1»Mi ánimo se agota,
mis días se acortan,
la tumba me espera.
2Estoy rodeado de burlones;
¡sufren mis ojos su hostilidad!
3»Dame, oh Dios, la fianza que demandas.
¿Quién más podría responder por mí?
4Tú has ofuscado su pensamiento,
por eso no dejarás que triunfen.
5Quien por una recompensa denuncia a sus amigos
verá a sus hijos desfallecer.
6»Dios me ha puesto en boca de todos;
no falta quien me escupa en la cara.
7Los ojos se me apagan a causa del dolor;
todo mi esqueleto no es más que una sombra.
8Los justos ven esto, y se quedan asombrados;
los inocentes se indignan contra el impío,
9la gente recta se aferra a su camino
y los de manos limpias aumentan su fuerza.
10»Venid, pues, todos vosotros; ¡arremeted contra mí!
No hallaré entre vosotros a un solo sabio.
11Mis días van pasando, mis planes se frustran
junto con los anhelos de mi corazón.
12Esta gente convierte la noche en día;
todo está oscuro, pero insisten:
“La luz se acerca”.
13Si el único hogar que espero es el sepulcro,
he de tenderme a dormir en las tinieblas;
14he de llamar “Padre mío” a la corrupción,
y “Madre” y “Hermana” a los gusanos.
15¿Dónde queda entonces mi esperanza?
¿Quién ve alguna esperanza para mí?
16¿Bajaréis conmigo hasta las puertas de la muerte?
¿Descenderemos juntos hasta el polvo?»
1ڕۆحم شکا،
ڕۆژگارم کوژایەوە،
گۆڕ چاوەڕێی منە.
2بێگومان گاڵتەجاڕان لە دەورمدان و
ناچار تەماشای کێشمەکێشیان بکەم.
3«تکایە لەلای خۆت ببە پشتگیرم،
بێجگە لە تۆ کێ هەیە ببێتە کەفیلم؟
4تێگەیشتنت لە مێشکیان شاردووەتەوە،
لەبەر ئەوە بەرزیان ناکەیتەوە.
5ئەوەی لە پێناوی پارە پەنجەی تاوان بۆ هاوڕێیەکانی ڕادەکێشێت،
نەبوونی چاوی منداڵەکانی دەپوکێنێتەوە.
6«منی کردە پەندی گەلان و
بووم بەوەی تف لە ڕووم بکرێت.
7چاوەکانم لەبەر خەم کز بوون،
هەموو ئەندامەکانم زۆر لاواز بوون.
8ئەوانەی ڕاستن بەمە سەرسام دەبن و
بێتاوان بەسەر خوانەناسدا ڕادەپەڕێت.
9کەسی ڕاستودروست ڕێگای خۆی دەگرێت و
ئەوەی دەست پاکە هێزی بۆ زیاد دەکرێت.
10«ئێستا وەرنەوە، دووبارە هەوڵ بدەن،
بەڵام من هیچ دانایەکتان تێدا نادۆزمەوە.
11ڕۆژگارم بەسەرچوو، مەبەستەکانم هەڵکەنران.
لەگەڵ ئەوەشدا ئارەزووەکانی دڵم
12شەو دەکەن بە ڕۆژ،
لە تاریکیدا ڕووناکی بە نزیک دەبینن.
13ئەگەر هیوا بخوازم جیهانی مردووان ببێت بە ماڵم و
لە تاریکیدا نوێنەکەم ڕابخەم،
14ئەگەر بە گۆڕم گوت: ”تۆ باوکی منیت،“
بە کرمیش: ”تۆ دایکی منیت“ یان ”خوشکی منیت،“
15ئیتر ئومێدم کوا؟
کێ تەماشای ئومێدم دەکات؟
16ئایا بەرەو قووڵایی جیهانی مردووان دەچێتە خوارەوە؟
ئایا پێکەوە لەناو خۆڵ شۆڕدەبینەوە؟»
