Ang Paghari ni Manase sa Juda
(2 Cro. 33:1-20)
1Nagaedad si Manase sang dose ka tuig sang nangin hari siya. Sa Jerusalem siya nag-estar, kag naghari siya sa sulod sang 55 ka tuig. Ang iya iloy amo si Hefziba. 2Malain ang iya ginhimo sa panulok sang Ginoo. Nagsunod siya sa makangilil-ad nga mga buluhaton sang mga nasyon nga ginpatabog sang Ginoo sa mga Israelinhon. 3Ginpatindog niya liwat ang mga simbahan sa mataas nga mga lugar nga ginpaguba sadto sang iya amay nga si Hezekia. Nagpatindog man siya sang mga halaran para kay Baal kag nagpahimo sang hulohaligi nga simbolo sang diosa nga si Ashera, pareho sang ginhimo ni Haring Ahab sang Israel. Nagluhod siya kag nagsimba sa tanan nga butang sa kalangitan. 4Nagpahimo pa gid siya sang mga halaran sa templo sang Ginoo, nga suno sa Ginoo, ang templo sa Jerusalem amo ang lugar nga sa diin padunggan siya. 5Ginbutang niya ini nga mga halaran sa duha ka lagwerta sang templo sang Ginoo sa pagsimba sa tanan nga butang sa kalangitan. 6Ginhalad niya ang iya kaugalingon nga bata sa kalayo. Ginhimo man niya ang mga ginahimo sang mga babaylan kag mga manugpakot, kag nagpamangkot siya sa mga espiritista nga nagapakigsugilanon sa kalag sang patay. Puwerte gid ang iya pagpakasala sa Ginoo, kag nakapaakig ini sa Ginoo. 7Ginbutang niya sa templo ang hulohaligi nga simbolo sang diosa nga si Ashera nga iya ginpahimo. Kon parte sa sini nga templo nagsiling ang Ginoo kay David kag sa iya anak nga si Solomon, “Padunggan ako hasta san-o sa sini nga templo kag sa Jerusalem, ang lugar nga akon ginpili sa tanan nga tribo sang Israel. 8Kon tumanon lang sang katawhan sang Israel ang tanan ko nga kasuguan nga ginhatag sa ila sang akon alagad nga si Moises, indi ko pagtugutan nga pahalinon sila sa sini nga duta nga ginhatag ko sa ila mga katigulangan.” 9Pero wala nagpamati ang mga tawo. Ginhaylo sila ni Manase sa paghimo sang malaot, kag ang ila ginhimo mas malaot pa sang sa ginhimo sang mga nasyon nga ginpalaglag sang Ginoo sa mga Israelinhon.
10Nagsiling ang Ginoo paagi sa iya mga alagad nga mga propeta: 11“Naghimo si Haring Manase sang Juda sining makangilil-ad nga mga buluhaton, nga mas malaot pa sang sa ginhimo sang mga Amornon nga nag-estar sa sini nga duta antes mag-abot ang mga Israelinhon. Gintulod niya ang mga taga-Juda sa pagpakasala paagi sa pagsimba sa iya mga dios-dios. 12Gani ako, ang Ginoo nga Dios sang Israel, magapadala sang kalaglagan sa Jerusalem kag Juda, nga ang tagsa-tagsa nga makabati sini mahadlukan gid. 13Hukman ko ang Jerusalem pareho sa paghukom ko sa Samaria kag sa panimalay ni Haring Ahab. Limpyuhan ko ang Jerusalem pareho sa pinggan nga ginpahiran kag ginpakulob. 14Pagasikwayon ko bisan pa ang nabilin sa akon katawhan kag itugyan ko sila sa ila mga kaaway nga magaagaw sang ila mga pagkabutang. 15Matabo ini sa ila kay malain ang ila ginhimo sa akon panulok kag ginpaakig nila ako, halin pa sang pagguwa sang ila mga katigulangan sa Egipto hasta subong.”
16Madamo gid ang ginpamatay ni Manase nga inosente nga mga tawo hasta nga nag-ilig ang dugo sa mga karsada sang Jerusalem. Ini wala labot sa sala nga ginhimo niya nga nangin kabangdanan sang pagpakasala sang mga taga-Juda sa panulok sang Ginoo.
17Ang iban pa nga estorya parte sa paghari ni Manase, kag ang tanan nga iya ginhimo, pati ang mga sala nga iya nahimo, nasulat sa Libro sang Kasaysayan sang mga Hari sang Juda. 18Sang napatay si Manase, ginlubong siya sa hardin sang iya palasyo, ang hardin nga ginatawag Uza. Kag si Amon nga iya anak amo ang nagbulos sa iya bilang hari.
Ang Paghari ni Amon sa Juda
(2 Cro. 33:21-25)
19Nagaedad si Amon sang 22 ka tuig sang nangin hari siya sa Juda. Sa Jerusalem siya nag-estar, kag naghari siya sa sulod sang duha ka tuig. Ang iya iloy amo si Meshulemet nga anak ni Haruz nga taga-Jotba. 20Malain ang ginhimo ni Amon sa panulok sang Ginoo, pareho sa ginhimo sang iya amay nga si Manase. 21Ginsunod niya ang pagginawi sang iya amay. Ginsimba niya ang mga dios-dios nga ginsimba sang iya amay, 22kag ginsikway niya ang Ginoo, ang Dios sang iya mga katigulangan. Wala siya nagsunod sa pamaagi sang Ginoo.
23Karon, nagplano sing malain ang mga opisyal ni Amon kontra sa iya, kag ginpatay nila siya sa iya palasyo. 24Pero ginpamatay sang katawhan sang Juda ang tanan nga nagpatay kay Haring Amon. Kag ginbulos nila si Josia nga anak ni Amon bilang hari.
25Ang iban pa nga estorya parte sa paghari ni Amon, kag ang iya mga ginhimo, nasulat sa Libro sang Kasaysayan sang mga Hari sang Juda. 26Ginlubong si Amon sa iya lulubngan didto sa hardin nga ginatawag Uza. Kag si Josia nga iya anak amo ang nagbulos sa iya bilang hari.
Manasseh king of Judah
1Manasseh was twelve years old when he became king, and he reigned in Jerusalem for fifty-five years. His mother’s name was Hephzibah. 2He did evil in the eyes of the Lord, following the detestable practices of the nations the Lord had driven out before the Israelites. 3He rebuilt the high places his father Hezekiah had destroyed; he also erected altars to Baal and made an Asherah pole, as Ahab king of Israel had done. He bowed down to all the starry hosts and worshipped them. 4He built altars in the temple of the Lord, of which the Lord had said, ‘In Jerusalem I will put my Name.’ 5In the two courts of the temple of the Lord, he built altars to all the starry hosts. 6He sacrificed his own son in the fire, practised divination, sought omens, and consulted mediums and spiritists. He did much evil in the eyes of the Lord, arousing his anger.
7He took the carved Asherah pole he had made and put it in the temple, of which the Lord had said to David and to his son Solomon, ‘In this temple and in Jerusalem, which I have chosen out of all the tribes of Israel, I will put my Name for ever. 8I will not again make the feet of the Israelites wander from the land I gave their ancestors, if only they will be careful to do everything I commanded them and will keep the whole Law that my servant Moses gave them.’ 9But the people did not listen. Manasseh led them astray, so that they did more evil than the nations the Lord had destroyed before the Israelites.
10The Lord said through his servants the prophets: 11‘Manasseh king of Judah has committed these detestable sins. He has done more evil than the Amorites who preceded him and has led Judah into sin with his idols. 12Therefore this is what the Lord, the God of Israel, says: I am going to bring such disaster on Jerusalem and Judah that the ears of everyone who hears of it will tingle. 13I will stretch out over Jerusalem the measuring line used against Samaria and the plumb-line used against the house of Ahab. I will wipe out Jerusalem as one wipes out a dish, wiping it and turning it upside down. 14I will forsake the remnant of my inheritance and give them into the hands of enemies. They will be looted and plundered by all their enemies; 15they have done evil in my eyes and have aroused my anger from the day their ancestors came out of Egypt until this day.’
16Moreover, Manasseh also shed so much innocent blood that he filled Jerusalem from end to end – besides the sin that he had caused Judah to commit, so that they did evil in the eyes of the Lord.
17As for the other events of Manasseh’s reign, and all he did, including the sin he committed, are they not written in the book of the annals of the kings of Judah? 18Manasseh rested with his ancestors and was buried in his palace garden, the garden of Uzza. And Amon his son succeeded him as king.
Amon king of Judah
19Amon was twenty-two years old when he became king, and he reigned in Jerusalem for two years. His mother’s name was Meshullemeth daughter of Haruz; she was from Jotbah. 20He did evil in the eyes of the Lord, as his father Manasseh had done. 21He followed completely the ways of his father, worshipping the idols his father had worshipped, and bowing down to them. 22He forsook the Lord, the God of his ancestors, and did not walk in obedience to him.
23Amon’s officials conspired against him and assassinated the king in his palace. 24Then the people of the land killed all who had plotted against King Amon, and they made Josiah his son king in his place.
25As for the other events of Amon’s reign, and what he did, are they not written in the book of the annals of the kings of Judah? 26He was buried in his tomb in the garden of Uzza. And Josiah his son succeeded him as king.
