Un ejército de langostas
1Tocad la trompeta en Sión;
dad la voz de alarma en mi santo monte.
Tiemblen todos los habitantes del país,
pues ya viene el día del Señor;
en realidad ya está cerca.
2Día de tinieblas y oscuridad,
día de nubes y densos nubarrones.
Como la aurora que se extiende sobre los montes,
así avanza un pueblo fuerte y numeroso,
pueblo como nunca lo hubo en la antigüedad
ni lo habrá en las generaciones futuras.
3El fuego devora delante de ellos;
detrás, las llamas lo queman todo.
Antes de su llegada, el país se parece al jardín del Edén;
después, queda un desolado desierto;
¡nada escapa a su poder!
4Tienen aspecto de caballos;
galopan como corceles.
5Y al saltar sobre las cumbres de los montes,
producen un estruendo como el de carros de guerra,
como el crepitar del fuego al consumir la hojarasca.
¡Son como un ejército poderoso en formación de batalla!
6Ante él se estremecen las naciones;
todo rostro palidece.
7Atacan como guerreros,
escalan muros como soldados.
Cada uno mantiene la marcha
sin romper la formación.
8No se atropellan entre sí;
cada uno marcha en línea.
Se lanzan entre las flechas
sin romper filas.
9Se abalanzan contra la ciudad,
arremeten contra los muros,
trepan por las casas,
se meten por las ventanas como ladrones.
10Ante este ejército tiembla la tierra
y se estremece el cielo,
el sol y la luna se oscurecen
y las estrellas dejan de brillar.
11Truena la voz del Señor
al frente de su ejército;
son innumerables sus tropas
y poderosos los que ejecutan su palabra.
El día del Señor es grande y terrible.
¿Quién lo podrá resistir?
Exhortación al arrepentimiento
12«Ahora bien —afirma el Señor—,
volveos a mí de todo corazón,
con ayuno, llantos y lamentos».
13Rasgaos el corazón
y no las vestiduras.
Volveos al Señor vuestro Dios,
porque él es bondadoso y compasivo,
lento para la ira y lleno de amor,
cambia de parecer y no castiga.
14Tal vez Dios reconsidere y cambie de parecer,
y deje tras de sí una bendición.
Las ofrendas de cereales y las libaciones
son del Señor vuestro Dios.
15Tocad la trompeta en Sión,
proclamad el ayuno,
convocad una asamblea solemne.
16Congregad al pueblo,
purificad la asamblea;
juntad a los ancianos del pueblo,
reunid a los pequeños
y a los niños de pecho.
Que salga de su alcoba el recién casado,
y la recién casada de su cámara nupcial.
17Lloren, sacerdotes, ministros del Señor,
entre el pórtico y el altar;
y digan: «Compadécete, Señor, de tu pueblo.
No entregues tu propiedad al oprobio,
para que las naciones no se burlen de ella.2:17 no se burlen de ella. Alt. no la sometan.
¿Por qué habrán de decir entre los pueblos:
“Dónde está su Dios?”»
La respuesta del Señor
18Entonces el Señor mostró amor por su tierra
y perdonó a su pueblo.
19Y les respondió el Señor:
«Mirad, os enviaré cereales, vino nuevo y aceite,
hasta dejaros plenamente satisfechos;
y no volveré a entregaros
al oprobio entre las naciones.
20»Alejaré de vosotros al que viene del norte,
arrojándolo hacia una tierra seca y desolada:
lanzaré su vanguardia hacia el mar oriental,
y su retaguardia hacia el mar occidental.2:20 el mar oriental … el mar occidental. Es decir, el Mar Muerto y el Mediterráneo.
Subirá su hedor
y se elevará su fetidez».
¡El Señor hará grandes cosas!
21No temas, tierra,
sino alégrate y regocíjate,
porque el Señor hará grandes cosas.
22No temáis, animales del campo,
porque los pastizales de la estepa reverdecerán;
los árboles producirán su fruto,
y la higuera y la vid darán su riqueza.
23Alegraos, hijos de Sión,
regocijaos en el Señor vuestro Dios,
que a su tiempo os dará las lluvias de otoño.
Os enviará la lluvia,
la de otoño y la de primavera,
como en tiempos pasados.
24Las eras se llenarán de grano;
los lagares rebosarán de vino nuevo y de aceite.
25«Yo os compensaré a vosotros
por los años en que todo lo devoró
ese gran ejército de langostas
que envié contra vosotros:
las grandes, las pequeñas,
las larvas y las orugas.2:25 Véase nota en 1:4.
26Comeréis en abundancia, hasta saciaros,
y alabaréis el nombre del Señor vuestro Dios,
que hará maravillas con vosotros.
¡Nunca más será avergonzado mi pueblo!
27Entonces sabréis que yo estoy en medio de Israel,
que yo soy el Señor vuestro Dios,
y no hay otro fuera de mí.
¡Nunca más será avergonzado mi pueblo!
El día del Señor
28»Después de esto,
derramaré mi Espíritu sobre todo ser humano.
Vuestros hijos y vuestras hijas profetizarán,
tendrán sueños los ancianos
y visiones los jóvenes.
29En esos días derramaré mi Espíritu
aun sobre los siervos y las siervas.
30En el cielo y en la tierra mostraré prodigios:
sangre, fuego y columnas de humo.
31El sol se convertirá en tinieblas
y la luna en sangre
antes que llegue el día del Señor,
día grande y terrible.
32Y todo el que invoque el nombre del Señor
escapará con vida,
porque en el monte Sión y en Jerusalén
habrá escapatoria,
como lo ha dicho el Señor.
Y entre los sobrevivientes
estarán los llamados del Señor.
Ang Pagsilot sang Dios nga Pareho sa Pagsalakay sang mga Apan
1Patunuga ninyo ang budyong sa pagpaandam sa mga tawo sa Zion,2:1 Zion: Amo ang isa ka tawag sa Jerusalem. ang balaan2:1 balaan: ukon, pinili. nga bukid sang Ginoo. Tanan kamo nga nagaestar sa Juda, magkurog kamo sa kahadlok, kay malapit na gid ang adlaw nga magasilot ang Ginoo. 2Madulom kag magal-om ang ina nga adlaw. Ang terible nga mga apan2:2 mga apan: sa literal, katawhan. Posible nga ang ini nga mga apan nagarepresentar sang katawhan nga magasalakay sa Juda. nga puwerte kadamo nagalinapta sa mga bukid pareho sa paglapta sang silak sang adlaw kon magpamanagbanag na. Wala gid sing may natabo nga pareho sina halin sang una, kag indi na matabo ang pareho sina hasta san-o.
3Sunod-sunod nga nagsalakay ang mga apan nga daw sa kalayo.2:3 Sunod-sunod… kalayo: sa literal, Sa ila atubangan kag sa likod may kalayo nga nagapanunog. Siguro ang buot silingon, sa atubangan kag sa likod sang isa ka panong sang mga apan may ara man nga mga panong sang mga apan. Tan-awa ang 1:4 kag 2:20. Sa wala pa sila magsalakay ang duta daw pareho sang katamnan sang Eden, pero sang masalakay na nila, daw pareho na ini sang desierto. Wala gid sing tanom nga nakaluwas sa ila. 4Daw sa kabayo ang ila hitsura kag nagasibad sila pareho sa mga kabayo nga pang-inaway. 5Ang gahod sang ila paglukso-lukso sa ibabaw sang mga bukid daw pareho sang nagadalagan nga karwahe ukon ginasunog nga dagami. Daw pareho sila sa gamhanan nga mga soldado nga handa na sa pagpakig-away. 6Ang mga tawo nga makakita sa ila mahadlukan kag magapalanglapsi. 7-8Nagasalakay sila kag nagataklas sa mga pader pareho sang mga soldado. Deretso sila kon maglakat kag wala nagaliw-as sa ila alagyan. Wala sila nagadis-uganay; kag bisan masugata nila ang mga armas wala sila nagaalaplaag. 9Ginasalakay nila ang siyudad kag ginataklas ang pader sini. Ginasaka nila ang mga balay kag nagasulod sila sa mga bintana pareho sang kawatan. 10Nagauyog ang kalibutan kag ang kalangitan sa ila nga pag-abot. Kag nagadulom ang adlaw kag ang bulan kag wala na nagasiga ang mga bituon.
11Nagamando ang Ginoo sa sining mga apan nga iya mga soldado, kag nagatuman sila sa iya nga sugo. Terible ini nga mga apan kag puwerte kadamo. Makahaladlok gid ang adlaw nga magasilot ang Ginoo; wala gid sing may makaagwanta sini.
Ginapabalik sang Dios ang Iya mga Katawhan sa Iya
12Nagasiling ang Ginoo nga tion na ini nga magbalik kamo sa iya nga hugot gid sa inyo tagipusuon, nga nagapuasa kag nagapangasubo nga may paghibi. 13Maghinulsol kamo sing tinagipusuon kag indi nga pakita-kita lang nga paghinulsol paagi sa paggisi sang inyo mga bayo. Magbalik kamo sa Ginoo nga inyo Dios, kay maluluy-on siya kag mabinalak-on. Mahigugmaon siya kag indi dali maakig. Handa siya nga magbaylo sang iya hunahuna nga indi na magpadala sang kalaglagan. 14Basi pa lang magbaylo ang hunahuna sang Ginoo nga inyo Dios kag pakamaayuhon niya ang inyo mga patubas, agod makahalad na kamo sa iya sang mga uyas kag bino.
15Patunuga ninyo ang budyong sa Zion sa pagpahibalo sa mga tawo nga magtipon sila kag magpuasa. 16Himua ninyo ang seremonya sa pagpakatinlo kag magtipon kamo tanan, bata man ukon tigulang. Pati mga lapsag dal-on man, kag ang bag-o ginkasal mag-intra man. 17Ang mga pari nga nagaalagad sa Ginoo maghibi sa tunga-tunga sang halaran kag sang balkon sang templo, kag magpangamuyo sila sang pareho sini: “Ginoo, kaluoyi ang katawhan nga imo ginapanag-iyahan. Indi pagtuguti nga pakahuy-an sila kag yagutaon2:17 yagutaon: ukon, dumalahan. sang iban nga mga nasyon paagi sa pagsiling, ‘Diin na bala ang inyo Dios?’ ”
Pakamaayuhon Liwat sang Dios ang Duta sang Juda
18Nagakabalaka gid ang Ginoo sa iya duta, kag naluoy siya sa iya katawhan. 19Kag bilang sabat sa ila pangamuyo magasiling siya sa ila, “Hatagan ko kamo sang mga uyas, duga sang ubas, kag lana; kag maayawan gid kamo. Indi ko na pagtugutan nga pakahuy-an kamo sang iban nga mga nasyon. 20Pahalinon ko ang mga manugsalakay sa inyo nga halin sa aminhan, kag tabugon ko sila sa desierto. Ang nauna nila nga panong tabugon ko sa Patay nga Dagat2:20 Patay nga Dagat: sa Hebreo, dagat sa sidlangan. kag ang ulihi nila nga panong tabugon ko sa Dagat sang Mediteraneo.2:20 Dagat sang Mediteraneo: sa Hebreo, dagat sa nakatundan. Magabalaho ang ila mga bangkay.”
Makatilingala gid ang mga ginhimo sang Ginoo. 21Indi dapat magkahadlok ang duta sang Juda, kundi magkasadya ini kay makatilingala gid ang mga ginhimo sang Ginoo. 22Indi man dapat magkahadlok ang mga sapat, kay nagalagtom na ang mga palahalban kag nagapamunga na ang mga kahoy pati ang higera. Nagapamunga na man ang mga ubas.
23Kamo nga katawhan sang Zion, magkalipay kamo sa ginhimo sa inyo sang Ginoo nga inyo Dios. Kay ginhatagan niya kamo sang nahauna nga ulan sa pagpakita nga matarong siya.2:23 Kay ginhatagan… matarong siya: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. Ginpadal-an niya kamo sang nahauna nga ulan kag sang masunod pa nga ulan pareho sang una. 24Mapuno sang mga uyas ang mga linasan kag magaawas ang duga sang ubas kag ang lana sa mga pulugaan sini. 25Kay nagasiling ang Ginoo, “Ibalik ko ang mga nagkalapierdi sa inyo sadtong mga tinuig nga ginsalakay ang inyo mga tanom sang sunod-sunod nga mga panong sang mga apan. Ako ang nagpadala sa inyo sining madamo nga mga apan nga akon mga soldado. 26Karon magadamo na ang inyo kalan-on kag mabusog gid kamo. Kag tungod sini, pagadayawon ninyo ako nga inyo Dios, nga naghimo sang makatilingala nga mga butang sa inyo. Kag kamo nga akon katawhan indi na gid mahuy-an hasta san-o. 27Dayon mahibaluan ninyo nga ara ako sa inyo nga mga taga-Israel, kag ako lang ang Ginoo nga inyo Dios kag wala na sing iban pa. Kag kamo nga akon katawhan indi na gid mahuy-an hasta san-o.”
Mga Espirituhanon nga mga Pagpakamaayo
28“Kag sa ulihi ihatag ko ang akon Espiritu sa tanan nga klase sang tawo. Ang inyo mga anak nga lalaki kag babayi magasugid sang akon mga mensahi. Ang inyo tigulang nga mga lalaki padamguhon ko. Ang inyo pamatan-on nga mga lalaki makakita sang mga palanan-awon. 29Sa sina nga mga inadlaw, ihatag ko man ang akon Espiritu sa mga suluguon2:29 mga suluguon: sa iban nga mga kopya sang Septuagint, akon mga suluguon. nga lalaki kag babayi. 30Magapakita ako sang mga milagro sa langit kag sa duta: May makita nga dugo, kalayo kag madamol nga aso. 31Magadulom ang adlaw, kag ang bulan magapula pareho sang dugo. Ini matabo sa wala pa mag-abot ang makahaladlok gid nga adlaw sang paghukom sang Ginoo.”
32Pero ang bisan sin-o nga magdangop sa Ginoo maluwas sa silot nga magaabot. Kay suno sa ginsiling sang Ginoo, may mabilin nga mga Israelinhon sa Bukid sang Zion, ang Jerusalem. Ini sila ginpili sang Ginoo nga maluwas.
