2 Samuel 22 – Ang Pulong Sang Dios HLGN

Ang Pulong Sang Dios

2 Samuel 22:1-51

Ang Kanta ni David sa Iya nga Pagdaog

(Salmo 18)

1Nagkanta si David sa Ginoo sang ginluwas siya sang Ginoo sa kamot sang iya mga kaaway kag kay Saul. 2-3Amo ini ang iya kanta:

“Ikaw, Ginoo, ang akon palalipdan nga bato,

ang akon mabakod nga palanaguan kag manughilway.

Bilang palalipdan nga bato, makapanago ako sa imo.

Ikaw ang akon taming kag gamhanan nga manluluwas.

Ikaw ang akon dalangpan kag palanaguan.

Ikaw ang nagaluwas sa akon sa mapintas nga mga tawo.

4Dalayawon ka, Ginoo, kay kon magpangayo ako sang bulig sa imo ginaluwas mo ako sa akon mga kaaway.

5Ang kamatayon daw pareho sa balod nga nagpalibot sa akon.

Ang kalaglagan daw pareho sa mabaskog nga baha nga naglapaw sa akon.

6Ang kamatayon daw pareho man sa lubid nga nagburambod sa akon kag pareho sa siod sa akon alagyan.

7Sa akon kalisod nagpanawag ako sa imo, Ginoo.

Nagpangayo ako sang bulig sa imo nga akon Dios,

kag ginpamatian mo ang akon pangamuyo sa imo templo.

8“Dayon naglinog, kag pati ang mga pundasyon sang langit nag-uyog,

tungod kay naakig ka, Ginoo.

9Nagguwa ang aso sa imo ilong,

kag sa imo baba nagguwa ang makahalalit nga kalayo kag nagadabadaba nga mga baga.

10Ginbuksan mo ang langit pareho sang pagbukas sang kurtina

kag nagpanaog ka nga nagatungtong sa madamol nga gal-om.

11Nagsakay ka sa kerubin, kag madasig ini nga naglupad samtang ginapalid sang hangin.

12Ginhimo mo ang kadulom nga tabon sa imo palibot.

Nagpanago ka sa madamol nga gal-om.

13Nagpangilat sa imo atubangan kag may nagadabadaba nga mga baga.

14Ang tingog mo Ginoo, nga Labing Mataas nga Dios, nagdaguob sa langit.

15Ginpana mo sang kilat ang imo mga kaaway

kag nagpalalagyo sila nga nagasalasala.

16Sa imo nga pagsabdong kag puwerte nga kaakig nagakahubas ang dagat kag makita ang duta sa idalom sini,

kag makita man ang pundasyon sang kalibutan.

17Halin sa langit gindawat mo ako kag ginkuha sa madalom nga tubig.

18Ginluwas mo ako sa akon gamhanan nga mga kaaway nga indi ko masarangan.

19Ginsalakay nila ako sang nalisdan ako,

pero gin-apinan mo ako, Ginoo.

20Gindala mo ako sa lugar nga wala sing katalagman;

ginluwas mo ako kay nalipay ka sa akon.

21Ginapakamaayo mo ako tungod nga matarong ang akon kabuhi

kag wala ako sing may nahimo nga sala.

22Kay ginasunod ko ang imo mga pamaagi

kag wala ako nagbiya sa imo.

23Ginatuman ko ang tanan mo nga sugo

kag wala ko ginalapas ang imo mga pagsulundan.

24Nakahibalo ka nga wala sing kasawayan ang akon kabuhi

kag ginalikawan ko nga makasala.

25Ginapakamaayo mo ako tungod nga nakita mo nga matarong ang akon kabuhi

kag wala ako sing may nahimo nga sala.

26Matutom ka sa mga matutom sa imo,

kag maayo sa mga tawo nga maayo man.

27Sinsero ka sa mga sinsero sa imo,

kag maayo ka magpadihot sa mga malaot.

28Huo, ginaluwas mo ang mga mapainubuson,

pero ginapaubos mo ang mga matinaas-taason.

29Ginoo, ikaw ang akon kasanag.

Sa kadulom ikaw ang akon suga.

30Sa imo bulig masarangan ko nga salakayon ang panong sang mga soldado

kag masarangan ko nga sakaon ang pader nga nagapalibot sa siyudad.

31Ang imo pamaagi, O Dios, wala sing sayop.

Ang imo pulong masaligan gid.

Pareho ka sa taming sa tanan nga nagapangayo sang proteksyon sa imo.

32Ikaw lang, Ginoo, amo ang Dios;

ikaw lang ang amon palalipdan nga bato.

33Ikaw ang nagahatag sa akon sang kusog22:33 Ikaw… kusog: Amo ini sa Dead Sea Scrolls, Latin Vulgate, Syriac, kag sa iban nga mga kopya sang Septuagint. Sa Hebreo, Ikaw ang akon mabakod nga dalangpan.

kag ang nagabantay sa akon dalanon.

34Ginapabaskog mo ang akon tiil pareho sa tiil sang usa,

agod maagwanta ko ang pagtaklad sa mataas nga mga lugar.

35Ginahanas mo ako sa pagpakig-away, pareho abi sa pagbinat sa mabakod nga pana.

36Ginaprotektaran mo ako pareho sa taming.

Paagi sa imo bulig nangin bantog ako.

37Ginahatagan mo ako sang matawhay nga alagyan,

gani wala nagakasandad ang akon mga tiil.

38Ginlagas ko ang akon mga kaaway kag napierdi ko sila.

Kag wala gid ako magbalik hasta nga nalaglag ko sila.

39Ginlaglag ko gid sila kag natumba sila sa akon tiilan

kag indi na sila makabangon pa.

40Ginhatagan mo ako sang kusog sa pagpakig-away

kag ginpadaog sa akon mga kaaway.

41Ginpatal-as mo ang akon mga kaaway

kag ginlaglag ko sila.

42Nagpangayo sila sang bulig,

pero wala sing may nagluwas sa ila.

Nagpanawag sila sa imo,

pero wala mo sila ginsabat.

43Gindugmok ko sila hasta nga daw pareho na lang sila sa yab-ok.

Gintasak-tasak ko sila nga daw sa lunang sa dalan.

44Ginluwas mo ako sa akon rebelde nga katawhan.

Ginhimo mo ako nga pangulo sang mga nasyon.

Ang mga taga-iban nga lugar nagaalagad sa akon.

45Nagaluhod sila sa akon sa kahadlok kag nagatuman dayon sang akon mando.

46Nadulaan sila sang kaisog,

gani nagaguwa sila sa ila mga palanaguan nga nagakurog sa kahadlok.

47Buhi ka, Ginoo!

Dalayawon ka nga akon palalipdan nga bato.

Ginapakataas ko ikaw tungod nga ikaw ang Dios nga akon manluluwas.

48Ginabalusan mo ang akon mga kaaway,

kag ginapasakop mo ang mga nasyon sa akon.

49Ginaluwas mo ako sa akon mapintas nga mga kaaway,

kag ginapadaog mo ako sa ila.

50Gani padunggan ko ikaw sa mga nasyon, O Ginoo.

Kantahan ko ikaw sang mga pagdayaw.

51Ginahatagan mo sang dalagko nga mga kadalag-an ang imo pinili nga hari.

Ginahigugma mo si David kag ang iya mga kaliwat sa wala sing katapusan.”