1¡Ay de los que viven tranquilos en Sión
y de los que viven confiados en el monte de Samaria!
¡Ay de los notables de la nación más importante,
a quienes acude el pueblo de Israel!
2Pasad a Calné y observadla;
id de allí a Jamat la grande,
bajad luego a Gat de los filisteos.
¿Acaso sois vosotros superiores a estos reinos,
o es más grande su territorio que el vuestro?
3Vosotros creéis alejar el día de la desgracia,
pero estáis acercando el imperio de la violencia.
4Vosotros que os acostáis en camas incrustadas de marfil
y os arrellanáis en divanes;
que coméis corderos selectos
y terneros engordados;
5que, a la manera de David,
improvisáis canciones al son de la cítara
e inventáis instrumentos musicales;
6que bebéis vino en tazones
y os perfumáis con las esencias más finas
sin afligiros por la ruina de José,
7marcharéis a la cabeza de los desterrados,
y así terminará el banquete de los holgazanes.
8El Señor omnipotente jura por sí mismo;
esto afirma el Señor Dios Todopoderoso:
«Yo detesto la arrogancia de Jacob;
yo aborrezco sus fortalezas;
por eso entregaré la ciudad al enemigo,
con todo lo que hay en ella».
9Sucederá que, si en una casa quedan diez hombres con vida, todos morirán. 10Y, cuando vengan a la casa para levantar los cadáveres y quemarlos, algún pariente le preguntará a otro que ande en la casa: «¿Queda alguien más contigo?» Y aquel le responderá: «No». Entonces le dirá: «¡Cállate! No vayamos a mencionar el nombre del Señor».
11Mira, el Señor da la orden
de golpear la casa grande hasta hacerla añicos
y de hacer trizas la casa pequeña.
12¿Acaso galopan los caballos por las rocas
o se ara en estas con bueyes?
Pero vosotros habéis convertido el derecho en veneno,
y en amargura el fruto de la justicia.
13Vosotros os regocijáis por la conquista de Lo Debar6:13 En hebreo, Lo Debar significa nada.
y agregáis: «¿No fue con nuestras propias fuerzas
como nos apoderamos de Carnayin?»6:13 En hebreo, Carnayin significa dos cuernos; el cuerno es símbolo del poder.
14«Por tanto, pueblo de Israel,
voy a levantar contra ti una nación
que te oprimirá desde Lebó Jamat6:14 Lebó Jamat. Alt. la entrada de Jamat.
hasta el torrente del Arabá»,
afirma el Señor, el Dios Todopoderoso.
Mahuman na ang Pagpahayahay sa mga Pangulo sa Israel
1Alaot kamong mga pangulo sa Zion ug sa Samaria, nga nagapuyo nga hayahay ug walay gikabalak-an. Ginaisip ninyo ang inyong kaugalingon nga mga dungganong tawo sa nagaunang nasod, ug dalangpanan kamo sa inyong mga lumulupyo. 2Tan-awa ang siyudad sa Calneh, ang dakong siyudad sa Hamath, ug ang siyudad sa Gat nga sakop sa Filistia. Mas gamhanan pa ba kamo kaysa nianang mga gingharian? Mas halapad pa ba ang inyong yuta kaysa kanila?
3Alaot kamong nagahunahuna nga layo pa ang adlaw sa kalaglagan. Sa inyong mga daotang binuhatan ginapadali ninyo ang pag-abot sa adlaw sa pagsilot.
4Alaot kamong nagahigda-higda lang sa inyong mahalong mga katre,6:4 mahalong mga katre: sa literal, mga katre nga may mga bahin nga hinimo gikan sa bangkil sa elepante. ug nagapatuyang ug kaon sa karne sa nating karnero ug pinatambok nga nating baka.
5Alaot kamong nagahimo ug mga awit samtang nagatukar sa harpa ug mahilig maghimo ug mga instrumento sa musika sama kang David.
6Alaot kamong kusog moinom ug bino ug naggamit ug mahalong mga pahumot, apan walay kahangawa bahin sa umaabot nga kalaglagan sa inyong nasod.6:6 kalaglagan sa inyong nasod: sa literal, kalaglagan ni Jose, nga ang buot ipasabot ang mga kaliwat ni Jose o ang nasod sa Israel. 7Kamo nga mga pangulo mao ang unang pagabihagon, ug maundang ang inyong mga pista ug pagpahayahay.
Gikapungtan sa Ginoo ang Pagkamapahitas-on sa Israel
8Nanumpa ang Ginoong Dios, ang Dios nga Makagagahom. Miingon siya, “Gikapungtan ko ang pagkamapahitas-on sa mga kaliwat ni Jacob, ug gikasilagan ko ang lig-ong mga bahin sa ilang lungsod. Busa itugyan ko sa kaaway ang ilang lungsod ug ang tanang anaa niini.”
9Kon may napulo ka tawong mahibilin sa usa ka balay, mamatay silang tanan. 10Sa dihang kuhaon sa paryente ang lawas sa usa sa namatay aron sunogon, mangutana siya ni bisan kinsa nga atua sa kinasuloran nga bahin sa balay, “May lain ka pa bang kauban diha?” Motubag ang tawo, “Wala.” Unya moingon ang paryente, “Paghilom na! Kay kinahanglan dili nato malitok ang ngalan sa Ginoo.”
11Kay sa pagkatinuod, kon ang Ginoo na ang magmando, madugmok gayod ang tanang mga balay, gagmay man o dagko.
12Modagan ba ang mga kabayo sa batoon nga bakilid? Madaro ba sa baka ang dagat? Dili! Apan gituis ninyo ang hustisya ug katarong.6:12 Apan gituis ninyo… katarong: sa literal, Gihimo ninyong hilo ang hustisya, ug gihimo ninyong pait nga tanom ang katarong. 13Naglipay kamo sa inyong kadaogan batok sa mga lungsod sa Lo Debar ug Karnaim, ug nagaingon kamo, “Dili ba nga napildi nato sila pinaagi sa atong kaugalingong kusog?” 14Sa pagkatinuod nagaingon ang Ginoong Dios nga Makagagahom, “Ipasulong ko kamong mga Israelinhon sa usa ka nasod. Lisod-lisoron nila kamo sa inyong mga dapit—gikan sa Lebo Hamat paingon sa sapa sa Araba.”
