wala gid kamo nakulangi sang bisan ano.” ’

8“Gani nag-agi lang kita sa aton mga kadugo nga mga kaliwat ni Esau, nga nagaestar sa Seir. Wala kita nag-agi sa dalan sang Kapatagan sang Jordan,2:8 Kapatagan sang Jordan: sa Hebreo, Araba. nga nagahalin sa mga banwa sang Elat kag Ezion Geber. Sang nagapanglakaton kita sa alagyan sa kamingawan sang Moab, 9nagsiling ang Ginoo sa akon, ‘Indi ninyo paggamuha ukon pagsalakaya ang mga Moabnon nga mga kaliwat ni Lot, kay ginhatag ko sa ila ang Ar bilang ila duta, kag indi ko kamo paghatagan sang ila duta bisan gamay lang.’ ”

10(Sang una didto nagaestar sa Ar ang madamo kag makusog nga mga tawo nga ginatawag Emhanon. Mga mataas man sila nga mga tawo pareho sang mga kaliwat ni Anak. 11Ginatawag man sila nga mga Refaimnon, pareho sang mga kaliwat ni Anak, pero ginatawag sila sang mga Moabnon nga mga Emhanon. 12Sang una didto nagaestar ang mga Horhanon sa Seir, pero ginlaglag sila kag gintabog sang mga kaliwat ni Esau, kag sila na ang nag-estar didto, pareho sang ginhimo sang mga Israelinhon sa mga Canaanhon sa duta nga ginhatag sang Ginoo sa ila.)

13“Dayon nagsiling ang Ginoo nga matabok kita sa Zered nga ililigan sang tubig, gani nagtabok kita. 14Ini pagkaligad sang 38 ka tuig halin sang tion nga naghalin kita sa Kadesh Barnea. Nagkalamatay na sa kamingawan ang mga soldado nga Israelinhon sa sina nga henerasyon, suno sa ginsumpa sang Ginoo sa ila. 15Ginsilutan sila sang Ginoo hasta nga gin-ubos niya sila pamatay sa kampo.

16“Sang nagkalamatay na ang tanan nga soldado, 17nagsiling sa akon ang Ginoo, 18‘Matabok kamo subong sa dulunan sang Moab sa Ar. 19Kon makaabot na kamo sa mga Ammonhon, nga mga kaliwat ni Lot, indi ninyo sila paggamuha ukon pagsalakaya kay ginhatag ko sa ila ang ila duta, kag indi ko kamo paghatagan sang ila duta bisan gamay lang.’

20“Ang amo nga duta ginkabig sang una nga duta sang mga Refaimnon kay gin-estaran nila ini. Ini sila gintawag sang mga Ammonhon nga Zamzumnon. 21Ini sila madamo kag makusog, kag mataas pareho sang mga kaliwat ni Anak. Pero ginpalaglag sila sang Ginoo sa mga Ammonhon. Gintabog sila sang mga Ammonhon kag gin-estaran ang ila duta. 22Pareho man sina ang pagbulig sang Ginoo sa mga kaliwat ni Esau nga nagaestar sa Seir. Kay ginpalaglag sa ila sang Ginoo ang mga Horhanon. Gintabog nila ang mga Horhanon kag gin-estaran ang ila duta hasta subong. 23Amo man sini ang natabo sang ginsalakay sang mga taga-Caftor2:23 taga-Caftor: ukon, taga-Crete. ang mga taga-Avim nga nagaestar sa mga baryo sa Gaza. Ginlaglag nila ang mga taga-Avim kag gin-estaran ang ila duta.

24Dayon nagsiling ang Ginoo, ‘Karon magtabok na kamo sa Arnon nga ililigan sang tubig. Ginatugyan ko sa inyo si Sihon nga Amornon nga hari sang Heshbon, kag ang iya duta. Salakaya ninyo siya kag panag-iyahi ang iya duta. 25Sugod subong pahadlukon ko sa inyo ang tanan nga nasyon sa bug-os nga kalibutan. Magakulurog sa kahadlok ang makabati parte sa inyo.’

Napierdi si Haring Sihon sang Heshbon

(Num. 21:21-30)

26“Gani sang didto kita sa kamingawan sang Kedemot, nagpadala ako sang mga mensahero kay Haring Sihon sang Heshbon sa paghambal sa iya sining akon mensahi nga para sa kaayuhan sang amon relasyon: 27‘Kon mahimo tuguti kami sa pag-agi sa inyo duta. Indi kami mag-agi sa iban nga mga dalan kundi sa inyo lang mayor nga dalan. 28Bayaran namon sang kuwarta ang amon makaon kag mainom. Ang amon lang pangabay amo nga tugutan mo kami sa pag-agi sa inyo duta 29pareho sang pagtugot sa amon sang mga kaliwat ni Esau nga nagaestar sa Seir kag sang mga Moabnon nga nagaestar sa Ar. Tuguti kami sa pag-agi hasta nga makatabok kami sa Suba sang Jordan pakadto sa duta nga ginahatag sang Ginoo nga amon Dios sa amon.’ 30Pero wala nagsugot si Haring Sihon sang Heshbon sa pagpaagi sa aton. Kay ginpatig-a sang Ginoo nga inyo Dios ang iya tagipusuon agod itugyan siya sa aton mga kamot, pareho sang natabo subong.

31“Dayon nagsiling ang Ginoo sa akon, ‘Ginaumpisahan ko na sa pagtugyan sa inyo si Sihon kag ang iya duta; gani umpisahi na ninyo ang pagsalakay kag pagsakop sang iya duta.’

32“Sang nagpakig-away sa aton si Sihon kag ang tanan niya nga soldado2:32 soldado: ukon, katawhan. Amo man sa sunod nga bersikulo. didto sa Jahaz, 33gintugyan siya sa aton sang Ginoo nga aton Dios kag ginpatay ta siya, pati ang iya mga anak kag ang tanan niya nga soldado. 34Sadto nga tion, gin-agaw naton ang tanan niya nga banwa kag ginlaglag sila sing bug-os2:34 ginlaglag sila sing bug-os: Ang Hebreo nga pulong sini nagakahulugan sang mga gintugyan sa Ginoo paagi sa paghalad ukon paglaglag sini.—mga lalaki, babayi, kag kabataan. Wala gid kita sing ginbilin sa ila nga buhi. 35Ginpangdala naton ang ila mga kasapatan kag mga pagkabutang nga aton naagaw sa ila mga banwa.

36“Ginbuligan kita sang Ginoo nga aton Dios sa pag-agaw sang Aroer sa higad sang Arnon nga ililigan sang tubig kag sang banwa nga malapit sa sini nga ililigan kag sang mga lugar hasta sa Gilead. Wala sing banwa nga mabakod para sa aton. 37Pero suno sa ginsugo sa aton sang Ginoo nga aton Dios, wala naton pagpalapiti ang bisan diin nga duta sang mga Ammonhon, bisan ang duta nga ara sa higad sang Jabok ukon ang mga banwa sa palibot sang mga kabukiran.

Hoffnung für Alle

5. Mose 2:1-37

Lange Jahre in der Wüste

1Wir machten kehrt und zogen wieder in die Wüste in Richtung Rotes Meer, wie der Herr es mir befohlen hatte. Lange Zeit wanderten wir in der Gegend des Gebirges Seïr umher.

2Schließlich sprach der Herr zu mir: 3»Ihr seid nun lange genug hier umhergezogen. Geht jetzt nach Norden, 4und durchquert das Gebirge Seïr, das Gebiet der Edomiter! Sie sind euer Brudervolk, weil sie von Esau abstammen. Sie haben zwar Angst vor euch, 5aber hütet euch davor, gegen sie Krieg zu führen! Ich werde euch keinen Fußbreit von ihrem Land geben, denn das Gebirge Seïr gehört ihnen. Sie haben es von mir bekommen. 6Wenn ihr von ihnen etwas zu essen und zu trinken wollt, dann nehmt es euch nicht, ohne dafür zu bezahlen!«

7Denn der Herr, euer Gott, hat immer dafür gesorgt, dass es euch an nichts fehlt. Er hat euch gesegnet und all eure Arbeit gelingen lassen. Durch diese weite Wüste hat er euch begleitet und hat euch die ganzen vierzig Jahre lang beigestanden.

8Wir verließen dann die Straße, die von Elat und Ezjon-Geber durch die Ebene nach Norden führt, und zogen durch das Gebirge Seïr, wo unser Brudervolk Edom wohnt, die Nachkommen Esaus. Dann folgten wir der Wüstenstraße in Richtung Moab. 9Dort sprach der Herr zu mir: »Lasst auch die Moabiter in Frieden! Sie sind die Nachkommen von Lot. Fangt keinen Krieg mit ihnen an! Ich werde euch nichts von ihrem Gebiet geben, denn ich habe ihnen das Land Ar geschenkt.«

10Früher hatten dort die Emiter gelebt, ein mächtiges und großes Volk von hochgewachsenen Menschen. 11Man hielt sie für Riesen – wie die Anakiter. Den Namen Emiter (»die Schrecklichen«) gaben ihnen die Moabiter.

12Auch im Gebirge Seïr hatte früher ein anderes Volk gelebt, die Horiter. Doch die Edomiter vertrieben und vernichteten die Horiter und ließen sich an ihrer Stelle dort nieder, so wie die Israeliten die Gebiete in Besitz nahmen, die der Herr ihnen gegeben hatte.

Die ältere Generation ist tot

13Der Herr befahl: »Macht euch auf und überquert den Bach Sered!« Wir gehorchten. 14Seit unserem Aufbruch von Kadesch-Barnea waren achtunddreißig Jahre vergangen. Inzwischen lebte keiner mehr von der Generation, die damals im wehrfähigen Alter gewesen war. Sie waren alle gestorben, wie der Herr es geschworen hatte. 15Der Herr hatte sich gegen sie gewandt und sie vernichtet, bis keiner von ihnen mehr übrig blieb. 16Als sie alle tot waren, 17sprach der Herr zu mir: 18»Ihr durchquert jetzt das Moabiterland bei Ar, 19bis ihr das Gebiet der Ammoniter erreicht. Auch sie sind Nachkommen von Lot. Greift sie nicht an, sondern lasst sie in Frieden! Ich werde euch nichts von ihrem Land geben, denn es gehört ihnen. Sie haben es von mir bekommen.«

20Auch in diesem Land sollen einmal Riesen gelebt haben. Die Ammoniter nannten sie Samsummiter. 21Sie waren ein mächtiges und großes Volk von hochgewachsenen Menschen wie die Anakiter. Doch der Herr half den Ammonitern, sie aus ihrem Land zu vertreiben und sich an ihrer Stelle dort niederzulassen. 22Genauso haben die Edomiter mit seiner Hilfe die Horiter vernichtet und sich im Gebirge Seïr angesiedelt, wo sie bis heute leben. 23Das Gleiche machten die Philister mit den Awitern in den Dörfern bis hin nach Gaza. Als sie aus Kreta kamen, töteten sie die Awiter und siedelten sich an ihrer Stelle dort an.

Der Kampf gegen König Sihon

(4. Mose 21,21‒31)

24Der Herr befahl uns: »Brecht auf! Überquert den Fluss Arnon! Ihr werdet sehen: Ich gebe Sihon, den Amoriterkönig aus Heschbon, und sein Reich in eure Gewalt. Greift ihn an! Erobert sein Land! 25Ab heute lasse ich weit und breit die Völker vor euch zittern. Alle, die von euch hören, werden große Angst bekommen.«

26Da sandte ich von der Wüste Kedemot aus Boten zu König Sihon nach Heschbon. Sie sollten ihn freundlich bitten, 27uns durch sein Land ziehen zu lassen. Wir versprachen ihm: »Wir werden immer auf der Straße bleiben und sie nirgends verlassen. 28Was wir von euch zu essen und zu trinken bekommen, werden wir bezahlen. Wir wollen nur euer Land durchqueren, 29so wie wir es bei den Edomitern im Gebirge Seïr und bei den Moabitern im Land Ar durften. Wir möchten auf die andere Seite des Jordan. Dort liegt das Land, das der Herr, unser Gott, uns schenken will.«

30Aber König Sihon von Heschbon weigerte sich, uns durchzulassen. Der Herr, euer Gott, ließ ihn hart und unnachgiebig bleiben, denn er wollte ihn in unsere Gewalt geben. So geschah es dann auch. 31Der Herr sprach zu mir: »Heute beginne ich damit, euch Sihon und sein Land auszuliefern. Zieht los, erobert sein Gebiet und nehmt es in Besitz!«

32Sihon kam uns mit seinem ganzen Heer entgegen, um bei Jahaz mit uns zu kämpfen. 33Aber der Herr ließ uns siegen. Wir töteten Sihon, seine Söhne und seine Soldaten. 34Damals eroberten wir alle seine Städte und vollstreckten an ihnen Gottes Urteil. Wir töteten die ganze Bevölkerung, Männer, Frauen und Kinder, niemanden ließen wir am Leben. 35Als Beute behielten wir nur das Vieh und alles Wertvolle aus den Städten.

36Zwischen Aroër am Rand des Arnontals, der Stadt unten am Fluss und dem Gebiet von Gilead gab es keine Ortschaft, die uns standhalten konnte. Überall ließ uns der Herr, unser Gott, siegen. 37Wir haben aber nicht versucht, das Land der Ammoniter in unsere Gewalt zu bringen, weder das Ostufer des Jabbok noch die Städte im Gebirge. Denn der Herr hatte es uns verboten.