Sofonías 2 – CST & APSD-CEB

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Sofonías 2:1-15

1Humíllate hasta el polvo,2:1 Humíllate hasta el polvo. Texto de difícil traducción.

nación desvergonzada;

2hazlo antes que se cumpla lo que he determinado

y ese día se desvanezca como la brizna,

antes que caiga sobre ti la ira ardiente del Señor,

antes que venga sobre ti el día de la ira del Señor.

3Buscad al Señor, todos los humildes de la tierra,

los que habéis puesto en práctica sus normas.

Buscad la justicia, buscad la humildad;

tal vez encontraréis refugio

en el día de la ira del Señor.

Juicio contra los filisteos

4Gaza quedará abandonada

y Ascalón acabará en desolación.

Asdod será expulsada a plena luz del día

y Ecrón será desarraigada.

5¡Ay de la nación queretea

que habita a la orilla del mar!

La palabra del Señor es contra ti,

Canaán, tierra de los filisteos:

«Te aniquilaré

hasta no dejar en ti habitante».

6El litoral se convertirá en praderas,

en campos2:6 campos. Palabra de difícil traducción. de pastoreo y corrales de ovejas.

7Y allí pastarán las ovejas

del remanente de la tribu de Judá.

Al atardecer se echarán a descansar

en las casas de Ascalón;

el Señor su Dios vendrá en su ayuda

para restaurarlos.2:7 para restaurarlos. Alt. y hará volver a sus cautivos.

Juicio contra Moab y Amón

8«He oído los insultos de Moab

y las burlas de los amonitas,

que injuriaron a mi pueblo

y se mostraron arrogantes contra su territorio.

9Tan cierto como que yo vivo

—afirma el Señor Todopoderoso, el Dios de Israel—,

que Moab vendrá a ser como Sodoma

y los amonitas, como Gomorra:

se volverán campos de espinos y minas de sal,

desolación perpetua.

El remanente de mi pueblo los saqueará;

los sobrevivientes de mi nación heredarán su tierra».

10Este será el pago por su soberbia

y por injuriar y despreciar al pueblo del Señor Todopoderoso.

11El Señor los aterrará

cuando destruya a todos los dioses de la tierra;

y así hasta las naciones más remotas

se postrarán en adoración ante él,

cada cual en su propia tierra.

Juicio contra Cus

12«También vosotros, cusitas,

seréis atravesados por mi espada».

Juicio contra Asiria

13Él extenderá su mano contra el norte;

aniquilará a Asiria

y convertirá a Nínive en desolación,

árida como un desierto.

14Se tenderán en medio de ella los rebaños,

todos los animales del campo.

Pasarán la noche sobre sus columnas

tanto el pelícano como la garza.

Resonarán por las ventanas sus graznidos,

habrá asolamiento en los umbrales,

las vigas de cedro quedarán al descubierto.

15Esta es la ciudad alegre

que habitaba segura,

la que se decía a sí misma:

«Yo y nadie más».

¡Cómo ha quedado convertida en espanto,

en guarida de fieras!

Todo el que pasa junto a ella

se mofa y le hace gestos con las manos.

Ang Pulong Sa Dios

Zefanias 2:1-15

Juda ug Jerusalem gihukman uban sa mga nasud

1Pagtigum kamo, tiguma ninyo ang inyong kaugalingon, ikaw nga makauulaw nga nasud 2sa dili pa ang kamandoan mo-epekto ug kana nga adlaw molabay sama sa gipadpad nga uhot, sa dili pa ang makalilisang nga kasuko sa dili pa muabot ang adlaw sa kapungot sa Ginoo. 3Pangitaa ang Ginoo, kamong mapainubsanon diha sa yuta, kamo nga nagbuhat sa iyang mga sugo. Pangitaa ang pagkamatarong, pangitaa ang pagpaubos; tingali panalipdan ka sa adlaw sa kasuko sa Ginoo.

Ang Silot alang sa Nasod sa Philistia

4Ang Gaza pagabiyaan ug ang Ahskelon gibiyaan nga lumpag. Sa udtong tutok ikaw Ashdod walay mahibilin, ug ikaw Ekron pagaibton. 5Alaot kamo nga nagpuyo sa daplin sa kadagatan, kamong katawhan sa Kerethite; ang pulong sa Ginoo batok kaninyo, Canaan yuta sa mga Pilistihanon. Nagaingon siya Gun-ubon ko kamo ug walay mahibilin kaninyo. 6Ang yuta nga daplin sa dagat mahimo kining sibsibanan dunay mga atabay sa mga magbalantay sa karnero ug torel alang sa panon. 7Kana nga yuta maiya kana sa mga nahabilin nga katawhan sa Juda; didto makakaplag sila ug sibsibanan. Sa kagabhion mohigda sila didto sa kabalayan sa Askhelon. Ang Ginoo nga ilang Dios moatiman kanila; iyang ibalik kanila ang ilang kabahandianon.

Moab ug Ammon

8-9“Nadungog nako ang mga insulto sa Moab ug ang mga pagyubit sa mga taga Ammon, nga naginsulto sa akong mga katawhan ug naghimog mga bahad batok sa ilang yuta. Busa, ingon ka sigurado sa akong pagkabuhi,” nagaingon ang Ginoo nga Makagagahum, ang Dios sa Israel, “sigurado gayud nga ang Moab mahisama sa Sodoma, ug ang taga Ammon mahisama sa Gomorrah-dapit sa mga kasagbotan ug bung-aw sa asin, yuta nga walay pulos sa kahangturan. Ang nahabilin kong katawhan mohabas niini. Ang nahabiling buhi sa akong katawhan maoy manunod niini.”

10Mao kini ang ilang maangkon isip balos sa ilang garbo, sa ilang paginsulto ug pagbiaybiay sa katawhan sa Ginoo nga Makagagahum. 11Ang Ginoo mahimong kahadlokan alang kanila sa dihang gun-ubon na niya ang mga dios sa kalibotan. Ang mga nasud sa halayo moluhod kaniya, silang tanan didto sa ilang mga yuta.

Ang Silot alang sa Nasod sa Etiopia ug sa Nasod sa Asiria

12Kamo usab nga mga taga Cush, pagapatyon pinaagi sa espada.

13Iyang bakyawon ang iyang mga kamot batok sa Amihanan ug gun-ubon niya ang Asiria, biniyaan ang Nineve2:13 Nineve: Mao kini ang kapital sa Asiria. nga walay nahabilin ug uga sama sa disyerto. 14Panon sa mga karnero ug kahayupan mapahulay didto, binuhat nga nagkalain-lain. Kuwago sa disyerto ug ang tagming ug tingog nga kuwago mopataas sa ilang linya. Ang ilang tingog mulanog sa mga bintana, ang mga guba mipuno sa agianan sa pultahan, ang sagbayan nga cedro mapadayag. 15Mao kini ang siyudad sa paghudyaka nga nagpuyo sa kahilwasan. Siya miingon sa iyang kaugalingon, “Ako ang usa ug wala nay laing gawas kanako. Unsa pagkalumpag ang nahitabo kaniya, laang sa mga idlas nga mananap! Ang tanan nga muagi kaniya mutamay ug mouyog sa ilang mga kumo.”