Dva svjedoka
1Dobio sam zatim štap za mjerenje nalik trski i rečeno mi je: “Izmjeri Božji hram i žrtvenike te prebroji klanjatelje u njemu! 2Ali ne mjeri vanjsko dvorište hrama jer je ono predano poganima. Gazit će svetim gradom četrdeset dva mjeseca. 3A dvojici svojih svjedoka dat ću moć te će oni, odjeveni u kostrijet, prorokovati tih tisuću dvjesto šezdeset dana.”
4Njih su dvojica dvije masline i dva svijećnjaka koji stoje pred Gospodarom sve zemlje. 5Pokuša li im tko nauditi, iz usta im sukne oganj i proždre neprijatelja. Tko im god pokuša nauditi, mora umrijeti. 6Oni imaju vlast zatvoriti nebo da kiša ne padne koliko prorokuju. Imaju vlast pretvoriti rijeke i mora u krv te udariti zemlju pošasti kakvom žele i koliko žele.
7Kad dovrše svoje svjedočanstvo, Zvijer koja iziđe iz Bezdana zaratit će protiv njih. Pobijedit će ih i ubiti. 8Njihova će tijela ležati na glavnome trgu velikoga grada koji nazivaju Sodomom i Egiptom, u kojemu je raspet njihov Gospodin. 9Tri i pol dana svi će narodi, plemena i puci dolaziti da gledaju njihova trupla i nikome neće dati da ih polože u grob. 10Stanovnici zemlje radovat će se i veseliti zbog njihove nesreće i darivati jedni druge da proslave smrt te dvojice koji su im zadavali muke.
11Ali nakon tri i pol dana, Božji životni Duh uđe u njih i oni ustanu! Silan strah obuzme one koji su to promatrali. 12S neba tada zaori snažan glas: “Uziđite ovamo!” I pred očima svojih neprijatelja oni uziđu u nebo.
13Istog časa nastane silan potres koji uništi desetinu grada. Sedam tisuća ljudi pogine u njemu. A sve preživjele spopadne užas te odaju slavu nebeskome Bogu.
14Druga strahota prođe, ali za njom, evo, dolazi još jedna!
Sedma trublja: treća strahota
15Zatrubi sedmi anđeo. U nebu se začuju silni glasovi: “U svem je svijetu uspostavljeno kraljevstvo našega Gospodina i njegova Krista i on će kraljevati u vijeke vjekova!”
16Tada dvadeset četiri starješine što sjede na prijestoljima ispred Boga padnu ničice i poklone se Bogu govoreći:
17“Zahvaljujemo ti, Gospodaru,
Bože Svemogući,
koji jesi i koji su oduvijek bio,
jer si uzeo u ruke svoju veliku moć
i zakraljio se.
18Narodi su se na tebe gnjevili,
ali sada je došlo vrijeme tvojega gnjeva.
Vrijeme je da sudiš mrtvima
i da nagradiš svoje sluge.
Nagradit ćeš svoje proroke, svoj sveti narod
i sve koji se boje tvojega imena,
od najmanjih do najvećih.
Uništit ćeš sve koji su naštetili zemlji.”
19U nebu se otvori Božji hram i pokaže se Kovčeg saveza u hramu. Udare munje, grmljavina, gromovi te nastane silan potres i velika tuča.
दू झन गवाह
1तब मोला एक झन नापे के एक ठन लउठी दीस अऊ कहिस, “जा अऊ परमेसर के मंदिर अऊ बेदी ला नाप अऊ जऊन मन उहां अराधना करत हवंय, ओमन के गनती कर। 2पर बाहिरी अंगना ला छोंड़ दे; ओला झन नाप, काबरकि ओला आनजातमन ला दिये गे हवय, अऊ ओमन बियालीस महिना तक पबितर सहर ला रौंदत रहिहीं। 3अऊ मेंह अपन दू झन गवाह ला सक्ति दूहूं, अऊ ओमन एक हजार दू सौ साठ दिन तक टाट पहिरके अगमबानी करहीं11:3 ओ समय म कोनो “टाट पहिरय”, एकर मतलब ए होवय कि ओह कोनो दुःख या समस्या म रहय।।”
4ए दू गवाहमन दू ठन जैतून के रूख अऊ दू ठन दीवट अंय, जऊन मन धरती के परभू के आघू म ठाढ़े रहिथें। 5कहूं कोनो ओमन ला हानि पहुंचाय के कोसिस करथे, त ओमन के मुहूं ले आगी निकरथे अऊ ओमन के बईरीमन ला भसम कर देथे। जऊन कोनो एमन के हानि करे के कोसिस करथे, ओह अइसने मरही। 6ए दूनों झन करा अकास के कपाटमन ला बंद करे के सक्ति हवय, ताकि जब ओमन अगमबानी करंय, त पानी झन गिरय, अऊ एमन करा ए सक्ति घलो हवय कि पानी ला लहू म बदल दें अऊ जब चाहंय, तब धरती ऊपर जम्मो किसम के महामारी लानय।
7जब एमन अपन गवाही दे चुकहीं, त ओ पसु जऊन ह अथाह कुन्ड ले निकरही, एमन ले लड़ही, अऊ ओह एमन ला हराके मार डारही। 8एमन के लासमन ओ महान सहर के गली म पड़े रहिहीं, जिहां ओमन के परभू ला कुरुस ऊपर चघाय गे रिहिस। ए महान सहर ला सांकेतिक रूप म सदोम अऊ मिसर कहे जाथे। 9साढ़े तीन दिन तक जम्मो जाति, भासा, देस अऊ बंस के मनखेमन एमन के लास ला देखहीं, पर ओम के कोनो घलो ओमन ला माटी नइं दिहीं। 10धरती के मनखेमन एमन के मरे ले आनंद मनाहीं अऊ खुस होवत एक-दूसर करा भेंट पठोहीं, काबरकि ए दूनों अगमजानीमन धरती के रहइयामन ला अब्बड़ दुःख देय रिहिन।
11पर साढ़े तीन दिन के बाद, परमेसर के जिनगी देवइया सांस, ए दूनों म हमाईस अऊ ओमन अपन गोड़ म ठाढ़ हो गीन, अऊ जऊन मन ओमन ला देखिन, ओमन म बहुंते भय छा गीस। 12तब ओमन स्वरग ले एक ऊंचहा अवाज सुनिन, जऊन ह ओमन ला ए कहत रहय, “इहां ऊपर आ जावव।” अऊ ओमन अपन बईरीमन के देखते-देखत एक बादर म स्वरग चले गीन।
13ओहीच बेरा एक भारी भुइंडोल होईस अऊ सहर के दसवां भाग ह भरभरा के गिर गीस। सात हजार मनखेमन ओ भुइंडोल म मारे गीन अऊ जऊन मन बच गीन, ओमन डर्रा गीन अऊ स्वरग के परमेसर के महिमा करिन।
14दूसरा बिपत्ती बीत गीस, पर देखव! तीसरा बिपत्ती ह जल्दी अवइया हवय।
सातवां तुरही
15तब सातवां स्वरगदूत ह अपन तुरही ला फूंकिस, अऊ स्वरग म ऊंचहा अवाज सुनई पड़िस, जऊन ह ए कहत रहय:
“संसार के राज ह हमर परभू
अऊ ओकर मसीह के राज बन गे हवय,
अऊ ओह सदाकाल तक राज करही।”
16अऊ चौबीस झन अगुवा, जऊन मन परमेसर के आघू म अपन सिंघासन ऊपर बिराजे रिहिन, मुहूं के भार गिरिन अऊ ए कहत परमेसर के अराधना करिन:
17“हे सर्वसक्तिमान परभू परमेसर, तेंह हवस,
अऊ तेंह रहय; हमन तोला धनबाद देवत हवन,
काबरकि तेंह अपन बड़े सामरथ ला उपयोग करके
राज करे के सुरू करे हवस।
18देसमन गुस्सा करत रिहिन अऊ तोर परकोप ह आ गे हवय।
मरे मनखेमन के नियाय करे के बेरा आ गे हवय,
अऊ ओ बेरा घलो आ गे हवय कि तोर सेवक अगमजानी अऊ तोर पबितर मनखे अऊ जऊन मन तोर भय मानथें, छोटे बड़े,
ओ जम्मो ला इनाम दिये जावय, अऊ जऊन मन धरती ला नास करथें, ओमन ला नास करे जावय।”
19तब स्वरग म परमेसर के मंदिर ह खुल गीस, अऊ ओकर मंदिर म ओकर करार के संदूक ह दिखाई दीस। अऊ उहां बिजली के चमक, अवाज, बादर के गरजन अऊ भुइंडोल होईस अऊ भारी करा गिरिस11:19 “करार के संदूक” – ए संदूक म पथरा के दू ठन ओ पटिया रहय, जऊन म परमेसर ह दस हुकूम ला लिखके अपन मनखेमन ला दे रिहिस।।
