2 Hari 21 – HLGN & CARS

Ang Pulong Sang Dios

2 Hari 21:1-26

Ang Paghari ni Manase sa Juda

(2 Cro. 33:1-20)

1Nagaedad si Manase sang dose ka tuig sang nangin hari siya. Sa Jerusalem siya nag-estar, kag naghari siya sa sulod sang 55 ka tuig. Ang iya iloy amo si Hefziba. 2Malain ang iya ginhimo sa panulok sang Ginoo. Nagsunod siya sa makangilil-ad nga mga buluhaton sang mga nasyon nga ginpatabog sang Ginoo sa mga Israelinhon. 3Ginpatindog niya liwat ang mga simbahan sa mataas nga mga lugar nga ginpaguba sadto sang iya amay nga si Hezekia. Nagpatindog man siya sang mga halaran para kay Baal kag nagpahimo sang hulohaligi nga simbolo sang diosa nga si Ashera, pareho sang ginhimo ni Haring Ahab sang Israel. Nagluhod siya kag nagsimba sa tanan nga butang sa kalangitan. 4Nagpahimo pa gid siya sang mga halaran sa templo sang Ginoo, nga suno sa Ginoo, ang templo sa Jerusalem amo ang lugar nga sa diin padunggan siya. 5Ginbutang niya ini nga mga halaran sa duha ka lagwerta sang templo sang Ginoo sa pagsimba sa tanan nga butang sa kalangitan. 6Ginhalad niya ang iya kaugalingon nga bata sa kalayo. Ginhimo man niya ang mga ginahimo sang mga babaylan kag mga manugpakot, kag nagpamangkot siya sa mga espiritista nga nagapakigsugilanon sa kalag sang patay. Puwerte gid ang iya pagpakasala sa Ginoo, kag nakapaakig ini sa Ginoo. 7Ginbutang niya sa templo ang hulohaligi nga simbolo sang diosa nga si Ashera nga iya ginpahimo. Kon parte sa sini nga templo nagsiling ang Ginoo kay David kag sa iya anak nga si Solomon, “Padunggan ako hasta san-o sa sini nga templo kag sa Jerusalem, ang lugar nga akon ginpili sa tanan nga tribo sang Israel. 8Kon tumanon lang sang katawhan sang Israel ang tanan ko nga kasuguan nga ginhatag sa ila sang akon alagad nga si Moises, indi ko pagtugutan nga pahalinon sila sa sini nga duta nga ginhatag ko sa ila mga katigulangan.” 9Pero wala nagpamati ang mga tawo. Ginhaylo sila ni Manase sa paghimo sang malaot, kag ang ila ginhimo mas malaot pa sang sa ginhimo sang mga nasyon nga ginpalaglag sang Ginoo sa mga Israelinhon.

10Nagsiling ang Ginoo paagi sa iya mga alagad nga mga propeta: 11“Naghimo si Haring Manase sang Juda sining makangilil-ad nga mga buluhaton, nga mas malaot pa sang sa ginhimo sang mga Amornon nga nag-estar sa sini nga duta antes mag-abot ang mga Israelinhon. Gintulod niya ang mga taga-Juda sa pagpakasala paagi sa pagsimba sa iya mga dios-dios. 12Gani ako, ang Ginoo nga Dios sang Israel, magapadala sang kalaglagan sa Jerusalem kag Juda, nga ang tagsa-tagsa nga makabati sini mahadlukan gid. 13Hukman ko ang Jerusalem pareho sa paghukom ko sa Samaria kag sa panimalay ni Haring Ahab. Limpyuhan ko ang Jerusalem pareho sa pinggan nga ginpahiran kag ginpakulob. 14Pagasikwayon ko bisan pa ang nabilin sa akon katawhan kag itugyan ko sila sa ila mga kaaway nga magaagaw sang ila mga pagkabutang. 15Matabo ini sa ila kay malain ang ila ginhimo sa akon panulok kag ginpaakig nila ako, halin pa sang pagguwa sang ila mga katigulangan sa Egipto hasta subong.”

16Madamo gid ang ginpamatay ni Manase nga inosente nga mga tawo hasta nga nag-ilig ang dugo sa mga karsada sang Jerusalem. Ini wala labot sa sala nga ginhimo niya nga nangin kabangdanan sang pagpakasala sang mga taga-Juda sa panulok sang Ginoo.

17Ang iban pa nga estorya parte sa paghari ni Manase, kag ang tanan nga iya ginhimo, pati ang mga sala nga iya nahimo, nasulat sa Libro sang Kasaysayan sang mga Hari sang Juda. 18Sang napatay si Manase, ginlubong siya sa hardin sang iya palasyo, ang hardin nga ginatawag Uza. Kag si Amon nga iya anak amo ang nagbulos sa iya bilang hari.

Ang Paghari ni Amon sa Juda

(2 Cro. 33:21-25)

19Nagaedad si Amon sang 22 ka tuig sang nangin hari siya sa Juda. Sa Jerusalem siya nag-estar, kag naghari siya sa sulod sang duha ka tuig. Ang iya iloy amo si Meshulemet nga anak ni Haruz nga taga-Jotba. 20Malain ang ginhimo ni Amon sa panulok sang Ginoo, pareho sa ginhimo sang iya amay nga si Manase. 21Ginsunod niya ang pagginawi sang iya amay. Ginsimba niya ang mga dios-dios nga ginsimba sang iya amay, 22kag ginsikway niya ang Ginoo, ang Dios sang iya mga katigulangan. Wala siya nagsunod sa pamaagi sang Ginoo.

23Karon, nagplano sing malain ang mga opisyal ni Amon kontra sa iya, kag ginpatay nila siya sa iya palasyo. 24Pero ginpamatay sang katawhan sang Juda ang tanan nga nagpatay kay Haring Amon. Kag ginbulos nila si Josia nga anak ni Amon bilang hari.

25Ang iban pa nga estorya parte sa paghari ni Amon, kag ang iya mga ginhimo, nasulat sa Libro sang Kasaysayan sang mga Hari sang Juda. 26Ginlubong si Amon sa iya lulubngan didto sa hardin nga ginatawag Uza. Kag si Josia nga iya anak amo ang nagbulos sa iya bilang hari.

Священное Писание

4 Царств 21:1-26

Манасса – царь Иудеи

(2 Лет. 33:1-10, 18-20)

1Манассе было двенадцать лет, когда он стал царём, и правил он в Иерусалиме пятьдесят пять лет. Его мать звали Хефцибах. 2Он делал зло в глазах Вечного, следуя омерзительным обычаям народов, которых Вечный прогнал от исраильтян. 3Он отстроил капища на возвышенностях, которые разрушил его отец Езекия, воздвиг жертвенники Баалу и сделал столб Ашеры по примеру Ахава, царя Исраила. Он поклонялся всем звёздам на небе и служил им. 4Он построил жертвенники в храме Вечного, о котором Вечный сказал: «В Иерусалиме Я буду пребывать». 5В обоих дворах храма Вечного он построил жертвенники всем звёздам на небе. 6Он принёс сына в огненную жертву, гадал, и ворожил, и общался с вызывателями умерших и чародеями. Он сделал много зла в глазах Вечного, вызывая Его гнев.

7Он взял резного идола Ашеры, которого сделал, и поставил его в храме, о котором Вечный говорил Давуду и его сыну Сулейману: «В этом храме и в Иерусалиме, который Я избрал среди всех родов Исраила, Я буду пребывать вовеки. 8Я не дам впредь ногам исраильтян выйти из той земли, которую Я дал их предкам, если только они будут исполнять всё, что Я повелел им, и соблюдать Закон, который дал им Мой раб Муса».

9Но народ не послушал. Манасса сбил их с пути, и они стали делать больше зла, чем те народы, которых Вечный истребил перед исраильтянами. 10Вечный говорил через Своих рабов пророков:

11– Манасса, царь Иудеи, совершил омерзительные грехи. Он сделал больше зла, чем аморреи, которые были перед ним, и ввёл Иудею в грех своими идолами. 12Поэтому так говорит Вечный, Бог Исраила: «Я наведу на Иерусалим и Иудею такую беду, что у того, кто услышит о ней, зазвенит в ушах. 13Я накажу Иерусалим так же сурово, как Самарию и дом Ахава21:13 Букв.: «Я протяну над Иерусалимом мерную нить Самарии и свинцовый отвес дома Ахава». Мерная нить и свинцовый отвес, обычно используемые в строительстве, здесь становятся символами разрушения.. Я вытру Иерусалим, как вытирают блюдо, – вытирают и переворачивают. 14Я покину оставшихся от Моего наследия людей и отдам их в руки врагов. Все их враги будут обирать их и грабить, 15потому что они делали зло в Моих глазах и вызывали Мой гнев с того дня, как их предки вышли из Египта, по сегодняшний день».

16Манасса пролил столько безвинной крови, что наполнил Иерусалим от края до края, – и это не считая греха, к которому он склонил Иудею, чтобы они делали зло в глазах Вечного.

17Прочие события царствования Манассы и всё, что он сделал, и грех, который он совершил, записаны в «Книге летописей царей Иудеи». 18Манасса упокоился со своими предками и был похоронен в саду своего дворца, в саду Уззы. И царём вместо него стал его сын Амон.

Амон – царь Иудеи

(2 Лет. 33:21-25)

19Амону было двадцать два года, когда он стал царём, и правил он в Иерусалиме два года. Его мать звали Мешуллемет, она была дочерью Харуца, родом из Иотбы. 20Амон делал зло в глазах Вечного, как и его отец Манасса. 21Он ходил всеми путями отца, служил идолам, которым служил отец, и поклонялся им. 22Он оставил Вечного, Бога его предков, и не ходил путём Вечного.

23Приближённые Амона составили против него заговор и убили царя в его дворце. 24Но народ страны перебил всех, кто был в заговоре против царя Амона, и сделал царём вместо него его сына Иосию.

25Прочие события царствования Амона и то, что он сделал, записано в «Книге летописей царей Иудеи». 26Его похоронили в его гробнице в саду Уззы. И царём вместо него стал его сын Иосия.