Jeremías 1 – CST & APSD-CEB

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Jeremías 1:1-19

1Estas son las palabras de Jeremías hijo de Jilquías. Jeremías provenía de una familia sacerdotal de Anatot, ciudad del territorio de Benjamín. 2La palabra del Señor vino a Jeremías en el año trece del reinado de Josías hijo de Amón, rey de Judá. 3También vino a él durante el reinado de Joacim hijo de Josías, rey de Judá, y hasta el fin del reinado de Sedequías hijo de Josías, rey de Judá; es decir, hasta el quinto mes del año undécimo de su reinado, cuando la población de Jerusalén fue deportada.

Llamamiento de Jeremías

4La palabra del Señor vino a mí:

5«Antes de formarte en el vientre,

ya te había elegido;

antes de que nacieras,

ya te había apartado;

te había nombrado profeta para las naciones».

6Yo le respondí:

«¡Ah, Señor mi Dios! ¡Soy muy joven, y no sé hablar!»

7Pero el Señor me dijo:

«No digas: “Soy muy joven”, porque vas a ir adondequiera que yo te envíe, y vas a decir todo lo que yo te ordene. 8No temas a nadie, que yo estoy contigo para librarte». Lo afirma el Señor.

9Luego extendió el Señor la mano y, tocándome la boca, me dijo:

«He puesto en tu boca mis palabras. 10Mira, hoy te doy autoridad sobre naciones y reinos,

»para arrancar y derribar,

para destruir y demoler,

para construir y plantar».

11La palabra del Señor vino a mí, y me dijo:

«¿Qué es lo que ves, Jeremías?»

«Veo una rama de almendro», respondí.

12«Has visto bien —dijo el Señor—, porque yo estoy alerta1:11-12 En hebreo, las palabras que corresponden a almendro y yo estoy alerta tienen un sonido parecido. para que se cumpla mi palabra».

13La palabra del Señor vino a mí por segunda vez, y me dijo:

«¿Qué es lo que ves?»

«Veo una olla que hierve y se vierte desde el norte», respondí.

14Entonces el Señor me dijo:

«Desde el norte se derramará la calamidad sobre todos los habitantes del país. 15Porque voy a convocar a todas las tribus de los reinos del norte —afirma el Señor—.

»Vendrán, y cada uno pondrá su trono

a la entrada misma de Jerusalén;

vendrán contra todos los muros que la rodean,

y contra todas las ciudades de Judá.

16Yo dictaré sentencia contra mi pueblo,

por toda su maldad,

porque me han abandonado;

han quemado incienso a otros dioses,

y han adorado las obras de sus manos.

17»Pero tú, ¡prepárate! Ve y diles todo lo que yo te ordene. No temas ante ellos, pues de lo contrario yo haré que sí los temas. 18Hoy te he puesto como ciudad fortificada, como columna de hierro y muro de bronce, contra todo el país, contra los reyes de Judá, contra sus autoridades y sus sacerdotes, y contra la gente del país. 19Pelearán contra ti, pero no podrán vencerte, porque yo estoy contigo para librarte», afirma el Señor.

Ang Pulong Sa Dios

Jeremias 1:1-19

1Mao kini ang mga mensahe ni Jeremias nga anak ni Hilkia, nga usa sa mga pari sa Anatot, sa yuta ni Benjamin. 2Mihatag ang Ginoo ug mensahe kang Jeremias sa ika-13 nga tuig sa paghari ni Josia sa Juda, nga anak ni Amon. 3Padayon nga naghatag ang Ginoo ug mensahe kang Jeremias sa panahon sa paghari ni Jehoyakim, nga anak ni Josia, hangtod sa ika-11 nga tuig sa paghari ni Zedekia nga anak usab ni Josia. Sa ikalima nga bulan sa maong tuig, gibihag ang katawhan sa Jerusalem.

Ang Pagtawag kang Jeremias

4Miingon ang Ginoo kanako, 5“Sa wala ko pa ikaw pormaha sa tagoangkan sa imong inahan gipili1:5 gipili: o, nailhan. ko na ikaw. Sa wala ka pa matawo, gilain ko na ikaw. Gipili ko ikaw nga mahimong propeta sa mga nasod.”

6Mitubag ako, “O Ginoong Dios, dili ako maayong manulti; batan-on pa ako.” 7Apan miingon ang Ginoo kanako, “Ayaw pag-ingon nga batan-on ka pa. Kinahanglan nga moadto ka bisan asa ko ikaw ipadala, ug isulti mo ang bisan unsa nga ipasulti ko kanimo. 8Ayaw kahadlok sa mga tawo kay kauban mo ako ug tabangan ko ikaw. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

9Unya gihikap sa Ginoo ang akong baba ug miingon, “Gibutang ko karon sa imong baba ang akong mga pulong nga imong isulti. 10Karong adlawa hatagan ko ikaw ug awtoridad sa pagsulti sa mga nasod ug mga gingharian. Sultihi sila nga ang uban kanila malaglag gayod, ug ang uban kanila mobangon ug motindog pag-usab.”

11Unya miingon ang Ginoo kanako, “Jeremias, unsay nakita mo?” Mitubag ako, “Sanga sa kahoyng almendras.” 12Miingon ang Ginoo, “Husto ang imong nakita, ug nagkahulogan kana nga nagabantay1:12 nagabantay: Ang Hebreo niini daw sama sa pulong nga almond. ako aron pagsiguro nga matuman ang akong pulong.” 13Nangutana pag-usab ang Ginoo kanako, “Unsa pay nakita mo?” Mitubag ako, “Usa ka kolon nga nagbukal; nagatakilid kini nga nagaatubang sa habagatan.” 14Unya miingon ang Ginoo, “Adunay katalagman gikan sa amihan nga moabot sa tanang nagapuyo niining yutaa. 15Pamati! Ipadala ko ang mga sundalo sa mga gingharian sa amihan sa pagsulong sa Jerusalem. Ibutang sa ilang mga hari ang ilang mga trono diha sa mga pultahan sa Jerusalem. Gub-on nila ang mga paril sa Jerusalem ug sulongon ang mga lungsod sa Juda. 16Silotan ko ang akong katawhan tungod sa ilang pagkadaotan. Gisalikway nila ako ug naghalad silag insenso ngadto sa ubang mga dios. Gisimba nila ang ilang hinimo nga mga dios. 17Karon, andama ang imong kaugalingon. Lakaw ug isulti kanila ang tanan nga isugo ko kanimo. Ayaw kahadlok kanila. Kay kon mahadlok ka, hadlokon ko pa gayod hinuon ikaw atubangan nila. 18Pamati! Karong adlawa, lig-onon ko ikaw sama sa usa ka pinarilan nga lungsod o puthaw nga haligi o bronsi nga paril. Walay mga hari, mga opisyal, mga pari, o katawhan sa Juda nga makapildi kanimo. 19Makiggira sila kanimo, apan dili ka nila mapildi, kay kauban mo ako ug tabangan ko ikaw. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”