善用錢財
1耶穌又對門徒說：「某財主有個管家，有人控告這管家浪費主人的財物。 2財主便把管家召來，對他說，『聽說你浪費我的財物，到底是怎麼回事？把帳目交代清楚，你不能再當管家了。』
3「管家私下盤算，『主人要辭退我了，怎麼辦呢？鋤地我沒有力氣，討飯我又感到羞恥。 4我知道該怎麼辦了！就算被辭退了，也會有人照應我。』 5於是，他把欠他主人債的一個一個召來，問第一個，『你欠了我主人多少？』
6「他回答說，『一百桶油。』
「管家說，『這是你的帳，快坐下，改成五十吧！』
7「管家又問另一個，『你欠多少？』
「他回答說，『一百石麥子。』
「管家說，『這是你的帳，改成八十石吧。』
8「主人誇獎這個不義的管家精明。因為今世的兒女在處理世事方面比光明的兒女更精明。
9「我告訴你們，要善用今世16·9 「今世」希臘文是「不義」。的錢財，廣結朋友。這樣，當錢財不管用時，他們會接你們到永遠的居所。
見微知著
10「一個人在小事上忠心，在大事上也會忠心；在小事上靠不住，在大事上更靠不住。 11如果你們不能忠心地處理今世的財富，誰會把真正的財富交託給你們呢？ 12如果你們不能忠心地處理別人的產業，誰會把你們名下的產業交給你們呢？ 13一個僕人不能服侍兩位主人，因為他不是恨這位、愛那位，就是重這位、輕那位。你們不能又事奉上帝，又崇拜金錢。」
警戒貪財的法利賽人
14法利賽人向來貪財，他們一面聽一面嗤笑耶穌。 15耶穌對他們說：「你們在人面前自以為義，但上帝能看透你們的心。因為世人所看重的東西在上帝看來卻是可憎的。 16約翰還沒有來以前，律法書和先知書是你們的準則。他出來後，上帝國的福音開始廣傳，人人都在努力進上帝的國。 17不過，就是天地都消失，律法的一點一劃也不會失效。 18任何人休妻另娶，就是犯通姦罪，娶被休的女子也是犯通姦罪。」
財主和乞丐
19耶穌又說：「有個財主天天衣著華麗，生活奢侈。 20又有一個名叫拉撒路的乞丐身上長滿了膿瘡，被人放在財主家門口。 21他渴望吃到財主桌上掉下來的食物殘渣，卻只有狗來舔他的瘡。
22「後來，乞丐死了，天使帶他到亞伯拉罕身邊。財主也死了，被人埋葬了。 23他在陰間受折磨，抬頭遠遠地看見亞伯拉罕和他身邊的拉撒路， 24就喊著說，『我的先祖亞伯拉罕啊！求你可憐我，派拉撒路用指尖蘸點水來潤潤我的舌頭吧！我在這火中實在痛苦不堪。』
25「亞伯拉罕說，『孩子啊！你要想想，你生前享福，而拉撒路受苦；如今他在這裡得到安慰，而你受折磨。 26況且，在你我中間隔著一道深淵，這邊的人不能到你那邊去，你那邊的人也不能到這裡來。』
27「財主說，『我的先祖啊，那麼求你派拉撒路去我父親家裡， 28因為我有五個弟兄。讓拉撒路去警告他們，以免他們也來到這痛苦的地方。』
29「但是亞伯拉罕卻說，『他們可以聽從摩西和眾先知的話呀！』
30「財主回答說，『我的先祖亞伯拉罕啊！他們不會聽的。但如果有一個死而復活的人去警告他們，他們肯定會悔改！』
31「亞伯拉罕說，『如果他們不聽從摩西和眾先知的話，即使一個人從死裡復活，他們也不會信服。』」
คำอุปมาเรื่องผู้ดูแลเจ้าเล่ห์
1พระเยซูตรัสกับเหล่าสาวกว่า “มีเศรษฐีคนหนึ่งซึ่งผู้ดูแลของเขาถูกกล่าวหาว่าผลาญทรัพย์สินของเขา 2เขาจึงเรียกคนนั้นมา ถามว่า ‘จะว่าอย่างไรในสิ่งที่เราได้ยินมาเกี่ยวกับเจ้า? จงส่งบัญชีที่เจ้าดูแลมา เพราะเจ้าจะเป็นผู้ดูแลไม่ได้อีกต่อไป’
3“ผู้ดูแลนั้นคิดในใจว่า ‘จะทำอย่างไรดี? นายจะปลดเราออกจากงาน จะไปขุดดินก็ไม่มีแรง จะไปขอทานก็อายเขา 4เรารู้แล้วว่าเราจะทำอะไรดี เพื่อว่าเมื่อเราตกงานแล้วจะได้มีคนรับเราเข้าบ้านของเขา’
5“เขาจึงเรียกลูกหนี้ของนายมาทีละคน เขาถามคนแรกว่า ‘ท่านติดหนี้นายของข้าพเจ้าอยู่เท่าไร?’
6“เขาตอบว่า ‘น้ำมันมะกอกหนึ่งร้อยถัง16:6 ภาษากรีกว่าหนึ่งร้อยบาทอส(คาดว่าประมาณ 3,000 ลิตร)’
“ผู้ดูแลนั้นบอกเขาว่า ‘จงนำเอกสารมา รีบนั่งลงแก้ให้เป็นห้าสิบ’
7“จากนั้นเขาถามคนที่สองว่า ‘และท่านติดหนี้นายของข้าพเจ้าอยู่เท่าไร?’
“คนนั้นตอบว่า ‘ข้าวสาลีหนึ่งร้อยกระสอบ16:7 ภาษากรีกว่าหนึ่งร้อยโครอส(คาดว่าประมาณ 35,000 ลิตร)’
“ผู้ดูแลนั้นบอกเขาว่า ‘จงนำเอกสารมาและแก้ให้เป็นแปดสิบ’
8“นายจึงชมผู้ดูแลไม่ซื่อคนนี้เพราะเขาทำไปอย่างชาญฉลาด เพราะคนของโลกนี้ฉลาดกว่าคนของความสว่างในการทำธุรกิจการงานกับคนประเภทเดียวกับเขา 9เราบอกท่านว่าจงใช้ทรัพย์สมบัติฝ่ายโลกหาเพื่อน เพื่อเมื่อหมดเงินท่านจะได้รับการต้อนรับเข้าสู่ที่พำนักอันถาวร
10“คนที่ไว้ใจได้ในสิ่งเล็กน้อย ก็ไว้ใจได้ในสิ่งใหญ่ด้วย และคนที่ไม่สัตย์ซื่อในสิ่งเล็กน้อย ก็ไม่สัตย์ซื่อในสิ่งใหญ่ด้วย 11ดังนั้นถ้าไว้ใจท่านในการจัดการกับทรัพย์สมบัติฝ่ายโลกไม่ได้ ใครจะไว้ใจมอบทรัพย์สมบัติอันแท้จริงให้ท่านดูแลเล่า? 12และถ้าไว้ใจให้ท่านดูแลทรัพย์สมบัติของคนอื่นไม่ได้ ใครจะมอบทรัพย์สมบัติให้เป็นของท่านเล่า?
13“ไม่มีใครเป็นข้าสองเจ้าบ่าวสองนายได้ เขาย่อมชังนายคนหนึ่งและรักนายอีกคนหนึ่ง หรือภักดีคนหนึ่งและดูหมิ่นอีกคนหนึ่ง ท่านไม่อาจรับใช้ทั้งพระเจ้าและเงินทองได้”
14ฝ่ายพวกฟาริสีที่รักเงินได้ยินเรื่องทั้งหมดนี้ก็เย้ยหยันพระเยซู 15พระองค์ตรัสกับพวกเขาว่า “พวกท่านทำตัวเป็นคนชอบธรรมในสายตามนุษย์ แต่พระเจ้าทรงทราบจิตใจของท่าน สิ่งที่ถือว่าสูงค่าในหมู่มนุษย์ก็น่ารังเกียจในสายพระเนตรของพระเจ้า”
คำสอนเพิ่มเติม
16“หนังสือบทบัญญัติและหนังสือผู้เผยพระวจนะได้รับการประกาศเรื่อยมาจนถึงสมัยของยอห์น นับตั้งแต่นั้นข่าวประเสริฐเรื่องอาณาจักรของพระเจ้าก็ได้รับการประกาศ และทุกคนก็กำลังพยายามเบียดเสียดกันเข้าไปในอาณาจักรนั้น 17ฟ้าและดินจะหายไป ยังง่ายกว่าสักจุดหนึ่งในหนังสือบทบัญญัติจะตกไป
18“ผู้ใดหย่าภรรยาและไปแต่งงานกับหญิงอื่นก็ล่วงประเวณี และผู้ชายที่แต่งงานกับหญิงที่หย่ากับสามีก็ล่วงประเวณี”
เศรษฐีกับลาซารัส
19“ยังมีเศรษฐีคนหนึ่งสวมชุดสีม่วงและผ้าลินินเนื้อดี ใช้ชีวิตอย่างหรูหราทุกวัน 20ที่ประตูบ้านของเศรษฐีมีขอทานคนหนึ่งชื่อลาซารัส เขามีแผลเต็มตัวนอนอยู่ 21และอยากกินอาหารที่ตกจากโต๊ะของเศรษฐี แม้แต่สุนัขก็มาเลียแผลของเขา
22“อยู่มาขอทานนั้นก็ตาย และเหล่าทูตสวรรค์นำเขาไปอยู่ข้างอับราฮัม ฝ่ายเศรษฐีก็ตายเช่นกัน และถูกฝังไว้ 23เมื่ออยู่ในนรก16:23 ภาษากรีกว่าแดนมรณาซึ่งทุกข์ทรมานมาก เศรษฐีแหงนมองเห็นอับราฮัมอยู่ไกลๆ มีลาซารัสเคียงข้าง 24จึงร้องบอกว่า ‘ท่านบรรพบุรุษอับราฮัม สงสารข้าพเจ้าด้วยเถิด โปรดส่งลาซารัสมา ให้เขาเอาปลายนิ้วจุ่มน้ำแตะลิ้นข้าพเจ้าให้เย็นลง เพราะข้าพเจ้าอยู่ในไฟนี้ทุกข์ทรมานเหลือเกิน’
25“แต่อับราฮัมตอบว่า ‘ลูกเอ๋ย จำได้ไหม ในชั่วชีวิตของเจ้า เจ้าได้รับแต่สิ่งดีๆ ขณะที่ลาซารัสรับสิ่งเลวๆ แต่เดี๋ยวนี้เขาได้รับการปลอบประโลมอยู่นี่แล้ว ส่วนเจ้าทุกข์ทรมาน 26นอกจากนี้แล้ว ระหว่างเรากับเจ้ามีเหวใหญ่ขวางอยู่ ใครอยากจะข้ามจากที่นี่ไปหาเจ้าก็ไม่ได้ หรือจะข้ามจากที่โน่นมาหาเราก็ไม่ได้’
27“เขาจึงตอบว่า ‘ท่านบรรพบุรุษ ถ้าเช่นนั้นข้าพเจ้าขอวิงวอนให้ส่งลาซารัสไปยังบ้านบิดาของข้าพเจ้า 28เพราะข้าพเจ้ามีพี่น้องห้าคน ให้ลาซารัสไปเตือนเขา เพื่อว่าพวกเขาจะได้ไม่ต้องมาที่ทรมานนี้ด้วย’
29“อับราฮัมตอบว่า ‘พวกเขามีโมเสสกับเหล่าผู้เผยพระวจนะอยู่แล้ว ก็ให้พวกเขาฟังคนเหล่านั้นเถิด’
30“เศรษฐีนั้นจึงกล่าวว่า ‘หามิได้ ท่านบรรพบุรุษอับราฮัม แต่หากมีใครเป็นขึ้นจากตายไปหา เขาจะกลับใจ’
31“อับราฮัมกล่าวกับเขาว่า ‘ถ้าพวกเขาไม่ฟังโมเสสกับเหล่าผู้เผยพระวจนะ ต่อให้ใครเป็นขึ้นจากตาย เขาก็จะไม่ยอมเชื่อ’ ”
