1El hijo sabio atiende a13:1 atiende a (LXX y Siríaca). TM no incluye verbo. la corrección de su padre,
pero el insolente no hace caso a la reprensión.
2Quien manifiesta el bien, del bien se nutre,
pero el infiel padece hambre de violencia.
3El que refrena su lengua protege su vida,
pero el ligero de labios provoca su ruina.
4El perezoso ambiciona, y nada consigue;
el diligente ve cumplidos sus deseos.
5El justo aborrece la mentira;
el malvado acarrea vergüenza y deshonra.
6La justicia protege al que anda en integridad,
pero la maldad arruina al pecador.
7Hay quien pretende ser rico, y no tiene nada;
hay quien parece ser pobre, y todo lo tiene.
8Con su riqueza el rico pone a salvo su vida,
pero al pobre no hay ni quien lo amenace.
9La luz de los justos brilla radiante,13:9 brilla radiante. Lit. se alegra.
pero los malvados son como lámpara apagada.
10El orgullo solo genera contiendas,
pero la sabiduría está con quienes oyen consejos.
11El dinero mal ganado pronto se acaba;
quien ahorra, poco a poco se enriquece.
12La esperanza frustrada aflige al corazón;
el deseo cumplido es un árbol de vida.
13Quien se burla de la instrucción tendrá su merecido;
quien respeta el mandamiento tendrá su recompensa.
14La enseñanza de los sabios es fuente de vida,
y libera de los lazos de la muerte.
15El buen juicio redunda en aprecio,
pero el camino del infiel no cambia.
16El prudente actúa con cordura,
pero el necio se jacta de su necedad.
17El mensajero malvado se mete en problemas;
el enviado confiable aporta la solución.
18El que desprecia la disciplina sufre pobreza y deshonra;
el que atiende la corrección recibe grandes honores.
19El deseo cumplido endulza el alma,
pero el necio detesta alejarse del mal.
20El que con sabios anda, sabio se vuelve;
el que con necios se junta, saldrá mal parado.
21Al pecador lo persigue el mal,
y al justo lo recompensa el bien.
22El hombre de bien deja herencia a sus nietos;
las riquezas del pecador se quedan para los justos.
23En el campo del pobre hay abundante comida,
pero esta se pierde donde hay injusticia.
24No corregir al hijo es no quererlo;
amarlo es disciplinarlo.
25El justo come hasta quedar saciado,
pero el malvado se queda con hambre.
1جوان عاقل تأديب پدر خود را می‌پذيرد، ولی جوانی كه همه چيز را به باد مسخره می‌گيرد از پذيرفتن آن سر باز می‌زند.
2سخنان مرد نيک حتی برای خود او نيكوست و جانش را سير می‌كند، اما شخص بدانديش فقط تشنهٔ ظلم است.
3هر كه زبان خود را نگه دارد جان خود را حفظ می‌كند، اما كسی كه نسنجيده سخن بگويد خود را هلاک خواهد كرد.
4آدم تنبل آنچه را كه آرزو می‌كند به دست نمی‌آورد، اما شخص كوشا كامياب می‌شود.
5شخص درستكار از دروغ گفتن نفرت دارد، اما آدم دروغگو رسوا و خوار می‌شود.
6صداقت درستكاران آنها را حفظ می‌كند، اما شرارت بدكاران آنها را به نابودی می‌كشاند.
7هستند كسانی كه وانمود می‌كنند ثروتمندند در حالی که چيزی ندارند، و هستند كسانی كه خود را فقير نشان می‌دهند اما صاحب ثروت هنگفتی می‌باشند.
8ثروت شخص پولدار صرف حفاظت جان او می‌شود، اما جان آدم فقير را خطری تهديد نمی‌كند.
9زندگی شخص نيک مانند چراغی نورانی می‌درخشد، ولی زندگی گناهكاران مثل چراغی است كه در حال خاموشی است.
10تكبر باعث نزاع می‌شود، ولی شخص دانا نصيحت را می‌پذيرد.
11ثروتی كه از راه نادرست به دست بيايد طولی نمی‌كشد كه از دست می‌رود؛ اما دارايی كه با كار و كوشش جمع شود، به تدریج زياد می‌گردد.
12آرزويی كه انجام آن به تعويق افتاده باشد دل را بيمار می‌كند، اما برآورده شدن مراد، شادی و حيات می‌بخشد.
13هر كه دستوری را كه به او داده‌اند خوار بشمارد بی‌سزا نخواهد ماند، اما آنكه آن را اطاعت كند پاداش خواهد يافت.
14تعليم مرد دانا چشمهٔ حيات است و شخص را از دامهای مرگ می‌رهاند.
15دانايی، احترام می‌آورد ولی خيانت به هلاكت منتهی می‌شود.
16مرد دانا سنجيده عمل می‌كند، اما آدم نادان حماقت خود را بروز می‌دهد.
17قاصدی كه قابل اعتماد نباشد باعث گرفتاری می‌شود، اما پيک امين موجب آرامش است.
18فقر و رسوايی دامنگير كسی می‌شود كه تأديب را نمی‌پذيرد، اما شخصی كه آن را بپذيرد مورد احترام واقع خواهد شد.
19برآورده شدن آرزوها لذتبخش است، اما افراد نادان در پی آرزوهای ناپاک خود هستند و نمی‌خواهند از آنها دست بردارند.
20با اشخاص دانا معاشرت كن و دانا خواهی شد، با احمقان بنشين و زيان خواهی ديد.
21بلا دامنگير گناهكاران می‌شود، اما چيزهای خوب نصيب نيكان می‌گردد.
22شخص نيک حتی برای نوه‌هايش ميراث باقی می‌گذارد، اما ثروتی كه گناهكاران اندوخته‌اند به درستكاران می‌رسد.
23زمين آدم فقير ممكن است محصول فراوان بدهد، ولی ظالمان آن را از چنگ او در می‌آورند.
24كسی كه فرزند خود را تنبيه نمی‌كند او را دوست ندارد، اما كسی كه فرزندش را دوست دارد از تأديب او كوتاهی نمی‌كند.
25شخص درستكار از خوراكی كه دارد می‌خورد و سير می‌شود، ولی آدم بدكار گرسنگی می‌كشد.
