Ezequiel 21 – CST & HLGN

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Ezequiel 21:1-32

La espada justiciera

1El Señor me habló diciendo: 2«Hijo de hombre, vuélvele la espalda a Jerusalén; clama contra sus santuarios, profetiza contra la tierra de Israel, 3anúnciale que así dice el Señor: “Estoy contra ti. Desenvainaré mi espada y mataré a justos y a malvados por igual. 4Puesto que he de extirpar de ti tanto al justo como al malvado, mi espada saldrá contra todo el mundo, desde el norte hasta el sur. 5Así todos sabrán que yo, el Señor, he desenvainado la espada y no volveré a envainarla”.

6»Y tú, hijo de hombre, con el corazón quebrantado y en presencia de todo el mundo, llora con amargura. 7Y, cuando te pregunten por qué lloras así, diles que es por la noticia de lo que va a suceder. Esta noticia hará que todos los corazones desfallezcan, que se dejen caer todos los brazos, y que tiemblen todas las rodillas. ¡Ya está a punto de llegar! ¡Ya es una realidad! Yo, el Señor, lo afirmo».

8El Señor me habló diciendo: 9«Hijo de hombre, profetiza y proclama que así dice el Señor:

»“¡La espada, la espada,

afilada y bruñida!,

10bruñida para fulgurar

y afilada para masacrar.21:10 bruñida para … masacrar (véanse LXX, Vetus Latina y Siríaca); TM incluye una frase de difícil traducción.

11La bruñeron y la afilaron

para ponerla en manos del asesino.

12»”¡Grita y gime, hijo de hombre,

que la espada se perfila contra mi pueblo

y contra todos los jefes de Israel!

Han sido arrojados contra ella,

lo mismo que mi pueblo.

Por eso, ¡date golpes de pecho!

13»”El Señor omnipotente afirma:21:13 El Señor omnipotente afirma (lectura probable); TM incluye frases de difícil traducción.

14»”Hijo de hombre, profetiza y da palmas;

que hiera la espada, y vuelva a herir.

Es la espada de la muerte

que a todos mantiene amenazados,

15para que el corazón desfallezca

y aumente el número de víctimas.

Ya he colocado en las puertas

la espada asesina.21:15 asesina. Palabra de difícil traducción.

Es la espada bruñida para centellear

y afilada para matar.

16Muévete a diestra y a siniestra,

y hiere por todas partes.

¡Exhibe tu filo, espada asesina!

17También yo daré palmas

y aplacaré mi furor.

Yo, el Señor, lo he dicho”».

18El Señor me habló diciendo: 19«Tú, hijo de hombre, traza dos caminos para que llegue por ellos la espada del rey de Babilonia. Estos dos caminos partirán del mismo país, y a la entrada de cada uno de ellos colocarás una señal que indique a qué ciudad conduce. 20Traza un camino para que la espada llegue contra Rabá de los amonitas y contra Jerusalén, la ciudad fortificada de Judá. 21El rey de Babilonia se ha colocado en la bifurcación del camino y consulta los augurios: sacude las saetas, consulta los ídolos domésticos y examina el hígado de un animal. 22Con su mano derecha ha marcado el destino de Jerusalén: prepara arietes para derribar las puertas, levanta terraplenes y edifica torres de asedio; alza la voz en grito de batalla y da la orden para la matanza. 23Por las alianzas ya hechas, los habitantes de Jerusalén creerán que se trata de una falsa profecía; pero aquel rey les recordará la iniquidad por la que serán capturados.

24»Por eso dice el Señor omnipotente:

»Se les ha recordado su iniquidad,

y han quedado al descubierto sus rebeliones;

expuestas están sus acciones pecaminosas,

¡y por tanto serán capturados!

25»Y en cuanto a ti, príncipe de Israel, infame y malvado, tu día ha llegado; ¡la hora de tu castigo es inminente! 26Así dice el Señor omnipotente: Quítate el turbante, renuncia a la corona, que todo cambiará. Lo humilde será exaltado y lo excelso será humillado. 27¡Ruinas, ruinas, todo lo convertiré en ruinas! Esto no sucederá hasta que venga aquel a quien le asiste el derecho, y a quien le pediré que establezca la justicia.

28»Y tú, hijo de hombre, profetiza y declara que esto afirma el Señor omnipotente acerca de los amonitas y de sus insultos: “La espada, la espada está desenvainada para la masacre; pulida está para devorar y centellear como el relámpago. 29La espada degollará a esos infames malvados, pues sus visiones son falsas y sus adivinanzas, mentiras. Pero su día ha llegado; ¡la hora de su castigo es inminente!

30»”¡Espada, vuelve a tu vaina! Allí, en tu tierra de origen, donde fuiste forjada, ¡allí te juzgaré! 31Sobre ti derramaré mi ira, sobre ti soplaré el fuego de mi furor; te entregaré en manos de gente sanguinaria y destructora. 32Serás pasto del fuego; salpicaré con tu sangre todo el país, y borraré tu memoria de la faz de la tierra. Yo, el Señor, lo he dicho”».

Ang Pulong Sang Dios

Ezekiel 21:1-32

Ang Babilonia Gamiton sang Dios Bilang Espada sa Pagsilot sa Israel

1Nagsiling ang Ginoo sa akon, 2“Tawo, mag-atubang ka sa Jerusalem kag maghambal kontra sa Israel kag sa mga simbahan sini. 3Silinga sila nga ako, ang Ginoong Dios, nagasiling: Kontra ko kamo! Gabuton ko ang akon espada kag pamatyon ko kamo tanan, maayo man ukon malain. 4Huo, pamatyon ko kamo tanan sang akon espada halin sa bagatnan hasta sa aminhan. 5Dayon mahibaluan sang tanan nga ako amo ang Ginoo. Gin-gabot ko ang akon espada, kag indi ko ini pag-ibalik sa iya tagob hasta nga indi matapos ang pagpamatay sini.

6“Gani tawo, mag-ugayong ka sa puwerte nga kasubo kag kasakit sang tagipusuon. Mag-ugayong ka sa ila atubangan. 7Kon mamangkot sila kon ngaa nagaugayong ka, silinga sila nga tungod sa balita nga makapakurog, makapaluya, makapahadlok kag makapalipong sa ila. Matabo gid ini nga mga butang sa indi madugay. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini.”

8Nagsiling pa gid ang Ginoo sa akon, 9-10“Tawo, ihambal ang akon mensahi sa mga tawo. Silinga sila nga ako, ang Ginoo, nagasiling: Ginbaid ko ang akon espada para sa pagpamatay sa inyo. Ginpahining ko gid ini agod mag-igrab pareho sang kilat. Ti magakalipay pa bala kamo? Yagutaon pa bala ninyo ang akon mga pagdisiplina sa inyo?21:9-10 Yagutaon… sa inyo?: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. 11Ginbaid ko ang akon espada kag ginpahining, kag handa na ini nga gamiton sa pagpamatay.

12“Tawo, maghibi ka sing tudo kag pukpuka ang imo dughan sa kasubo kay ina nga espada magapatay sa akon katawhan nga mga Israelinhon kag sa ila mga pangulo. 13Ini isa ka pagtilaw sa akon katawhan. Indi sila maghunahuna nga indi ko pagpadayunon ang akon pagdisiplina nga ginayaguta nila. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini. 14Gani, tawo, magsugid ka sang akon mensahi. Isumbag ang imo inumol sa imo palad sa kaakig, kag magkuha ka sang espada kag ilabo ini sing duha ukon tatlo ka beses bilang simbolo nga madamo ang magakalamatay sa ila sa inaway. 15Magakurog sila sa kahadlok kag madamo ang malaglag sa ila. Ginbutang ko na ang espada sa mga puwertahan sang ila siyudad sa pagpatay sa ila. Nagaigrab ini pareho sang kilat kag handa sa pagpamatay. 16O espada, magpanglabo ka sa wala kag sa tuo. Magpanglabo ka bisan diin ka magliso. 17Isumbag ko man ang akon inumol sa akon palad sa kaakig, kag dayon madula ang akon kaakig. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

18Nagsiling ang Ginoo sa akon, 19“Tawo, maghimo ka sang mapa kag markahi ini sang duha ka dalan nga pagaagyan sang hari sang Babilonia nga may dala nga espada. Ining duha ka dalan magaumpisa sa Babilonia. Magbutang ka sang karatula sa ginsang-an sang duha ka dalan agod mahibaluan kon diin pakadto ining duha ka dalan. 20Ang isa ka dalan pakadto sa Raba, ang kapital sang Ammon, kag ang isa pakadto sa Jerusalem, ang napaderan nga kapital sang Juda. 21Kay ang hari sang Babilonia magatindog sa ginsang-an sang duha ka dalan kag hibaluon niya kon sa diin siya nga dalan maagi paagi sa paggabot-gabot sang pana,21:21 Ang mga pana ginabutangan sang ngalan sang tawo ukon lugar, dayon ginauyog, kag pagkatapos ginagabot ang isa. pagpamangkot sa mga dios-dios, kag pagtan-aw sing maayo sa atay sang sapat nga ginhalad. 22Ang iya magabot nga pana amo ang may marka nga Jerusalem. Dayon magasinggit siya sa pagsalakay sa Jerusalem kag sa pagpamatay sang mga pumuluyo sini. Magabutang siya sang dalagko nga mga kahoy nga pangwasak sa puwertahan sang Jerusalem. Magahimo siya sang tore-tore kag magatumpok sang duta sa kilid sang pader sang siyudad agod mataklas ini. 23Indi makapati ang mga taga-Jerusalem nga matabo ini sa ila tungod kay may kasugtanan sila sa Babilonia. Pero ang hari sang Babilonia magapadumdom sa ila sang ila mga sala, kag dayon pagabihagon niya sila.

24“Gani ako, ang Ginoong Dios, nagasiling sa ila: Ang inyo mga sala nabuyagyag, kag ginapakita gid ninyo kon daw ano kamo ka rebelde kag makasasala. Tungod nga ginahimo ninyo ini, ipabihag ko kamo.

25“Ikaw nga malaot kag makasasala nga pangulo sang Israel, nag-abot na ang tion nga silutan ka! 26Ako, ang Ginoong Dios, nagasiling: Kuhaa ang imo turban kag korona, kay ang tanan lain na. Ang mga kubos mangin dungganon, kag ang mga dungganon mangin kubos. 27Laglagon ko gid ang Jerusalem! Indi ini pagpatindugon liwat hasta nga mag-abot ang akon pinili nga magahukom sa sini nga siyudad; kay siya ang akon gintugyanan sini.

28“Kag ikaw nga tawo, silinga ang mga Ammonhon nga nagainsulto sa Israel nga ako, ang Ginoong Dios, nagasiling sa ila: Handa na ang espada sa pagpamatay. Ginpahining gid ini agod mag-igrab pareho sang kilat. 29Indi matuod ang mga palanan-awon kag mga tagna nga nabaton ninyo parte sa espada. Ang matuod, handa na ang espada sa pag-utod sang mga liog sang mga malaot nga tawo. Ang tion sang pagsilot sa ila nag-abot na. 30Ibalik ko bala ang espada sa tagob? Indi! Sentensyahan ko kamo sa inyo mismo nasyon, sa lugar nga sa diin kamo natawo. 31Ipaagom ko sa inyo ang akon puwerte nga kaakig, kag itugyan ko kamo sa mapintas nga mga tawo, nga hanas sa pagpamatay. 32Mangin gatong kamo, kag ang inyo dugo magaagay sa inyo duta. Wala sing may magdumdom sa inyo. Matabo gid ini, kay ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”