1El que es reacio a las reprensiones
será destruido de repente y sin remedio.
2Cuando los justos prosperan, el pueblo se alegra;
cuando los impíos gobiernan, el pueblo gime.
3El que ama la sabiduría alegra a su padre;
el que frecuenta rameras derrocha su fortuna.
4Con justicia el rey da estabilidad al país;
cuando lo abruma con tributos, lo destruye.
5El que adula a su prójimo
le tiende una trampa.
6Al malvado lo atrapa su propia maldad,
pero el justo puede cantar de alegría.
7El justo se ocupa de la causa del desvalido;
el malvado ni sabe de qué se trata.
8Los insolentes conmocionan a la ciudad,
pero los sabios apaciguan los ánimos.
9Cuando el sabio entabla pleito contra un necio,
aunque se enoje o se ría, nada arreglará.
10Los asesinos aborrecen a los íntegros,
y tratan de matar a los justos.
11El necio da rienda suelta a su ira,
pero el sabio sabe dominarla.
12Cuando un gobernante se deja llevar por mentiras,
todos sus oficiales se corrompen.
13Algo en común tienen el pobre y el opresor:
a los dos el Señor les ha dado la vista.
14El rey que juzga al pobre según la verdad
afirma su trono para siempre.
15La vara de la disciplina imparte sabiduría,
pero el hijo malcriado avergüenza a su madre.
16Cuando prospera el impío, prospera el pecado,
pero los justos presenciarán su caída.
17Disciplina a tu hijo, y te traerá tranquilidad;
te dará muchas satisfacciones.
18Donde no hay visión, el pueblo se extravía;
¡dichosos los que son obedientes a la ley!
19No solo con palabras se corrige al siervo;
aunque entienda, no obedecerá.
20¿Te has fijado en los que hablan sin pensar?
¡Más se puede esperar de un necio que de gente así!
21Quien consiente a su criado cuando este es niño
al final habrá de lamentarlo.29:21 Texto de difícil traducción.
22El hombre iracundo provoca peleas;
el hombre violento multiplica sus crímenes.
23El altivo será humillado,
pero el humilde será enaltecido.
24El cómplice del ladrón atenta contra sí mismo;
aunque esté bajo juramento,29:24 bajo juramento. Alt. bajo maldición. no testificará.
25Temer a los hombres resulta una trampa,
pero el que confía en el Señor sale bien librado.
26Muchos buscan el favor del gobernante,
pero solo el Señor hace justicia.
27Los justos aborrecen a los malvados,
y los malvados aborrecen a los justos.
1كسی كه بعد از تنبيه بسيار، باز سرسختی كند، ناگهان خرد خواهد شد و ديگر علاجی نخواهد داشت.
2وقتی قدرت در دست نيكان است مردم شادند، اما قدرت كه به دست بدان بيفتد مردم می‌نالند.
3پسر عاقل پدرش را خوشحال می‌كند، اما پسری كه به دنبال زنان بدكاره می‌رود اموالش را بر باد می‌دهد.
4پادشاه عاقل به مملكتش ثبات می‌بخشد، اما آنكه رشوه می‌گيرد مملكت خود را نابود می‌كند.
5شخص متملق با چاپلوسی‌های خود به دوستش صدمه می‌زند.
6بدكاران در دام گناه خود گرفتار می‌شوند، اما شادی نصيب درستكاران می‌گردد.
7شخص درستكار نسبت به فقرا با انصاف است، اما آدم بدكار به فكر آنها نيست.
8آدم احمقی كه همه را مسخره می‌كند می‌تواند شهری را به آشوب بكشاند، اما شخص دانا تلاش می‌كند صلح و آرامش برقرار نمايد.
9بحث كردن با آدم نادان سودی ندارد، زيرا او يا عصبانی می‌شود يا مسخره می‌كند.
10افرادی كه تشنهٔ خون هستند از اشخاص درستكار متنفرند و قصد جانشان را دارند.
11آدم نادان خشم خود را فوری بروز می‌دهد، اما شخص دانا جلو خشم خود را می‌گيرد.
12اگر حاكم به حرفهای دروغ گوش كند، تمام افرادش دروغگو خواهند شد.
13فقير و ثروتمند در يک چيز مثل هم هستند: خداوند به هر دو آنها چشم بينا داده است.
14پادشاهی كه نسبت به فقرا با انصاف باشد، سلطنتش هميشه پا برجا خواهد ماند.
15برای تربيت بچه، چوب تأديب لازم است. اگر او را به حال خود واگذاری و ادب نكنی، باعث سرافكندگی مادرش خواهد شد.
16وقتی اشخاص بدكار به قدرت می‌رسند، فساد زياد می‌شود؛ ولی قدرت آنها دوامی نخواهد داشت و نيكان سقوط آنها را به چشم خواهند ديد.
17فرزند خود را تأديب كن تا باعث شادی و آرامش فكر تو شود.
18در جايی كه پيام خدا نيست، مردم سركش می‌شوند. خوشا به حال قومی كه احكام خدا را به جا می‌آورند.
19خدمتكار را نمی‌توان تنها با نصيحت اصلاح كرد، زيرا او هر چند حرفهای تو را بفهمد ولی به آنها توجه نخواهد كرد.
20شخصی كه بدون فكر كردن و با عجله جواب می‌دهد از يک احمق هم بدتر است.
21غلامی كه اربابش او را از كودكی به نازپرورده باشد، برای اربابش غلامی نخواهد كرد.
22شخص تندخو نزاع به پا می‌كند و باعث ناراحتی می‌شود.
23تكبر، انسان را به زمين می‌زند، ولی فروتنی منجر به سربلندی می‌شود.
24كسی كه با دزد رفيق می‌شود، دشمن جان خويش است، زيرا شهادت دروغ می‌دهد و به اين ترتيب خود را زير لعنت قرار می‌دهد.
25كسی كه از انسان می‌ترسد گرفتار می‌شود، اما شخصی كه به خداوند توكل می‌كند در امان می‌ماند.
26بسياری از مردم از حاكم انتظار لطف دارند غافل از اينكه خداوند است كه حق هر كس را می‌دهد.
27درستكاران از بدكاران نفرت دارند و بدكاران از درستكاران.
