Isaías 26 – CST & HLGN

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Isaías 26:1-21

Canto de victoria

1En aquel día se entonará esta canción en la tierra de Judá:

«Tenemos una ciudad fuerte.

Como un muro, como un baluarte,

Dios ha puesto su salvación.

2Abrid las puertas, para que entre

la nación justa que se mantiene fiel.

3Al de carácter firme

lo guardarás en perfecta paz,

porque en ti confía.

4Confiad en el Señor para siempre,

porque el Señor es una Roca eterna.

5Él hace caer a los que habitan en lo alto

y abate a la ciudad enaltecida:

la abate hasta dejarla por el suelo,

la derriba hasta hacerla morder el polvo.

6¡Los débiles y los desvalidos

la pisotean con sus propios pies!»

7La senda del justo es llana;

tú, que eres recto, allanas su camino.

8Sí, en ti esperamos, Señor,

y en la senda de tus juicios;

tu nombre y tu memoria

son el deseo de nuestra vida.

9Todo mi ser te desea por las noches;

por la mañana mi espíritu te busca.

Pues, cuando tus juicios llegan a la tierra,

los habitantes del mundo aprenden lo que es justicia.

10Aunque al malvado se le tenga compasión,

no aprende lo que es justicia;

en tierra de rectitud actúa con iniquidad,

y no reconoce la majestad del Señor.

11Levantada está, Señor, tu mano,

pero ellos no la ven.

¡Que vean tu celo por el pueblo, y sean avergonzados;

que sean consumidos por el fuego

destinado a tus enemigos!

12Señor, tú estableces la paz en favor nuestro,

porque tú eres quien realiza todas nuestras obras.

13Señor y Dios nuestro,

otros señores nos han gobernado,

pero solo a tu nombre damos honra.

14Ya están muertos, y no revivirán;

ya son sombras, y no se levantarán.

Tú los has castigado y destruido;

has hecho que perezca su memoria.

15Tú, Señor, has engrandecido la nación;

la has engrandecido y te has glorificado;

has extendido las fronteras de todo el país.

16Señor, en la angustia te buscaron;

apenas si lograban susurrar una oración26:16 apenas … oración. Frase de difícil traducción.

cuando tú ya los corregías.

17Señor, nosotros estuvimos ante ti

como cuando una mujer embarazada

se retuerce y grita de dolor

al momento de dar a luz.

18Concebimos, nos retorcimos,

pero dimos a luz tan solo viento.

No trajimos salvación a la tierra,

ni nacieron los habitantes del mundo.

19Pero tus muertos vivirán,

sus cadáveres volverán a la vida.

¡Despertad y gritad de alegría,

moradores del polvo!

Porque tu rocío es como el rocío de la mañana,

y la tierra devolverá sus muertos.

20¡Anda, pueblo mío, entra en tus habitaciones

y cierra tus puertas tras de ti;

escóndete por un momento,

hasta que pase la ira!

21¡Estad alerta!,

que el Señor va a salir de su morada

para castigar la maldad

de los habitantes del país.

La tierra pondrá al descubierto la sangre derramada;

¡ya no ocultará a los masacrados en ella!

Ang Pulong Sang Dios

Isaias 26:1-21

Kanta sa Pagdayaw sa Dios

1Sa sina nga tion, ini nga kanta pagakantahon sa Juda: “Mapag-on na ang aton siyudad. Ang kaluwasan sang Dios pareho sa pader nga nagapalibot sa aton. 2Abrihi ang mga puwertahan sang siyudad agod makasulod ang matarong nga nasyon, ang nasyon nga matutom sa Ginoo.

3“Hatagan mo, Ginoo, sang kompleto nga kalinong ang tawo nga ang iya hunahuna nasintro sa imo, kay nagasalig siya sa imo.

4“Magsalig kamo permi sa Ginoo kay ang Ginoo amo ang aton palalipdan nga bato hasta san-o. 5Sa pagkamatuod, ginpaubos niya ang mga bugalon. Ginlaglag niya ang ila siyudad hasta nga nagkalarumpag ini sa duta. 6Gintapak-tapak ini sang ginpigos nga mga imol.

7“Matapan ang dalanon sang mga matarong, kag ikaw, Matarong nga Dios, ang nagtapan sini. 8Ginoo, ginasunod namon ang imo mga sugo, kag nagasalig kami sa imo. Ang amon handom amo nga mapadunggan ka. 9Ginahandom ko gid ikaw kon gab-i, sa bug-os ko nga tagipusuon. Matuod nga kon maghukom ka sa mga tawo sa kalibutan, makatuon sila nga magkabuhi nga matarong. 10Bisan ginakaluoyan mo ang malaot nga mga tawo, wala gihapon sila nagatuon sa pagkabuhi nga matarong. Bisan nagaestar sila sa duta sang mga matarong, padayon gihapon sila sa paghimo sang malain, kag wala nila ginakilala ang imo pagkagamhanan. 11Ginoo, handa ka na nga magsilot sa ila, pero wala sila kahibalo. Pahibalua sila, Ginoo! Pakahuy-i sila paagi sa pagpakita sa ila kon daw ano ang imo paghigugma sa imo katawhan. Sila nga imo mga kaaway laglaga sang imo kalayo.

12Ginoo, hatagan mo kami sang maayo nga kahimtangan. Kay ang tanan nga hinimuan namon nahimo namon tungod sa imo bulig. 13Ginoo, nga amon Dios, gin-gamhan kami sang iban, pero ikaw lang gid ang amon ginasimba. 14Patay na sila subong kag indi na mabuhi liwat. Ginsilutan mo sila kag ginlaglag; kag ginkalimtan na sila. 15Ginoo, ginpadako mo ang amon nasyon; ginpasangkad mo ang mga dulunan sini, kag naghatag ini sang kadungganan sa imo. 16Ginoo, gindisiplina mo ang imo katawhan, kag sa ila kalisod nagdangop sila kag nagpanawag26:16 nagpanawag: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. sa imo. 17Nakita mo, Ginoo, ang amon pag-antos. Pareho kami sa babayi nga manugbata, nga nagasinggit tungod sa puwerte nga kasakit. 18Nag-ugayong kami sa kasakit, pero wala man kami sing may ginbata. Wala kami sing may nahimo para luwason ang amon duta,26:18 ang amon duta: ukon, ang kalibutan. kag wala man namon nalaglag ang mga katawhan sa kalibutan nga amon mga kaaway.26:18 wala man… kaaway: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. 19Pero mabanhaw ang imo mga katawhan nga nagkalamatay. Magabangon ang ila mga bangkay kag magakanta sa kalipay. Subong nga ang tun-og sa kaagahon nagapabugnaw sang duta, ikaw Ginoo magabanhaw sang mga patay.”

20Mga kasimanwa, magsulod kamo sa inyo mga balay kag siraduhi ninyo ang inyo mga puwertahan. Panago anay kamo hasta madula ang kaakig sang Ginoo. 21Kay nagaabot na siya halin sa iya ginaestaran agod silutan ang mga pumuluyo sang kalibutan tungod sa ila mga sala. Ipahayag na sang duta ang mga tawo nga ginpamatay; indi na niya ini pagtaguon pa.