Poziv na darežljivost
1A sada bih vam, braćo, htio reći o milosti koju je Bog iskazao crkvama u Makedoniji. 2Iako su ljudi tamo proživjeli brojne kušnje i nevolje, obilovali su radošću te je njihovo krajnje siromaštvo urodilo izobilnom darežljivošću. 3Svjedok sam, naime, da su dragovoljno dali ne samo ono što su mogli već i mnogo više. 4Usrdno su nas molili za milost da mogu sudjelovati u prikupljanju pomoći za svete. 5Ne samo da su se ponijeli kako smo se nadali već su sami sebe prije svega stavili na raspolaganje Gospodinu, a onda i nama, pokoravajući se Božjoj volji.
6Zamolili smo zato Tita, koji vas je prvi potaknuo na darivanje, da se vrati k vama i ohrabri vas da dovršite svoj udjel u toj službi darivanja. 7Vi ste u svemu odlični—imate toliko vjere, toliko nadarenih propovjednika, toliko znanje i revnost, takvu ljubav prema nama—istaknite se sada i u ovoj milosrdnoj službi! 8Ne zapovijedam vam to, već vam kao primjer navodim revnost drugih da bih iskušao iskrenost vaše ljubavi.
9Znate kakvu nam je milost iskazao Gospodin Isus Krist. Radi vas je od bogataša postao siromahom, da bi vas svojim siromaštvom mogao obogatiti.
10Savjetujem vam samo da dovršite ono što ste započeli još prije godinu dana, jer ste vi prvi došli na tu zamisao i prvi ste ju počeli ostvarivati. 11Sada biste tu zamisao trebali provesti do kraja s istim oduševljenjem s kojim ste ju i započeli. Darujte koliko možete, prema svojim mogućnostima. 12Ako ste doista spremni darivati druge, nije važno koliko možete dati. Bog očekuje da date ono što imate, a ne ono što nemate. 13Nije nakana da pomognete drugima, a da vi zapadnete u oskudicu, već da bude jednakost. 14Sada vi obilujete i možete njima pomoći. Nekom drugom prigodom, kad vama bude trebalo, oni će svoj suvišak podijeliti s vama. Tako će svačije potrebe biti jednako zadovoljene. 15Sjećate li se što o tome piše u Svetome pismu:
“Onima koji su mnogo skupili,
ništa nije ostalo,
a oni koji su skupili malo,
imali su dovoljno.”8:15 Izlazak 16:18.
Tit i suputnici
16Zahvalan sam Bogu da je Titu u srce ulio jednaku gorljivost za vas kao i meni. 17Spremno je prihvatio našu molbu da vas posjetimo, ali rekao bih da bi vas on i sam drage volje obišao. 18S njime vam šaljemo još jednog brata, dobro poznatoga u svim crkvama po zaslugama u propovijedanju Radosne vijesti. 19Njega su crkve odabrale da nas prati kad budemo nosili dar u Jeruzalem8:19 Vidjeti: 1 Korinćanima 16:3-4. služeći na slavu Gospodinu i pokazujući svoju revnost. 20Tako ćemo izbjegnuti i da tko prigovori zbog načina na koji upravljamo tim velikodušnim iznosom. 21Trudimo se tako činiti dobro pred Bogom, ali i pred ljudima.
22Šaljemo s njima još jednoga brata koji je višestruko prokušan i pokazao se revnim. Sada je još revniji zbog velikog pouzdanja u vas. 23Upita li vas tko za Tita, recite mu da je on moj suradnik na pomaganju vama. A ta su braća izaslanici svojih crkava, ljudi na slavu Kristu. 24Pokažite im stoga da ih volite i dokažite svim crkvama da sam vas s razlogom hvalio.
Zachęta do hojności
1Przyjaciele, chcemy wam teraz powiedzieć, jaką łaską obdarzył Bóg kościoły w Macedonii. 2Chociaż tamtejsi wierzący sami mieli wiele trudności i cierpieli niedostatek, cieszyli się, że mogli pomóc innym. 3Według swoich możliwości—a mogę zaświadczyć, że nawet ponad ich możliwości!—chętnie przekazali dary na potrzeby świętych w Jerozolimie. 4Naprawdę bardzo zależało im na udziale w tym przedsięwzięciu! 5Ich postawa przeszła nasze najśmielsze oczekiwania. Oddali się bowiem do dyspozycji Panu i nam, dlatego pragnęli wypełniać Bożą wolę.
6Poprosiliśmy więc Tytusa, który rozpoczął tę służbę, aby was odwiedził i pomógł doprowadzić ją do końca. 7Jesteście bogaci: macie wiarę, pragnienie opowiadania innym o Jezusie, wiedzę o Bogu, zapał do wykonywania Jego woli oraz wielką miłość do nas. Teraz macie okazję wzbogacić się o jeszcze jedną rzecz—pomoc wierzącym, którzy są w potrzebie!
8Nie nakazuję wam udziału w tym przedsięwzięciu. Ucieszyłbym się jednak, gdybyście—podobnie jak to już uczyniło wiele kościołów—okazali w ten sposób waszą miłość do innych wierzących. 9Znacie przecież łaskę, którą okazał nam nasz Pan, Jezus Chrystus. Będąc władcą wszystkiego, zrezygnował z bogactwa i stał się biedakiem. A uczynił to po to, aby obdarzyć nas swoim bogactwem!
10Już w ubiegłym roku pragnęliście pomóc wierzącym w potrzebie i wprowadziliście to w czyn. Teraz więc proponuję, abyście doprowadzili tę sprawę do końca. Sami bowiem odniesiecie z tego pożytek. 11Macie teraz okazję, aby dokończyć to, co zaczęliście. Zbierając dary dla potrzebujących, okażecie gotowość pomocy. A czyńcie to według waszych możliwości. 12Nie ważne jest bowiem ile kto ma, ale ile z tego, co posiada, jest gotów darować innym. 13Nie chodzi więc o to, aby okazując innym pomoc materialną, samemu popaść w finansowe kłopoty. Chodzi raczej o to, abyśmy równo dzielili się bogactwem. 14Teraz jesteście w stanie pomóc innym, którzy mają mniej od was. W przyszłości zaś, gdy oni będą w lepszej sytuacji, a wy znajdziecie się w potrzebie, to oni udzielą wam pomocy. W ten sposób możecie dzielić się bogactwem! 15Pismo mówi: „Ten, kto zebrał wiele, nie miał za dużo, a temu, kto zebrał mało, niczego nie zabrakło”.
Tytus posłany do Koryntu
16Jestem wdzięczny Bogu za to, że wlał w serce Tytusa tę troskę o was. 17Chętnie przystał na moją propozycję i z zapałem do was wyruszył. 18Posłaliśmy z nim też innego wierzącego, który we wszystkich kościołach znany jest z głoszenia dobrej nowiny. 19To jego wybrano, aby towarzyszył nam w tym przedsięwzięciu. A podjęliśmy się tej służby pragnąc pomóc innym wierzącym i oddać przez to chwałę naszemu Panu. 20Suma, którą dotychczas zebrano, jest znaczna, dlatego chcemy przekazać ją w taki sposób, aby nikt nie miał podstaw do jakichkolwiek podejrzeń. 21Pragniemy bowiem, aby naszą rzetelność w tej sprawie widział nie tylko Bóg, ale także ludzie.
22Wysłaliśmy do was jeszcze jednego wierzącego, który wielokrotnie potwierdził swój zapał dla Pana. A teraz jeszcze chętniej wyruszył w podróż, bo nabrał ogromnego zaufania do was. 23Zatem zarówno Tytus—mój towarzysz i współpracownik, jak i inni wierzący wydelegowani przez kościoły—wszyscy oni służą Chrystusowi i oddają Mu chwałę. 24Okażcie im więc miłość i pokażcie wszystkim kościołom, że nie bez powodu jesteśmy z was tak dumni.
