Nag-inaway ang Israel kag ang Moab
1Nangin hari sang Israel si Joram nga anak ni Ahab sang ika-18 nga tuig sang paghari ni Jehoshafat sa Juda. Sa Samaria nag-estar si Joram, kag naghari siya sa sulod sang dose ka tuig. 2Malain ang iya ginhimo sa panulok sang Ginoo, pero indi pareho kalain sa ginhimo sang iya amay kag iloy. Ginpaguba niya ang handumanan nga bato nga ginpahimo sang iya amay bilang pagpadungog kay Baal. 3Pero nagsunod siya sa mga sala ni Jeroboam nga anak ni Nebat, nga nangin kabangdanan sang pagpakasala sang mga taga-Israel. Wala gid siya nagbiya sa sini nga mga sala.
4Si Haring Mesha sang Moab nagasagod sang mga karnero, kag tungod nga sakop sang Israel ang ila nasyon, nagahatag siya kada tuig sa hari sang Israel sang 100,000 ka bataon nga mga karnero nga lalaki, kag mga bulbol sang 100,000 ka gulang nga mga karnero nga lalaki. 5Pero pagkapatay ni Ahab, nagrebelde siya sa hari sang Israel. 6Gani sadto nga tion, gintipon ni Joram ang bug-os nga Israel kag nagguwa sila sa Samaria sa pagsalakay sa Moab. 7Nagpadala siya sang sini nga mensahi kay Haring Jehoshafat sang Juda: “Nagrebelde sa akon ang hari sang Moab. Maupod ka bala sa akon sa pagpakig-away sa ila?” Nagsabat si Jehoshafat, “Huo, handa ako nga mag-upod sa imo, kag handa ako nga ipagamit sa imo ang akon mga soldado kag mga kabayo.” 8Nagpamangkot dayon si Jehoshafat, “Diin kita maagi kon magsalakay kita?” Nagsabat si Joram, “Sa kamingawan sang Edom.”
9Gani naglakat ang hari sang Israel kag ang hari sang Juda, pati ang hari sang Edom. Pagkatapos sang pito ka adlaw nga paglakat, naubusan sang tubig ang mga soldado kag ang ila mga sapat. 10Nagsiling ang hari sang Israel, “Kaluluoy gid kita nga tatlo ka hari! Gindala kita sang Ginoo diri agod itugyan lang sa hari sang Moab.” 11Pero nagpamangkot si Jehoshafat, “Wala bala kita sing upod nga propeta sang Ginoo? Kon may ara, makapamangkot kita sa Ginoo paagi sa iya kon ano ang aton himuon.” Nagsabat ang isa ka opisyal sang hari sang Israel, “Si Elisha nga anak ni Shafat ari diri. Kabulig siya sadto ni Elias.” 12Nagsiling si Jehoshafat, “Ti, makahambal ang Ginoo paagi sa iya.” Gani nagkadto ang hari sang Israel, Juda, kag Edom kay Elisha.
13Nagsiling si Elisha sa hari sang Israel, “Ano ang labot ko sa imo? Magkadto ka sa mga propeta sang imo amay kag iloy!” Nagsiling ang hari sang Israel, “Indi! Kay ang Ginoo amo ang nagdala sa amon nga tatlo diri agod itugyan lang sa hari sang Moab.” 14Nagsiling si Elisha, “Nagasugid ako sing matuod sa presensya sang buhi kag Makagagahom nga Ginoo, nga akon ginaalagad, nga indi kuntani ako magsapak sa imo kon indi tungod sa akon pagtahod kay Haring Jehoshafat sang Juda. 15Sige, dal-i ako diri sang tawo nga kahibalo magtukar sang arpa.”
Samtang ginatukar ang arpa, gin-gamhan sang Ginoo si Elisha, 16kag nagsiling siya, “Amo ini ang ginasiling sang Ginoo: ‘Ini nga ililigan mapuno sang tubig. 17Bisan wala sing ulan ukon hangin, mapuno ini nga ililigan sang tubig, kag makainom kamo kag ang inyo mga kasapatan. 18Mahapos lang ini nga butang para sa Ginoo. Wala labot sina, ipapierdi pa niya sa inyo ang mga Moabnon. 19Laglagon ninyo ang ila maayo nga mga banwa nga napalibutan sang mga pader. Panapson ninyo ang ila maayo nga mga kahoy, tabunan ang ila mga tuburan, kag panggub-on ang ila mapatubason nga mga uma paagi sa pagbutang sang mga bato.’ ” 20Pagkasunod nga aga, sang tion sang paghalad, nag-ilig ang tubig halin sa Edom, kag napuno sang tubig ang amo nga duta.
21Karon, nabalitaan sang tanan nga Moabnon nga nagsalakay ang tatlo ka hari sa ila. Gani gintipon nila ang tanan nga makasarang sa pagpakig-away, pamatan-on man ukon tigulang, kag ginpaplastar sila sa dulunan sang Moab. 22Pagbangon nila pagkaaga, nakita nila ang tubig nga daw sa dugo kapula sang masilakan sang adlaw. 23Nagsiling sila, “Dugo ina! Sigurado nga nag-inaway ang tatlo ka hari kag nagpinatyanay. Gani kuhaon naton ang ila mga pagkabutang!”
24Pero pag-abot sang mga Moabnon sa kampo sang mga Israelinhon, nagguwa ang mga Israelinhon kag ginsalakay sila hasta nga nagpalalagyo sila. Ginlagas nila sila hasta sa ila lugar kag ginpamatay sila. 25Ginpangguba nila ang mga banwa, kag ginhabuyan sang mga bato ang mapatubason nga mga uma hasta nga natabunan ini sang mga bato. Ginpangtabunan nila ang mga tuburan, kag ginpangtapas ang maayo nga mga kahoy. Sang ulihi, ang Kir Hareset na lang ang nabilin, pero ginlibutan pa gid nila ini sang ila mga soldado nga may mga labyog kag ginsalakay.
26Pagkakita sang hari sang Moab nga pierdi sila sa inaway, gindala niya ang 700 ka tawo nga may mga espada sa paglusot sa mga soldado sang hari sang Edom, pero napaslawan sila. 27Gani ginkuha niya ang kamagulangan niya nga anak nga amo kuntani ang magabulos sa iya bilang hari, kag ginhalad niya ini sa may pader bilang halad nga ginasunog. Tungod sini puwerte gid ang kaakig3:27 puwerte gid ang kaakig: Indi mapat-od sa Hebreo kon kay sin-o kaakig ang ginatumod diri. kontra sa mga Israelinhon, gani ginpabay-an na lang nila ang hari sang Moab kag nagpauli sila sa ila nasyon.
以色列與摩押爭戰
1猶大王約沙法執政第十八年，亞哈的兒子約蘭在撒瑪利亞登基做以色列王，執政十二年。 2他做耶和華視為惡的事，不過沒有他父母那麼敗壞，因為他除掉了他父親立的巴力神柱。 3可是他沉溺於尼八的兒子耶羅波安所犯的罪惡，使以色列人陷入罪中。
4摩押王米沙以牧羊為業，每年向以色列王進貢十萬隻公綿羊的羊毛和十萬隻羊羔。 5亞哈死後，米沙背叛了以色列王。 6那時，約蘭從撒瑪利亞出發，召集以色列全軍。 7他還派人去對猶大王約沙法說：「摩押王背叛了我，你肯和我一起去攻打摩押嗎？」約沙法回覆說：「我肯去。你我不分彼此，我的軍隊就是你的軍隊，我的戰馬就是你的戰馬。 8我們從哪一條路進攻呢？」約蘭答道：「從以東的曠野。」
9於是，以色列王跟猶大王和以東王聯合出兵。他們繞道行了七天，軍隊和隨行的牲畜都沒有水喝了。 10以色列王叫道：「唉！怎麼辦呢？耶和華招聚我們三王，是要把我們交給摩押王！」 11約沙法說：「這裡有沒有耶和華的先知？我們可以託他求問耶和華。」以色列王的一個臣僕答道：「沙法的兒子以利沙在這裡，以前他是以利亞的助手。」 12約沙法說：「耶和華會藉他說話。」於是以色列王、猶大王和以東王一起去見以利沙。
13以利沙對以色列王說：「我與你有什麼關係？你去問你父母的先知吧！」以色列王說：「不要這樣說，耶和華招聚我們三王，是要把我們交給摩押王！」 14以利沙說：「我事奉的是永活的萬軍之耶和華，我憑祂起誓，若不是看猶大王約沙法的情面，我決不理你，也不會見你。 15現在你們給我找一個琴師來。」琴師彈琴的時候，耶和華的靈降在以利沙身上， 16他說：「耶和華吩咐你們要在這山谷中到處挖溝， 17因為耶和華說，『你們雖不見風，也不見雨，但這谷中必到處有水，人畜都會有水喝。』 18這對耶和華來說是微不足道的事，祂還要把摩押人交在你們手中。 19你們必攻陷所有的堅城重鎮，砍倒各種佳美的樹木，堵塞所有水泉，用石頭毀壞一切良田。」 20次日早晨，約在獻祭的時候，水從以東流來，遍地都是水。
21摩押人聽說三王聯軍進攻他們，於是把凡能打仗的，不論老少都聚集起來，把守在邊界上。 22第二天早晨，日光照在水面上，摩押人起來後，看見對面的水像血一樣紅， 23便說：「那是血啊！一定是三王內訌，自相殘殺。弟兄們，我們去搶財物吧！」 24他們到了以色列營，以色列人奮起迎戰，殺得他們轉身逃跑。以色列人乘勝追擊，殺入摩押境內，擊殺摩押人， 25摧毀城邑，人人拋擲石頭填滿所有良田，堵塞一切水泉，砍倒各種佳美樹木。摩押境內僅剩的吉珥·哈列設城也遭到甩石的士兵圍攻。 26摩押王見戰事不利，就率領七百名刀兵，企圖從以東王那邊突圍，但沒有成功。 27於是，他在城上將本應繼承自己王位的長子殺掉，獻為燔祭。以色列人感到非常恐懼3·27 「非常恐懼」希伯來文是「大怒」，含「噁心、恐懼」之意。，便退兵回國了。
