Deuteronomio 10 – HLGN & NVI-PT

Ang Pulong Sang Dios

Deuteronomio 10:1-22

Ang Bag-o nga Malapad nga mga Bato

(Exo. 34:1-10)

1“Sadto nga tion nagsiling ang Ginoo sa akon, ‘Magbasbas ka sang duha ka malapad nga bato pareho sadtong nahauna kag magsaka ka sa akon sa bukid. Maghimo ka man sang kahon nga kahoy. 2Isulat ko sa sining malapad nga bato ang mga pulong nga ginsulat ko man sa nahauna nga bato nga ginbuka mo. Dayon isulod mo ini sa kahon.’

3“Gani naghimo ako sang kahon nga akasya kag nagbasbas sang duha ka malapad nga bato nga pareho sadtong nahauna, kag nagsaka sa bukid dala ang duha ka bato. 4Ginsulat sang Ginoo sa sining malapad nga bato ang iya ginsulat sang una, ang Napulo ka Sugo nga ginhatag niya sa inyo sang naghambal siya halin sa kalayo sadtong adlaw nga nagtipon kamo sa bukid. Sang mahatag na ini sang Ginoo sa akon, 5nagpanaog ako sa bukid kag ginsulod ko ini sa kahon nga akon ginhimo, suno sa ginmando sa akon sang Ginoo, kag hasta subong ara pa ini didto.”

6Nagpanglakaton ang mga Israelinhon halin sa mga bubon sang mga taga-Jaakan10:6 mga taga-Jaakan: ukon, mga kaliwat ni Jaakan. pakadto sa Mosera. Didto napatay si Aaron kag didto man nila siya ginlubong. Kag si Eleazar nga iya anak amo ang nagbulos sa iya bilang pangulo nga pari. 7Halin didto nagkadto sila sa Gudgoda kag dayon sa Jotbata, isa ka lugar nga may mga ililigan sang tubig. 8Sadto nga tion, ginpili sang Ginoo ang tribo ni Levi sa pagdala sang Kahon sang Kasugtanan sang Ginoo, sa pag-alagad sa iya presensya, kag sa pagbendisyon sa mga tawo sa iya ngalan. Hasta subong amo ini ang ila buluhaton. 9Amo ina nga ang mga kaliwat ni Levi wala sing duta nga palanublion pareho sang nabaton sang ila kapareho nga mga Israelinhon. Ang Ginoo mismo amo ang ila palanublion10:9 Ang Ginoo mismo amo ang ila palanublion: Siguro ang buot silingon nga ang mga halad nga para sa Ginoo amo mismo ang ila parte. suno sa ginsiling sang Ginoo nga inyo Dios.

10“Pareho sa ginhimo ko sang una, nagpabilin ako sa bukid sa sulod sang 40 ka adlaw kag 40 ka gab-i, kag sa liwat ginpamatian ako sang Ginoo kag wala niya kamo paglaglaga. 11Nagsiling siya sa akon, ‘Lakat, kag panguluhi ang mga Israelinhon sa pagsulod kag sa pagpanag-iya sang duta nga akon ginsumpa nga ihatag sa inyo mga katigulangan.’

Tahura Ninyo ang Dios

12“Kag karon, O katawhan sang Israel, ang ginapangayo lang sa inyo sang Ginoo nga inyo Dios amo nga magtahod kamo sa iya, magkabuhi suno sa iya mga pamaagi, maghigugma sa iya, mag-alagad sa iya sa bug-os ninyo nga tagipusuon kag kalag, 13kag magtuman sang iya mga sugo kag mga pagsulundan nga ginahatag ko sa inyo subong para sa inyo kaayuhan.

14“Iya sang Ginoo nga inyo Dios ang kalangitan, bisan ang pinakamataas nga langit, pati ang kalibutan kag ang tanan nga ara sa sini. 15Pero ginpili sang Ginoo ang inyo mga katigulangan nga iya higugmaon, kag ginpili niya kamo nga ila mga kaliwat labaw sa tanan nga nasyon, kag hasta subong kamo gihapon ang iya pinili nga katawhan. 16Gani bag-uha10:16 bag-uha: sa literal, tulia. ninyo ang inyo tagipusuon kag indi na kamo magpatig-a sang inyo mga ulo. 17Kay ang Ginoo nga inyo Dios amo ang Dios nga labaw sa tanan nga dios kag Ginoo nga labaw sa tanan nga ginoo. Gamhanan siya kag makatilingala nga Dios. Wala siya sing may ginapasulabi kag wala siya nagabaton sang lagay. 18Ginaprotektaran niya ang kinamatarong sang mga ilo kag sang mga balo nga babayi. Ginahigugma niya ang mga dumuluong10:18 dumuluong: buot silingon, mga indi Israelinhon nga mga pumuluyo sang Israel. kag ginahatagan niya sila sang mga pagkaon kag mga bayo. 19Gani higugmaa man ninyo ang mga dumuluong, kay kamo mga dumuluong man sadto sa Egipto. 20Tahura ninyo ang Ginoo nga inyo Dios kag alagara ninyo siya. Magpabilin kamo sa iya kag magsumpa kamo sa iya lang ngalan. 21Dayawa ninyo siya, kay siya ang inyo Dios nga naghimo sang gamhanan kag makatilingala nga mga butang nga inyo mismo nakita. 22Sang pagkadto sang inyo mga katigulangan sa Egipto, 70 lang sila tanan, pero subong ginpadamo kamo sang Ginoo nga inyo Dios nga daw pareho kadamo sang mga bituon sa langit.

Nova Versão Internacional

Deuteronômio 10:1-22

Tábuas Iguais às Primeiras

1“Naquela ocasião o Senhor me ordenou: ‘Corte duas tábuas de pedra, como as primeiras, e suba para encontrar-se comigo no monte. Faça também uma arca de madeira. 2Eu escreverei nas tábuas as palavras que estavam nas primeiras, que você quebrou, e você as colocará na arca’.

3“Então fiz a arca de madeira de acácia, cortei duas tábuas de pedra como as primeiras e subi o monte com as duas tábuas nas mãos. 4O Senhor escreveu nelas o que tinha escrito anteriormente, os Dez Mandamentos que havia proclamado a vocês no monte, do meio do fogo, no dia em que estavam todos reunidos. O Senhor as entregou a mim, 5e eu voltei, desci do monte e coloquei as tábuas na arca que eu tinha feito. E lá ficaram, conforme o Senhor tinha ordenado”.

6(Os israelitas partiram dos poços dos jaacanitas e foram até Moserá. Ali Arão morreu e foi sepultado, e o seu filho Eleazar foi o seu sucessor como sacerdote. 7Dali foram para Gudgodá e de lá para Jotbatá, terra de riachos. 8Naquela ocasião o Senhor separou a tribo de Levi para carregar a arca da aliança do Senhor, para estar perante o Senhor a fim de ministrar e pronunciar bênçãos em seu nome, como se faz ainda hoje. 9É por isso que os levitas não têm nenhuma porção de terra ou herança entre os seus irmãos; o Senhor é a sua herança, conforme o Senhor, o seu Deus, lhes prometeu.)

10“Assim eu fiquei no monte quarenta dias e quarenta noites, como da primeira vez; e também desta vez o Senhor me atendeu e não quis destruí-los. 11‘Vá’, o Senhor me disse. ‘Conduza o povo em seu caminho, para que tome posse da terra que jurei aos seus antepassados dar a você.’

Exortação ao Temor do Senhor

12“E agora, ó Israel, que é que o Senhor, o seu Deus, pede a você, senão que tema o Senhor, o seu Deus, que ande em todos os seus caminhos, que o ame e que sirva ao Senhor, o seu Deus, de todo o seu coração e de toda a sua alma, 13e que obedeça aos mandamentos e aos decretos do Senhor, que hoje dou a você para o seu próprio bem?

14“Ao Senhor, o seu Deus, pertencem os céus e até os mais altos céus, a terra e tudo o que nela existe. 15No entanto, o Senhor se afeiçoou aos seus antepassados e os amou, e a vocês, descendentes deles, escolheu entre todas as nações, como hoje se vê. 16Sejam fiéis, de coração10.16 Hebraico: Circuncidem o coração de vocês., à sua aliança; e deixem de ser obstinados. 17Pois o Senhor, o seu Deus, é o Deus dos deuses e o Soberano dos soberanos, o grande Deus, poderoso e temível, que não age com parcialidade nem aceita suborno. 18Ele defende a causa do órfão e da viúva e ama o estrangeiro, dando-lhe alimento e roupa. 19Amem os estrangeiros, pois vocês mesmos foram estrangeiros no Egito. 20Temam o Senhor, o seu Deus, e sirvam-no. Apeguem-se a ele e façam os seus juramentos somente em nome dele. 21Seja ele o motivo do seu louvor, pois ele é o seu Deus, que por vocês fez aquelas grandes e temíveis maravilhas que vocês viram com os próprios olhos. 22Os seus antepassados que desceram ao Egito eram setenta ao todo, mas agora o Senhor, o seu Deus, os tornou tão numerosos quanto as estrelas do céu.