2 Pedro 3 – HLGN & KJV

Ang Pulong Sang Dios

2 Pedro 3:1-18

Ang Pagbalik sang Ginoo

1Mga hinigugma, ikaduha ko na ini nga sulat sa inyo. Sa sining duha ka sulat gintinguhaan ko nga pukawon ang inyo matinlo nga panghunahuna paagi sa pagpadumdom sa inyo sa pila ka mga butang. 2Luyag ko nga dumdumon ninyo permi ang ginsiling sang mga propeta sang una kag ang sugo sang aton Ginoo kag Manluluwas nga iya ginhatag sa inyo paagi sa mga apostoles nga ginpadala sa inyo. 3Una sa tanan, dapat ninyo mahibaluan nga sa katapusan nga mga inadlaw magaguwa ang mga manugyaguta nga magahimo sang bisan ano nga luyag nila. 4Magasiling sila, “Indi bala nagpromisa si Cristo nga magabalik siya? Karon, diin na bala siya? Ang amon mga ginikanan nagkalamatay na, pero amo man gihapon ang kahimtangan sang tanan halin pa gid sang pagtuga sang kalibutan.” 5Hungod nga ginakalimtan sini nga mga tawo nga paagi sa pulong sang Dios nahimo ang langit. Kag paagi man sa iya pulong nahimo ang duta halin sa tubig kag paagi sa tubig.3:5 Ang buot silingon, ang duta nagguwa sang gintingob sang Dios ang tubig sa isa ka lugar (Gen. 1:9-10). 6Kag paagi man sa tubig ginpabaha niya kag ginlaglag ang kalibutan sadto. 7Paagi man sa pulong sang Dios, ang langit kag ang duta nga aton nakita subong ginatigana nga sunugon. Ginatigana niya ini sa adlaw nga ang malaot nga mga tawo pagahukman kag pagalaglagon.

8Pero mga hinigugma, indi ninyo pagkalimti nga sa Ginoo wala sing kinalain ang isa ka adlaw kag ang isa ka libo ka tuig. Para sa iya ining duha pareho lang. 9Suno sa ginahunahuna sang iban, nagapatumbaya ang Ginoo sa pagtuman sang iya promisa. Pero ang matuod, wala siya nagapatumbaya kundi nagahulat siya nga maghinulsol ang mga tawo sa ila mga sala, tungod kay indi niya luyag nga may mawala.

10Mabalik gid ang Ginoo, kag ina nga adlaw magaabot pareho sang pag-abot sang makawat nga indi mo mahibaluan kon san-o. Mabatian dayon nga may nagaragubrob, kag madula ang langit.3:10 ang langit: buot silingon, ang adlaw, bulan, kag ang mga bituon. Masunog ang duta, kag ang tanan nga ara sa duta madula. 11Tungod nga ang tanan madula sa sini nga paagi, dapat magkabuhi kita nga balaan kag diosnon 12samtang nagapaabot kita sang adlaw nga magabalik siya, kag samtang ginahimo ta ang aton masarangan agod mapadali ta ang iya pagbalik. Sa sina nga adlaw, sunugon ang langit kag madula ini, kag magakalatunaw sa kainit ang tanan nga ara sa duta. 13Pero nagahulat kita sa ginpromisa sang Dios sa aton nga bag-o nga langit kag bag-o nga duta, nga sa diin magatiner ang pagkamatarong.

14Gani mga hinigugma, samtang nagahulat kamo sa sina nga mga butang, tinguhai ninyo nga magkabuhi sing matinlo sa atubangan sang Dios nga wala sing kasawayan, kag dapat maayo ang inyo relasyon sa iya. 15Dumdumon ninyo nga ang aton Ginoo nagahatag pa gid sing kahigayunan sa mga tawo agod maluwas sila. Amo ina nga wala pa siya magbalik. Indi bala nga amo man ini nga mga butang ang ginsiling sang aton pinalangga nga utod nga si Pablo sa iya sulat sa inyo, suno sa kaalam nga ginhatag sang Dios sa iya? 16Kag amo man ini ang iya ginasambit sa tanan niya nga mga sulat. Kon sa bagay may mga ginsulat siya nga mabudlay intiendihon. Gani may mga tawo nga maluya ang ila pagtuo kag wala kahibalo sang kamatuoran, nga nagahatag sang sala nga kahulugan sa sini nga mga ginsulat ni Pablo. Kag amo man ini ang ila ginahimo sa iban nga bahin sang Kasulatan. Gani sila mismo ang nagadala sang kalaglagan sa ila kaugalingon.

17Pero mga hinigugma, madugay na ninyo ini nahibaluan. Gani mag-andam kamo agod indi kamo pagpatalangon sang sala nga mga pagpanudlo sining mga tawo nga wala sing husto nga prinsipyo nga ginasunod. Kay kon magsunod kamo sa ila, madula ang inyo malig-on nga kahimtangan sa Dios. 18Ang inyo himuon, magpadayon kamo sa pagtubo sa kaayo kag kaalam nga halin sa aton Ginoo3:18 sa kaayo kag kaalam nga halin sa aton Ginoo: ukon, sa kaalam nga ginahatag sang aton Ginoo. kag Manluluwas nga si Jesu-Cristo. Siya ang dapat naton dayawon subong kag sa wala sing katapusan! Amen.

King James Version

2 Peter 3:1-18

1This second epistle, beloved, I now write unto you; in both which I stir up your pure minds by way of remembrance: 2That ye may be mindful of the words which were spoken before by the holy prophets, and of the commandment of us the apostles of the Lord and Saviour: 3Knowing this first, that there shall come in the last days scoffers, walking after their own lusts, 4And saying, Where is the promise of his coming? for since the fathers fell asleep, all things continue as they were from the beginning of the creation. 5For this they willingly are ignorant of, that by the word of God the heavens were of old, and the earth standing out of the water and in the water: 6Whereby the world that then was, being overflowed with water, perished: 7But the heavens and the earth, which are now, by the same word are kept in store, reserved unto fire against the day of judgment and perdition of ungodly men. 8But, beloved, be not ignorant of this one thing, that one day is with the Lord as a thousand years, and a thousand years as one day. 9The Lord is not slack concerning his promise, as some men count slackness; but is longsuffering to us-ward, not willing that any should perish, but that all should come to repentance. 10But the day of the Lord will come as a thief in the night; in the which the heavens shall pass away with a great noise, and the elements shall melt with fervent heat, the earth also and the works that are therein shall be burned up. 11Seeing then that all these things shall be dissolved, what manner of persons ought ye to be in all holy conversation and godliness, 12Looking for and hasting unto the coming of the day of God, wherein the heavens being on fire shall be dissolved, and the elements shall melt with fervent heat? 13Nevertheless we, according to his promise, look for new heavens and a new earth, wherein dwelleth righteousness. 14Wherefore, beloved, seeing that ye look for such things, be diligent that ye may be found of him in peace, without spot, and blameless. 15And account that the longsuffering of our Lord is salvation; even as our beloved brother Paul also according to the wisdom given unto him hath written unto you; 16As also in all his epistles, speaking in them of these things; in which are some things hard to be understood, which they that are unlearned and unstable wrest, as they do also the other scriptures, unto their own destruction. 17Ye therefore, beloved, seeing ye know these things before, beware lest ye also, being led away with the error of the wicked, fall from your own stedfastness. 18But grow in grace, and in the knowledge of our Lord and Saviour Jesus Christ. To him be glory both now and for ever. Amen.