Deuteronomio 9 – CST & HLGN

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Deuteronomio 9:1-29

El mérito no es de Israel

1»Escucha, Israel: hoy vas a cruzar el Jordán para entrar y desposeer a naciones más grandes y fuertes que tú, que habitan en grandes ciudades con muros que llegan hasta el cielo. 2Esa gente es poderosa y de gran estatura; ¡son los anaquitas! Tú ya los conoces y sabes que de ellos se dice: “¿Quién puede oponerse a los descendientes de Anac?” 3Pero tú, entiende bien hoy que el Señor tu Dios avanzará delante de ti, y que los destruirá como un fuego consumidor y los someterá a tu poder. Tú los expulsarás y los aniquilarás en seguida, tal como el Señor te ha prometido.

4»Cuando el Señor tu Dios los haya arrojado lejos de ti, no vayas a pensar: “El Señor me ha traído hasta aquí, por mi propia justicia, para tomar posesión de esta tierra”. ¡No! El Señor expulsará a esas naciones por la maldad que las caracteriza. 5De modo que no es por tu justicia ni por tu rectitud por lo que vas a tomar posesión de su tierra. ¡No! La propia maldad de esas naciones hará que el Señor tu Dios las arroje lejos de ti. Así cumplirá lo que juró a tus antepasados Abraham, Isaac y Jacob. 6Entiende bien que eres un pueblo terco, y que tu justicia y tu rectitud no tienen nada que ver con que el Señor tu Dios te dé en posesión esta buena tierra.

El becerro de oro

7»Recuerda esto, y nunca olvides cómo provocaste la ira del Señor tu Dios en el desierto. Desde el día en que saliste de Egipto hasta tu llegada aquí, has sido rebelde contra el Señor. 8Hasta tal punto provocaste su enojo en Horeb que estuvo a punto de destruirte. 9Cuando subí a la montaña para recibir las tablas de piedra, es decir, las tablas del pacto que el Señor había hecho contigo, me quedé en la montaña cuarenta días y cuarenta noches, y no comí pan ni bebí agua. 10Allí el Señor me dio dos tablas de piedra, en las que él mismo escribió todas las palabras que proclamó desde la montaña, de en medio del fuego, el día de la asamblea.

11»Pasados los cuarenta días y las cuarenta noches, el Señor me dio las dos tablas de piedra, es decir, las tablas del pacto, 12y me dijo: “Levántate y baja de aquí en seguida, porque ese pueblo tuyo, que sacaste de Egipto, se ha descarriado. Bien pronto se han apartado del camino que les mandé seguir, y se han fabricado un ídolo de metal fundido”.

13»También me dijo: “He visto a este pueblo, y ¡realmente es un pueblo terco! 14Déjame que lo destruya y borre hasta el recuerdo de su nombre. De ti, en cambio, haré una nación más fuerte y numerosa que la de ellos”.

15»Luego me volví y bajé de la montaña que ardía en llamas. En las manos traía yo las dos tablas del pacto. 16Entonces vi que habíais pecado contra el Señor vuestro Dios, pues os habíais fabricado un ídolo fundido con forma de becerro. ¡Bien pronto os habíais apartado del camino que el Señor os había trazado! 17Así que tomé las dos tablas que traía en las manos y las arrojé al suelo, haciéndolas pedazos delante de vosotros.

18»Nuevamente me postré delante del Señor cuarenta días y cuarenta noches, y no comí pan ni bebí agua. Lo hice por el gran pecado que habíais cometido al hacer lo malo a los ojos del Señor, provocando así su ira. 19Tuve verdadero miedo del enojo y de la ira del Señor, pues hasta tal punto se indignó contra vosotros que quiso destruiros. Sin embargo, el Señor me escuchó una vez más. 20Así mismo, tan enojado estaba el Señor contra Aarón que quería destruirlo, y también en esa ocasión intercedí por él. 21Luego agarré el becerro que os fabricasteis, ese ídolo que os hizo pecar, y lo quemé en el fuego; lo desmenucé y lo reduje a polvo fino, y arrojé el polvo al arroyo que baja de la montaña.

22»En Taberá, en Masá y en Quibrot Hatavá provocasteis también la indignación del Señor, 23lo mismo que cuando el Señor os envió desde Cades Barnea y os dijo: “Id y tomad posesión de la tierra que os he dado”. Os rebelasteis contra la orden del Señor vuestro Dios; no confiasteis en él ni le obedecisteis. 24¡Desde que os conozco habéis sido rebeldes al Señor!

25»Como el Señor había dicho que os destruiría, yo me quedé postrado ante él esos cuarenta días y cuarenta noches. 26Oré al Señor y le dije: “Señor y Dios, ¡no destruyas tu propia heredad, el pueblo que por tu grandeza redimiste y sacaste de Egipto con gran despliegue de fuerza! 27¡Acuérdate de tus siervos Abraham, Isaac y Jacob! Pasa por alto la terquedad de este pueblo, y su maldad y su pecado, 28no sea que allí, en el país de donde nos sacaste, digan: ‘El Señor no pudo llevarlos a la tierra que les había prometido. Y, como los aborrecía, los sacó para que murieran en el desierto’. 29Después de todo, ellos son tu propia heredad; son el pueblo que sacaste con gran despliegue de fuerza y de poder”.

Ang Pulong Sang Dios

Deuteronomio 9:1-29

Pagdaog Paagi sa Bulig sang Dios

1“Pamati kamo, katawhan sang Israel. Manugtabok na kamo sa Jordan agod panag-iyahan ang mga nasyon nga mas dalagko kag mas gamhanan pa sang sa inyo. Ang ila sini mga banwa dalagko kag may mataas nga mga pader nga daw nagalambot na sa langit. 2Ang ila mga pumuluyo makusog kag mataas—mga kaliwat ni Anak! Nahibaluan man ninyo ang parte sa mga kaliwat ni Anak kag nabatian ninyo nga wala sing may makabato sa ila. 3Pero karon makita ninyo nga ang Ginoo nga inyo Dios magauna tabok sa inyo nga daw pareho sa kalayo nga nagapanglamon sa inyo mga kaaway. Pierdihon niya sila agod madali ninyo sila matabog kag malaglag suno sa ginpromisa sang Ginoo sa inyo.

4“Kon mapatabog na gani sila sa inyo sang Ginoo nga inyo Dios, indi kamo magsiling sa inyo kaugalingon, ‘Gindala kita diri sang Ginoo sa pagpanag-iya sining duta tungod kay matarong kita.’ Indi amo sina. Ipatabog sila sang Ginoo sa inyo tungod kay malaot sila nga mga nasyon. 5Panag-iyahan ninyo ang ila duta indi tungod kay matarong kamo ukon maayo kamo nga mga tawo kundi tungod kay malaot sila, kag agod matuman sang Ginoo nga inyo Dios ang iya ginsumpa sa inyo mga katigulangan nga si Abraham, Isaac, kag Jacob. 6Gani dumdumon ninyo nga indi tungod nga mga matarong kamo nga ginahatag sang Ginoo nga inyo Dios ining maayo nga duta nga inyo panag-iyahan, kay sa matuod lang, mga matig-a kamo sing ulo.

7“Dumduma ninyo kon paano ninyo ginpaakig ang Ginoo nga inyo Dios sa kamingawan. Halin sang adlaw nga nagguwa kamo sa Egipto hasta subong permi lang kamo nagarebelde sa Ginoo. 8Bisan didto sa Bukid sang Sinai,9:8 Bukid sang Sinai: sa Hebreo, Horeb. ginpaakig ninyo ang Ginoo, gani gusto na lang niya nga pamatyon kamo. 9Sang nagsaka ako sa bukid sa pagkuha sang malapad nga mga bato nga sa diin nasulat ang kasugtanan sang Ginoo nga iya ginhimo sa inyo, nagpabilin ako didto sa sulod sang 40 ka adlaw kag 40 ka gab-i nga wala sing kaon-kaon kag inom-inom. 10Ginhatag sang Ginoo sa akon ang duha ka malapad nga bato nga siya mismo ang nagsulat sang tanan nga pulong nga ginhambal niya sa inyo halin sa kalayo didto sa Bukid sang Sinai samtang nagatipon kamo.

11“Ining duha ka malapad nga bato nga sa diin nasulat ang kasugtanan ginhatag sang Ginoo sa akon pagkatapos sang 40 ka adlaw kag 40 ka gab-i. 12Dayon nagsiling ang Ginoo sa akon, ‘Panaog ka gilayon kay ang imo katawhan nga imo ginpangunahan sa pagguwa sa Egipto nangin malaot na. Kadali lang sa ila magtalikod sa akon mga ginsugo sa ila kag naghimo sila sang dios-dios para simbahon nila.’

13“Kag nagsiling pa gid ang Ginoo sa akon, ‘Nakita ko kon daw ano katig-a ang mga ulo sang sini nga katawhan. 14Pabay-i lang ako nga laglagon ko sila agod malimtan na sila. Dayon himuon ko ikaw kag ang imo mga kaliwat nga isa ka nasyon nga mas gamhanan kag mas madamo pa sang sa ila.’

15“Gani nagdulhog ako halin sa nagadabadaba nga bukid nga dala ang duha ka malapad nga bato nga sa diin nasulat ang kasugtanan. 16Kag nakita ko kamo nga nagpakasala sa Ginoo nga inyo Dios. Naghimo kamo sang dios-dios nga torite nga baka. Kadali lang sa inyo magtalikod sa mga ginsugo sang Ginoo sa inyo. 17Gani sa inyo atubangan ginlampos ko ang duha ka malapad nga bato kag nagkaladugmok ini.

18“Dayon naghapa ako sa atubangan sang Ginoo sa sulod sang 40 ka adlaw kag 40 ka gab-i nga wala sing kaon-kaon kag inom-inom, tungod sa tanan nga sala nga inyo ginhimo. Malaot gid sa panulok sang Ginoo ang inyo ginhimo kag nakapaakig gid sa iya. 19Nahadlok ako sa puwerte nga kaakig sang Ginoo kontra sa inyo, kay basi bala pamatyon niya kamo. Pero ginpamatian gihapon ako sang Ginoo. 20Kag puwerte man sadto ang kaakig sang Ginoo kay Aaron kag gusto man niya siya nga patyon, pero sadto nga tion nagpangamuyo man ako para sa iya. 21Dayon ginkuha ko ang baka nga inyo ginhimo, nga nagtulod sa inyo sa pagpakasala, kag gintunaw ko ini sa kalayo. Pagkatapos gindugmok ko gid ini pareho kapino sang yab-ok, kag ginsabwag sa ililigan sang tubig nga nagahalin sa bukid.

22“Ginpaakig man ninyo ang Ginoo didto sa Tabera, sa Masa, kag sa Kibrot Hataava.

23“Sang ginpalakat kamo sang Ginoo halin sa Kadesh Barnea nagsiling siya sa inyo, ‘Lakat kamo kag panag-iyahi na ninyo ang duta nga ginahatag ko sa inyo.’ Pero nagrebelde kamo; wala ninyo pagtumana ang sugo sang Ginoo nga inyo Dios. Wala kamo nagsalig ukon nagtuman sa iya. 24Halin sang nakilala ko kamo puro lang pagrebelde sa Ginoo ang inyo ginahimo.

25“Amo gani nga naghapa ako sadto sa presensya sang Ginoo sa sulod sang 40 ka adlaw kag 40 ka gab-i tungod kay nagsiling ang Ginoo nga laglagon niya kamo. 26Nagpangamuyo ako sa Ginoo, ‘O Ginoong Dios, indi paglaglaga ang katawhan nga imo ginapanag-iyahan. Ginluwas mo sila kag ginpaguwa sa Egipto paagi sa imo puwerte nga gahom. 27Indi pagsapaka ang pagkatig-a sing ulo, ang pagkamalaot, kag ang mga sala sang sini nga katawhan, kundi dumduma ang imo mga alagad nga si Abraham, Isaac, kag Jacob. 28Kon laglagon mo sila, masiling ang mga Egiptohanon, “Ginlaglag sila sang Ginoo kay indi siya makasarang sa pagdala sa ila sa duta nga iya ginpromisa sa ila.” Ukon magasiling sila, “Ginlaglag sila sang Ginoo tungod kay akig siya sa ila; ginpaguwa niya sila sa Egipto kag gindala sa kamingawan agod pamatyon.”

29“ ‘Pero imo sila nga katawhan. Sila ang katawhan nga imo ginapanag-iyahan nga ginpaguwa mo sa Egipto paagi sa imo puwerte nga gahom.’