Salmo 129
Cántico de los peregrinos.
1Mucho me han angustiado desde mi juventud
—que lo repita ahora Israel—,
2mucho me han angustiado desde mi juventud,
pero no han logrado vencerme.
3Sobre la espalda me pasaron el arado,
abriéndome en ella largos surcos.
4Pero el Señor, que es justo,
me libró de las ataduras de los malvados.
5Que retrocedan avergonzados
todos los que odian a Sión.
6Que sean como la hierba en el techo,
que antes de crecer se marchita;
7no llena las manos del segador
ni el regazo del que ata las gavillas.
8Que al pasar nadie les diga:
«La bendición del Señor sea con ustedes;
los bendecimos en el nombre del Señor».
Salmo 129
Pangamuyo Batok sa mga Kaaway sang Israel
1Mga taga-Israel, ihambal ninyo kon daw ano ang pagpaantos sa inyo sang inyo mga kaaway halin sang pagsugod sang inyo nga nasyon.
2“Puwerte gid ang ila nga pagpaantos sa amon halin sang pagsugod sang amon nga nasyon.
Pero wala gid nila kami malaglag.
3Ginpilasan nila sing madalom ang amon mga likod;
daw pareho ini sa inarado nga duta.
4Pero matarong ang Ginoo, kay ginhilway niya kami sa pag-ulipon sa amon sang mga malaot.”
5Kabay pa nga magpalalagyo sa kahuya ang tanan nga nagadumot sa Zion.129:5 Zion: ukon, Jerusalem.
6Kabay pa nga mangin pareho sila sa hilamon nga nagatubo sa atop sang balay, nga sang pag-ulhot nalaya dayon.
7Wala sing may nagatipon sa sini nga hilamon ukon nagadala sini nga nabugkos.
8Kabay pa nga wala sing may nagaagi nga magasiling sa ila,
“Kabay pa nga bendisyunan kamo sang Ginoo!
Ginabendisyunan namon kamo sa ngalan sang Ginoo.”
