Ezequiel 37 – CST & HLGN

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Ezequiel 37:1-28

El valle de los huesos secos

1La mano del Señor vino sobre mí, y su Espíritu me llevó y me colocó en medio de un valle que estaba lleno de huesos. 2Me hizo pasearme entre ellos, y pude observar que había muchísimos huesos en el valle, huesos que estaban completamente secos. 3Y me dijo: «Hijo de hombre, ¿podrán revivir estos huesos?» Y yo le contesté: «Señor omnipotente, tú lo sabes».

4Entonces me dijo: «Profetiza sobre estos huesos, y diles: “¡Huesos secos, escuchad la palabra del Señor! 5Así dice el Señor omnipotente a estos huesos: ‘Yo os daré aliento de vida, y volveréis a vivir. 6Os pondré tendones, haré que os salga carne, y os cubriré de piel; os daré aliento de vida, y así reviviréis. Entonces sabréis que yo soy el Señor’ ”».

7Tal y como el Señor me lo había mandado, profeticé. Y, mientras profetizaba, se escuchó un ruido que sacudió la tierra, y los huesos comenzaron a unirse entre sí. 8Yo me fijé, y vi que en ellos aparecían tendones, y les salía carne y se recubrían de piel, ¡pero no tenían vida!

9Entonces el Señor me dijo: «Profetiza, hijo de hombre; conjura al aliento de vida y dile: “Esto ordena el Señor omnipotente: ‘Ven de los cuatro vientos y dales vida a estos huesos muertos para que revivan’ ”». 10Yo profeticé, tal como el Señor me lo había ordenado, y el aliento de vida entró en ellos; entonces los huesos revivieron y se pusieron de pie. ¡Era un ejército numeroso!

11Luego me dijo: «Hijo de hombre, estos huesos son el pueblo de Israel. Ellos andan diciendo: “Nuestros huesos se han secado. Ya no tenemos esperanza. ¡Estamos perdidos!” 12Por eso, profetiza y adviérteles que así dice el Señor omnipotente: “Pueblo mío, abriré tus tumbas y te sacaré de ellas, y te haré regresar a la tierra de Israel. 13Y, cuando haya abierto tus tumbas y te haya sacado de allí, entonces, pueblo mío, sabrás que yo soy el Señor. 14Pondré en ti mi aliento de vida, y volverás a vivir. Y te estableceré en tu propia tierra. Entonces sabrás que yo, el Señor, lo he dicho, y lo cumpliré. Lo afirma el Señor”».

Unificación de Judá e Israel

15El Señor me habló diciendo: 16«Hijo de hombre, toma una vara y escribe sobre ella: “Para Judá y sus aliados los israelitas”. Luego toma otra vara y escribe: “Para José, vara de Efraín, y todos sus aliados los israelitas”. 17Júntalas, la una con la otra, de modo que formen una sola vara en tu mano.

18»Cuando la gente de tu pueblo te pregunte: “¿Qué significa todo esto?”, 19tú les responderás que así dice el Señor omnipotente: “Voy a tomar la vara de José que está en la mano de Efraín, y a las tribus de Israel que están unidas a él, y la uniré a la vara de Judá. Así haré con ellos una sola vara, y en mi mano serán una sola”. 20Sostén en tu mano las varas sobre las cuales has escrito, de modo que ellos las vean, 21y adviérteles que así dice el Señor omnipotente: “Tomaré a los israelitas de entre las naciones por donde han andado, y de todas partes los reuniré y los haré regresar a su propia tierra. 22Y en esta tierra, en los montes de Israel, haré de ellos una sola nación. Todos estarán bajo un solo rey, y nunca más serán dos naciones ni estarán divididos en dos reinos. 23Ya no se contaminarán más con sus ídolos, ni con sus iniquidades ni actos abominables. Yo los libraré y los purificaré de todas sus infidelidades.37:23 infidelidades (mss. hebreos y LXX); moradas (TM). Ellos serán mi pueblo y yo seré su Dios. 24Mi siervo David será su rey, y todos tendrán un solo pastor. Caminarán según mis leyes, y cumplirán mis preceptos y los pondrán en práctica. 25Habitarán en la tierra que le di a mi siervo Jacob, donde vivieron sus antepasados. Ellos, sus hijos y sus nietos vivirán allí para siempre, y mi siervo David será su príncipe eterno. 26Y haré con ellos un pacto de paz. Será un pacto eterno. Haré que se multipliquen, y para siempre colocaré mi santuario en medio de ellos. 27Habitaré entre ellos, y yo seré su Dios y ellos serán mi pueblo. 28Y, cuando mi santuario esté para siempre en medio de ellos, las naciones sabrán que yo, el Señor, he hecho de Israel un pueblo santo”».

Ang Pulong Sang Dios

Ezekiel 37:1-28

Ang Patag nga May Madamo nga mga Tul-an

1Karon, gin-gamhan ako sang Ginoo kag gindala ako sang iya Espiritu sa tunga sang patag nga puno sang tul-an. 2Ginlibot ako sang Ginoo didto, kag nakita ko ang puwerte kadamo nga mga tul-an nga nagalapta didto sa patag. Mamala gid ang mga tul-an. 3Nagpamangkot ang Ginoo sa akon, “Tawo, mabuhi pa bala ini nga mga tul-an?” Nagsabat ako, “O Ginoong Dios, ikaw gid lang ang nakahibalo sina.”

4Nagsiling siya liwat sa akon, “Silinga inang mamala nga mga tul-an nga magpamati sila sa akon ginasiling. 5Kay ako, ang Ginoong Dios, nagasiling sa ila: Paginhawaon ko kamo, kag mabuhi kamo. 6Hatagan ko kamo sang mga ugat kag mga unod, kag putson ko kamo sang panit. Paginhawaon ko kamo, kag mabuhi kamo. Dayon mahibaluan ninyo nga ako amo ang Ginoo.”

7Gani gintuman ko ang ginmando sa akon. Kag samtang nagahambal ako, nabatian ko ang linagatok, kag ang mga tul-an nag-alalangot. 8Nakita ko dayon nga may mga ugat kag mga unod na ini kag naputos sang panit, pero wala pa sila nagaginhawa.

9Nagsiling ang Ginoo sa akon, “Tawo, silinga ang hangin nga ako, ang Ginoong Dios, nagasiling: O hangin, maghuyop kamo halin sa apat ka direksyon sa paghatag sang ginhawa sa sinang patay nga mga lawas agod mabuhi sila.” 10Kag amo ato ang akon ginsiling, suno sa iya ginmando sa akon. Nakabaton sang ginhawa ang patay nga mga lawas kag nabuhi sila. Nagtindog sila, kag puwerte sa ila kadamo, daw isa ka batalyon nga mga soldado.

11Nagsiling liwat ang Ginoo sa akon, “Tawo, ina nga mga tul-an nagarepresentar sang bug-os nga katawhan sang Israel. Nagasiling sila, ‘Mala na ang amon mga tul-an, kag wala na kami sing paglaom; ginlaglag na kami.’ 12Gani silinga sila nga ako, ang Ginoong Dios, nagasiling: O katawhan ko, buksan ko ang inyo mga lulubngan kag banhawon ko kamo, kag ibalik sa duta sang Israel. 13Dayon mahibaluan ninyo, O katawhan ko, nga ako amo ang Ginoo, kon buksan ko na ang inyo mga lulubngan kag banhawon ko kamo. 14Ihatag ko ang akon Espiritu sa inyo kag mabuhi kamo, kag paestaron ko kamo sa inyo kaugalingon nga duta. Dayon mahibaluan ninyo nga ako amo ang Ginoo. Kon ano ang akon ginahambal, ginatuman ko. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

Ang Pag-isa sang Juda kag Israel

15Nagsiling ang Ginoo sa akon, 16“Tawo, magkuha ka sang lipak kag sulati ini sang, ‘Ang ginharian sang Juda.’ Dayon magkuha ka sang isa pa ka lipak kag sulati sang, ‘Ang ginharian sang Israel.’ 17Sugpuna ining duha ka lipak agod mangin isa na lang ini sa imo kamot. 18Kon pamangkuton ka gani sang imo mga kasimanwa kon ano ang buot silingon sina, 19sabta sila, ‘Amo ini ang ginasiling sang Ginoong Dios: Sugpunon ko ang lipak nga nagarepresentar sang Israel kag ang lipak nga nagarepresentar sang Juda, kag mangin isa na lang ini sa akon kamot.’

20“Samtang ginauyatan mo ang lipak nga imo ginsulatan, ipakita ini sa mga tawo, 21kag silinga sila, ‘Amo ini ang ginasiling sang Ginoong Dios: Kuhaon ko ang mga Israelinhon sa tanan nga nasyon nga sa diin sila naglalapta, kag dal-on ko sila pabalik sa ila kaugalingon nga duta. 22Isahon ko na lang sila ka nasyon sa duta sang Israel. Isa lang ka hari ang magahari sa ila, kag indi na sila mabahin pa liwat sa duha ka nasyon ukon ginharian. 23Indi na nila paghigkuan ang ila kaugalingon paagi sa pagsimba sa ila makangilil-ad nga mga dios-dios, ukon sa paghimo sang bisan ano nga sala. Kay luwason ko sila sa tanan nila nga pagpakasala, kag tinluan ko sila. Mangin katawhan ko sila, kag mangin Dios nila ako. 24Magahari sa ila ang hari nga kaliwat sang akon alagad nga si David. May isa lang sila tanan ka manugbantay. Pagasundon nila sing maayo ang akon mga sugo kag mga pagsulundan. 25Magaestar sila sa duta nga akon ginhatag sa akon alagad nga si Jacob, ang duta nga sa diin nag-estar ang ila mga katigulangan. Didto sila kag ang ila mga kaliwat magaestar hasta san-o, kag magahari sa ila ang hari nga kaliwat sang akon alagad nga si David sa wala sing katapusan. 26Magahimo ako sang kasugtanan sa ila nga mangin maayo ang ila kahimtangan, kag ini nga kasugtanan magapadayon hasta san-o. Paestaron ko sila sa ila duta 37:26 Paestaron ko sila sa ila duta: ukon, Pakamaayuhon ko sila. Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. kag padamuon ko sila, kag patindugon ko ang akon templo sa ila tunga sa wala sing katapusan. 27Magapuyo ako upod sa ila. Mangin Dios nila ako, kag mangin katawhan ko sila. 28Kag kon magpabilin na ang akon templo sa ila sa wala sing katapusan, mahibaluan sang mga nasyon nga ako, ang Ginoo, amo ang nagpili sa mga Israelinhon nga mangin akon.’ ”