痲瘋病痊癒
1耶穌下山的時候，有許多人跟著。 2有一個患痲瘋病的人跑來跪在祂跟前，說：「主啊，如果你肯，一定能使我潔淨。」
3耶穌伸手摸他，說：「我肯，你潔淨了吧！」那人的痲瘋病就立刻潔淨了。
4耶穌對他說：「不要把這事告訴別人，要去讓祭司查看你的身體，並且照摩西的規定獻祭，向眾人證明你已經潔淨了。」
百夫長的信心
5耶穌到了迦百農，一個百夫長前來向祂求助，說： 6「主啊，我的僕人癱瘓，躺在家裡，非常痛苦。」
7耶穌說：「我這就去醫治他。」
8百夫長說：「主啊，我不配讓你親自來我家。你只要說一句話，我僕人就會痊癒。 9因為我有上司，也有部下。我命令我的部下去，他就去；要他來，他就來。我吩咐僕人做什麼事，他一定照辦。」
10耶穌聽了，感到驚奇，便對跟隨祂的人說：「我實在告訴你們，我在以色列從未見過信心這麼大的人。 11我告訴你們，將來有許多從東從西來的人會在天國與亞伯拉罕、以撒和雅各一同歡宴。 12但那些本應承受天國的人反會被趕出去，在黑暗裡哀哭切齒。」
13耶穌對百夫長說：「你回去吧！就照你所信的給你成就。」就在那時候，他的僕人便痊癒了。
治病趕鬼
14耶穌來到彼得家，看見彼得的岳母正在發燒，躺在床上。 15耶穌一摸她的手，燒就退了。她便起來服侍耶穌。
16當天晚上，有人帶著許多被鬼附身的人來見耶穌。耶穌一句話就把鬼趕出去了，並醫好了所有的病人。 17這是要應驗以賽亞先知的話：「祂擔當了我們的軟弱，背負了我們的疾病。」
跟從耶穌的代價
18耶穌看到人群圍著祂，就吩咐門徒渡到湖對岸。 19這時，有一位律法教師上前對耶穌說：「老師，無論你往哪裡去，我都要跟從你。」
20耶穌說：「狐狸有洞，飛鳥有窩，人子卻沒有安枕之處。」
21另一個門徒對耶穌說：「主啊，請讓我先回去安葬我的父親。」 22耶穌對他說：「跟從我，讓死人去埋葬他們的死人吧！」
平靜風浪
23耶穌上了船，門徒也跟著祂上了船。 24忽然，湖面上狂風大作，波濤洶湧，船快要被巨浪吞沒，耶穌卻在睡覺。
25門徒連忙叫醒耶穌，說：「主啊，救命！我們快淹死了！」
26耶穌答道：「你們的信心太小了，為什麼害怕呢？」於是祂起來斥責風和浪，風浪就完全平靜了。
27門徒很驚奇，說：「祂究竟是什麼人？連風浪都聽祂的！」
治好兩個被鬼附身的人
28耶穌到了對岸加大拉8·28 「加大拉」即格拉森地區。人的地方，有兩個被鬼附身的人從墳地裡出來見祂。他們非常凶惡，沒有人敢從那裡經過。 29他們喊著說：「上帝的兒子啊！我們和你有什麼關係？時候還沒有到，你就來叫我們受苦嗎？」
30當時，有一大群豬在附近吃食。 31鬼就哀求耶穌：「如果你要趕我們出去，就讓我們進入豬群吧！」
32耶穌說：「去吧！」
於是，鬼從那二人身上出來，進入豬群，整群豬就一路奔下陡坡，衝進湖裡淹死了。 33放豬的人逃進城，把事情的經過以及被鬼附身者的遭遇告訴了城裡的人。 34於是，全城的人都出來見耶穌，見到後，便請求祂離開那地方。
พระเยซูทรงรักษาคนเป็นโรคเรื้อน
(มก.1:40-44; ลก.5:12-14)
1เมื่อพระองค์เสด็จลงมาจากภูเขา คนเป็นอันมากติดตามพระองค์มา 2ชายคนหนึ่งเป็นโรคเรื้อน8:2 คำภาษากรีกอาจหมายถึงโรคผิวหนังต่างๆ ไม่จำเป็นต้องหมายถึงโรคเรื้อนเท่านั้นมาคุกเข่ากราบทูลพระองค์ว่า “พระองค์เจ้าข้า พระองค์ทรงรักษาข้าพระองค์ให้หายได้ถ้าพระองค์เต็มใจ”
3พระเยซูทรงยื่นพระหัตถ์แตะต้องชายผู้นั้นและตรัสว่า “เราเต็มใจจะรักษา จงหายโรคเถิด!” ทันใดนั้นเขาก็หายจากโรคเรื้อน 4แล้วพระเยซูตรัสกับเขาว่า “จงระวังอย่าบอกผู้ใดเลย แต่จงไปแสดงตัวต่อปุโรหิตและถวายเครื่องบูชาตามที่โมเสสสั่งไว้เพื่อเป็นพยานแก่คนทั้งหลายว่าท่านหายโรคแล้ว”
ความเชื่อของนายร้อย
(ลก.7:1-10)
5เมื่อพระเยซูเสด็จเข้าเมืองคาเปอรนาอุม มีนายร้อยคนหนึ่งมาทูลขอความช่วยเหลือจากพระองค์ 6เขากล่าวว่า “พระองค์เจ้าข้า คนรับใช้ของข้าพระองค์นอนป่วยเป็นอัมพาตอยู่ที่บ้าน ทนทุกข์ทรมานยิ่งนัก”
7พระเยซูตรัสแก่นายร้อยนั้นว่า “เราจะไปรักษาเขา”
8เขาทูลว่า “พระองค์เจ้าข้า ข้าพระองค์ไม่คู่ควรที่จะให้พระองค์เสด็จมาใต้ชายคาบ้านของข้าพระองค์ เพียงแต่พระองค์ตรัสสั่งเท่านั้น คนรับใช้ของข้าพระองค์ก็จะหายป่วย 9เพราะข้าพระองค์เองมีทั้งผู้บังคับบัญชาและมีทหารใต้บังคับบัญชา ข้าพระองค์สั่งคนนี้ว่า ‘ไป’ เขาก็ไป สั่งคนนั้นว่า ‘มา’ เขาก็มา ข้าพระองค์สั่งคนรับใช้ว่า ‘จงทำสิ่งนี้’ เขาก็ทำ”
10เมื่อพระเยซูทรงได้ยินเช่นนั้นก็ทรงประหลาดพระทัยและตรัสกับบรรดาผู้ติดตามพระองค์ว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านว่าเราไม่เคยพบใครสักคนในอิสราเอลที่มีความเชื่อยิ่งใหญ่เพียงนี้ 11เราบอกท่านว่าคนเป็นอันมากจากตะวันออกและตะวันตกจะมาเข้าประจำที่ของตนในงานเลี้ยงร่วมกับอับราฮัม อิสอัค และยาโคบในอาณาจักรสวรรค์ 12แต่พลเมืองของอาณาจักรนั้นจะถูกโยนออกมาสู่ความมืดมิดภายนอกที่ซึ่งจะมีการร่ำไห้และการขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน”
13แล้วพระเยซูตรัสกับนายร้อยนั้นว่า “จงไปเถิด จะเป็นไปตามที่ท่านเชื่อ” และคนใช้ของเขาก็หายโรคในชั่วโมงนั้นเอง
พระเยซูทรงรักษาคนเป็นอันมาก
(มก.1:29-34; ลก.4:38-41)
14เมื่อพระเยซูเสด็จเข้าไปในบ้านของเปโตรก็ทรงเห็นแม่ยายของเปโตรนอนเป็นไข้อยู่บนเตียง 15พระองค์ทรงจับมือของนางอาการไข้ก็พลันหายไป นางจึงลุกขึ้นปรนนิบัติรับใช้พระองค์
16พอตกเย็นคนถูกผีสิงหลายคนถูกนำมาหาพระองค์ และพระองค์ทรงขับผีเหล่านั้นออกด้วยคำตรัสและทรงรักษาคนเจ็บป่วยทั้งปวง 17การนี้เป็นจริงตามที่ได้กล่าวไว้ผ่านทางผู้เผยพระวจนะอิสยาห์ว่า
“พระองค์ทรงรับความอ่อนแอทั้งหลายของเรา
และแบกรับโรคต่างๆ ของเราไว้”8:17 อสย.53:4
การติดตามพระเยซู
(ลก.9:57-60)
18เมื่อพระเยซูทรงเห็นว่าประชาชนมาห้อมล้อมพระองค์ จึงตรัสสั่งให้ข้ามทะเลสาบไปยังอีกฟากหนึ่ง 19แล้วมีธรรมาจารย์คนหนึ่งมาทูลพระองค์ว่า “ท่านอาจารย์ ข้าพเจ้าจะติดตามท่านไม่ว่าท่านจะไปที่ใด”
20พระเยซูตรัสตอบว่า “สุนัขจิ้งจอกยังมีโพรง นกในอากาศยังมีรัง แต่บุตรมนุษย์ไม่มีที่ที่จะวางศีรษะ”
21สาวกอีกคนหนึ่งทูลพระองค์ว่า “พระองค์เจ้าข้า ให้ข้าพระองค์ไปฝังศพบิดาก่อน”
22แต่พระเยซูตรัสว่า “จงตามเรามา ปล่อยให้คนตายฝังผู้ตายของพวกเขาเองเถิด”
พระเยซูทรงห้ามพายุ
(มก.4:36-41; ลก.8:22-25)
23แล้วพระองค์เสด็จลงเรือและเหล่าสาวกของพระองค์ตามพระองค์ไป 24ทันใดนั้นเกิดพายุร้ายกลางทะเลสาบ คลื่นซัดท่วมเรือ แต่พระเยซูบรรทมอยู่ 25เหล่าสาวกมาปลุกพระองค์พร้อมทั้งทูลว่า “พระองค์เจ้าข้า ช่วยเราด้วย! เรากำลังจะจมน้ำตายอยู่แล้ว!”
26พระเยซูตรัสตอบว่า “ท่านผู้มีความเชื่อน้อย เหตุใดจึงตื่นตกใจถึงเพียงนี้?” แล้วพระองค์ทรงลุกขึ้นห้ามลมและคลื่น มันก็สงบราบเรียบ
27เหล่าสาวกประหลาดใจและพูดกันว่า “พระองค์ทรงเป็นใครกันหนอ? แม้แต่ลมและคลื่นก็ยังเชื่อฟังพระองค์!”
การรักษาคนถูกผีสิงสองคน
(มก.5:1-17; ลก.8:26-37)
28เมื่อข้ามฟากมาถึงแดนกาดารา8:28 หรือเกราซาชายสองคนซึ่งมีผีสิงออกจากอุโมงค์ฝังศพมาหาพระองค์ ทั้งสองดุร้ายมากจนไม่มีใครกล้าผ่านเข้าไปแถวนั้น 29ชายทั้งสองตะโกนว่า “พระบุตรของพระเจ้าพระองค์ต้องการอะไรจากเราหรือ? ทรงมาที่นี่เพื่อทรมานเราก่อนถึงกำหนดเวลาหรือ?”
30ไม่ไกลจากที่นั่นมีสุกรฝูงใหญ่หากินอยู่ 31ผีนั้นจึงทูลอ้อนวอนพระเยซูว่า “ถ้าจะทรงขับพวกเราออก ขอให้เราไปสิงในสุกรฝูงนั้นเถิด”
32พระองค์ตรัสสั่งพวกมันว่า “ไป!” ผีนั้นจึงเข้าไปสิงในสุกร สุกรทั้งฝูงก็กระโจนจากหน้าผาลงทะเลสาบจมน้ำตายหมด 33บรรดาคนเลี้ยงสุกรวิ่งเข้าไปในเมืองเล่าเรื่องทั้งหมดรวมทั้งเหตุการณ์ที่เกิดกับคนที่มีผีสิงทั้งสองคนนั้น 34แล้วคนทั้งเมืองออกมาหาพระเยซูและเมื่อพวกเขาพบพระองค์ก็ทูลขอร้องให้ทรงออกจากเขตแดนของเขา
