1 Hari 21 – HLGN & NIRV

Ang Pulong Sang Dios

1 Hari 21:1-29

Ang Talamnan sang Ubas ni Nabot

1Karon, may isa ka tawo nga taga-Jezreel nga ang iya ngalan si Nabot. May talamnan siya sang ubas sa Jezreel sa tupad sang palasyo ni Haring Ahab sang Samaria. 2Isa sina ka tion, nagsiling si Ahab kay Nabot, “Tungod nga malapit sa akon palasyo ang imo talamnan sang ubas, ihatag na lang ina sa akon para himuon ko nga talamnan sang mga utan. Kag bilang baylo, hatagan ko ikaw sang mas maayo nga talamnan sang ubas; ukon kon gusto mo, bayaran ko ikaw sa nagakaigo nga bili sini.” 3-4Pero nagsabat si Nabot, “Indi magtugot ang Ginoo nga ihatag ko sa imo ang ginpanubli ko sa akon mga katigulangan.”

Nagpauli si Ahab nga masinulub-on kag akig tungod sa ginsabat ni Nabot sa iya. Naghigda siya nga nagaatubang sa dingding, kag indi magkaon. 5Ginkadtuan siya ni Jezebel nga iya asawa kag ginpamangkot, “Ngaa nga nagapangasubo ka? Ngaa indi ka magkaon?” 6Nagsabat siya sa iya asawa, “Ginsilingan ko si Nabot nga baklon ko ang iya talamnan sang ubas; ukon kon gusto niya, bayluhan ko sang mas maayo nga talamnan sang ubas, pero wala siya magsugot.” 7Nagsiling si Jezebel, “Indi bala nga hari ikaw sang Israel? Bangon ka kag magkaon! Magkalipay ka kay ihatag ko sa imo ang talamnan sang ubas ni Nabot nga taga-Jezreel.”

8Gani nagsulat si Jezebel sa ngalan ni Ahab, kag ginselyuhan niya ini sang selyo sang hari, kag ginpadala sa mga manugdumala kag sa iban pa nga mga opisyal sang banwa nga sa diin nagaestar si Nabot. 9Amo ini ang mensahi sang iya sulat: “Tipuna ninyo ang katawhan para magpuasa, kag papungkua ninyo si Nabot sa unahan sang mga tawo. 10Dayon papungkua ninyo sa iya atubangan ang duha ka malaot nga mga tawo agod mag-akusar sa iya nga ginpakamalaot niya ang Dios kag ang hari. Dal-a dayon ninyo siya sa guwa sang banwa kag batuhon hasta mapatay.”

11Ginhimo sang mga manugdumala kag sang iban pa nga mga opisyal ang ginsiling sa ila ni Jezebel sa sulat. 12Gintipon nila ang mga tawo para magpuasa kag ginpapungko nila si Nabot sa unahan sang mga tawo. 13Dayon may nag-abot nga duha ka malaot nga mga tawo kag nagpungko sa atubangan ni Nabot, kag gin-akusar nila siya sa atubangan sang mga tawo. Siling nila, “Ginpakamalaot ni Nabot ang Dios kag ang hari.” Gani gindala nila si Nabot sa guwa sang banwa kag ginbato hasta nga napatay. 14Dayon nagsulat sila kay Jezebel nga ginbato nila si Nabot kag patay na.

15Pagkahibalo ni Jezebel nga patay na si Nabot, nagsiling siya kay Ahab, “Patay na si Nabot. Gani maglakat ka kag angkuna ang talamnan sang ubas ni Nabot nga ginbalibad niya nga ibaligya sa imo.” 16Pagkabati ni Ahab nga patay na si Nabot, naglakat siya gilayon sa pag-angkon sang talamnan sang ubas ni Nabot.

17Nagsiling ang Ginoo kay Elias nga taga-Tishbe, 18“Lakat kag kadtui si Haring Ahab sang Israel, nga nagahari sa Samaria. Ara siya sa talamnan sang ubas ni Nabot kay gusto niya ini nga angkunon. 19Silinga siya nga amo ini ang akon ginasiling: ‘Pagkatapos nga ginpatay mo ang tawo, kuhaon mo pa pati ang iya duta? Tungod sa imo ginhimo, dilapan sang mga ido ang imo dugo sa guwa sang banwa, subong nga gindilapan nila didto ang dugo ni Nabot.’ ”

20Pagkakita ni Ahab kay Elias nagsiling siya, “Nakita gid man ako sang akon kaaway!” Nagsabat si Elias, “Huo, nagkadto ako sa imo tungod kay gintugyan mo ang imo kaugalingon sa paghimo sing malain sa panulok sang Ginoo! 21Gani amo ini ang ginasiling sang Ginoo sa imo: ‘Laglagon ko ikaw. Pamatyon ko ang tanan mo nga kaliwat nga lalaki, ulipon man ukon indi. 22Laglagon ko ang imo panimalay pareho sa ginhimo ko sa panimalay ni Jeroboam nga anak ni Nebat, kag sa panimalay ni Baasha nga anak ni Ahia, tungod kay ginpaakig mo ako kag ikaw ang nangin kabangdanan sang pagpakasala sang mga taga-Israel.’

23“Kag parte kay Jezebel, nagasiling ang Ginoo nga pagakaunon siya sang mga ido sa pader sang Jezreel. 24Ang mga miyembro sang imo panimalay nga magakalamatay sa banwa pagakaunon sang mga ido, kag ang magakalamatay sa uma pagakaunon sang mga pispis.”

25(Wala gid sing tawo nga nagtugyan sang iya kaugalingon sa paghimo sang malain sa panulok sang Ginoo pareho sang ginhimo ni Ahab, nga ginsutsot ni Jezebel nga iya asawa. 26Naghimo siya sang makangilil-ad gid nga butang paagi sa pagsimba sa mga dios-dios, pareho sa ginhimo sang mga Amornon nga ginpatabog sang Ginoo sa mga Israelinhon.)

27Pagkabati ni Ahab sa ginsiling ni Elias, gin-gisi niya ang iya bayo kag nagsuksok sang sako, kag nagpuasa. Nagtulog siya nga nagasuksok sang sako, kag naglakat-lakat nga nagapangasubo.

28Nagsiling ang Ginoo kay Elias nga taga-Tishbe, 29“Nakita mo bala kon daw ano ang pagpaubos ni Ahab sang iya kaugalingon sa akon atubangan? Tungod kay nagpaubos siya, indi ko pag-ipadala ang kalaglagan sa iya panahon, kundi ipadala ko ini sa panimalay sang iya anak kon maghari na siya.”

New International Reader’s Version

1 Kings 21:1-29

Naboth’s Vineyard

1Some time later King Ahab wanted a certain vineyard. It belonged to Naboth from Jezreel. The vineyard was in Jezreel. It was close to the palace of Ahab, the king of Samaria. 2Ahab said to Naboth, “Let me have your vineyard. It’s close to my palace. I want to use it for a vegetable garden. I’ll trade you a better vineyard for it. Or, if you prefer, I’ll pay you what it’s worth.”

3But Naboth replied, “May the Lord keep me from giving you the land my family handed down to me.”

4So Ahab went home. He was angry. He was in a bad mood because of what Naboth from Jezreel had said. He had told Ahab, “I won’t give you the land my family handed down to me.” So Ahab lay on his bed. He was in a very bad mood. He wouldn’t even eat anything.

5His wife Jezebel came in. She asked him, “Why are you in such a bad mood? Why won’t you eat anything?”

6He answered her, “Because I spoke to Naboth from Jezreel. I said, ‘Sell me your vineyard. Or, if you prefer, I’ll give you another vineyard in its place.’ But he said, ‘I won’t sell you my vineyard.’ ”

7His wife Jezebel said, “Is this how the king of Israel acts? Get up! Eat something! Cheer up. I’ll get you the vineyard of Naboth from Jezreel.”

8So she wrote some letters in Ahab’s name. She stamped them with his royal seal. Then she sent them to the elders and nobles who lived in the city where Naboth lived. 9In those letters she wrote,

“Announce a day when people are supposed to go without eating. Have Naboth sit in an important place among the people. 10But put two worthless and evil men in seats across from him. Have them bring charges that he has cursed God and the king. Then take him out of the city. Kill him by throwing stones at him.”

11So the elders and nobles who lived in that city did what Jezebel wanted. They did everything she directed in the letters she had written to them. 12They announced a day of fasting. They had Naboth sit in an important place among the people. 13Then two worthless and evil men came and sat across from him. They brought charges against Naboth in front of the people. The two men said, “Naboth has cursed God and the king.” So they took him outside the city. They killed him by throwing stones at him. 14Then they sent a message to Jezebel. They said, “Naboth is dead. We killed him by throwing stones at him.”

15Jezebel heard that Naboth had been killed. As soon as she heard it, she said to Ahab, “Get up. Take over the vineyard of Naboth from Jezreel. It’s the one he wouldn’t sell to you. He isn’t alive anymore. He’s dead.” 16Ahab heard that Naboth was dead. So Ahab got up and went down to take over Naboth’s vineyard.

17Then a message from the Lord came to Elijah, who was from Tishbe. The Lord said, 18“Go down to see Ahab, the king of Israel. He rules in Samaria. You will find him in Naboth’s vineyard. Ahab has gone there to take it over. 19Tell him, ‘The Lord says, “Haven’t you murdered a man? Haven’t you taken over his property?” ’ Then tell Ahab, ‘The Lord says, “Dogs licked up Naboth’s blood. In that same place dogs will lick up your blood. Yes, I said your blood!” ’ ”

20Ahab said to Elijah, “My enemy! You have found me!”

“I have found you,” he answered. “That’s because you gave yourself over to do evil things. You did what was evil in the sight of the Lord. 21So the Lord says, ‘I am going to bring horrible trouble on you. I will destroy your children after you. I will destroy every male in Israel who is related to you. It does not matter whether they are slaves or free. 22I will make your royal house like the house of Jeroboam, the son of Nebat. I will make it like the house of Baasha, the son of Ahijah. You have made me very angry. You have caused Israel to sin.’

23“The Lord also says, ‘Dogs will eat up Jezebel near the wall of Jezreel.’

24“Some of the people who belong to Ahab will die in the city. Dogs will eat them up. Others will die in the country. The birds will eat them.”

25There was never anyone like Ahab. He gave himself over to do what was evil in the sight of the Lord. His wife Jezebel talked him into it. 26He acted in the most evil way. He worshiped statues of gods. He was like the Amorites. The Lord drove them out to make room for Israel.

27When Ahab heard what Elijah had said, he tore his clothes. He put on the rough clothing people wear when they’re sad. He went without eating. He even slept in his clothes. He went around looking sad.

28Then a message from the Lord came to Elijah, who was from Tishbe. The Lord said, 29“Have you seen how Ahab has made himself humble in my sight? Because he has done that, I will not bring trouble on him while he lives. But I will bring it on his royal house when his son is king.”