Propovijedanje Ivana Krstitelja
1U to vrijeme Ivan Krstitelj počne propovijedati u judejskoj pustinji: 2“Pokajte se za grijehe i obratite se Bogu jer je nebesko kraljevstvo blizu!” 3Prorok Izaija govorio je o Ivanu kad je prorokovao:
“On je glas koji viče u pustinji:
‘Pripremite put za Gospodnji dolazak!
Poravnajte za njega staze!’”3:3 Izaija 40:3.
4Ivanova odjeća bila je istkana od devine dlake, a bio je opasan kožnim pojasom. Hranio se skakavcima i divljim medom. 5Ljudi su k njemu dolazili iz Jeruzalema i iz cijele jordanske okolice. 6Ispovijedali su mu svoje grijehe, a on ih je krstio u rijeci Jordanu.
7Ali kad ugleda mnoge farizeje i saduceje da se dolaze krstiti, reče im: “Zmijska legla! Tko li vas je samo upozorio da pobjegnete Božjemu gnjevu koji stiže? 8Dokažite svojim životom i djelima da ste se odvratili od grijeha i obratili Bogu.3:8 U grčkome: Rodite dakle plodom dostojnim obraćenja. 9Ne zavaravajte se da vam je dovoljno reći: ‘Mi smo Abrahamovi potomci!’ jer vam kažem da Bog može i od ovoga kamenja podignuti Abrahamovu djecu! 10Sjekira Božjeg suda već je uzdignuta da u korijenu sasiječe stabla. Svako stablo koje ne daje dobrog roda bit će posječeno i bačeno u vatru.
11Ja vodom krstim one koji se pokaju od svojih grijeha; no dolazi netko veći od mene, toliko velik da mu ja nisam dostojan ni robom biti.3:11 U grčkome: ni ponijeti sandale. On će vas krstiti Svetim Duhom i ognjem. 12Očistit će svoje gumno i odvojiti pljevu od pšenice; pšenicu će spremiti u svoju žitnicu, a pljevu sažeći neugasivim ognjem.”
Isusovo krštenje
(Mk 1:9-11; Lk 3:21-22; Iv 1:32-34)
13Tada Isus dođe iz Galileje na Jordan da ga Ivan krsti. 14Ivan ga je odvraćao. “Zar da ti dođeš k meni,” reče mu, “a zapravo bi ti mene trebao krstiti!”
15Ali Isus mu odgovori: “Pusti to, jer nam valja ispuniti pravednu Božju volju.” Tada ga je Ivan krstio.
16Nakon krštenja Isus iziđe iz vode. I gle! Nebesa se otvore i on ugleda Božjega Duha kako silazi kao golub i spušta se na njega. 17Začuje se glas:: “Ovo je moj ljubljeni Sin. On je moja radost!”
1בימים ההם, כשישוע והוריו גרו בנצרת, החל יוחנן המטביל להטיף במדבר יהודה. 2”חיזרו בתשובה!“ קרא יוחנן. ”שובו אל ה׳ כי מלכות השמים קרובה!“ 3ישעיהו הנביא ניבא על פעילותו של יוחנן כשאמר:3.3 ג 3 ישעיהו מ 3 ”קול קורא במדבר פנו דרך ה׳, ישרו מסילותיו.“
4בגדיו היו עשויים שער גמלים והייתה לו חגורת עור; הוא נהג לאכול ארבה ודבש־בר. 5אנשים מירושלים, עמק־הירדן וכל אזור יהודה יצאו למדבר כדי לשמוע את דבריו, 6ולאחר שהתוודו על חטאיהם, יוחנן הטביל אותם בנהר הירדן.
7אולם כשראה יוחנן שפרושים וצדוקים רבים באים להיטבל, הוא דחה אותם. ”בני נחשים אתם!“ אמר להם יוחנן. ”מי אמר לכם שתוכלו להימלט מהעונש שה׳ עתיד להביא עליכם? 8לפני שתיטבלו אתם חייבים להוכיח במעשים שבאמת התחרטתם על חטאיכם. 9אל תחשבו בלבכם: ’אלוהים לא יעניש אותנו כי אנחנו יהודים, בני אברהם‘. הרי אלוהים יכול לעשות מהאבנים האלה בנים לאברהם!
10”כבר עכשיו מוכן גרזן המשפט של אלוהים לכרות כל עץ חסר תועלת שאינו נושא פרי. עצים חסרי תועלת ייכרתו ויישרפו!
11”אני כרגע מטביל במים את אלה שבאמת מתחרטים על מעשיהם הרעים, אולם בקרוב יבוא אדם גדול ונעלה ממני שאני לא ראוי אפילו לשאת את נעליו, והוא יטביל אתכם ברוח הקודש ובאש. 12הוא יפריד בין המוץ לבין גרגירי החיטה – את המוץ ישרוף באש נצחית, ואילו את החיטה ישמור באסם.“
13באותו זמן בא ישוע מן הגליל אל נהר הירדן, כדי להיטבל על־ידי יוחנן.
14יוחנן ניסה לשכנע אותו ואמר: ”אתה צריך להטביל אותי, ולא אני אותך!“
15אולם ישוע עמד על דעתו ואמר: ”הטבל אותי, בבקשה. עלי לעשות את כל הדרוש.“ ויוחנן הטביל אותו.
16מיד לאחר הטבילה, כשישוע יצא מהמים, השמים נפתחו מעליו והוא ראה את רוח אלוהים יורדת עליו בדמות יונה. 17קול קרא מהשמים: ”זהו בני אהובי, ובו אני חפץ.“
