1 Cronica 21 – HLGN & HOF

Ang Pulong Sang Dios

1 Cronica 21:1-30

Ginsensos ni David ang Iya mga Soldado

(2 Sam. 24:1-25)

1Ginkontra ni Satanas21:1 ni Satanas ukon, sang kaaway. ang Israel, gani ginsugyot niya si David nga isensos ang mga Israelinhon. 2Gani nagsiling si David kay Joab kag sa mga kumander sang mga soldado, “Lakat kamo, kag isipa ninyo ang mga Israelinhon halin sa Beersheba hasta sa Dan.21:2 halin sa Beersheba hasta sa Dan: buot silingon, sa bug-os nga nasyon sang Israel. Dayon magbalik kamo diri agod mahibaluan ko kon pila sila tanan.”

3Pero nagsabat si Joab, “Kabay pa nga padamuon sang Ginoo ang imo katawhan sing 100 ka pilo. Pero, Mahal nga Hari, ngaa nga gusto mo himuon ini nga butang? Indi bala nga mga sakop mo sila? Ti, ngaa dalahigon mo sila sa imo sala nga himuon?”

4Pero nag-insister gid si David, gani ginlibot ni Joab ang bug-os nga Israel, kag dayon nagbalik sa Jerusalem. 5Ginsugid niya kay David ang kadamuon sang mga lalaki nga makasarang magpakig-away: 1,100,000 sa Israel kag 470,000 sa Juda. 6Pero wala pag-ilakip ni Joab sa pag-isip ang tribo ni Levi kag ni Benjamin tungod kay naugot siya sa sugo sang hari. 7Wala man malipay ang Dios sa sining sugo ni David, gani ginsilutan niya ang Israel. 8Dayon nagsiling si David sa Dios, “Nakasala gid ako sa akon ginhimo. Gani nagapakitluoy ako sa imo, Ginoo, nga patawaron mo ako nga imo alagad sa akon sala, kay kabuangan gid ang akon ginhimo.”

9Nagsiling ang Ginoo kay Gad nga propeta ni David, 10“Magkadto ka kay David kag papilia siya kon sa diin sa tatlo ka silot ang gusto niya nga himuon ko sa iya.” 11Gani nagkadto si Gad kay David kag nagsiling sa iya, “Diin sa sini ang gusto mo: 12Tatlo ka tuig nga gutom, tatlo ka bulan nga pagpanglaglag sa inyo sang inyo mga kaaway, ukon tatlo ka adlaw nga kalalat-an halin sa Ginoo paagi sa pagpanghalit sang anghel sang Ginoo sa bug-os nga duta sang Israel. Magdesisyon ka kag pahibalua ako kon ano ang isabat ko sa Ginoo nga nagpadala sa akon.”

13Nagsabat si David kay Gad, “Nabudlayan gid ako magpili. Maayo pa nga ang Ginoo na lang ang magsilot sa akon sang sa mga tawo, kay maluluy-on gid ang Ginoo.” 14Gani nagpadala ang Ginoo sang kalalat-an sa Israel, kag 70,000 ka Israelinhon ang napatay. 15Dayon nagpadala ang Dios sang anghel sa paglaglag sang Jerusalem. Pero samtang ginalaglag sang anghel ang Jerusalem, nagbaylo ang hunahuna sang Ginoo sa pagsilot sa mga tawo. Gani nagsiling siya sa anghel nga nagapanglaglag sa mga tawo, “Tama na! Indi na sila pagsiluti.” Sadto nga tion didto nagatindog ang anghel sang Ginoo sa may linasan ni Arauna21:15 Arauna: ukon, Ornan. nga Jebusnon.

16Nagtangla si David kag nakita niya ang anghel sang Ginoo nga nagatindog sa kahanginan, sa tunga-tunga sang langit kag duta nga may ginauyatan nga espada nga nagatudlo sa Jerusalem. Dayon nagluhod si David kag ang mga manugdumala sang Israel, nga nagasuksok sang sako sa pagpakita sang ila pagpangasubo. 17Nagsiling si David sa Dios, “Ako ang nagsugo nga isensos ang mga tawo. Ako ang nakasala. Ini nga mga tawo mga inosente pareho sa mga karnero. Wala sila sang may nahimo nga sala. O Ginoo nga akon Dios, ako na lang kag ang akon pamilya ang siluti. Indi pagpaantusa ang imo katawhan sa sini nga kalalat-an.”

18Dayon ginsugo sang anghel sang Ginoo si Gad sa pagsiling kay David nga magtaklad siya sa linasan ni Arauna nga Jebusnon kag maghimo didto sang halaran para sa Ginoo. 19Gani nagtaklad si David suno sa ginsugo sang Ginoo paagi kay Gad.

20Sadto nga tion nagalinas si Arauna kag ang iya apat ka anak nga lalaki sang trigo. Kag sang makita nila ang anghel sang Ginoo, nagdalagan ang apat ka anak ni Arauna kag nagpanago. 21Dayon nakita ni Arauna nga nagapadulong si David. Gani naghalin siya sa linasan kag nagluhod sa atubangan ni David bilang pagtahod sa iya. 22Nagsiling si David sa iya, “Ibaligya sa akon ang imo linasan kay mapatindog ako sang halaran para sa Ginoo, agod mauntat na ang kalalat-an sa mga tawo. Bayaran ko ikaw kon pila gid ang iya bili.”

23Nagsiling si Arauna kay David, “Sige, kuhaa, Mahal nga Hari. Himua kon ano ang maayo sa imo. Hatagan ko pa ikaw sang baka para ihalad bilang halad nga ginasunog, mga tapi nga ginagamit sa paglinas para igatong, kag trigo para ihalad bilang halad nga regalo. Huo, ihatag ko ini tanan sa imo nga libre.”

24Pero nagsabat si Haring David kay Arauna, “Indi ko ini pagbatunon nga libre. Bayaran ko ikaw kon pila ang bili sini. Indi ko mahimo nga kuhaon lang ini sa imo kag ihalad sa Ginoo. Indi ako maghalad sang halad nga ginasunog nga wala sing bili sa akon.” 25Gani ginbayaran ni David si Arauna sang 600 ka bilog21:25 600 ka bilog: mga pito ka kilo. nga bulawan para sa sadto nga lugar. 26Dayon naghimo siya didto sang halaran para sa Ginoo kag naghalad sang mga halad nga ginasunog kag mga halad nga para sa maayo nga relasyon. Kag dayon nagpangamuyo siya. Ginsabat siya sang Ginoo paagi sa pagpadala sang kalayo halin sa langit sa pagsunog sang mga halad sa halaran. 27Dayon nagsiling ang Ginoo sa anghel nga ibalik niya ang iya espada sa tagub.

28Sang nakita ni David nga ginsabat sang Ginoo ang iya pangamuyo, naghalad pa gid siya sang mga halad didto sa linasan ni Arauna nga Jebusnon. 29Sadto nga tion, ang Tolda sang Ginoo kag ang halaran para sa mga halad nga ginasunog nga ginpahimo ni Moises sa kamingawan ara sa mataas nga lugar sa Gibeon. 30Pero indi magkadto didto si David sa pagpamangkot sa Dios, tungod nahadlok siya sa espada sang anghel sang Ginoo.

Hoffnung für Alle

1. Chronik 21:1-30

Davids Volkszählung

(2. Samuel 24)

1Satan wollte Unheil über Israel bringen; deshalb brachte er David auf den Gedanken, eine Volkszählung durchzuführen. 2David befahl Joab und den führenden Männern des Volkes: »Geht und zählt die Israeliten von Beerscheba im Süden bis Dan im Norden, und dann erstattet mir Bericht! Ich möchte wissen, wie viele es sind.«

3Doch Joab wandte ein: »Der Herr möge sein Volk noch hundertmal größer werden lassen! Sie alle sind doch sowieso deine Untertanen, mein König! Warum verlangst du so etwas? Warum willst du Israel diese Schuld aufbürden?«

4Doch der König blieb bei seinem Entschluss, trotz aller Einwände, die Joab vorbrachte. Und so führte Joab die Volkszählung in ganz Israel durch und kam dann nach Jerusalem zurück. 5Dort legte er David das Ergebnis vor: In ganz Israel gab es 1.100.000 wehrfähige Männer, davon kamen 470.000 aus dem Stamm Juda. 6Die Stämme Levi und Benjamin hatte Joab nicht mitgezählt. Denn er hatte den Befehl des Königs ohnehin nur mit Widerwillen befolgt.

7Gott aber missfiel es, dass David das Volk hatte zählen lassen. Darum wollte er Israel bestrafen. 8Da betete David zu Gott: »Meine Schuld ist groß. Bitte vergib mir! Wie dumm bin ich gewesen!« 9Da befahl der Herr dem Seher Gad, der in Davids Dienst stand: 10»Geh zu David und sag ihm: Drei Strafen legt der Herr dir vor. Wähl dir eine davon aus!«

11Gad ging zu David und gab ihm die Botschaft des Herrn weiter. Er fragte ihn: »Was wählst du? 12Drei Jahre Hungersnot? Oder drei Monate, in denen du von deinen Feinden verfolgt und schließlich besiegt wirst? Oder wählst du drei Tage, in denen der Herr das Land bestraft? Dann wütet die Pest in Israel, und der Engel des Herrn bringt Elend über das ganze Land. Überleg dir, was ich dem antworten soll, der mich zu dir geschickt hat!«

13David entgegnete: »Ich habe große Angst. Aber ich will lieber dem Herrn als den Menschen in die Hände fallen, denn er ist sehr barmherzig.«

14Da ließ der Herr in Israel die Pest ausbrechen. 70.000 Menschen kamen dabei um. 15Gott schickte seinen Engel auch nach Jerusalem, um die Stadt zu vernichten.

Doch kaum hatte der Engel sein Werk begonnen, da hatte der Herr Mitleid mit den Menschen in ihrem Elend, und er befahl: »Genug damit! Hör auf, das Volk zu töten!« Der Engel stand gerade auf dem Dreschplatz des Jebusiters Arauna21,15 So nach 2. Samuel 24. Im hebräischen Text steht der Name Ornan.. 16David sah, wie der Engel des Herrn dort zwischen Himmel und Erde stand und das Schwert über Jerusalem erhoben hatte. Da warfen sich David und die führenden Männer der Stadt zu Boden. Sie alle trugen Bußgewänder aus grobem Stoff. 17David betete: »Ich allein trage die Schuld! Habe nicht ich befohlen, die Volkszählung durchzuführen? Ich habe gesündigt, aber das Volk, meine Herde, trifft keine Schuld! Darum, Herr, mein Gott, bestrafe mich und meine Verwandten; doch verschone das Volk vor dieser Plage!«

18Da sagte der Engel des Herrn zum Propheten Gad: »Fordere David auf, zum Dreschplatz des Jebusiters Arauna zu gehen und dort einen Altar für den Herrn zu bauen.«

19David machte sich auf den Weg, um den Befehl auszuführen, den der Herr ihm durch Gad gegeben hatte. 20Arauna drosch gerade Weizen zusammen mit seinen vier Söhnen. Als sie aufschauten, sahen sie den Engel. Die Söhne rannten fort und versteckten sich. 21Da kam der König. Kaum hatte Arauna ihn erblickt, lief er ihm entgegen, warf sich ihm zu Füßen und berührte mit seinem Gesicht den Boden. 22David sagte zu ihm: »Ich möchte deinen Dreschplatz kaufen, um hier einen Altar für den Herrn zu bauen, damit die Pest in Israel nicht länger wütet. Verlang den vollen Preis dafür.« 23Arauna entgegnete: »Nimm ihn umsonst, mein Herr und König, und tu, was du dir vorgenommen hast! Ich gebe dir die Rinder für das Brandopfer und den Weizen für das Speiseopfer. Als Brennholz kannst du meinen Dreschschlitten nehmen. Ich schenke dir alles!« 24Doch der König wandte ein: »Nein, ich will den Dreschplatz kaufen, und zwar zum vollen Preis. Ich möchte dem Herrn nicht ein Opfer darbringen, das eigentlich dir gehört und mich nichts gekostet hat.«

25Und so bezahlte David für den Dreschplatz 600 Goldstücke, insgesamt etwa 7 Kilogramm Gold. 26Er baute dort einen Altar für den Herrn und brachte auf ihm Brand- und Friedensopfer dar. Dabei betete er, und der Herr ließ Feuer vom Himmel auf das Brandopfer fallen. 27Dann befahl der Herr dem Engel, sein Schwert wieder in die Scheide zu stecken.

28David erkannte, dass der Herr ihm auf sein Opfer antwortete, das er auf dem Dreschplatz des Jebusiters Arauna dargebracht hatte. 29Zu dieser Zeit stand das heilige Zelt, das einst Mose in der Wüste als Wohnung des Herrn errichtet hatte, noch auf dem Hügel bei Gibeon. Auch der Brandopferaltar war dort. 30Doch David wagte es nicht mehr, nach Gibeon zu gehen, um dort Gott um Rat zu fragen, denn er war vor Schreck wie gelähmt über das tödliche Schwert des Engels.