Deuteronomio 15 – HLGN & HOF

Ang Pulong Sang Dios

Deuteronomio 15:1-23

Ang Pagkansela sang Utang

1“Sa katapusan sang kada ikapito nga tuig, kinahanglan nga kanselahon na ninyo ang tanan nga utang. 2Amo ini ang inyo himuon: Kinahanglan nga kanselahon na sang nagpautang ang utang sang iya kapareho nga Israelinhon. Indi na niya pagsukton kay nag-abot na ang tion nga gintalana sang Ginoo nga kanselahon ang mga utang. 3Puwede ninyo sukton ang mga indi Israelinhon, pero kinahanglan nga kanselahon ninyo ang utang sang inyo kapareho nga Israelinhon.

4“Dapat wala sing imol sa inyo, kay pakamaayuhon gid kamo sang Ginoo nga inyo Dios sa duta nga ginahatag niya sa inyo nga inyo panag-iyahan. 5Ina kon tumanon gid ninyo ang Ginoo nga inyo Dios kag sundon sing maayo ang tanan nga sugo nga ginahatag ko sa inyo subong. 6Pakamaayuhon kamo sang Ginoo nga inyo Dios suno sa iya ginpromisa sa inyo. Madamo nga mga nasyon ang manghulam sa inyo pero kamo iya indi magpanghulam. Dumalahan ninyo ang madamo nga mga nasyon pero kamo iya indi pagdumalahan.

7“Kon may ara gid man sang imol sa inyo mga banwa, sa duta nga ginahatag sa inyo sang Ginoo nga inyo Dios, indi kamo magdinalok sa ila. 8Kundi magmaalwan kamo kag pahulamon ninyo sila sang ila mga kinahanglanon. 9Indi kamo maghunahuna sing malain, nga tungod nga malapit na ang ikapito nga tuig, ang tuig nga kanselahon na ang mga utang, indi na lang kamo magpahulam sa inyo imol nga kasimanwa. Kon magdangop ining imol nga tawo sa Ginoo tungod sa inyo ginhimo, may salabton kamo. 10Maghatag kamo sa iya sing maalwan nga wala nagalangot ang inyo buot. Kon himuon ninyo ini pakamaayuhon kamo sang Ginoo nga inyo Dios sa tanan ninyo nga ginahimo. 11Indi madula nga may mga imol sa inyo nasyon, gani ginamanduan ko kamo nga magmaalwan gid kamo sa ila.

Ang Pagtratar sa mga Ulipon

(Exo. 21:1-11)

12“Kon ang imo kapareho nga Hebreo, lalaki man ukon babayi, ginbaligya sa imo bilang ulipon, kag nag-alagad siya sa imo sa sulod sang anom ka tuig, kinahanglan nga hilwayon mo siya sa ikapito nga tuig. 13Kag kon hilwayon mo na siya, indi siya pagpalakta nga wala sing dala. 14Hatagi siya nga may kaalwan sang imo mga kasapatan, trigo, kag duga sang ubas suno sa pagpakamaayo sang Ginoo nga imo Dios sa imo. 15Dumdumon ninyo nga mga ulipon man kamo sadto sa Egipto kag ginhilway man kamo sang Ginoo nga inyo Dios. Amo ina nga ginahatag ko ini nga sugo sa inyo subong.

16“Pero kon magsiling ang imo ulipon sa imo, ‘Indi ako maghalin sa imo kay palangga ko ikaw kag ang imo panimalay, kag maayo ang akon kahimtangan diri sa imo,’ 17dal-on mo siya sa puwertahan sang imo balay kag tuhugan mo siya sa dulunggan sang inugtuhog kag mangin ulipon mo na siya sa bug-os niya nga kabuhi. Amo man sini ang himuon mo sa imo ulipon nga babayi.

18“Indi maglangot ang imo buot kon hilwayon mo ang imo ulipon kay ang bili sang iya pagserbisyo sa imo sa sulod sang anom ka tuig doble pa sa suhol sang isa ka trabahador. Kon himuon mo ini pakamaayuhon sang Ginoo nga inyo Dios ang tanan mo nga ginahimo.

Ang Kamagulangan nga mga Sapat

19“Iseparar ninyo para sa Ginoo nga inyo Dios ang tanan nga kamagulangan nga lalaki sang inyo mga kasapatan. Indi ninyo pagpaobraha ang mga kamagulangan sang inyo mga baka ukon pagguntingan ang mga kamagulangan sang inyo mga karnero. 20Sa baylo, kaunon ninyo ini kag sang inyo pamilya sa presensya sang Ginoo nga inyo Dios sa lugar nga iya pilion. Amo ina ang inyo himuon kada tuig. 21Pero kon ang ini nga sapat may deperensya, halimbawa piang ukon bulag ukon iban pa nga depekto, kinahanglan nga indi ninyo ini pag-ihalad sa Ginoo nga inyo Dios. 22Sa baylo, kaunon ninyo ini sa inyo mga banwa. Ang tanan makakaon sini, ginakabig man siya nga mahigko ukon matinlo, pareho sang pagkaon ninyo sang usa ukon gasela. 23Pero kinahanglan nga indi ninyo pagkaunon ang dugo, kundi iula ninyo ini sa duta pareho sang tubig.

Hoffnung für Alle

5. Mose 15:1-23

Maßnahmen gegen die Armut

1Am Ende jedes siebten Jahres sollt ihr einander eure Schulden erlassen. 2Wenn ihr jemandem aus eurem Volk etwas geliehen habt, dann fordert es nicht mehr zurück und zwingt eure Schuldner nicht zur Rückzahlung! Denn zur Ehre des Herrn wurde das Jahr des Schuldenerlasses bestimmt. 3Nur wenn Ausländer euch etwas schulden, dürft ihr es zurückverlangen. Euren Landsleuten aber sollt ihr alles erlassen, 4damit keiner von euch verarmt.

Der Herr, euer Gott, will euch in dem Land, das er euch für immer gibt, reich beschenken. 5Aber dazu müsst ihr auf ihn hören und die Gebote genau beachten, die ich euch heute gebe. 6Dann wird der Herr, euer Gott, euch segnen, wie er es versprochen hat. Ihr werdet so reich sein, dass ihr Menschen aus vielen Völkern etwas leihen könnt und selbst nichts borgen müsst. Ihr werdet Macht über sie gewinnen und selbst unabhängig sein.

7Seid nicht hartherzig gegenüber den armen Israeliten, die mit euch in dem Land leben, das der Herr, euer Gott, euch schenkt. Sie sind doch eure Nachbarn und Landsleute! Verschließt euch nicht vor ihrer Not! 8Stattdessen seid großzügig und leiht ihnen, so viel sie brauchen, 9auch wenn das siebte Jahr nahe ist. Denkt dann nicht: »Was ich jetzt verleihe, bekomme ich nicht mehr zurück!« Seid nicht geizig! Verweigert den Armen aus eurem Volk nicht die nötige Hilfe! Sonst werden sie zum Herrn um Hilfe rufen, und ihr macht euch schuldig. 10Gebt ihnen gern, was sie brauchen, ohne jeden Widerwillen. Dafür wird euch der Herr, euer Gott, bei all eurer Arbeit segnen und euch Gelingen schenken. 11Es wird immer Arme und Bedürftige in eurem Land geben. Deshalb befehle ich euch: Helft den Menschen großzügig, die in Not geraten sind!

Die Rechte israelitischer Sklaven und Sklavinnen

(2. Mose 21,2‒6)

12Wenn israelitische Männer oder Frauen sich wegen ihrer Armut als Sklaven an euch verkaufen, sollen sie sechs Jahre lang für euch arbeiten. Im siebten Jahr müsst ihr sie wieder freilassen. 13Lasst sie dann nicht mit leeren Händen gehen! 14Gebt ihnen reichlich von dem mit, was der Herr euch geschenkt hat: Schafe und Ziegen, Getreide und Wein. 15Denkt daran, dass auch ihr einmal Sklaven in Ägypten wart und der Herr euch von dort erlöst hat. Deshalb gebe ich euch heute diese Anweisung.

16Vielleicht aber will dein Sklave bei dir bleiben, weil er an dir und deiner Familie hängt und es ihm gut bei euch geht. 17Dann nimm ein spitzes Werkzeug und bohre ihm damit am Türpfosten deines Hauses ein Loch in sein Ohrläppchen. Von nun an muss der Sklave auf Lebenszeit bei dir bleiben. Das Gleiche gilt für Sklavinnen.

18Aber wenn ein Sklave nach sechs Jahren gehen will, dann nimm es nicht zu schwer! Er hat dir die ganze Zeit doppelt so viel eingebracht wie ein Tagelöhner. Lass ihn frei! Dann wird der Herr, dein Gott, dich segnen bei allem, was du tust.

Die erstgeborenen Tiere gehören dem Herrn

19Alle männlichen Rinder, Schafe und Ziegen, die als erste von ihrer Mutter geboren werden, sollt ihr dem Herrn geben und als heilig ansehen. Nehmt darum kein erstgeborenes Rind als Zugtier, und schert kein erstgeborenes Schaf! 20Bringt sie stattdessen jedes Jahr an den Ort, den der Herr auswählen wird! Dort, in seiner Gegenwart, sollt ihr sie mit euren Familien essen.

21Ist ein Tier lahm oder blind oder hat es einen anderen schweren Fehler, dann sollt ihr es nicht dem Herrn, eurem Gott, opfern. 22Schlachtet es bei euch zu Hause. Dort könnt ihr es essen, so wie Hirsche und Gazellen, die nicht geopfert werden dürfen. Es ist auch gleichgültig, ob ihr gerade rein oder unrein seid. Jeder darf an der Mahlzeit teilnehmen. 23Nur das Blut der Tiere sollt ihr nicht mitessen. Schüttet es auf die Erde wie Wasser!