1ראיתי את השה שובר את החותם הראשון, ואחת מארבע החיות קראה בקול שנשמע כרעם: ”בוא!“ 2הבטתי וראיתי לפני סוס לבן. רוכבו נשא בידו קשת, על ראשו הונח כתר והוא דהר קדימה כמנצח כדי לנצח.
3כששבר השה את החותם השני, שמעתי את החיה השנייה קוראת: ”בוא!“ 4הפעם הופיע סוס אדום. לרוכבו ניתנו חרב גדולה וסמכות להשבית את השלום בארץ, כדי שבני־האדם יהרגו זה את זה.
5כששבר השה את החותם השלישי, שמעתי את החיה השלישית קוראת: ”בוא!“ ואז הופיע סוס שחור וביד רוכבו מאזניים. 6מבין ארבע החיות שמעתי קול: ”כיכר לחם או קילו וחצי שעורה תמורת יום־עבודה, אך אל תזיקו לשמן וליין.“
7כששבר השה את החותם הרביעי, שמעתי את החיה הרביעית קוראת: ”בוא!“ 8הבטתי וראיתי סוס בצבע ירקרק, ושם רוכבו ”מוות“, ובעקבותיו בא ”שאול“. הם קיבלו שלטון על רבע מהעולם: להרוג ולהשמיד ברעב, במלחמות, במחלות ובטרף לחיות־הבר.
9כששבר השה את החותם החמישי, ראיתי מזבח ומתחתיו נשמות האנשים שהוצאו להורג על שום שקיימו והפיצו את דבר ה׳, ומשום עדותם הנאמנה.
10הנשמות זעקו בקול: ”ה׳ הקדוש והאמיתי, מתי תשפוט את אנשי העולם על העוול שעשו לנו? מתי תנקום את דמנו מיושבי הארץ?“ 11לכל אחת מהנשמות ניתנה גלימה לבנה, ונאמר להן לנוח עוד זמן־מה, עד אשר יושלם מספר אחיהם, משרתי המשיח, שסופם להיהרג למען המשיח.
12כששבר השה את החותם השישי, ראיתי רעידת אדמה חזקה; השמש השחירה כפחם, הירח האדים כדם; 13כוכבי השמים נפלו כתאנים שמושלכות ארצה, כשהרוח מניעה בכוח את עץ התאנה. 14השמים נעלמו כאילו היו מגילה שנגללה, וכל ההרים והאיים נותקו ממקומם. 15מלכי העולם, מנהיגיו, העשירים, קציני־צבא בכירים וכל בני־האדם – חשובים יותר וחשובים פחות, עבדים ובני־חורין – הסתתרו במערות ובסלעי ההרים. 16הם התחננו אל ההרים שיפלו עליהם ויסתירו אותם מפני היושב על כיסא־המלכות ומפני זעם השה, 17כי הגיע יום זעמו של ה׳, ומי יוכל להינצל?
Ang Pagtangtang sa mga Selyo sa Basahon
1Unya nakita ko nga gitangtang sa Karnero ang una sa pito ka mga selyo sa linukot nga basahon. Ug nadungog ko ang tingog nga morag dalogdog gikan sa usa sa upat ka mga nilalang nga nagaingon, “Dali ngari!” 2Sa akong pagtan-aw nakita ko ang usa ka kabayo nga puti. Ang nagasakay niini may gikuptan nga pana. Gikoronahan siya ug gipadagan dayon niya ang iyang kabayo ug nagpadayon siya sa pagpangdaog.
3Human niadto, gitangtang sa Karnero ang ikaduha nga selyo sa basahon. Ug nadungog ko nga nagaingon ang ikaduha nga nilalang, “Dali ngari!” 4Ug migawas ang kabayo nga pula. Ang nagasakay niini gihatagag dakong espada, ug gihatagan usab siyag gahom sa pagdala ug gira sa kalibotan, aron magpinatyanay ang mga tawo.
5Sa pagtangtang sa Karnero sa ikatulo nga selyo, nadungog ko ang ikatulo nga nilalang nga nagaingon, “Dali ngari!” Ug nakita ko ang kabayo nga itom. Ang nagasakay niini may gikuptan nga timbangan. 6Ug may nadungog ako nga morag tingog nga gikan sa upat ka nilalang nga nagaingon, “Pamahala ang ilang pagkaon. Ang bili sa tulo ka salmon nga harina sa trigo balig usa ka adlaw nga suhol, ug ang usa ka gantang nga harina nga barley balig usa usab ka adlaw nga suhol. Apan ayaw hilabti ang mantika ug ang bino!”
7Human niadto gitangtang sa Karnero ang ikaupat nga selyo ug nadungog ko ang ikaupat nga nilalang nga nagaingon, “Dali ngari!” 8Ug nakita ko ang kabayo nga luspad. Ang nagasakay niini ginganlag Kamatayon, ug ang Hades6:8 Hades: Ang buot ipasabot, dapit sa mga patay. nagasunod kaniya. Gihatagan silang duha ug gahom aron pamatyon ang ikaupat nga bahin sa mga tawo sa kalibotan pinaagi sa gira, gutom, mga balatian, ug mabangis nga mga mananap sa kalibotan.
9Gitangtang sa Karnero ang ikalima nga selyo. Ug nakita ko sa kinaubosang bahin sa halaran ang mga kalag niadtong mga tawo nga gipamatay tungod sa ilang pagsangyaw sa pulong sa Dios. 10Naninggit silag kusog, “Ginoo nga Makagagahom, balaan ug kasaligan! Kanus-a mo pa ba hukman ug silotan ang mga tawo sa kalibotan tungod sa ilang pagpatay kanamo?” 11Ang matag usa kanila gihatagag tag-as nga bisting puti, ug giingnan sila nga maghulat-hulat lang una hangtod makompleto ang gidaghanon sa ilang mga isigka-tumutuo ug kauban nga mga alagad sa Dios nga pamatyon usab sama kanila.
12Unya, ang ikaunom na nga selyo ang gitangtang sa Karnero. Diha-diha milinog ug kusog. Miitom ang adlaw sama sa itom nga panapton, ug mipula ang bulan sama sa dugo. 13Nangahulog sa yuta ang mga bitoon sa langit nga daw sama sa mga ulahi nga bunga sa kahoy nga igos nga mangahulog kon huypon sa kusog nga hangin. 14Nawala ang langit sama sa papel nga gilukot, ug nangabalhin ang mga bukid ug mga isla sa ilang nahimutangan. 15Ug unya nanago sa mga langub ug sa ilalom sa dagkong mga bato sa mga bukid ang mga hari sa kalibotan, ang mga pangulo, ang mga opisyal sa kasundalohan, ang mga adunahan, ang mga gamhanan, ug ang tanang matang sa tawo, ulipon o dili. 16Nagaingon sila sa mga bukid ug sa mga bato, “Tumpagi ninyo kami ug taboni aron dili kami makita sa nagalingkod sa trono ug aron makalingkawas kami gikan sa silot sa Karnero. 17Kay miabot na ang adlaw nga silotan nila ang mga tawo, ug wala gayoy makasugakod niini.”
