Salmo 129
Cántico de los peregrinos.
1Mucho me han angustiado desde mi juventud
—que lo repita ahora Israel—,
2mucho me han angustiado desde mi juventud,
pero no han logrado vencerme.
3Sobre la espalda me pasaron el arado,
abriéndome en ella profundos129:3 profundos. Lit. largos. surcos.
4Pero el Señor, que es justo,
me libró de las ataduras de los impíos.
5Que retrocedan avergonzados
todos los que odian a Sión.
6Que sean como la hierba en el techo,
que antes de crecer se marchita;
7que no llena las manos del segador
ni el regazo del que cosecha.
8Que al pasar nadie les diga:
«La bendición del Señor sea con vosotros;
os bendecimos en el nombre del Señor».
Salmo 129
Pag-ampo Batok sa mga Kaaway sa Israel
1Mga taga-Israel, isulti ninyo kini: Gipaantos gayod kami sa hilabihan sa among mga kaaway sukad pa sa pagkatukod sa among nasod.
2“Gipaantos gayod nila kami sa hilabihan sukad pa sa pagkatukod sa among nasod.
Apan wala gayod nila kami mapildi.
3Gisamaran nilag lawom ang among likod;
mora kinig uma nga gidaro.
4Apan matarong ang Ginoo, kay giluwas niya kami gikan sa pagpangulipon sa mga daotan.”
5Hinaut nga magpahilayo ang tanang nagdumot sa Zion129:5 Zion: mao usab ang Jerusalem. tungod sa kaulaw.
6Hinaut nga mahisama sila sa mga sagbot nga nanubo sa atop sa balay, nga sa pagturok pa lang nalaya na dayon.
7Walay magpakabana sa pagtigom niini nga sagbot o modala niini nga binugkos.
8Hinaut pa nga ang mga tawong moagi dili moingon kanila,
“Hinaut pa nga panalanginan kamo sa Ginoo!
Gipanalanginan namo kamo sa ngalan sa Ginoo.”
