1»Te ruego, Job, que escuches mis palabras,
que prestes atención a todo lo que digo.
2Estoy a punto de abrir la boca,
y voy a hablar hasta por los codos.
3Mis palabras salen de un corazón honrado;
mis labios dan su opinión sincera.
4El Espíritu de Dios me ha creado;
me infunde vida el hálito del Todopoderoso.
5Contéstame si puedes;
prepárate y hazme frente.
6Ante Dios, tú y yo somos iguales;
también yo fui tomado de la tierra.
7No debieras alarmarte ni temerme,
ni debiera pesar mi mano sobre ti.
8»Pero me parece haber oído que decías
(al menos, eso fue lo que escuché):
9“Soy inocente. No tengo pecado.
Estoy limpio y libre de culpa.
10Sin embargo, Dios me ha encontrado faltas;
me considera su enemigo.
11Me ha sujetado los pies con cadenas
y vigila todos mis pasos”.
12»Pero déjame decirte que estás equivocado,
pues Dios es más grande que los mortales.
13¿Por qué le echas en cara
que no responda a todas tus33:13 tus. Lit. sus. preguntas?33:13 que no … preguntas. Alt. de que no responde por ninguno de sus actos.
14Dios nos habla una y otra vez,
aunque no lo percibamos.
15Algunas veces en sueños,
otras veces en visiones nocturnas,
cuando caemos en un sopor profundo,
o cuando dormitamos en el lecho,
16él nos habla al oído
y nos aterra con sus advertencias,
17para apartarnos de hacer lo malo
y alejarnos de la soberbia;
18para librarnos de caer en el sepulcro
y de cruzar el umbral de la muerte.33:18 y de … muerte. Lit. y su vida del cruce del canal.
19A veces nos castiga con el lecho del dolor,
con frecuentes dolencias en los huesos.
20Nuestro ser encuentra repugnante la comida;
el mejor manjar nos parece aborrecible.
21Nuestra carne va perdiéndose en la nada,
hasta se nos pueden contar los huesos.
22Nuestra vida va acercándose al sepulcro,
se acerca a los heraldos de la muerte.
23»Mas si un ángel, uno entre mil,
aboga por el hombre y sale en su favor,
y da constancia de su rectitud;
24si tiene compasión de él y le ruega a Dios:
“Sálvalo de caer en la tumba,
que ya tengo su rescate”,
25entonces el hombre rejuvenece;
¡vuelve a ser como cuando era niño!
26Orará a Dios, y él recibirá su favor;
verá su rostro y gritará de alegría,
y Dios lo hará volver a su estado de inocencia.
27El hombre reconocerá públicamente:33:27 El hombre reconocerá públicamente. Lit. Cantará ante los hombres y dirá.
“He pecado, he pervertido la justicia,
pero no recibí mi merecido.
28Dios me libró de caer en la tumba;
¡estoy vivo y disfruto de la luz!”
29»Todo esto Dios lo hace
una, dos y hasta tres veces,
30para salvarnos de la muerte,
para que la luz de la vida nos alumbre.
31»Préstame atención, Job, escúchame;
guarda silencio, que quiero hablar.
32Si tienes algo que decir, respóndeme;
habla, pues quisiera darte la razón.
33De lo contrario, escúchame en silencio
y yo te impartiré sabiduría».
Elihu wijst Job terecht
1‘Luister alstublieft naar wat ik te zeggen heb, Job.
2Laat mij uitspreken, nu ik eenmaal het woord heb genomen.
3Ik zal in alle oprechtheid de waarheid spreken.
4De Geest van God heeft mij namelijk gemaakt en de adem van de Almachtige geeft mij leven.
5Aarzel niet mij een antwoord te geven als u dat kunt.
6Voor God ben ik volkomen gelijk aan u. Ik ben ook uit de aarde gevormd, net als u.
7U hoeft niet bang voor mij te zijn. Ik ben er niet de man naar u in het nauw te drijven.
8Ik heb u steeds weer horen zeggen:
9“Ik ben rein, ik heb niet gezondigd, ik ben onschuldig.
10En toch heeft God aanmerkingen op mij en beschouwt mij als zijn vijand.
11Hij legt ketens om mijn enkels en kijkt scherp naar elke beweging die ik maak.”
12Juist hierin hebt u ongelijk, dat u op deze wijze over God spreekt. Want God is veel groter dan de mens.
13Waarom klaagt u bij God dat Hij niet antwoordt?
14God spreekt wel degelijk—nu op de ene, dan op de andere wijze—hoewel de mens dat misschien niet opmerkt.
15Bijvoorbeeld in dromen en in nachtelijke visioenen als een diepe slaap komt over mensen die op bed liggen.
16Op zulke ogenblikken opent Hij hun oren en waarschuwt Hij hen
17-18 zodat zij van gedachten veranderen en ervoor zorgen niet trots te worden. Zij worden gewaarschuwd voor de straf op de zonde en leren goed op te letten dat zij niet op een of andere manier omkomen.
19God kan een mens echter ook terechtwijzen door een ziekte, zodat hij met voortdurende pijn in zijn botten in bed moet blijven
20en hij zijn eetlust verliest en zelfs voor het heerlijkste gerecht zijn neus optrekt.
21-22 Hij wordt broodmager en komt steeds dichter bij de afgrond en de machten van de dood.
23-24 Maar als een boodschapper uit de hemel aanwezig is die als voorspraak dient, een uit duizend die het als een vriend voor hem opneemt, dan zal Hij Zich over hem ontfermen en zeggen: “Maak hem vrij, hij zal niet sterven. Er is voor hem een losgeld betaald.”
25Dan zal zijn lichaam weer zo gezond worden als dat van een kind, fris en jeugdig.
26En als hij tot God bidt, zal God naar hem luisteren en hem antwoorden. Hij zal vreugde ervaren als hij het gezicht van de Here weer ziet en zijn rechtvaardigheid weer terugkrijgt.
27Tegen zijn vrienden zal hij later zeggen: “Ik had gezondigd, maar God gaf mij niet de straf die ik had verdiend.
28Hij liet mij niet sterven. Ik zal voortaan leven en veel meer van het licht genieten.”
29Ja, God doet vaak zulke dingen met de mens,
30tweemaal, zelfs driemaal zijn ziel terughalen uit de grafkuil, zodat hij het levenslicht kan blijven genieten.
31Let daar goed op, Job. Luister naar wat ik nog meer te zeggen heb.
32Maar als u nu al iets wilt zeggen, ga uw gang. Want ik zou zo graag willen dat uw onschuld wordt bewezen.
33Maar zo niet, luister dan naar mij. Houdt u stil, terwijl ik u wijsheid leer!’
