Jeremías 33 – CST & HLGN

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Jeremías 33:1-26

Promesas de restauración

1La palabra del Señor vino a Jeremías por segunda vez, cuando este aún se hallaba preso en el patio de la guardia: 2«Así dice aquel cuyo nombre es el Señor, el que hizo la tierra, y la formó y la estableció con firmeza: 3“Clama a mí y te responderé, y te daré a conocer cosas grandes y ocultas que tú no sabes”. 4Porque así dice el Señor, Dios de Israel, acerca de las casas de esta ciudad y de los palacios de los reyes de Judá, que van a ser derribados para levantar defensas contra la espada y contra las rampas de asalto: 5“Los babilonios vienen para atacar la ciudad y llenarla de cadáveres. En mi ira y furor he ocultado mi rostro de esta ciudad; la heriré de muerte a causa de todas sus maldades.

6»”Sin embargo, les daré salud y los curaré; los sanaré y haré que disfruten de abundante paz y seguridad. 7Cambiaré la suerte de Judá y de Israel, y los reconstruiré como al principio. 8Los purificaré de todas las iniquidades que cometieron contra mí; les perdonaré todos los pecados con que se rebelaron contra mí. 9Jerusalén será para mí motivo de gozo, y de alabanza y de gloria a la vista de todas las naciones de la tierra. Se enterarán de todo el bien que yo le hago, y temerán y temblarán por todo el bienestar y toda la paz que yo le ofrezco”.

10»Así dice el Señor: “Vosotros decís que este lugar está en ruinas, sin gente ni animales. Sin embargo, en las ciudades de Judá y en las calles de Jerusalén, que están desoladas y sin gente ni animales, se oirá de nuevo 11el grito de gozo y alegría, el canto del novio y de la novia, y la voz de los que traen a la casa del Señor ofrendas de acción de gracias y cantan:

»” ‘Dad gracias al Señor Todopoderoso,

porque el Señor es bueno,

porque su amor es eterno’.

Yo cambiaré la suerte de este país —afirma el Señor—, y volverá a ser como al principio”.

12»Así dice el Señor Todopoderoso: “En este lugar que está en ruinas, sin gente ni animales, y en todas sus ciudades, de nuevo habrá pastos en donde los pastores harán descansar a sus rebaños. 13En las ciudades de la región montañosa, de la llanura y del Néguev, en el territorio de Benjamín, en los alrededores de Jerusalén y en las ciudades de Judá, las ovejas volverán a ser contadas por los pastores —dice el Señor—.

14»”Llegarán días —afirma el Señor—, en que cumpliré la promesa de bendición que hice al pueblo de Israel y a la tribu de Judá.

15»”En aquellos días, y en aquel tiempo,

haré que brote de David un renuevo justo,

y él practicará la justicia y el derecho en el país.

16En aquellos días Judá estará a salvo,

y Jerusalén morará segura.

Y será llamada así:

‘El Señor es nuestra justicia’ ”.

17Porque así dice el Señor: “Nunca le faltará a David un descendiente que ocupe el trono del pueblo de Israel. 18Tampoco a los sacerdotes levitas les faltará un descendiente que en mi presencia ofrezca holocausto, queme ofrendas de grano y presente sacrificios todos los días”».

19La palabra del Señor vino a Jeremías: 20«Así dice el Señor: “Si vosotros pudierais romper mi pacto con el día y mi pacto con la noche, de modo que el día y la noche no llegaran a su debido tiempo, 21también podríais romper mi pacto con mi siervo David, que no tendría un sucesor que ocupara su trono, y con los sacerdotes levitas, que son mis ministros. 22Yo multiplicaré la descendencia de mi siervo David, y la de los levitas, mis ministros, como las incontables estrellas del cielo y los granos de arena del mar”».

23La palabra del Señor vino a Jeremías: 24«¿No te has dado cuenta de que esta gente afirma que yo, el Señor, he rechazado a los dos reinos que había escogido? Con esto desprecian a mi pueblo, y ya no lo consideran una nación. 25Así dice el Señor: “Si yo no hubiera establecido mi pacto con el día ni con la noche, ni hubiera fijado las leyes que rigen el cielo y la tierra, 26entonces habría rechazado a los descendientes de Jacob y de mi siervo David, y no habría escogido a uno de su estirpe para gobernar sobre la descendencia de Abraham, Isaac y Jacob. ¡Pero yo cambiaré su suerte y tendré compasión de ellos!”»

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 33:1-26

Mga Promisa sang Pagpakamaayo

1Samtang didto pa si Jeremias sa prisohan sa lagwerta sang mga guwardya sang palasyo, nagsiling ang Ginoo sa iya sa ikaduha nga beses. 2Amo ini ang ginsiling sang Ginoo nga nagtuga sang kalibutan, nagporma sini kag nagbutang sa iya nahamtangan—Ginoo ang iya ngalan:

3“Magpanawag ka sa akon kay buligan ko ikaw, kag ipahayag ko sa imo ang makatilingala kag sekreto nga mga butang nga wala mo pa mahibaluan. 4Kay ako, ang Ginoo, ang Dios sang Israel, nagasiling: Bisan ginpangguba pa ang mga balay sa Jerusalem kag ang palasyo sang hari sang Juda para himuon nga mga pamakod sa mga pader agod indi masulod sang mga kaaway, 5sudlon gihapon ini sang mga taga-Babilonia.33:5 taga-Babilonia: sa literal, Kaldeanhon. Madamo ang mapatay sa sini nga siyudad tungod kay laglagon ko ini sa akon puwerte nga kaakig sa inyo. Isikway ko ini nga siyudad tungod sa tanan nga kalautan sini.

6“Pero magaabot ang tion nga ayuhon ko ini nga siyudad kag ang mga pumuluyo sini. Dayon magakabuhi sila nga mauswagon kag malinong. 7Pabalikon ko ang mga taga-Israel kag taga-Juda sa ila duta halin sa pagkabihag,33:7 Pabalikon… pagkabihag: ukon, Ibalik ko ang maayo nga kahimtangan sang mga taga-Israel kag taga-Juda. kag patindugon ko liwat ang ila mga banwa pareho sang una. 8Tinluan ko sila kag patawaron sa tanan nila nga sala nga nahimo kontra sa akon. 9Kon matabo na ini, ang siyudad sang Jerusalem magahatag sa akon sang kadungganan, kalipay, kag kadayawan. Kag ang tagsa ka nasyon sa kalibutan magakurog sa kahadlok kon mabatian nila ang maayo nga mga butang nga akon ginahimo sa sini nga siyudad, pati ang pagpauswag ko sini kag paghatag sang kalinong.”

10Nagpadayon sa pagsiling ang Ginoo, “Nagasiling kamo nga mamingaw kag wala sing mga tawo kag mga kasapatan ang Juda kag Jerusalem. Pero sa ulihi mabatian liwat sa sini nga mga lugar 11ang mga pagkinalipay kag pagkinasadya. Mabatian ang pagkinalipay sang bag-ong kasal, kag sang mga tawo nga nagadala sang mga halad sang pagpasalamat sa templo sang Ginoo. Magasiling sila, ‘Magpasalamat sa Ginoo nga Makagagahom, kay maayo gid siya. Ang iya gugma wala sing katapusan.’ Huo, magakinalipay ang mga tawo kay ibalik ko ang maayo nga kahimtangan sang sini nga duta pareho sang una. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

12Nagsiling pa gid ang Ginoo nga Makagagahom, “Bisan mamingaw ini nga duta subong kag wala sing mga tawo kag mga kasapatan, sa ulihi may mga palahalban na sa tanan nga banwa nga pagadal-an sang mga manugbantay sang ila mga karnero. 13Sa liwat magadamo ang ila mga kasapatan sa mga banwa nga ara sa kabukiran, sa mga bulobukid sa nakatundan, sa Negev, sa kadutaan ni Benjamin, sa mga baryo sa palibot sang Jerusalem, kag sa mga banwa sang Juda. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

14Nagsiling pa gid ang Ginoo, “Magaabot ang tion nga tumanon ko gid ang akon maayo nga promisa sa katawhan sang Israel kag Juda. 15Sa sina nga tion, padumalahon ko ang isa ka matarong nga hari nga kaliwat ni David. Himuon niya ang matarong kag husto sa bug-os nga duta. 16Sa sina man nga tion maluwas ang mga taga-Juda kag magakabuhi nga malinong ang mga taga-Jerusalem. Ang Jerusalem pagatawgon nga, ‘Ang Ginoo amo ang Nagahatag sa Aton sang Pagkamatarong.33:16 Pagkamatarong: ukon, Kaluwasan; ukon, Kadalag-an.’ ”

17Nagpadayon sa pagsiling ang Ginoo, “May ara permi si David sang kaliwat nga maghari sa katawhan sang Israel. 18Kag may ara man permi sang pari sa mga kaliwat ni Levi nga magaalagad sa akon kag magahalad sang mga halad nga ginasunog, mga halad nga regalo, kag iban pa nga mga halad.”

19Dayon nagsiling ang Ginoo kay Jeremias, 20“Subong nga indi na maliwat ang akon kasugtanan sa adlaw kag sa gab-i nga magguwa sila sa husto nga tion, 21indi na man maliwat ang akon kasugtanan kay David nga akon alagad nga may ara siya permi sang kaliwat nga magahari. Kag amo man sa mga pari nga mga kaliwat ni Levi, nga magaalagad sa akon sa gihapon. 22Padamuon ko ang mga kaliwat ni David kag ni Levi pareho kadamo sa mga bituon sa langit kag sa mga balas sa baybayon nga indi maisip.”

23Nagsiling pa gid ang Ginoo kay Jeremias, 24“Wala ka bala makabati nga ginainsultuhan sang mga tawo ang akon katawhan? Nagasiling sila, ‘Ginsikway sang Ginoo ang duha ka ginharian nga iya ginpili.’ Gani ginatamay nila ang akon katawhan kag wala na nila ini ginakabig nga nasyon. 25Pero nagasiling ako nga subong indi na maliwat ang akon kasugtanan sa adlaw kag sa gab-i kag ang akon mga sistema nga nagagahom sa langit kag sa duta, 26indi man maliwat ang akon kasugtanan sa mga kaliwat ni Jacob kag kay David nga akon alagad. Magapili gid ako halin sa mga kaliwat ni David sang magahari sa mga kaliwat ni Abraham, Isaac, kag Jacob. Kaluoyan ko gid ang akon katawhan kag pabalikon ko sila sa ila duta halin sa pagkabihag.”33:26 pabalikon… pagkabihag: ukon, ibalik ko ang ila maayo nga kahimtangan.