治好癱子
1幾天後，耶穌回到迦百農。祂在家的消息一傳開， 2立刻有許多人蜂擁而來，連門外也擠滿了人。耶穌正給他們講道的時候， 3有四個人抬著一個癱瘓的人來見祂。 4但因為人太多，他們無法抬到耶穌跟前，就拆掉屋頂，對準耶穌所坐的地方，將癱子連墊子一起縋下去。 5耶穌看見他們的信心，就對癱子說：「孩子，你的罪被赦免了！」 6有幾個律法教師坐在那裡，心裡議論說： 7「這是什麼話？簡直是褻瀆上帝！除了上帝之外，誰能赦罪呢？」
8耶穌立刻看透了他們的心思，就說：「你們為什麼這樣心裡議論呢？ 9對癱子說『你的罪得到赦免了』容易呢，還是說『起來，收拾你的墊子走吧』容易呢？ 10但我要讓你們知道人子在世上有赦罪的權柄。」於是祂對癱子說： 11「我吩咐你起來收拾你的墊子回家去吧。」 12那人就站起來，馬上收拾好墊子，當著眾人的面走了出去。眾人都十分驚奇，讚美上帝說：「我們從來沒見過這樣的事！」
呼召利未
13耶穌又出去到了湖邊。有一大群人圍攏過來，祂就教導他們。 14耶穌往前走的時候，看見亞勒腓的兒子利未坐在收稅站裡工作，就對他說：「跟從我！」利未就起來跟從了耶穌。
15後來，利未請耶穌和祂的門徒到家裡坐席，同席的還有很多已經跟隨耶穌的稅吏和罪人。 16有幾位法利賽人的律法教師看見耶穌跟稅吏和罪人同席，就問耶穌的門徒：「祂怎麼會跟這些稅吏和罪人一起吃飯呢？」
17耶穌聽見了，就說：「健康的人不需要醫生，有病的人才需要。我來不是要召義人，乃是要召罪人。」
論禁食
18約翰的門徒和法利賽人都在禁食的時候，有人來問耶穌：「約翰的門徒和法利賽人的門徒禁食，為什麼你的門徒不禁食呢？」
19耶穌對他們說：「新郎還在的時候，賓客怎能在婚宴中禁食呢？新郎還跟他們在一起的時候，他們不該禁食。 20但有一天新郎將被帶走，那時他們就要禁食了。
21「沒有人會用新布來補舊衣服，因為新布會把舊衣服扯破，破洞會更大； 22也沒有人把新酒倒進舊皮囊裡，否則新酒會漲破舊皮囊，酒和皮囊都毀了。所以，新酒一定要裝在新皮囊裡。」
安息日的主
23一個安息日，耶穌和門徒走過一片麥田，門徒一邊走一邊搓麥穗吃。 24法利賽人批評耶穌說：「看看你的門徒，他們為什麼做安息日不准做的事？」
25耶穌回答說：「大衛和他的部下在饑餓、缺糧時所做的事，你們沒有讀過嗎？ 26在亞比亞他做大祭司時，他進入上帝的殿吃了獻給上帝的供餅，還給他的部下吃。這餅只有祭司才可以吃。 27安息日是為人設立的，人不是為安息日設立的。 28所以，人子也是安息日的主。」
พระเยซูทรงรักษาคนเป็นอัมพาต
(มธ.9:2-8; ลก.5:18-26)
1สองสามวันต่อมาเมื่อพระเยซูเสด็จเข้าไปในเมืองคาเปอรนาอุมอีก ประชาชนได้ข่าวว่าพระองค์มาประทับที่บ้าน 2ดังนั้นคนเป็นอันมากจึงหลั่งไหลมาอยู่ที่นั่นจนไม่มีที่ว่างแม้แต่ที่นอกประตู และพระองค์ทรงเทศนาข่าวนั้นให้พวกเขาฟัง 3มีชายสี่คนหามคนเป็นอัมพาตคนหนึ่งมาหาพระองค์ 4แต่พวกเขาไม่อาจเข้าถึงพระเยซูได้เพราะคนแน่นมาก จึงรื้อหลังคาตรงที่ประทับแล้วหย่อนที่นอนซึ่งคนเป็นอัมพาตนอนอยู่ลงมา 5เมื่อพระเยซูทรงเห็นความเชื่อของพวกเขาก็ตรัสกับคนเป็นอัมพาตนั้นว่า “ลูกเอ๋ย บาปของเจ้าได้รับการอภัยแล้ว”
6ฝ่ายพวกธรรมาจารย์บางคนซึ่งนั่งอยู่ที่นั่นคิดในใจว่า 7“ทำไมพูดอย่างนี้? เขากำลังพูดหมิ่นประมาทพระเจ้านี่ นอกจากพระเจ้าแล้วใครจะอภัยบาปได้?”
8พระเยซูทรงทราบในพระทัยทันทีว่าพวกเขาคิดอะไรอยู่ในใจจึงตรัสว่า “ทำไมพวกท่านจึงคิดเช่นนั้น? 9ที่จะพูดกับคนเป็นอัมพาตว่า ‘บาปของท่านได้รับการอภัยแล้ว’ กับ ‘จงลุกขึ้นแบกที่นอนเดินไป’ อย่างไหนจะง่ายกว่ากัน? 10แต่ทั้งนี้ก็เพื่อให้พวกท่านรู้ว่าบุตรมนุษย์มีสิทธิอำนาจในโลกที่จะอภัยบาป” แล้วพระองค์ก็ตรัสกับคนเป็นอัมพาตว่า 11“เราสั่งเจ้าว่าลุกขึ้น จงแบกที่นอนกลับไปบ้านเถิด” 12เขาก็ลุกขึ้นแบกที่นอนเดินกลับบ้านต่อหน้าคนทั้งปวง ทุกคนต่างประหลาดใจและสรรเสริญพระเจ้าว่า “เราไม่เคยพบเห็นอะไรเช่นนี้เลย!”
ทรงเรียกเลวี
(มธ.9:9-13; ลก.5:27-32)
13พระเยซูเสด็จไปที่ริมทะเลสาบอีก ฝูงชนกลุ่มใหญ่พากันมาเข้าเฝ้าและพระองค์ทรงสั่งสอนพวกเขา 14ขณะพระองค์ทรงดำเนินไปตามทางทรงเห็นเลวีบุตรอัลเฟอัสนั่งอยู่ที่ด่านเก็บภาษีจึงตรัสกับเขาว่า “จงตามเรามา” เลวีก็ลุกขึ้นติดตามพระองค์ไป
15ขณะพระเยซูเสวยพระกระยาหารค่ำที่บ้านของเลวี มีคนเก็บภาษีและ “คนบาป” หลายคนรับประทานอาหารร่วมกับพระองค์และเหล่าสาวกเพราะมีคนมากมายได้ติดตามพระองค์มา 16เมื่อพวกธรรมาจารย์ที่เป็นฟาริสีเห็นพระองค์ทรงร่วมโต๊ะกับ “คนบาป” และคนเก็บภาษีก็ถามสาวกของพระองค์ว่า “ทำไมเขาจึงร่วมโต๊ะกับคนเก็บภาษีและ ‘คนบาป’?”
17เมื่อพระเยซูทรงได้ยินเช่นนี้จึงตรัสกับพวกเขาว่า “คนสุขภาพดีไม่ต้องการหมอ แต่คนป่วยต้องการ เราไม่ได้มาเพื่อเรียกคนชอบธรรมแต่มาเพื่อเรียกคนบาป”
ถามพระเยซูเรื่องการถืออดอาหาร
(มธ.9:14-17; ลก.5:33-38)
18ขณะนั้นศิษย์ของยอห์นและพวกฟาริสีกำลังถืออดอาหารอยู่ มีบางคนมาทูลถามพระเยซูว่า “ทำไมศิษย์ของยอห์นกับศิษย์ของพวกฟาริสีถืออดอาหาร แต่ศิษย์ของท่านไม่ถือ?”
19พระเยซูทรงตอบว่า “จะให้แขกของเจ้าบ่าวอดอาหารขณะเจ้าบ่าวอยู่ด้วยได้อย่างไร? ตราบใดที่เจ้าบ่าวยังอยู่ด้วยพวกเขาก็ทำเช่นนั้นไม่ได้ 20แต่สักวันหนึ่งเจ้าบ่าวจะถูกนำตัวไปจากเขาและในวันนั้นพวกเขาจะอดอาหาร
21“ไม่มีใครเอาผ้าใหม่ไปปะเสื้อผ้าเก่า ถ้าทำเช่นนั้นผ้าใหม่จะหดรั้งผ้าเก่าให้ขาดมากกว่าเดิม 22และไม่มีใครเทเหล้าองุ่นใหม่ใส่ถุงหนังเก่า ถ้าทำเช่นนั้นเหล้าองุ่นจะทำให้ถุงนั้นขาด ก็จะเสียทั้งเหล้าองุ่นและถุงด้วย เขาย่อมเทเหล้าองุ่นใหม่ใส่ในถุงหนังใหม่เท่านั้น”
เจ้าเหนือวันสะบาโต
(มธ.12:1-14; ลก.6:1-11)
23ในวันสะบาโตหนึ่งพระเยซูเสด็จผ่านทุ่งนา ขณะเดินไปตามทางสาวกของพระองค์ก็เด็ดรวงข้าว 24พวกฟาริสีจึงทูลพระองค์ว่า “ดูนั่น ทำไมพวกเขาทำสิ่งที่ผิดบัญญัติวันสะบาโต?”
25พระองค์ตรัสว่า “พวกท่านไม่เคยอ่านหรือว่าดาวิดทำอะไรเมื่อเขากับพรรคพวกหิวโหยและขัดสน? 26ในสมัยของมหาปุโรหิตอาบียาธาร์ดาวิดเข้าไปในพระนิเวศของพระเจ้าและกินขนมปังศักดิ์สิทธิ์ซึ่งตามบทบัญญัติแล้วมีแต่ปุโรหิตเท่านั้นที่จะกินได้ และดาวิดยังแบ่งขนมปังนี้ให้พรรคพวกกินด้วย”
27แล้วพระองค์ตรัสกับพวกเขาว่า “วันสะบาโตมีขึ้นเพื่อมนุษย์ ไม่ใช่มนุษย์มีขึ้นเพื่อวันสะบาโต 28ดังนั้นบุตรมนุษย์เป็นเจ้าเหนือวันสะบาโตด้วย”
