1 Samuel 30 – HLGN & NRT

Ang Pulong Sang Dios

1 Samuel 30:1-31

Ginpanglaglag ni David ang mga Amaleknon

1Sang ikatlo nga adlaw, nakaabot si David kag ang iya mga tinawo sa Ziklag. Nasapwan nila nga ginsalakay sang mga Amaleknon ang Negev, lakip na ang Ziklag. Ginsunog nila ang Ziklag 2kag ginpangbihag ang mga babayi kag mga kabataan sa sini nga banwa. Wala nila sila pagpatya kundi ginbihag lang nila. 3Nakita ni David kag sang iya mga tinawo nga sunog na ang ila lugar, kag ang ila mga asawa kag mga kabataan wala na. 4Gani naghibi sila sing tudo gid hasta nagpalangluya sila. 5Ginbihag man ang duha ka asawa ni David nga si Ahinoam nga taga-Jezreel kag si Abigail nga asawa anay ni Nabal nga taga-Carmel. 6Nagdako na gid ang problema ni David tungod nga naglain ang buot sang iya mga tinawo sa pagkabihag sang ila mga kabataan, kag nagplano sila sa pagbato sa iya. Pero ginpabaskog si David sang Ginoo nga iya Dios.

7Dayon nagsiling si David kay Abiatar nga pari, nga anak ni Ahimelec, “Dal-a diri ang espesyal nga panapton30:7 espesyal nga panapton sang pari: sa Hebreo, efod. Sadto nga panahon ginagamit ini sa paghibalo sang kabubut-on sang Dios. sang pari.” Gani gindala ato ni Abiatar sa iya. 8Nagpamangkot dayon si David sa Ginoo, “Lagson bala namon ang nagsalakay sa amon? Mapierdi bala namon sila?” Nagsabat ang Ginoo, “Huo, lagsa ninyo sila kay mapierdi gid ninyo sila, kag maluwas ninyo ang mga ginpangbihag.” 9Gani naglakat si David kag ang iya 600 ka tinawo hasta nga nakaabot sila sa Besor nga ililigan sang tubig. Nagpabilin didto 10ang 200 niya ka tinawo tungod nga kapoy na gid sila sa pagtabok pa sa ililigan sang tubig. Pero nagpadayon sa paglagas si David kag ang 400 niya ka tinawo.

11Karon, may nakita ang mga tinawo ni David nga isa ka Egiptohanon sa uma, kag gindala nila siya kay David. Ginhatagan nila siya sang tubig kag tinapay, 12kag isa ka hakop sang binulad nga higos kag duha ka hakop sang pasas, tungod kay wala gid siya makakaon ukon makainom sa sulod sang tatlo ka adlaw. Pagkatapos niya kaon, nagbaskog siya. 13Ginpamangkot siya ni David, “Sin-o ang imo agalon? Kag taga-diin ka?” Nagsabat siya, “Isa ako ka Egiptohanon kag ulipon ako sang isa ka Amaleknon. Ginpabay-an ako sang akon agalon tatlo ka adlaw na ang nagligad, tungod kay nagmasakit ako. 14Ginsalakay namon ang parte sang Negev nga ginaestaran sang mga Keretnon, sa teritoryo sang Juda, kag pati man ang parte sang Negev nga ginaestaran sang mga kaliwat ni Caleb, kag ginsunog namon ang Ziklag.” 15Nagpamangkot si David sa iya, “Maupdan mo bala kami kon diin nagkampo ining mga nagpangsalakay?” Nagsabat siya, “Magsumpa ka anay sa akon sa presensya sang Dios nga indi mo ako pagpatyon ukon itugyan sa akon agalon, kag dayon updan ko kamo sa ila.”

16Gani nagsumpa si David, kag gin-updan dayon sila sang Egiptohanon sa ginkampuhan sang mga nagpangsalakay. Kag didto nakita nila ang mga Amaleknon nga nagalinapta nga nagakinaon, nagaininom kag nagakinalipay, tungod nga madamo ang ila naagaw sa mga Filistinhon kag sa duta sang Juda. 17Ginsalakay sila ni David kag sang iya mga tinawo, kag nag-inaway sila sa bilog nga gab-i hasta sang madason nga gab-i. Wala sing may nakapalagyo sa mga Amaleknon luwas lang sa 400 ka pamatan-on nga nagsakay sa mga kamelyo kag nagpalagyo. 18Nabawi ni David ang tanan nga ginpanguha sang mga Amaleknon pati na ang duha niya ka asawa. 19Wala gid sing may nadula, bata ukon tigulang, lalaki ukon babayi, ukon bisan ano nga ginpanguha sang mga Amaleknon. Nabawi ini tanan ni David. 20Ginkuha niya ang tanan nga karnero kag baka. Kag samtang ginatabog sang mga tinawo ni David ang tanan nga kasapatan sa pag-una sa ila, nagasiling sila, “Mga naagaw ini ni David.”

21Sang makabalik na sila ni David sa Besor nga ililigan sang tubig, ginsugata sila sang 200 niya ka tinawo nga nagpabilin didto tungod nga ginkapuyan sila sa pag-upod. Nagpalapit kanday David sa ila kag gintamyaw niya sila. 22Pero ang mga malain kag wala sing pulos nga mga tinawo ni David nagsiling, “Indi naton sila pagpartihan sang mga naagaw naton sa mga Amaleknon, tungod kay wala sila nag-upod sa aton. Ibalik lang sa ila ang ila mga asawa kag mga kabataan, kag palakta sila.” 23Nagsabat si David, “Mga utod, indi kamo magdinalok sa ginhatag sang Ginoo sa aton. Ginprotektaran niya kita kag ginpadaog sa mga nagsalakay sa aton. 24Wala gid sing may magsugot sa ginahambal ninyo nga ina. Dapat partihan ang tanan! Ang parte sang mga nagpabilin sa pagbantay sang aton mga gamit dapat pareho man sa mga nagkadto sa inaway.” 25Ginhimo ini ni David nga pagsulundan para sa mga Israelinhon halin sadto hasta subong.

26Sang pag-abot nila ni David sa Ziklag, ginpadala niya ang iban nila nga naagaw sa mga manugdumala sang Juda nga iya mga abyan, kaupod ang ini nga mensahi: “Ari ang regalo ko sa inyo halin sa mga naagaw namon sa mga kaaway sang Ginoo.” 27Ang ginpadal-an niya amo ang mga manugdumala sang masunod nga mga banwa: Betel, Ramot Negev, Jatir, 28Aroer, Sifmot, Eshtemoa, 29Racal, sa mga banwa sang mga Jerameelinhon kag mga Kenhanon, 30sa Horma, Borashan, Atac, 31Hebron, kag sa iban pa nga mga lugar nga nakadtuan ni David kag sang iya mga tinawo.

New Russian Translation

1 Царств 30:1-31

Давид мстит амаликитянам

1Давид и его люди добрались до Циклага на третий день. Амаликитяне совершили набег на Негев и на Циклаг. Они напали на Циклаг, сожгли его 2и взяли в плен женщин и всех30:2 Это слово есть в одном из древних переводов; в еврейском тексте его нет., кто там был, от мала до велика. Они не убили никого из них, но увели их с собой.

3Когда Давид и его люди пришли в Циклаг, они увидели, что он уничтожен огнем, а их жены, сыновья и дочери взяты в плен. 4Давид и его люди громко плакали до тех пор, пока у них не осталось сил плакать. 5В плен были взяты и обе жены Давида – Ахиноамь из Изрееля и Авигайль, вдова Навала из Кармила. 6Давид был в большой тревоге, потому что народ сговаривался побить его камнями; каждый горевал по своим детям. Но Давид укрепился в Господе, своем Боге. 7Давид сказал священнику Авиатару, сыну Ахимелеха:

– Принеси мне эфод.

Авиатар принес, 8и Давид спросил Господа:

– Гнаться ли мне за этим войском? Догоню ли я их?

– Гонись за ними, – ответил Он. – Ты непременно догонишь и освободишь.

9Давид и с ним шестьсот человек пришли к реке Бесору, где некоторые остановились, 10потому что двести человек были слишком утомлены, чтобы перебраться через реку. Но Давид и четыреста человек продолжили погоню. 11Они встретили в поле одного египтянина и привели его к Давиду. Они дали ему хлеба и напоили его водой; 12еще они дали ему инжир и две связки изюма. Он поел, и к нему вернулись силы, потому что он не ел хлеба и не пил воды три дня и три ночи. 13Давид спросил его:

– Чей ты и откуда пришел?

Он ответил:

– Я египтянин, раб одного амаликитянина. Мой господин оставил меня, когда я заболел три дня назад. 14Мы совершили набег на южных критян, на иудеев и на потомков Халева. Еще мы сожгли Циклаг.

15Давид спросил его:

– Ты можешь провести меня к этому войску?

Он ответил:

– Поклянись мне Богом, что не убьешь меня и не вернешь моему господину, и я проведу тебя к ним.

16Когда он привел его, амаликитяне, рассеявшись по всей округе, ели, пили и праздновали, потому что в земле филистимлян и в земле Иудеи они взяли огромную добычу. 17Давид сражался с ними с сумерек до вечера следующего дня, и никто из них не скрылся, кроме четырехсот юношей, которые сели на верблюдов и бежали. 18Давид вернул все, что забрали амаликитяне, и освободил двух своих жен. 19Ничего не пропало: ни малого, ни большого, ни сыновей, ни дочерей, ни добычи – ничего из того, что было отнято. Давид вернул все. 20Он забрал все отары и стада, и его люди гнали их впереди остального скота, говоря:

– Это добыча Давида.

Распределение добычи

21Давид пришел к тем двум сотням человек, которые были слишком утомлены, чтобы идти за ним, и которых оставили у реки Бесора. Они вышли навстречу Давиду и людям, бывшим с ним. Когда Давид приблизился к этим людям, он приветствовал их. 22Но все злые и недостойные люди, из тех, кто пошел за Давидом, говорили:

– Они не выходили с нами, и мы не будем делиться с ними добычей, которую отвоевали. Каждый может взять только свою жену и детей и идти.

23Давид ответил:

– Нет, братья мои, не распоряжайтесь так тем, что дал нам Господь. Он защитил нас и отдал в наши руки войско, которое выступило против нас. 24Кто станет слушать вас в этом деле? Доля человека, который остался с обозом, должна быть такой же, как доля того, кто ходил сражаться. Разделить нужно всем поровну.

25С того дня и впредь Давид сделал это законом и правилом; оно действует и до сегодняшнего дня.

26Когда Давид пришел в Циклаг, он послал часть добычи старейшинам Иудеи, которые были его друзьями, говоря:

– Вот вам подарок из добычи, взятой у врагов Господа.

27Он послал ее тем, кто были в Вефиле, Рамоте Негевском, Иаттире, 28Ароере, Сифмоте, Эштемоа, 29Рахале, в городах иерахмеилитов и кенеев, 30в Хорме, Бор-Ашане, Атахе, 31Хевроне и во всех местах, где скитались Давид и его люди.