Primer discurso de Zofar
1A esto respondió Zofar de Namat:
2«¿Quedará sin respuesta toda esta perorata?
¿Resultará inocente este hablador?
3¿Toda esa palabrería nos dejará callados?
¿Te burlarás sin que nadie te reprenda?
4Tú afirmas: “Mi postura es la correcta;
soy puro a los ojos de Dios”.
5¡Cómo me gustaría que Dios interviniera
y abriera sus labios contra ti
6para mostrarte los secretos de la sabiduría,
pues esta es muy compleja!11:6 esta es muy compleja. Frase de difícil traducción.
Sabrías entonces que buena parte de tu pecado
Dios no lo ha tomado en cuenta.
7»¿Puedes adentrarte en los misterios de Dios
o alcanzar la perfección11:7 alcanzar la perfección. Alt. llegar hasta los límites. del Todopoderoso?
8Son más altos que los cielos;
¿qué puedes hacer?
Son más profundos que el sepulcro;
¿qué puedes saber?
9Son más extensos que toda la tierra;
¡son más anchos que todo el mar!
10»Si viene y te pone en un calabozo,
y luego te pide cuentas,
¿quién lo hará desistir?
11Bien conoce Dios a la gente sin escrúpulos;
cuando percibe el mal, no lo pasa por alto.
12¡El necio llegará a ser sabio
cuando de un asno salvaje nazca un hombre!11:12 cuando de un asno salvaje nazca un hombre. Alt. cuando los asnos salvajes nazcan domesticados.
13»Pero, si le entregas tu corazón
y hacia él extiendes las manos,
14si te apartas del pecado que has cometido
y en tu morada no das cabida al mal,
15entonces podrás llevar la frente en alto
y mantenerte firme y libre de temor.
16Ciertamente olvidarás tus pesares,
o los recordarás como el agua que pasó.
17Tu vida será más radiante que el sol de mediodía,
y la oscuridad será como el amanecer.
18Vivirás tranquilo, porque hay esperanza;
estarás protegido11:18 estarás protegido. Alt. mirarás en torno tuyo (TM). y dormirás confiado.
19Descansarás sin temer a nadie,
y muchos querrán ganarse tu favor.
20Pero los ojos de los malvados se apagarán;
no tendrán escapatoria.
¡Su esperanza es exhalar el último suspiro!»
Sofar Mmuae A Edi Kan
1Na Naamani Sofar buae se,
2“Ɛnsɛ sɛ woyi saa nsɛm yi ano ana?
Ɛsɛ sɛ wobu saa ɔkasafo yi bem ana?
3Wo nsɛm hunu no bɛma nnipa ayɛ komm ana?
Sɛ wudi fɛw a obiara nka wʼanim ana?
4Woka kyerɛ Onyankopɔn se, ‘Me gyidi ho nni asɛm
na meyɛ pɛ wɔ wʼani so.’
5Ao, anka mepɛ sɛ Onyankopɔn kasa,
anka ɔnkasa ntia wo
6na ommue nyansa mu ahintasɛm so nkyerɛ wo,
efisɛ nyansa turodoo yɛ afanu.
Hu sɛ Onyankopɔn werɛ afi wo bɔne no bi mpo.
7“Wubetumi ate Onyankopɔn anwonwade ase ana?
Wubetumi abɔre ahu nea Otumfo no tumi kɔpem ana?
8Ɛkorɔn sen ɔsoro, dɛn na wubetumi ayɛ?
Emu dɔ sen ɔda ase tɔnn, dɛn na wubetumi ahu?
9Ne nsusuwii mu ware sen asase
na ɛtrɛw sen po.
10“Sɛ ɔba de wo bɛto afiase
ansa na osi nkongua a, hena na obetumi asiw no kwan?
11Ampa ara ohu nnipa nnaadaafo;
na sɛ ohu bɔne a, ɔnhyɛ ne nsow ana?
12Nanso ogyimifo rentumi nyɛ onyansafo da
na wɔawo afurum ba sɛ onipa.
13“Na sɛ wode wo koma ma no
na wopagyaw wo nsa kyerɛ no,
14sɛ wugyaa bɔne a wukura no mu
na woamma amumɔyɛ antena wo ntamadan mu a
15ɛno de, bɔne nni wo ho, wobɛma wo ti so;
wubegyina pintinn a worensuro.
16Wo werɛ befi wʼahokyere,
na wɔbɛkae no sɛ nsu a asen kɔ.
17Abrabɔ bɛhyerɛn asen owigyinae,
na sum bɛyɛ sɛ adekyee hann.
18Wubenya bammɔ, efisɛ anidaso wɔ hɔ;
wobɛhwɛ wo ho ahyia, na wahome asomdwoe mu.
19Wobɛda ahome, na obi renhunahuna wo,
na bebree bɛhwehwɛ mmoa afi wo nkyɛn.
20Amumɔyɛfo ani befura,
wɔrentumi nguan;
na wɔn anidaso bɛdan owu ahomegu.”