2 Cronica 21 – HLGN & CARSA

Ang Pulong Sang Dios

2 Cronica 21:1-20

1Sang napatay si Jehoshafat, ginlubong siya sa ginlubngan sang iya mga katigulangan sa Banwa ni David. Kag si Jehoram nga iya anak amo ang nagbulos sa iya bilang hari. 2Ang mga utod ni Jehoram amo sila ni Azaria, Jehiel, Zacarias, Azariahu, Micael, kag Shefatia. Ini sila tanan mga anak ni Haring Jehoshafat sang Juda.21:2 Juda: sa Hebreo, Israel. 3Ginhatagan sila ni Jehoshafat sang madamo nga mga regalo nga pilak kag bulawan, malahalon nga mga pagkabutang, kag napaderan nga mga banwa sa Juda. Pero si Jehoram ang iya ginpabulos bilang hari kay siya ang kamagulangan.

Ang Paghari ni Jehoram sa Juda

(2 Har. 8:16-24)

4Sang malig-on na gid ang paghari ni Jehoram sa ginharian sang iya amay, ginpapatay niya ang tanan niya nga mga utod, pati ang iban nga mga opisyal sang Juda.21:4 Juda: sa Hebreo, Israel. 5Nagaedad si Jehoram sing 32 ka tuig sang nangin hari siya. Sa Jerusalem siya nag-estar, kag naghari siya sa sulod sang walo ka tuig. 6Nagsunod siya sa pagginawi sang mga hari sang Israel, pareho sa ginhimo sang panimalay ni Ahab, kay ang iya napangasawa anak ni Ahab. Malain ang iya ginhimo sa panulok sang Ginoo. 7Pero tungod sa kasugtanan sang Ginoo kay David, wala niya paglaglaga ang mga kaliwat ni David. Kay nagpromisa ang Ginoo kay David nga hasta san-o indi siya madulaan sang kaliwat nga magahari.21:7 Kay nagpromisa… magahari: sa literal, Nagpromisa siya nga hatagan niya si David kag ang iya mga kaliwat sang suga hasta san-o.

8Sang panahon sang paghari ni Jehoram, nagrebelde ang Edom sa Juda, kag nagpili sila sang ila kaugalingon nga hari. 9Gani nagkadto si Jehoram kag ang iya mga opisyal sa Edom dala ang tanan niya nga mga karwahe. Ginlibutan siya kag ang mga kumander sang iya mga karwahe sang mga Edomnon. Pero pagkagab-i ginsalakay nila ang mga Edomnon, kag nakapalagyo sila. 10Hasta subong nagarebelde pa ang Edom sa Juda.

Sa amo man sadto nga tion, nagrebelde man ang Libna sa Juda, tungod kay ginsikway ni Jehoram ang Ginoo, ang Dios sang iya mga katigulangan. 11Nagpatindog siya sang mga simbahan sa mga kabukiran sang Juda nga amo ang kabangdanan sang pagsimba sang mga taga-Jerusalem kag taga-Juda sa mga dios-dios.

12Ginpadal-an ni Propeta Elias si Jehoram sang sulat nga nagasiling:

“Amo ini ang ginasiling sang Ginoo, ang Dios sang imo katigulangan nga si David: Wala mo ginsunod ang pagkabuhi sang imo amay nga si Jehoshafat ukon sang imo lolo nga si Asa nga nangin hari man sang Juda. 13Sa baylo, ginsunod mo ang pagkabuhi sang mga hari sang Israel. Gin-ganyat mo ang mga taga-Juda kag mga taga-Jerusalem sa pagsimba sa mga dios-dios pareho sa ginhimo ni Ahab. Ginpamatay mo man ang imo mismo mga utod nga mas maayo pa sang sa imo. 14Gani karon laglagon sang Ginoo ang imo katawhan, mga anak, mga asawa, kag ang tanan mo nga pagkabutang. Puwerte gid nga kalaglagan ang ipadala niya sa inyo. 15Ikaw mismo magaantos sa grabe nga balatian sa tiyan hasta nga magguluwa ang imo tinai.”

16Dayon ginpaakig sang Ginoo kontra kay Jehoram ang mga Filistinhon kag ang mga Arabo, nga nagaestar malapit sa mga taga-Etiopia.21:16 taga-Etiopia: sa Hebreo, taga-Cush. 17Ginsalakay nila ang Juda, kag ginpanguha ang mga pagkabutang sa palasyo sang hari, pati ang iya mga asawa kag mga anak. Ang kamanghuran lang niya nga anak nga si Ahazia21:17 Ahazia: ukon, Jehoahaz. ang wala madala.

18Pagkatapos sadto, ginpaantos sang Ginoo si Jehoram sang balatian sa tiyan nga wala sing kaayuhan. 19Pagkaligad sang mga duha ka tuig, nagguwa ang iya tinai tungod sa balatian, kag napatay siya sa puwerte nga kasakit. Wala nagdabok sang kalayo ang iya katawhan sa pagpadungog sa iya, subong sa ila ginhimo sa iya mga katigulangan.

20Nagaedad si Jehoram sang 32 ka tuig sang naghari siya. Sa Jerusalem siya nag-estar, kag naghari siya sa sulod sang walo ka tuig. Wala gid sang may nasubuan sang napatay siya. Ginlubong siya sa Banwa ni David, pero indi sa lulubngan sang mga hari.

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

2 Летопись 21:1-20

1Иосафат упокоился со своими предками и был похоронен с ними в Городе Давуда. Его сын Иорам стал царём вместо него. 2У Иорама были братья, сыновья Иосафата: Азария, Иехиил, Закария, Азариягу, Микаил и Шефатия. Все они были сыновьями Иосафата, царя Исраила21:2 То есть Иудеи; так же в ст. 4. См. сноску на 12:1.. 3Отец дал им в подарок много золота, серебра и дорогих вещей вместе с укреплёнными городами в Иудее, но царство он отдал Иораму, потому что тот был его первенцем.

Иорам – царь Иудеи

(4 Цар. 8:16-24)

4Когда Иорам прочно утвердился над царством своего отца, он предал мечу всех своих братьев вместе с некоторыми из вождей Исраила. 5Иораму было тридцать два года, когда он стал царём, и правил он в Иерусалиме восемь лет. 6Он ходил путями царей Исраила, по примеру дома Ахава, потому что женился на дочери Ахава. Он делал зло в глазах Вечного. 7Но ради священного соглашения, которое Вечный заключил с Давудом, Вечный не хотел погубить дом Давуда. Он обещал сохранить царство21:7 Букв.: «дать светильник». для него и для его потомков навеки.

8Во времена Иорама Эдом восстал против власти Иудеи и поставил себе своего царя. 9Тогда Иорам пошёл туда со своими военачальниками и всеми своими колесницами. Эдомитяне окружили его и начальников над его колесницами, но он встал ночью и пробился через кольцо врагов. 10И до сих пор Эдом не покорён власти Иудеи. В то же время Ливна восстала против власти Иорама, потому что он оставил Вечного, Бога своих предков. 11Также Иорам построил капища на холмах Иудеи, ввёл в распутство жителей Иерусалима и сбил народ Иудеи с пути истины.

12Однажды к нему пришло письмо от пророка Ильяса21:12 Больше об этом пророке можно узнать в 3 Цар. 17–4 Цар. 2., где было сказано:

«Так говорит Вечный, Бог твоего предка Давуда: „Ты не ходил путями твоего отца Иосафата и Асы, царя Иудеи. 13Ты ходил путями царей Исраила и ввёл Иудею и жителей Иерусалима в распутство по примеру дома Ахава. Ты убил своих братьев – дом твоего отца, которые были лучше тебя. 14И вот Вечный обрушит тяжкую кару на твой народ, твоих сыновей и жён и на всё, что у тебя есть. 15А сам ты будешь страдать долгой и мучительной внутренней болезнью, пока твои внутренности не выпадут наружу“».

16Вечный вызвал против Иорама вражду филистимлян и арабов, что соседствуют с эфиопами. 17Они двинулись на Иудею, вторглись в неё и захватили всё добро, какое нашлось во дворце царя, вместе с его сыновьями и жёнами. Они не оставили ему никого из сыновей, кроме Охозии, самого младшего.

18После всего этого Вечный поразил Иорама неисцелимой внутренней болезнью. 19Со временем, на исходе второго года, его внутренности выпали наружу из-за болезни, и он умер в страшных мучениях. Народ не развёл в его честь поминального костра, как это делали в память его предков.

20Иораму было тридцать два года, когда он стал царём, и правил он в Иерусалиме восемь лет. Он ушёл, никем не оплаканный, и был похоронен в Городе Давуда, но не в гробницах, где хоронили царей.